KNSM
Hallo Ton
Hier nog een paar.
ss Breda
bouwjaar: tonnage: 1945 10590
werf: eigenaar: Baltimore Koninklijke Nederlandse Stoomboot Mij
korte historie:
Ex ' Antioch Victory '.Type Victory,1947 aangekocht,
1966 naar Panama verkocht en herdoopt in 'Trade Ambassador'.
In 1970 te Taiwan gesloopt. In 1970 te Taiwan gesloopt.
Hier nog een paar.
ss Breda
bouwjaar: tonnage: 1945 10590
werf: eigenaar: Baltimore Koninklijke Nederlandse Stoomboot Mij
korte historie:
Ex ' Antioch Victory '.Type Victory,1947 aangekocht,
1966 naar Panama verkocht en herdoopt in 'Trade Ambassador'.
In 1970 te Taiwan gesloopt. In 1970 te Taiwan gesloopt.
Op de geleverde foto's worden twee verschillende "Breda-tjes"geshowd.
De Victory is de juiste.
De andere is een schip dat op de rede van Oban gedurende de W.O.II door Duitse vliegtuigen tot zinken gebracht is. ( Mijn vader zat toen op dat schip ).
Na de Victory die "Breda" heette, heeft nog een " Breda" voor de K.N.S.M. gevaren.
Gezien het jaar waar gewach van gemaakt wordt, moet het echter de Victory zijn.
m.v.g. Roy
De Victory is de juiste.
De andere is een schip dat op de rede van Oban gedurende de W.O.II door Duitse vliegtuigen tot zinken gebracht is. ( Mijn vader zat toen op dat schip ).
Na de Victory die "Breda" heette, heeft nog een " Breda" voor de K.N.S.M. gevaren.
Gezien het jaar waar gewach van gemaakt wordt, moet het echter de Victory zijn.
m.v.g. Roy
Hallo Roy,
Sorry dat dit aan mijn aandacht ontsnapt is.
Naar aanleiding van jouw reactie en de foto's die er al staan laat ik alles zoals het is, ter leringh ende vermaeck.
Er zijn veel rederijen die, zodra een schip werd verkocht of gesloopt het volgende schip meteen dezelfde naam gaven.
Is natuurlijk erg verwarrend voor ons, om na 60 jaar de juiste foto te plaatsen.
Van Ommeren is ook zo'n voorbeeld, waar je gauw de mist mee ingaat.
Dank voor je reactie.
All the best
Jos
Sorry dat dit aan mijn aandacht ontsnapt is.
Naar aanleiding van jouw reactie en de foto's die er al staan laat ik alles zoals het is, ter leringh ende vermaeck.
Er zijn veel rederijen die, zodra een schip werd verkocht of gesloopt het volgende schip meteen dezelfde naam gaven.
Is natuurlijk erg verwarrend voor ons, om na 60 jaar de juiste foto te plaatsen.
Van Ommeren is ook zo'n voorbeeld, waar je gauw de mist mee ingaat.
Dank voor je reactie.
All the best
Jos
Hallo Roy, ik vind dat toch wel heel apart, dat jouw vader op dat schip heeft gevaren. Wat er vooral veel af is gekomen , is bakkelieten doosjes met scheergerei, waarbij de mesjes helemaal vergaan zijn, maar derest nog in perfecte staat is. Er liggen nog kratten vol op in het ruim. Ik heb thuis een broodje Babbit, daar liggen hopen van in de modder. De jongens hebben ook flesjes Schweppes eraf gehaald, die nog drinkbaar waren, alleen een wat zoute bijsmaak . Er wordt heel veel op gedoken maar de spullen in de ruimen liggen zo diep in de prut, dat je alleen op de tast kunt grutten. Het verhaal gaat, dat de lading voor de Britse troepen in Noord Afrika waren.
groetjes Ton
groetjes Ton
breda
Hallo Ton,
Tsja, het is inderdaad wel een apart gegeven dat nu nog steeds mensen in de " Breda" rondscharrelen.
Toen ik zo'n 14 of 15 jaar oud was, heb ik het via oude monsterboekjes uitgevoegeld waar en wanneer hij in de oorlog op gevaren had.
Zodoende kon ik het hem bij thuiskomst vragen hoe h.e.e.a. in z'n werk gegaan was, dacht ik.
Er stond gelijk een tij in het hok, dat wil je niet weten !.
In de 1e plaats waar ik de gorre moed vandaan gehaald had om in z'n kisten te wroeten. Ten tweede dat het me geen ene lor aanging wat in de oorlog gebeurd was of wat hij meegemaakt had. Een ten derde, ( met een kwaaie kop natuurlijk ), "in die "Breda" ligt nog een foto camera van me".
Hij is 28 jaar geleden overleden, ik ben nu 56, dus de helft van m'n leven is hij er niet meer. Toch mis ik 'm nog dagelijks.
Er zijn zo vaak van die momenten dat je denkt; "dat moet toch eens aan die ouwe vragen ".
Vaak gaat het dan ook over de meest uiteenlopende machines natuurlijk.
Naar de Europort Tentoonstelling ging ik al, bijwijze van spreken, aan z'n hand mee. Dat was nog achter het Dijkzicht in R'dam.
Wel een pikheetje geleden dunkt me.
Ik ga nu nog trouw, maar bijvoorkeur alleen. Het geeft toch telkens weer een gevoel van; "dat deden we toch altijd samen !".
Maar goed, dat was het verhaal achter de " Breda" dus..........................
Prettige dag, m.v.g. Roy
Tsja, het is inderdaad wel een apart gegeven dat nu nog steeds mensen in de " Breda" rondscharrelen.
Toen ik zo'n 14 of 15 jaar oud was, heb ik het via oude monsterboekjes uitgevoegeld waar en wanneer hij in de oorlog op gevaren had.
Zodoende kon ik het hem bij thuiskomst vragen hoe h.e.e.a. in z'n werk gegaan was, dacht ik.
Er stond gelijk een tij in het hok, dat wil je niet weten !.
In de 1e plaats waar ik de gorre moed vandaan gehaald had om in z'n kisten te wroeten. Ten tweede dat het me geen ene lor aanging wat in de oorlog gebeurd was of wat hij meegemaakt had. Een ten derde, ( met een kwaaie kop natuurlijk ), "in die "Breda" ligt nog een foto camera van me".
Hij is 28 jaar geleden overleden, ik ben nu 56, dus de helft van m'n leven is hij er niet meer. Toch mis ik 'm nog dagelijks.
Er zijn zo vaak van die momenten dat je denkt; "dat moet toch eens aan die ouwe vragen ".
Vaak gaat het dan ook over de meest uiteenlopende machines natuurlijk.
Naar de Europort Tentoonstelling ging ik al, bijwijze van spreken, aan z'n hand mee. Dat was nog achter het Dijkzicht in R'dam.
Wel een pikheetje geleden dunkt me.
Ik ga nu nog trouw, maar bijvoorkeur alleen. Het geeft toch telkens weer een gevoel van; "dat deden we toch altijd samen !".
Maar goed, dat was het verhaal achter de " Breda" dus..........................
Prettige dag, m.v.g. Roy