"Wat er niet inzit kan ook niet kapot"
Is ook jarenlang mijn credo geweest; hoe meer schakels in de keten, hoe meer mogelijke storingen... Nog afgezien van de tijd die nodig is om de storing te determineren...
Tegenwoordig valt dat -mits voorzien van de juiste presentatie- zo op de loop-presentatie ( 'loop' engels voor kring) zien middels een (eveneens meestal) roodgekleurde storings-digit; een "0" die een "1" had moeten zijn, of omgekeerd...
Dan moet je met de loopschema's nog effe uitkijken dat je bij een 'logic'-systeem staat, en niet toevallig bij een 'reversed-logic'.....
Dus idd: hoe meer componenten, hoe meer kans op storingen...
Maar die electronica is tegenwoordig aardig stabiel, en vele zaken zitten op een printplaat waaraan jezelf toch al niks meer kan doen: zelfs de verschillende solderingen daarop worden al computergestuurd uitgevoerd op het juiste connectiemiddel en de juiste temperatuur.
Als je maar op je scherm kunt zien op welke print de storing zit, vervang je de printplaat...
De duurste installaties, waarbij elk uur stilstand al gauw in de miljoenen kan lopen, kan stil (blijven) staan omdat er een weerstandje, thyristortje, of diodetje van 1 cent stuk is gegaan... En al zet je 10 professoren op à E1000/uur/pp: dat componentje moet wél 'eventjes' worden gevonden...
Maar ach: op de Eemscentrale waren alle computers redundant; er liepen 3 gelijke systemen naast elkaar; een trip was dan ook een '2 out of 3'-systeem.(naast zowat alle signalen)....
Maar Jinny, je schreef dat je in de storingswachtdienst zat, en elders schreef je al eens dat techniek 'een passie' was....
Gezien je sexe is dat nog steeds niet een 'gebruikelijke combinatie', als ik me zo uit mag drukken..
Vertel eens, waarin zat je in de swd ? Want nou ben ik wel nieuwsgierig...
In het "lijfblad der oud-strijders van de leerlingen van de zeevaartschool "Abel Tasman" van Groningen en/of Delfzijl" staat ook al enige edities het verhaal van de dagelijkse beslommeringen van kapitein Barbara, waarin ik lees dat er in het eigenlijke varen afgezien van de techniek(en) niet zoveel is veranderd.
Alweer een 25 jaar geleden (??) las ik over een vrouwelijke hwtk (was dat niet bij Wijnne&Barends ?)... Eigenlijk jammer dat die ook niet zoiets plaatste in zo'n 'oudstrijdersorgaan'...
Zal wel weer met rederij-politics te maken hebben.... Ze willen allemaal de best opgeleide mensen hebben, maar feedback over de dagelijkse strubbelingen én de gevonden oplossingen is er niet meer bij
Tsja, waar wil je dan straks je 'best opgeleide mensen' vandaan halen ???
In mien tiet wilde men juist leren van fouten of gevonden oplossingen, met die huidige politics (hoe plausibel verklaard, ook) lukt dat niet meer...
Maria ! Ik krijg krampen in m'n denkraam en in m'n twee tiepvingers...doe nog ff een rondje.... Niet morsen met dat bier hè, zoals die waardin bij "Rijmen & dichten"... We willen echt Alles Er In !
In Hindeloopen was vroeger een oude man (in onze jeugdige ogen: stokoud), met de naam Wiebe.... Op joetjoep staat nog een leuk filmpje over Hindeloopen uit de jaren 60 (een gemeenteraadslid die vraagt hoe het ging met de industrialisatie van Hindeloopen nu de scheepswerf van Vos daar een vestiging had gesticht
) waarin hij nog verteld over 'zien tiet' op de Zuiderzee of zo...
Het bleek nog een oude zeevaartcollega en vriend te zijn van mijn pake, dus als pake in Hindeloopen was gingen die 2 nog wel eens 'stappen'...
De man trilde nogal met z'n hand....wat hem in Hindeloopen de bijnaam 'Trillige Wiebe' opleverde.
In een dergelijke kleine inwoners-gemeenschap (toen ca 600 inw) praat iedereen met iedereen, dus wij jongelingen ook met de ouderen...geluk was toen nog heel gewoon..
We zeiden dan ook eens -in de Leugenbank, jawel !- tegen hem, toen hij weer naar de hotelbar op de haven (die er nog steeds is, en nog steeds dezelfde familie als eigenaar heeft) ging voor z'n dagelijkse borrel(s ?): "U dringt nogal wat, Wiebe.."
Hij stak z'n trillende rechterhand uit, en zei "Valt wel mee....de helft gaat over de rand..."
Hilariteit alom !
Voor de liefhebbers: Deel 1:
https://www.youtube.com/watch?v=ZId8pJkliDM
Trillige Wiebe, op z'n vaste plekkie middenin het cafe, begint op 7'36" met het maken van zijn 'nationale bijdrage aan de geschiedenis'
Mijn God: ik ken ze, allemaal...en van sommigen zullen zelfs de graven alweer zijn geruimd...
ashes-to-ashes, en alleen de herinnering blijft....mits iemand dat opschrijft, of zoals hier: heeft gefilmd...
Toen geluk nog vanzelfsprekend was...
Jessus...wat drijf ik weer door....