Verhalen van boven EN onderwater.

[Ton van der Sluijs]

Ahoy Frans :D :D
Wees niet bang ben nog niet uitverteld :D maar het leek me interessant om de andere kant es te belichten; de teleurstellingen van "weer iets kapot" en "wat nu?" Daarentegen was het ook wel weer spannend om elkaaraan te kijken en te zeggen"Maandag naar de sloep, we gaan het repareren". En dan Zaterdag gewoon het gat weer uit. Ook dat is kameraadschap; samen varen, samen sleutelen en samen onszelf bekwamen in zeemanschap. Ik heb leren sleutelen aan diesel door ondervinding en veel vragen aan echte diehards op dieselgebied. Ik had standaard altijd een schuifmaat, rolmaatbloknote en pennen bij me. Hans en ik bedachten onder het varen van alles voor de boot; schetsen op volle zee; thuis draaien frezen en of lassen. Het is eigenlijk jammer: de boot was het laatste jaar zover klaar, dat er niets meer te vernieuwen viel. Nu, een jaar na de verkoop mis ik het varen wel; de uitgekauwde en verzandde wrakken niet.

[frans 1]

Goed zo Ton.

[Cor Leliard]

Hoi Ton.
Het was weer genieten.
Pracht verhalen en ik geniet er nog steeds van
Groetjes uit een bewolkt Breda
Cor

[Ton van der Sluijs]

Logboekdatum 28-6-2003.
Het bleek, dat we de nachtelijke trip van 21-6 al weer gauw "vergeten"waren. De hele week over en weer bellen en plannen maken en.....elkaar gek lullen :D .
Om 0330hrs stonden we weer aan de haven.... Het deklicht bij en helemaal in je eentje aan de doodstille haven; heerlijk. Ik was in dew week daarvoor al naar de boot geweest om door te smeren, olie bij te vullen en accuwater te checken en de nodige reserves in de kasten te zetten, zodat we meteen op konden stappen en wegvaren.(Hans wwont verder weg; ik ben in 15min in de haven).
Het was weer "pitchblack" en er stond een NW-2. Dat we buiten kwamen stond er een golfhoogte van een halve meter. EEN DING: we hadden de zee volop mee als we terug hadden gemoeten.
We liepen niet meer als 4,5knoop; dat kon ook komen omdat we het eerste stuk altijd het tij tegen hadden; dat krijg je als je 8 uur voor doodtij vertrekt
Het begon al licht te worden. Volgens de getijden tabel begon het te stromen van zuid naar noord; dra zouden we een stuk stroom mee krijgen en zouden we wat harder lopen. Eigenlijk heb je er niet zoveel aan als je puur dwarsstrooms uitgaat; het scheelt een paar tiende knoop.
We hadden het idee dat de boot "plakte"aan het water.... Na overleg besloten we de handel te laten drijven en de romp es van aangroeisel te gaan ontdoen. Door het mooie weer de laatste weken groeide de alg aal een tierelier.
We hadden de radar bijstaan , omdat het zicht niet meer als 4000 meter was en we niet verrast wilden worden door een groot schip.
We kleedden ons om en gingen over de muur met een veiligheidheids lijn om en gewapend met pannesponsen en botte verfkrabbers. Een dikke laag zat erop de boot. De wind begon al reeds een beetje aan te trekken en de golfjes werden golven..... We lagen aardig heen en weer te wiegen in het water.... het kostte ons meer dan een uur om de klus te klaren. Doodmoe klauterden we aan boord.... het zicht was nu terug gelopen totzo'n 1500meter.... niet erg fijn dus.
We voeren verder... de boot liep nu 5,8 knoop... volgens de GPS hadden we nog tijd zat om op wrak te komen...
De golfhoogte was nu opgelopen tot een meter.. de snelheid liep terug tot 5 knoop.... volgens de GPS zouden we te laat komen... SHIT!!! Als we die @#@@#%&***^boot nou eerder hadden schoongemaakt, hadden we wel tijd genoeg gehad. We hadden het erover om terug te gaan, omdat we toch te laat waren.. we beloten dat we naar een dichterbij wrak zouden gaan kijken.
DE hele dag in touw, en 'savonds proberen wat voor te slapen terwijl ik eigenlijk te opgewonden was dat we weer het gat uit gingen, dan rust je niet uit....en dat begon zijn tol bij ons allebei te eisen...... Hans en ik waren doodmoe... weinig slaap, vroeg op en de boot schoonmaken EN op knobbelig water maakten ons verrot. We hadden het erover om omte keren voor de tweede keer.... Geen puf en geen zin meer , ook omdat we niet naar het onbekende wrak konden gaan kijken. "Ach " zei Hans" we zijn nu toch al zover, laten we het maar proberen".
Er stonden nu toch aardige golven en het was nu mistig te noemen.
Ik voelde hem opkomen... mijn maag werd zuur en ik begon slap in de knieeen te worden.... Na 15 minuten hield ik de koffie en de sloepcake niet meer binnen..... gelukkig was de reling nabij Ik ben in 15 jaar maar twee keer katterig geweest; dit was de derde keer..
Het was Hans die de knoop doorhakte; hij lag de boot op een tegenkoers naar IJmuiden en zei dat ie zelf ook zo slap als een vaatdoek was. Totaal uitgeblust!! Hans stapte al met griepgevoel aan boord en betaalde daarmee ook de overtocht. We waren blij dat we het zeetje mee hadden....
De laatste 8 mijl terug werden de golven 1 3/4 meter... gelukkig in de kont. Om 0900hrs liepen we de Seaport binnen.... We kwaketen onze spullen in de auto's, trokken het dekzeil over de boot en bromden wat naar elkaar zo van " ik bel je wel mazzeel" en gingen naar huis, naar bed.
Het lullige was, dat deze "bootschoonmaak"mijn 500ste duik was Strontziek en verrot. Nu speelde de zee ons geen parten, maar gewoon de leeftijd in combinatie met te weinig slaap....

[Stavenuiter]

Hallo Ton.

Was weer een mooi verhaal, maar ja je blijft geen 18, en op een gegeven moment zie je toch dat het allemaal niet meer zo gaat als dat je gewend bent :D :D

Groet Nico.

[Jaap5]

Ton

Dat was weer een schoon verhaal manneke.Daz verrekt makkelijk als je je eigen boot zo kan knippen en scheren. Maar die aangroeiing kan je een hoop vaarsnelheid schelen. Ton Ik zit me suf te verzinnen,maar ik kom er niet uit. Als het vloed was liep de stroom voor de kust dan Noord-Zuid of net andersom ? Help mij uit die vraag. En lekker blijven vertellen over het reilen en zeilen van jullie beiden. Groeten jaap5

[Bram]

:D Hoi Ton was weer een prachtverhaal.

Groets Bram :D

[Ton van der Sluijs]

Ahoy mannen; ook DAT behoort bij het Noordzeevaren en duiken. HAns en ik zijn altijd van mening als je niets probeert dan weet je het niet en er is maar een manier om iets te bereiken en dat is verstand op nnul en doorzetten; dingen kapot? gewoon niet zeiken, oorzaak opsporen, verbeteren en repareren en gewoon hetr gat weer uit gaan of er niets aan de hand is. Dat het lichaam beperkingen kent, zijn we achtergekomen...
Om antwoord te geven op jouw prangende vraag Jaap... Naar mijn bescheiden mening kwam de vloed uit de noord. Wij keken alleen maar naar de stromingsrichting, meer niet.

Zoals ik al zei; er is nog geneog te vertellen.

[Jos Komen (R.I.P)]

Hallo Ton,
Wederom een prachtig verhaal. :D
Een kleine kanttekening; je had de radar bijstaan, maar dat heeft weinig zin als je allebei buitenboord hangt.
All the best
Jos

[Ton van der Sluijs]

Ahoy Jos :D :D
Je zou in wezen gelijk hebben ; als je buitenboord hangt, dat je weinig aan de radar hebt er is een hele grote MAAR.... Om diverse voorbeelden te vertellen:
Ik zat es op 28 meter op de Ulleswater. Een regelmatig gebonk en getik klonk steeds luider in mijn oren.. het gebonk werd gebeuk!.... (zou dat Harry G zijn geweest die koper aan het hakken was in een machinekamer?)Ik ging zosnel als mogelijk was naar boven...... Een hele grote bulkfiets passeerde ons op 2MIJL !!!! Ik ging dus weer naar beneden om verder te "klussen"
Hans en ik hebben een paar keer megemaakt dat visserbootjes met buitenboordmotoren langzij wilden kijken als wij beneden zaten; nog nooit hebben ze ons verrast; voordat ze ons op 300meter waren genaderd was een van ons al boven om te kijken wie dat was. Wat ik er mee zeggen wil, is dat het geluid van een bootje of schip onder water ver draagt en hard klinkt. Ik feite zou je wat de grotere schepen aangaat zonder radar in dikke mist veilig thuis kunnen komen, door om de mijl de motor uit te doen en even met het hoofd onder de waterlijn te gaan hangen . Vooral van die langzaamdraaiers ; elke verbranding hoor je, als het tikken met een 100gram bankhamer op een stalen werkbank. Binnen de mijl is het gebonk niet te harden; je hoort dan zelfs de huid resoneren