Smit & Co

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10539
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Smit & Co

Bericht door jdbvos »

Ja, ik weet het: brandbeveiligingsmaskers werden als duikmasker gebruikt....
Van horen zeggen ging het om een tros in de schroef, dus kan me zo'n poging (met de kennis daarvan van toen !) wel indenken...
Nu weet iedereen dat dat absoluut geen duikmaskers zijn, noch ooit zullen worden.....
En in een ander geval ging het wel degelijk om scuba-gear, maar toen bleek de stroming te sterk.....

Ik zal de laatste zijn die hierop zou (ver)oordelen; ik heb ook wel een paar keer gebruik gemaakt van de stelling "As't niet kan zoals 't mot, dan mot ut maar ff zoals 't kan". Uiteraard met -op dat moment- (mijn) 'acceptabele risico-analyse' (zoals dat nu heet; toen heette dat: "ff inschatten")....
Gelukkig is dat elke keer wél goed gegaan.
Maar als je Piet's duikverhaal nu leest, met aanzetlucht en haperende drukregelaars, lopen de rillingen zowat over je rug...
Ach ja, zoals dat ging: je bent jong en je wilt wat....
Niet te verwarren met stappen: je bent wild en je jongt wat :-D
Oost, west...ook best

Gebruikersavatar
bouk
Berichten: 295
Lid geworden op: 05 dec 2013 16:28
Locatie: De Rijp (NH)
Contacteer:

Re: Smit & Co

Bericht door bouk »

We hadden aan boord van de Barendszee ook duikapparatuur, maar niemand had ooit gedoken of kennis van dat spul.
Toch vroeg de ouwe een vrijwilliger om naar de schroef te duiken toen we in Valetta (Malta) lagen op stationdienst.
Uiteindelijk was de tweede stuurman zo gek om het te doen, maar eigenlijk onverantwoord.
Hij kwam onder de schrammen en krassen van de aangroei boven.
Gelukkig ging dit goed.
grt,bouk.
Gebruikersavatar
b-bootsman
Berichten: 4995
Lid geworden op: 21 aug 2010 12:57

Re: Smit & Co

Bericht door b-bootsman »

Hallo Bouk.

Het is ook wel eens mis gegaan,als ik me niet vergis.

Groet Bob.V.
Aad v Staveren (RIP)

Re: Smit & Co

Bericht door Aad v Staveren (RIP) »

Verscheidene personen van Smit hebben in de zestiger jaren een opleiding gehad bij de Marine .Ook werden er in die tijd
brandweer cursussen gegeven bij de Rotterdamse brandweer waar ook met perslucht werd getraind. Verscheidene stuurlui
hebben ook meegelopen op de afdeling spoedeisende hulp van het Havenziekenhuis in Rotterdam
Dit ter aanvulling van het gebruik van de duik activiteiten hiervoor beschreven
Aad
scheepswtk

Re: Smit & Co

Bericht door scheepswtk »

Bij Tak berging was een prima trainer, afkomstig van de marine die heeft ook een behoorlijk aantal sleepboot mensen opgeleid.
De opleiding voor brandweerman bij calamiteiten zoals tankerbranden vond plaats bij de brandweer van Rotterdam en op het opleidingscentrum van de luchtmacht. Het was inderdaad dus niet allemaal maar pruts werk.
Later kwam de opleiding in de europoort er nog bij.
De marineman is zelfs later in Spanje een eigen bedrijf begonnen (berging)
ed ijzendoorn
Berichten: 136
Lid geworden op: 02 nov 2008 15:15

Re: Smit & Co

Bericht door ed ijzendoorn »

Tom juijn?
Jos Komen (R.I.P)

Re: Smit & Co

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Mijn 9e reis bij L.Smit Internationale 1963-1964
Piet Jong

Op 27 september1963 was het feest weer voorbij, mijn verlof was op. ‘s Middags kreeg ik een telegram dat ik contact moest opnemen met het kantoor in Maassluis. Dat krijgen van een telegram klinkt wel erg officieel, maar in die tijd hadden maar weinig mensen telefoon. Als je ergens naar toe wilde bellen dan deed je dat op het postkantoor of in een telefooncel als die er al was.
Oceaan.jpg
Oceaan.jpg (124.19 KiB) 6560 keer bekeken
Ik kreeg te horen dat ik als 2e wtk naar de sleepboot Oceaan moest die in La Spezia in Italië lag om gedokt en gerepareerd te worden en waarbij tevens de oude bemanning werd afgelost.
De Hwtk werd Arie Dijker waar ik al eerder mee had gevaren, dat was geen probleem, daar kon ik goed mee opschieten. Maandag 30 september ben ik ’s morgens vroeg of beter gezegd midden in de nacht half 4 met de trein uit Amsterdam CS vertrokken naar La Spezia, dat ligt vlakbij Genua. Om 5 uur ’s middags was ik aan boord. Omdat we daar toch nog wel een week of 2 bezig zouden zijn heb ik een telegram naar huis gestuurd en mijn vrouw gevraagd om ook naar La Spezia te komen.
Op 4 oktober kwam ze met de trein aan. Van de kapitein (zure Jaap) die nog van de oude ploeg was en nog niet was afgelost, mocht ze echter niet aan boord. Hij vond dat te gevaarlijk ????? Zaterdag de 5e werd er op de werf niet gewerkt en zijn we samen La Spezia in geweest. Mijn vrouw logeerde bij mensen die vlak bij de werf woonden. De mevrouw werkte in de kantine van de werf. ’s Nachts sliep ik ook aan de wal, wij beiden in het bed van die mensen. ’s Avonds zaten we hele gesprekken te houden met ze over van alles en nog wat. Zei spraken alleen Italiaans en wij Hollands /Engels /Duits enz maar uiteindelijk begrepen we elkaar toch redelijk goed. Het was een jong echtpaar met een dochtertje van een jaar of 3.
De eerste dagen was mijn vrouw nogal beroerd ze dacht dat het van de olijfolie kwam die daar overvloedig in het eten werd gebruikt. Achteraf denk ik echter dat het een voedselvergiftiging is geweest. In ieder geval nam ik later steeds eten mee van boord, en toen was het vrij gauw over. Door de gesprekken met dat Italiaanse echtpaar hadden we in zeer korte tijd toch al aardig wat Italiaans opgestoken. Op zondag zijn we op de bus gestapt richting Pisa, om daar eens rond te kijken. Toen mocht je zelfs nog de scheve toren beklimmen wat we uiteraard ook hebben gedaan. Nou dat ding stond behoorlijk scheef. Verder stond daar ook een kathedraal met deuren van brons het was zeer indrukwekkend.
Het is het oude gedeelte van het stadje Pisa. Uiteraard stonden er natuurlijk ook veel souveniertentjes. Er liepen, toen wij er waren, ook een stel Hollandse matrozen van een of ander marineschip in uniform rond. 1 Van die knapen pakte een soort verrekijker van een stalletje en keek daarmee in het rond, ik kwam in zijn beeld, en hij zij I see you, ik zei tegen hem dat kan wel kloppen als je niet blind bent. Verrek alweer een Hollander was de reactie,
je komt ze ook overal tegen.
We zijn de rest van de dag aan het rondkijken geweest in Pisa . Er was daar een ruïne van een kasteel aan de haven waar je op 1 van de toren kon en mocht klimmen. Dat hebben we gedaan maar mijn vrouw vond het achteraf nogal eng want vanaf die toren keek je zo over zee uit maar je stond wel een meter of 20 boven de haven en ze had wat last van hoogte vrees.
Op het eind van de middag zijn we weer naar La Spezia gegaan naar ons pension.
Gedurende de week moest ik overdag aan boord zijn om bij te werken en om het werk dat door de werf werd uitgevoerd te controleren. De eerste paar dagen was ook nog de 2e wtk van de vorige ploeg aan boord Piet van Niekerken om te vertellen wat er zoal gebeuren moest in de MK.
Op donderdag 10 oktober zijn we door een sleepbootje van af de werf naar het dok gesleept, dat lag aan de overkant van de baai waaraan La Spezia ligt. Dat moest wel want de hoofdmotor lag grotendeels uit elkaar, alle koppen waren er af.
drijfstangen.jpg
drijfstangen.jpg (93.95 KiB) 6560 keer bekeken
Drijfstangen en zuigers aan dek.
In het dok konden ze nadat we droog stonden beginnen met knippen en scheren zoals dat werd genoemd. Er bleken in het vlak een paar klinknagels van een brandstofbunker te lekken, die zijn dicht gekookt. Dat z.g. koken heeft niets met warm maken te maken. Het is een verbasterde Engelse uitdrukking voor het dicht slaan van een lekkende naad of klinknagel d.m.v. een beitel waarmee je het materiaal als het ware in elkaar stuikt.
Tijdens het schuren van de afdichtingsgroef van cilinderkop 6 bleek dat cilinder 6 was gescheurd dus die kon worden vervangen. Uiteraard werd dat werk door mensen van de werf gedaan. Het weekend van 12-13 oktober zijn we opnieuw met de bus op stap gegaan en nu naar Port Venare en vandaar uit met een bootje naar Lerici. Naar ik me meen te herinneren hebben we daar aan het strand gelegen,
Op maandag de 14e kwam de nieuwe kapitein aan boord Piet de Nijs. Toen die hoorde dat mijn vrouw aan de wal zat moest ik haar meteen gaan halen want hij vond het maar onzinnig gedoe van zure Jaap.
Donderdag de 17e waren we weer zover klaar dat we konden proefvaren mijn vrouw is gewoon aan boord gebleven en is ook ’s nachts aan boord blijven slapen.
Toen we na de reparatie voor het eerst weer zouden gaan draaien met de hoofdmotor gebeurde er nog iets wat gelukkig goed afliep. Voor je zo’n motor start als hij een tijdje heeft stil gestaan moet je eigenlijk eerst even de motor een paar slagen tornen. Bij Smit was men niet zo tornachtig we deden dat meestal met startlucht wat natuurlijk stom is. Dus we gingen meteen doorblazen. Dat betekent dat je, als alles bijstaat, dus sm.oliepomp, koelw. pomp en andere apparatuur die je voor zeebedrijf nodig hebt, je voorzichtig startlucht d.m.v. het manoeuvreerwiel op de motor zet. Dat doe je echter met de indikateurkranen die boven op elke cilinderkop staan open. Met de lucht die je dan de cilinders inblaast, blaas je ingeval er water, dieselolie of een nest muizen op de zuiger ligt, dat er uit.
Er wordt dan ook gekeken wat er uit die kraan komt. In dit geval was er, op naar ik meen, zuiger 4 dieselolie naar binnen gelopen, waarschijnlijk door een lekke verstuiver. Er stond blijkbaar een behoorlijke plons olie op die zuiger want het was niet alleen een heleboel gesis van de lucht maar ook een knal van de veiligheidsklep die op cilinder 4 open knalde. Op iedere cilinder kop zit nl ook nog een veiligheidsklep die open gaat als de druk in de cilinder veel hoger wordt dan de normale verbrandingsdruk. Zoals de naam dus zegt een veiligheidsklep. Uit die klep kwam een straal dieselolie spuiten horizontaal kaatste die tegen een dwarsbalk aan BB in de zij en zo naar de manoeuvreerstand waar de 2e wtk Piet van Niekerken van de vorige ploeg aan het wiel stond, die kon zich meteen gaan omkleden want hij dreef van de olie. Een paar Italianen van de werf die aan dek stonden en door de machinekap luiken die open stonden in de MK keken, konden zich ook om gaan kleden want er was ook een forse straal olie door de indicateurkraan naar buiten gekomen, zo recht omhoog door het luik naar het dek.
We zijn meteen gestopt met verder starten en hebben de carterdeur van cilinder 4 open gemaakt om te controleren of de drijfstang niet was krom geslagen, gelukkig was dat niet het geval dus zijn we weer verder gegaan en hebben we proefgevaren alles bleek weer OK.
Vrijdag de 18e is mijn vrouw samen met de vorige 2e wtk op de trein naar Holland gestapt en zijn wij ’s middags om 3 uur vertrokken naar Malta.
Maandagmorgen om ½ 8 waren we in Malta en zijn we in de haven voor anker gegaan, met het achterschip naar de wal. Tijdens het manoeuvreren bleken er echter wat problemen te zijn met de omkeercilinders voor het verschuiven van de nokkenas. Dit zijn stalen cilinders met een diameter van 15 cm inwendig en 50 cm hoog waar smeerolie inzit en waarmee we de nokkenas heen en weer kunnen schuiven voor vooruit of achteruit draaien. De schroefdeksels op beide cilinder zaten los en daardoor spoot de olie om onze oren als we met lucht de nokkenas omzette.
Die cilinders zaten net boven de manoeuvreerstand voor aan de motor maar achter een grote steunbalk die van BB naar SB voor langs de motor liep en de motor op zijn plaats hield, Zodoende konden we er zo maar niet bij komen. Een gedeelte van de steun moesten we met een snijbrander weg snijden. Aan de voor en achterkant van de motor zat zo’n steun. Een heel groot U profiel van wel 50 cm hoog, die aan beide zijden op een spant in de zij was vast gelast.
Malta.jpg
Malta.jpg (125.38 KiB) 6560 keer bekeken
In de haven van Malta op station, toen nog een Engelse marinehaven, zoals te zien is aan de schepen die er liggen.

Bij de motor waren er weer zware strippen opgelast waar tussen de cilinderbalk was opgesloten mbv keggen. Dit alles was gedaan om bij een kritisch toerental van de motor de motor op zijn plaats te houden, zodat hij niet teveel heen en weer zou schudden, want dan zouden de fundatiebouten waarmee de motor op zijn fundatie vast staat kunnen afbreken.
Het was dus een aardige mop staal wat we moesten verwijderen voor we uiteindelijk bij die lekke cilinders konden komen. Toen die cilinders opnieuw verpakt waren moest het stuk staal van de steun er weer aangelast worden, maar eerst moest alles weer op zijn plek, dat was ook nog een hele klus. ’s Avonds om 9 uur zat alles weer op zijn plaats, en de volgende morgen zijn we verhaald naar de werf waar ze de zaak er weer aangelast hebben, en waren we weer vaarklaar. Voorlopig lagen we op station, maar dat bleek niet voor lang te zijn. De volgende dag kregen we bericht dat we op 1 november in Griekenland Skaramanga moesten zijn om een sleep op te halen voor de PG. De volgende dag kwam de Noordzee binnen en die kwam naast ons liggen. De 1e stuurman van de Noordzee was een oude bekende Kees Vel waarmee ik op de Oceaan had gevaren ik als 3e wtk en hij als 2e stuurman allebei onze eerste reis in deze rang.
Op 4 november lagen we nog steeds op station samen met de Noordzee, als tijdverdrijf was er een voetbal wedstrijd tussen de 2 bemanningen georganiseerd. Ik kan me niet herinneren dat ik er bij ben geweest ik heb altijd een hekel aan voetbal gehad dus daar deed ik niet aan mee, ik zal wel de wacht hebben genomen. Zaterdag de 9e november 1963 zijn we naar Griekenland vertrokken. We hebben niet VK gevaren want de Noordzee kon ons anders niet bijhouden. Die ging ons nl assisteren naar Port Said en door het Suez Kanaal.
manoeuvreerstand.jpg
manoeuvreerstand.jpg (149.61 KiB) 6560 keer bekeken
Op de foto sta ik met mijn handen aan het manoeuvreerwiel, met mijn rechterhand trek ik met mijn vingers een handel naar mij toe. Met dit handel verbreek ik de vergrendeling van het wiel. Die constructie van dat handel heb ik er op laten maken toen ik in 1960 als 3e op de Oceaan kwam. Toen dat handel er nog niet op zat moest je met je duim een pen op het wiel indrukken, dat ging echter zo moeilijk dat je tijdens snel manoeuvreren op het laatst die pen niet meer ingedrukt kreeg. In eerste instantie werd ik uitgelachen toen ik daar om vroeg, en met een schets aan kwam dragen hoe ik het gedacht had, maar uiteindelijk zag men er toch het nut van in. Later is het op het zusterschip de Oostzee ook aangebracht. Ook de clinometer op het meterpaneel voor me is van mijn hand. Die clinometer had ik van een Engels korvet afgehaald die voor de sloop van Gibraltar naar La Spezia door ons werd versleept in 1959 ( zie mijn3-4e reis) Ik heb van rood koperdraad een gradenverdeling er op gesoldeerd en tevens de naam OCEAAN. In 1968 toen ik als 1e wtk op de Oceaan kwam hing hij er nog steeds.
’s Maandags zijn we in Skaramanga bij de werf aangekomen. De sleep bleek een grote ponton met een 45 m hoge portaalkraan er op, tevens kon hij ook als pijpenlegger functioneren. Waarbij de pijpen op een naar zeeniveau aflopende baan aan elkaar gelast konden worden en de las tevens doorgelicht kon worden. Verder bleek er op de ponton nog een grote meerstoel in onderdelen te liggen. Die meerstoel moest in de PG ergens voor de kust geplaatst worden om er tankers aan af te meren. Al met al een pittige sleep voor ons.
Oceaan+Noordzee.jpg
Oceaan+Noordzee.jpg (153.11 KiB) 6560 keer bekeken
De Oceaan en de Noordzee gezien vanaf de bovenkant van onze sleep. Het staalwerk dat je tussen de poten beneden ziet liggen zijn onderdelen van de meerstoel.

Wordt vervolgd
Piet Jong
wouter vos

Re: Smit & Co

Bericht door wouter vos »

Mooie verhalen, ik geniet er van :!: :-D
Greetz
Wouter
Sylvia Vet
Berichten: 2
Lid geworden op: 03 nov 2015 08:40

Ton Vet ( Teun ) overleden

Bericht door Sylvia Vet »

Goedemorgen allemaal,

Misschien zijn hier nog mensen die mijn vader gekend hebben en geen FB hebben.
Met groot verdriet wil ik u mededelen, dat mijn vader, Ton Vet alias Teun ( kleinzoon van Teun Vet, Zwarte Zee ) afgelopen vrijdag is overleden.
Hij heeft jaren bij Smit gevaren in de Europoort ( NRS )

Heeft iemand van u, misschien nog wat leuke foto's uit de oude doos van mijn vader aan boord?

Dank u wel alvast.

Met vriendelijke groet,
Sylvia Vet
warbout
Berichten: 593
Lid geworden op: 19 jul 2012 23:11
Locatie: Rhoon

Re: Smit & Co

Bericht door warbout »

Gecondoleerd met het verlies van je vader Sylvia.
Mijn broer Cor Warbout heeft nog met hem gewerkt bij de N.R.S.
Ik zal het hem doorgeven want die heeft geen computer. (slechte ogen wegens suiker)

Mijn vader (Willem) heeft wel met je opa op de Zwarte Zee gevaren vanaf het begin van W.O.2.

Veel sterkte toegewenst voor jou en je familie Sylvia.

grt, Willem .W.
"De tijd gaat niet voorbij maar wijzelf gaan voorbij"


Plaats reactie