HOOFDSTUK 11
Door Hans Reints
Klaar voor alle diensten staat er in het logboek als de Clyde weer achter het anker op Eastern Road ligt.
Het scheepsleven heeft zijn gewone gangetje aangenomen dus zijn de meldingen voor de dokter niet van de lucht. Je staat er versteld van hoeveel bemanningsleden er ziek, zwak en misselijk zijn en graag naar de dokter willen. Het is een geoorloofde en legale manier om de wal op te gaan!
Ook de Kapitein wil weleens naar de wal voor privé en zakelijke besprekingen.
Zo ook deze avond. Net als het gezag de wal op is voor een belangrijk telefoongesprek, belt de agent over de VHF dat het stoomschip “President Brand” in positie 5 noord en 87 oost met machineschade rond drijft. De agent, die waarschijnlijk weet waar de Ouwe uithangt, laat hem waarschuwen dat hij zo snel als mogelijk naar boord moet gaan en uit moet varen. Tegen middernacht komt het gezag met een privé bootje terug aan boord. Maken gelijk de machines klaar en gaan anker op. Nog geen half uur na vertrek krijgt de Marco een telegram van Smit Rotterdam met de inhoud: “Return Station “Albatros” Colombo Contract. Rond met de kotter, spijker er in en allemaal naar het lek luisteren.
De andere dag gaat de 1e Stuurman met een deel van de bemanning naar Keppel Shipyard om de 440 meter draad, die daar aan de wal gedeponeerd is, te klaren. Dit werk neemt de hele dag in beslag. De mannen komen alleen terug om de middagprak te nuttigen en gaan dan weer vrolijk verder met waar ze mee bezig waren.
Na dit intermezzo is het even rustig en hopelijk kunnen we van een rustig weekend genieten.
Na het weekend, het is maandag, gaat de 1ste stuurman met een deel van de bemanning naar Keppel Ship Yard om gedeelten van de 440 meter staaldraad op te halen. Ondertussen komen ook de bestelde droge en natte stores aan boord. na een weekje anker liggen is er eindelijk weer werk te doen.
Moeten opstomen naar het twee uur verder gelegen booreiland “W-Mac Lean” welke een paar mijl verplaatst wil worden. De “Clyde”gaat vlak bij het Rig voor anker en wacht op orders van de Towmaster. Met de Towmaster is afsproken dat de “CLYDE” met een strop voor aan SB vast zal maken. De twee andere boten, de “Jaramac XXVI” en de “Philips F Ingram” maken op de zelfde manier aan BB vast.
Voor vertrek wordt met de loods alles nog eens goed doorgesproken en dan gaat het van kiet. Als we nog maar net vertrokken zijn en de vaart er aardig inzit, vraagt het rig om het wat rustig aan te doen daar de poten nog 60 voet onder het platform uitsteken. Met een diepgang van 24 voet lopen we Eastern Road aan. De bak zelf steekt maar 6 tot 7 voet de rest zijn poten!
Bij de werf aangekomen word vaart verminderd en gaan de twee BB boten los van het rig. Na losgooien en tros klaren maakt de “Philip” BB achter vast en doet de “Jaramac” dat aan SB achter.
Het is de bedoeling dat het booreiland met het achterschip naar de kade gaat. De achterboten zijn nu voorboten geworden en de “Clyde” doet dienst als stuur en afstopboot!
Doordat de stroom te sterk is gaat dat niet lukken. De “Clyde”kan hem alleen niet houden en heeft assistentie nodig om geen schade te maken. De “Philip” gaat los en maakt BB voor weer vast.
De “Jaramac” gaat ook los en maakt in tandem vast op de kop van de “Clyde”.
Aan het eind van de middag is het dan toch gelukt en staat het Rig eindelijk vast aan de wal waardoor de “ Philip F Ingram” los kan. Hierna word de “Clyde “ bedankt en kan de “Jaramac XXVI” los van de “Clyde”.
Halen het sleepmateriaal scheep en gaan terug naar ons station op “Eastern Road.
Na een paar dagen “Klaar voor alle diensten” gelegen te hebben krijgen wij bezoek van onze technische inspecteur van Smit uit Maassluis. Deze gemoedelijke ietwat gezette heer komt vertellen dat de “Clyde” hier in Singapore het dok ingaat voor een “knip en scheer beurt”.
Deze jaarlijkse beurt valt samen met enkele kleine binnen en buiten boord reparaties. De andere dag komt er een contingent werfpersoneel aan boord die alvast met het voorbereidend werk gaat beginnen. Het gewone leven gaat gewoon door.
Als de Kapitein voor zaken en een Matroos voor de dokter aan wal zijn, komt er een telegram van Smit Rotterdam binnen waarin staat om onmiddellijk op te stomen naar de “Fair Transport” welke geankerd ligt in pos.01.43 Zuid en 105.13 Oost. Verdere gegevens ontbreken. Na vertrokken te zijn heeft de Marco contact gezocht met de “Fair Transport” maar deze laat ons weten dat zij de “Clyde” onder geen enkele voorwaarde wil accepteren.
Verder contact met de “Fair Transport” is dan ook nutteloos.
Na overleg met “Maassluis besloten om dan maar rond te gaan. En zo loopt ook deze missie op niets uit.
- zomaar48.jpg (56.52 KiB) 7967 keer bekeken
De Tandjung Satu die geladen was met lege mandjes (en dus nooit een cent van gezien heb). Daar de Tandjung Satu niet meer met de buitenwereld kon communiceren (zijn stroom was op) hield een Engelse Shell Tanker”Hatania” contact tot dat wij ter plaatse waren.
Op de weg terug naar Singapore lopen we bij Lengkat tegen de “Tandjung Satu” aan die daar met machineschade en lege mandjes hulpeloos achter zijn anker ligt onder dekking van de Britse Shell tanker “Hatania”.
Het was de Britse Shell tanker die ons opmerkzaam maakte op de hulpeloze toestand van de “Tandjung Satu”.
Bij toeval ontving de “Hatania” het zeer zwakke noodsignaal van de “Tandjung Satu” op en is toen vlakbij de “Tandjung Satu” voor anker gegaan. Zo regelde zij de communicatie met de buitenwereld. Bij aankomst gaat de “Clyde” voor anker en de “Hatania” er weer vandoor. Als de “Clyde”veilig voor anker legt word de sloep gestreken en gaat de Kapitein naar de “Tandjung Satu”om het LOF te laten tekenen.
Na het tekenen gaat het op en maken de “Tandjung Satu”. Na een uur slepen leveren we de “Tandjung Satu” veilig af op Eastern Road. Locale sleepboten nemen haar van ons over.
De “Clyde” is ruim op tijd aan het immigrationstation om ingeklaard te worden voor het dok bij Keppel Shipyard.
Liggen om even na vijven stevig afgemeerd bij Keppel Shipyard en een uurtje later droog op de blokken.
Tijdens droogstaan in het dok ging voor een onbepaalde tijd het stroom er af en kon er aan boord niet gekookt worden. Dit koken, braden en bakken moest onder primitieven omstandigheden aan de wal gebeuren in een daarvoor speciaal ingerichte kombuis waar het verschrikkelijk warm en vochtig was.
Niet alleen het kombuis had hier last van! Het hele sanitaire systeem lag er uit en dat betekende dat Douchen en poepen ook aan de wal moest gebeuren en dat was echt behelpen. Maar ook dat went wel weer. Het is zoals mijn zus altijd zegt, alles went behalve een vent.
Over de kwaliteit van de maaltijden hebben we geen klachten mogen ontvangen.
- zomaar49.jpg (45.18 KiB) 7967 keer bekeken
De “hele civiele dienst” neemt vanwege de warmte even “vijf pik”op het bankje voor de wal-kombuis.
Tijdens de vele bezoeken aan het zeemanshuis kwamen wij regelmatig in contact met de Nederlandse Dominee die daar geplaatst was om ons van de nodige zielenheil te voorzien. Een bezoek aan boord zat er meestal voor de dominee niet in vanwege de afstand met het bootje en de kans dat de “Clyde onmiddellijk moesten “kunnen uitvaren.
Voor de dominee was de dokbeurt een uitgelezen kans om de “Clyde” met een bezoek te vereren. Ik heb trouwens nog nooit meegemaakt dat een zielenherder aan boord niet welkom was, maar dit terzijde.
Tijdens het bezoek aan boord nodigde de dominee ons uit om een voetbalwedstrijd tegen een ander schip te spelen. Dit aanbod word met graagte ontvangen.
De dominee zou voor de uitrusting, vervoer en versnaperingen zorgen. We werden netjes opgehaald met het “Mission for Seamen” busje en afgezet ergens dicht bij het “Connolhouse” waar ook het speelveld lag. De tegenstander, waarvan ik niet meer weet het was en waar of dat zij vandaan kwamen, was al aanwezig.
Voor ons elftal lagen er toepasselijke blauwe shirtjes, witte broekjes en alle maten voetbalschoenen te wachten. Het eerste kwartier speelde de Smit elf een goede wedstrijd tot dat de conditie een dapper woordje begon mee te spreken. Ruim voor de rust hadden we nog een riante voorsprong maar deze veranderde na de rust in een gigantische achterstand. Volgens mij hadden zij in de rust hun geheime wapen in gezet.
In de rust dronken zij thee en Cola en wij beschikten over een ruime voorraad kouwe kletsen. De rust duurde langer als de reguliere 15 minuten en toch is eenieder, zij het met een zeer hoofd en stijve spieren heelhuids aan boord gekomen.
- zomaar50.jpg (80.78 KiB) 7967 keer bekeken
Het sterrenelftal van de “Clyde” met geheel links de Dominee.
Na de dokperiode was het weer gewoon “Business as usual”.
Bunkeren gebeurde nu gewoon op de Road. Helaas gingen de buitenboord bik en verfwerkzaamheden door de walploeg van Keppel gewoon door. Knettergek word je daarvan. Klagen hielp niet, er was nog geen ARBO WET die dit verbood.
Krijgen ruim een week na uitdokken van de agent te horen dat de “Adi Yanti” in nood is.
Krijgen orders om fullspeed op te stomen en LOF aan te bieden.
Liggen twee dagen later alweer “Klaar voor alle diensten” op Easter Road. Het zit ons deze reis ook niet mee.
- zomaar51.jpg (29.35 KiB) 7967 keer bekeken
Avondstemming over de ankerplaats
Na een dikke week anker liggen stomen we op naar de Chinese zee om de reis af te maken met wat we begonnen zijn.
De Shell heeft onze hulp in geroepen om de “Big John” weer eens aan de tros te nemen.
Helaas zijn de mij ter dienste staande middelen over deze periode erg onduidelijk en onvolledig.
Vast staat dat de “Clyde”de 14de van de maand vertrokken is naar de Chinese zee om de “Big John” welke in pos. 04.57N en 112.24 E ligt te verplaatsen naar 03.59N en 111.57E. Op positie aangekomen gaat de spijker er in en komt een vertegenwoordiger van Shell de bijzonderheden doornemen. Vertrekken de 17de met een goed volgende sleep.
Het gaat niet hard maar de 23ste zijn we op positie en gaan bij de “Big John”voor anker als een soort Pre Load. De 27ste laat de BJ weten dat wij morgen bedankt zijn en afgelost worden door de “Smit-Lloyd 101”.
Het bedanken laat nog een dag langer op zich wachten zodat de “Clyde” de 30ste kan vertrekken.
Gaan anker op, leveren de motorala’s weer aan de “Big John” en stellen koers richting Singapore.
Gooien een dag later de spijker er in en zijn weer klaar voor alle diensten.
- zomaar52.jpg (100.17 KiB) 7967 keer bekeken
Tijdens het Stand-by tijd genoeg voor een vers visje. Aan de jas is te zien dat het weer nu niet je van het was. Het kan er ook koud wezen.
- zomaar53.jpg (57.33 KiB) 7967 keer bekeken
De oude Cliffortpier met op de achtergrond het totaal weggesaneerde Waterfront.
Uiteindelijk komt aan alle ellende een eind, alhoewel we het gezien de omstandigheden de laatste weken nog best naar de zin hebben gehad zit. het venijn hem toch in de staart.
Nadat de nieuwe ploeg zich aan boord geïnstalleerd had en zij het schip hadden overgenomen, gingen wij met het agenten bootje via Cliffort-pier naar het zeemanshuis. In het zeemanshuis moesten wij ons een kleine 24 uur moest vermaken daar onze vlucht is pas de volgende dag zou vertrekken.
Er was nog tijd voor een bezoekje aan Ansonroad, Boekistreet en aanverwante straten en gelegenheden.
Afijn de volgende dag zat je tegen een ploeg aan te kijken die letterlijk, figuurlijk en financieel aan het einde van hun Latijn waren. Bij boarding van het vliegtuig, het was een KLM DC10-cargo, viel het ons op dat wij allemaal naar de staart van het vliegtuig geloodst werden.
Wij waren niet de enige passagiers in het toestel, gelijktijdig vlogen er enkele Duitse afgeloste schepelingen en enkele tienduizenden guppies en Neon tetra’s met ons mee. We hoorden van de Duitsers dat we eerst naar Frankfurt zouden vliegen en dan pas Schiphol. Dat is dan weer enkele uren langer dan Singapore-Schiphol!
Na het take-off en Airborne kwam de Stewardes vragen, er waren er meer dan deze ene aan boord, of dat wij wilden drinken? Gezien de ongezonde financiële situatie waarin de meeste van ons verkeerden werd dat een sapje of een watertje.
Wij wisten uit ervaring dat deze drankjes in de Y-Klasse, dat is de goedkoopste klasse waarin wij altijd vervoerd werden, gratis waren. De Dames van de catering namen alle bestellingen met een glimlach op en bij de ouwe aangekomen, die wat verder naar voren zat, vroeg zij ook wat hij wilde drinken.
- zomaar54.jpg (88.01 KiB) 7967 keer bekeken
Hiermee vlogen wij naar huis. Alleen het achterste deel was bestemd voor passagiers. De rest van het vliegtuig was gevuld met grote plastic zakken met daarin alle maten en soorten Guppies.
Het gezag bestelde uiteraard een lekkere Schiedamsche jenever en deelde gelijk mee dat dit rondje op zijn, lees SMIT, rekening komt.
O nee, recapituleerde de dame in kwestie, daar wij met een vrachtvliegtuig vliegen vindt de KLM directie het nodig om ter compensatie van het ongemak (welke?) de Y classe om te toveren tot 1e en/of Royal class. M.a.w. Alle consumpties waren nu op kosten van de KLM.
Je wil niet weten hoe snel de dames weer naar achteren geroepen werden om een herziene bestelling op te nemen. Nu geen sappie of water maar bier en andere alcoholische versnaperingen.
Het was een lange vlucht met tussenstops te Bombay en Calcutta, gelukkig geen Frankfurt.
Na India ging het rechtstreeks naar Schiphol waar onze geliefden en de man van de centjes al op ons stonden te wachten.
- zomaar55.jpg (132.83 KiB) 7967 keer bekeken
EINDE