Rotterdam toen

[ArnoldW]

Een plaatje van de Maashaven met veel bedrijvigheid. Nu amper een schip te bekennen en verander in woongebied.

rotterdam.jpg (185.99 KiB) 4893 keer bekeken

Groet Arnold.

[Jan Hendrik]

Allan, nou dat is me een mooi artikel over de waterklerken.
J. Van Aartsen heeft op zijn beurt mij ingewijd in het waterklerk gebeuren.
Hij , samen met E. Hofstra en Kees van Velden waren mijn mentors.
J. Van Aartsen woonde toen in de Bronkhorst in Zuidwijk en ik ook, het zelfde flat gebouw, woonden boven elkaar.
Ik was 17 jaar toen ik bij Vinke en Co begon en zag al die taxis verschijnen tot midden in de nacht.
Aartsen heeft er toen voor gezorgd dat ik ook bij Vinke kon beginnen en de baas van de kapiteinskamer was ene v.d.
Berg. Aartsen verhuisde al na enige maanden en toen kwamen de taxis dus bij mij thuis !!
Omdat ik geen telefoon kon krijgen van de PTT vanwege een tekort aan verbindingen, kreeg ik de aankomst van schepen per telegram bezorgd door dirkzwager, soms 3 x op een nacht. Prachtige tijd, echter na 3 jaar bij Vinke hebben gewerkt, toen op mijn 20e moest ik in militaire dienst en meldde me weer 2 jaar later, echter mijn oude plek als waterklerk kreeg ik niet terug want dat was vergeven aan mijn opvolger welke ik nog had ingewerkt !
Heb daarna een andere baan gezocht en 39 jaar voor een Deens bedrijf gewerkt in verschillende landen.
Ook bij dat bedrijf een prachtige tijd gehad en deze was ook verbonden met de scheepvaart.
Groeten,
Jan

[leo-shof]

https://youtu.be/puVNpbSa9-g
Leuk filmpie over de haven

[jdbvos]

M'n vechtgenote vond op Veesboek over oud-Rotterdam mooie vooroorlogse fotootjes.....

[jdbvos]

en verder..

[jdbvos]

nog verder...

[rspeur]

Wie wat bewaart....
Mooi Jan!
René

[ArnoldW]

Een oud plaatje van Poortershaven, Weet nog wel dat daar munitie werd overgeslagen en diverse bunkers stonden

poortershaven.jpg (231.5 KiB) 4113 keer bekeken

Groet Arnold

[leo-shof]

Ik weet niet of het hier goed staat Jos, maar anders moet je het maar verplaatsen
Een zeer interessanten Facebook site van

Gusto.jpg (15.45 KiB) 3811 keer bekeken

met veel wetenswaardig heden

https://www.facebook.com/pg/werfgusto/p ... 9375342947

even op nu niet klikken in dien nodig bij een aan melding die je te zien krijgt als je geen accounthebt

[b-bootsman]

Hallo Heren.

Mooi die ouderwetse bedrijvigheid

Groet Bob.V.

[Erikdepooter]

Wouw! Je kunt de stoomfluit van die sleepboot bijna horen!

Als ik me nu nog wel eens afvraag waarom ik toch als kind zo graag bij die havens rondscharrelde, denk ik aan dit soort plaatjes.
Met wat geluk werd je dan aan boord uitgenodigd en kreeg je een rondleiding, mocht je het roer vast houden, in een ruim afdalen door een kraan, zittend op een pallet vol met zakken, kon je de machinekamer bezichtigen en de kapitein een hand geven. Klein geluk lag zomaar aan de kade zogezegd.
Geluk was het trouwens wel, dat ik nooit geen verkeerde lieden heb getroffen, die foute bedoelingen met mij als jongetje hadden.
Of bestond dat toen nog niet?
Net als aanslagen en zo, probeer nu maar eens zomaar een schip op te komen!
Tegenwoordig komen de meest griezelige aanslagen trouwens van de Belastingdienst, maar dat terzijde.
Mooie foto Bob, bedankt!

Noot voor Theo: "Nooit geen" is geen goed Nederlands, realiseer ik me nu

[Jinny]

Geluk was het trouwens wel, dat ik nooit geen verkeerde lieden heb getroffen, die foute bedoelingen met mij als jongetje hadden.
Of bestond dat toen nog niet?

Dat bestond wel degelijk, je hebt geluk gehad..

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Noot voor Theo: "Nooit geen" is geen goed Nederlands,

Het is prima Nederlands als je bedoelt dat je bij elk bezoek aan een schip verkeerde lieden bent tegengekomen!
Maar dat zal niet het geval zijn geweest en dus is het van tweeën één: je bent geen verkeerde lieden tegengekomen, of je bent nooit verkeerde lieden tegengekomen.

[jdbvos]

Geluk was het trouwens wel

Helemaal, Erik...
Toen mijn kinderen nog klein waren heb ik ze eens meegenomen naar Delfzijl, en langs de daar aanwezige schepen gelopen....
Aan boord komen, was er al niet meer bij, maar dat was in onz' tiet ook al zo, maar om verzekerings-redenen...
Nu worden schepen niet alleen achter prikkeldraad, maar zelfs zoveel mogelijk uit zicht gehouden: stel je voor dat je kon zien wat ze laadden....
Nee, hoe je jeugd van nu warm zou moeten krijgen voor een nautisch beroep, is mij een raadsel...

Maar dat geldt voor alle beroepen: als jochie stond ik de slager te helpen, na het doden van een varken of een koe, met optakelen, of van varkens de huid haarvrij te schrapen (met kokend water !)...
Ik wéét wat er voor mijn steriel verpakte stukkie supermarktvlees is gebeurd, en vertelde dat óók -in geuren en kleuren- aan mijn kinderen. Dus ook die doen 'kalmpies aan' met vlees, uit respekt voor het dier
Ik heb meegeholpen bij de plaatselijke smid, ook met het hoeven van paarden...
Sommige van m'n vriendjes waren boerenzonen, dus heb ik met heel veel plezier op en rond de boerderijen gespeeld en geholpen
M'n vriendjes waren altijd welkom op de werf, en daar is heel wat afgespeeld en gevaren met (soms zelfgemaakte) bootjes en vlotten...
Ik heb in drukkerijen gekeken en geholpen, op kantoren mogen rammen op enorme typemachines, bij timmerlui geholpen met brandende takkebossen om hout te krommen, we gingen mee met rietsnijders, met jagers, affijn: noem maar op !
Wij konden op basis van ervaringen nog een keuze maken voor je droombaan....
Nee, ik ben niet jaloers op jeugd die zich daarop al op véél te jonge leeftijd moeten orienteren, zonder de mogelijkheden om daar te snuffelen....

Ja ! Wij hadden geluk. Wij mochten zowat ALLES....
En als je te vér ging, kreeg je gewoon (legaal !) een sturende draai om de oren.

Eigenlijk ben ik die mensen nu nog dankbaar voor hun draaien om de oren of schoppen onder de kont....het heeft mij gemaakt tot wat ik nu ben...
(ps: ik bedoel niet die ouwe bijna gepensioneerde ouwe zak die op z'n slagletterbak zit te rammen, natuurlijk... Karakter ! bedoel ik )

[koosbos]

ik zag het plaatje van poorteshaven maar zo kwam het mijn niet zo bekent voor toe we in 1962 land mijnen aan het laden waren voor nieuw guinea

[Erikdepooter]

Jan schreef:

Ja ! Wij hadden geluk. Wij mochten zowat ALLES....

Dit vond ik nog op internet en heb het nog een beetje gepersonialiseerd:

Hoe is het in vredesnaam mogelijk dat wij als geborenen in de vijftiger en zestiger jaren, nog leven? Volgens de theorieën van nu zouden we al lang dood moeten zijn
• Wij zaten in auto's zonder veiligheidsstoeltjes, gordels of airbag. In een Kever zelfs staand in de kattenbak.
• Onze bedden en speelgoed waren geschilderd met verf vol lood en cadmium.
• Boven aan de trap zat geen hekje, wie te ver ging kukelde naar beneden. Met je vingers in het stopcontact of tegen de micaruitjes van de kolenkachel zitten deed je precies één keer. Daar leerde je van.
• Poorten en deuren gingen gewoon dicht en als je er met je vingers tussen zat werden ze blauw of korter.
• Op de fiets zat je achterop met je kont op de bagagedrager en probeerde je je voeten uit de spaken te houden.
• Een helm hadden ze nog niet eens op een bromfiets, laat staan op een fiets.
• Kleur en smaakstoffen moeten ook toen al bestaan hebben, want zo rood, groen of geel als de limonade van toen was, zie ik ze nu echt niet meer.
• Schoenen waren meestal al ingedragen door broer, zus, neef of nicht, en ook je fiets was of te groot of te klein. Die fiets had geen versnellingen en als je een lekke band had, mocht je die zelf te plakken.
• We gingen 's morgens weg van huis en we kwamen terug als de straatverlichting aan ging. Niemand wist in de tussentijd waar we waren en dat was maar goed ook! Niks mobieltjes!
• Het bos of een park was een plek om te spelen en hutten te bouwen. (In mijn geval: Rozenburg, gold dat ook voor industrieterreinen en opgespoten land.
• We staken fikkies en bouwden zeepkisten en merkten pas onder aan de berg dat we de rem vergeten waren.
• Als we naar een vriendje gingen, liep je daar gewoon naar toe en ging er geen volwassene mee. Een weg oversteken was een kwestie van goed uitkijken.
• Televisie begon om 19.00 uur en er was één zender.
• Als we bij kattenkwaad op onze knieën waren gevallen en uit onze broek waren gescheurd kregen we daar thuis nog een extra pak slaag voor. Dat gold ook voor strafregels op het politiebureau of van de meester op school, want die had altijd gelijk.

Wij hadden vrijheid, mislukkingen, succes en eigen verantwoordelijkheid.
We hebben moeten leren om daar mee om te gaan.