SMN

[w.a.aartsen]

hallo bertus en co het lijkt wel of wij de enige zijn van de dek dienst met een praatje en verhalen van tempo doelie.
maar co ik heb een vraag wij lagen altijd voor anker in semarang lossen in sampangs en laden is daar later dan een pier of haven gebouwd? of misschien ben je in de war met belawan? waren in amsterdam aan het laden voor een reis naar de oost
he jen een hijssie voor belawen mot achter de trap <amsterdamse bootwerkers>
als ik voor anker lag in semarang zat ik om 06/00 op de poop om te genieten van het dag worden nevel over het land pieken van de vulkanen er boven uit langzaam trok de nevel op dan zag de hele wal met zijn kampong prachtig was dat kwamen de boot werkers met hun sampangs om te laden of telossen rond het middag uur kwam er dan een bootje langszij met eten voor die mannen verpakt in een pisang blad beetje rijst met ikang of zo ruilde ik vaak met de mandoer krijg hij mijn stukje vlees met aardappels dat was genieten man ik krijg er nu nog water van in mij mond soms was het wel pannas!<heet> tempo doelie tida kombali maar vergeten kunnen wij het niet was het niet een beetje ons tweede thuis land?
over al lieve meisjes enz lekker biertje bintang.<K>ankerbier was wat minder dronk je alleen als de poen op raakte en geen handel meer had <radiotje/sigaretten/dames pendekken/kimono,s> noem maar op alles bracht wat op
vrg:willem

[w.a.aartsen]

bertus nog even voor jou jongen je moet eens weten wat hier zomers aan spoeld en aan komt waaien met wind kracht 1/2 man dat is niet te geloven soms begint het bij mij ook weleens te kriebelen alleen duurt het niet zo lang maar toch het idee mooi om naar tekijken handjes thuis. huisje bij het kerkje houden toch!
GROETEN WILLEM

[P.J.Schellingerhout]

Hallo Willem
In Semarang was in die tijd geen kade, net als zoveel havens in ons thuisland
Als je de rivieren opging lag je ook altijd voor anker en dan zwaaide de poop bijna door de kampong met het draaien van het tij.
Maar we konden veelal met bootwerkers mee in de bootjes en s'morgens met de dag ploeg weer terug.
Je hebt inderdaat gelijk met je opmerking wat betreft dat wij de enige 3 van de dekdienst zijn, maar ik hoop nog steeds dat er wat meer bij komen.
Ik zal eerdaags even een belletje plegen met een oud collega [matroos] of hij ook een pc heeft en dan slinger ik hem gelijk voor kombuispraat.
Ik heb hem namelijk al een paar jaar niet gezien dus weet ik dat niet.
Maar het blijft moeilijk, ik denk dat we een landelijke oproep op de tv moeten doen om die gasten wakker te schudden en ze op de hoogte brengen van dit prachtige topic.
Maar zolang het niet verandert, wij gaan gewoon door
Groeten Co

[Bertus.]

.

[Willem Oldenburg]

Hoi Bertus

Op pagina 149, had ik je gezegd dat de heren niet zo vrolijk keken omdat het torretje stopte, hier zijn ze bezig de boel weer draaiende te krijgen, trouwens later was het weer dikke pret.
In het midden gebogen over de motor, was de bootsman en ernaast de Motorman (later met beide op de Neder Rijn gevaren). Nog ééntje van de oude garde, weet helaas ze naam niet,kon net als jullie een aardig mondje Maleis.
Wij kregen zo'n woordenboekje van de SMN, zodat je je een beetje verstaanbaar kon maken met de Maleise bedienden. Maar gingen later over op Chinese en daarna Nederlandse bedienden.

Neder Waal - sloep 1.jpg (158.54 KiB) 1740 keer bekeken

Mvgr. Willem

[Joop]

Hoi Willem,

Van die reizen met de NEDER RIJN heb ik twee bemanningslijsten waar jij ook op staat.
Weet je nog wat voornamen te herinneren?
Niet van de veertigers want die zullen sowieso moeilijk zijn te vinden.

Groetjes Joks

NEDERRIJNreis39.jpg (51.09 KiB) 1176 keer bekeken

NEDERRIJNreis43.jpg (75.59 KiB) 1176 keer bekeken

[kallie]

Selamat malam. ff terug van ff weg geweest. Eerst alles in op de SMN gelezen en helaas geen voor mij geen nieuwe namen ondekt. Behalve dan de naam van hofmeester Cor Kaldenbach. In 1957 waren we met de Tarakan op weg van Indië naar New York. Kort na vertrek van Alexandrië stopte de hoofdmotor en was niet op tijd te repareren. De babbits ?? liep tussen de lagers vandaan. We zaten op de hoogte van Tobroek en dreven naar de kust. De Java was op weg naar huis en sleepte ons in een week naar Napels. Daar hebben we 'n week of wat gelegen en hebben ons daar best vermaakt. Ook waren er een aantal vrouwen uit Holland overgekomen, waar onder de vrouw van de hofmeester. Die hebben er ook best van genoten. Inmiddels heb ik alweer 'n hele tijd terug, gelezen dat hij was overleden. Hij woonde in Zwanenburg.
Verder ken ik me geen rivier in Semarang herinneren. Lagen altijd op de rede voor anker en weet ook nog wel de vele haaien die na het leeg gooien van het vat met etensresten rondzwommen. De rivier de Moesi hangt me nog wel goed bij. In Palembang en Pladjoe lag je met je kont in de bushbush. Prachtige tijd was het, ondanks de torren. muskieten, geen
airconditie, alleen windhappers.

[HKL]

Hallo Kallie,

Geweldige foto van hofmeester Kaldenbach,toen ik hem meemaakte was hij ouder natuurlijk,maar zo herinner ik hem wel.
Leuke foto.
Groet HKL.

[rspeur]

Henk, je broer is online....
Kaldenbach: ik weet absoluut niet meer op welk schip, maar ik heb een kustreis met hem gemaakt. Toen ik aan boord stapte dacht ik "Wat een verzuurde ouwe chagrijn", maar niets was minder waar. Vreselijk mee gelachen. Zou het kustreis Neder Lek 1970 geweest kunnen zijn geweest? Echt ik weet het niet meer, maar ik herkende hem direct. En inderdaad Henk, hij was op de foto een tikkie jonger.
René

[Joop]

Mooie foto's Willem en Kallie! Met hofmeester Kaldenbach heb ik een West-Afrika reis gemaakt samen met LP en Jabo. Chef-kok Hänchen was ook van de partij (zie bemanningslijst). Hem kom ik een aantal malen tegen in de SMN-nieuwsbladen. Koksmaat-bakker Albert van de Wal (op de foto midden) liet, terwijl hij rosbief aan het prikken was, de slee op de rand van de oven staan om een doek te pakken. Het schip maakte een haal en de slee knalde achter mij op de vloer van de kombuis. Het gloeiend hete vet spetterde omhoog op mijn rug, arm en in mijn oog. Chef-kok Hänschen zette mij in de break? om mijn vel nat te spuiten met de waterslang. Hofmeester Kaldenbach ging met mij mee in Abidjan naar de oogarts die wat spul in mij oog spoot waardoor ik na enige tijd weer normaal mijn oog kon open houden. Na een week te zijn verbannen uit de kombuis mocht ik weer aan het werk. Het was me het reisje wel. We vervoerden legervoertuigen naar Lagos Nigeria. Mijn moeder las het zelfs thuis in de krant. Het was voorpagina nieuws. Nigeria was toen in oorlog met de opstandige provincie Biafra en het was een schande dat wij geen partij kozen voor die arme Biafraantjes

BATUreis43.jpg (66.12 KiB) 1075 keer bekeken

Albert v.d. Wal en Cees Marees.jpg (227.89 KiB) 1075 keer bekeken