Koffie aan boord
Koffie
Grappig dat dit onderwerp zoveel reactie los maakt! Het is ook allemaal zo herkenbaar. Nog zo iets: bij de SMN destijds had je geen pakken gemalen koffie aan boord, maar pakken met hele bonen. Je moest dus zorgen dat het koffieblik in de pantry optijd werd gevuld met gemalen koffie. Koffiemalen moest je in de keuken doen. Er was een koffiemolen die je op de Hobart keukenmachine kon monteren. Je gooide de trechter van de molen vol bonen en het blik hing je met een ijzerdraad er onder en malen maar. Bij oversteken moest je voor het nachtpersoneel in de machinekamer een wachttrommel klaar maken, die zette je dan beneden op de plaat. In de trommel zaten boterhammen, en bus gemalen koffie, suiker en een blikje Dutch Baby gecondenseerde melk. Bij wijze van grap sloeg je zo af en toe een flinke deuk in het melkblik. Jammer dat je er dan niet bij was, als de man van de wacht het blikje open prikte.quo vadis
herrinering aan koffie heb ik ook van buenos aires daar liepen ze op de kaai koffie te verkopen en door de patrijspoort werd je dan en heel klein kopje hel sterke mierenzoete koffie aangerijkt vond hem wel lekker .
toevallig ben ik op mijn avanter net koffie aan het zetten ik denk op karimun
toevallig ben ik op mijn avanter net koffie aan het zetten ik denk op karimun
waar een wil is is een weg en wil wil wel
Nu we het hier over koffie hebben heb ik een paar fotootjes gemaakt
van koffie molens die ik hier heb staan.
Eerst de oude koffie molen die vaak tussen de benen gezet werd om de
kracht te maken om te malen de koffie bonen gingen er boven in en
onder in het laadje viel dan de gemalen koffie ik heb het laadje
iets open gezet.
Boven in deze molen ging dus een beperkte inhoud
Een opvolger van deze molen is de molen welke aan de muur gehangen
werd, deze koffie molen had/heeft een reservoir waarin dus een pak
koffie bonen ging en dus naar behoefte gemalen werd de gemale
koffie kwam dan in het glaasje onder welke zichtbaar was en je dus kon
zien als deze vol was of naar behoefte gemalen was.
De koffie molen hier onder is weer zo'n beetje de opvolger van de vorige
Eigenlijk hoort deze ook bij dit forum deze koffie molen heb ik ooit via
een telegram van Radio Holland naar mijn moeder gestuurd bij een
verjaardag het jaartal weet ik niet meer.
In deze koffie molen ging ook de bonen boven in.
Als de bonen erin zaten het dekseltje goed erop stekker in het stopkontact en roetssssss binnen enkele seconde was de koffie gemalen.
Op deze koffie molen zat nog geen schakelaartje.
Het ijzertje/mesje wat u erin ziet daar werden de bonen mee fijn gemalen
Dan nu even terug naar de koffie zelf.
Toen ik op de Stoomfiets VL 114 Voorlichter en de motorlogger VL 97
Prinses Juliana voer was er in de kombuis een kolen kachel en daarop
moesten wij als jongen het water koken voor de koffie.
Als het water kookte deden we er een x aantal scheppen koffie in dan even doorlaten koken en dan met de ketel naar het vooronder.
Daar in hjet vooronder stond ook een kolen kachel en daat werd deze
ketel op gezet.
De koffie werd gedronken uit grote witte mokken althans de mokken waren wit bij aankoop en aan boord na veloop van tijd leken het wel
teer mokken.
De koffie werd zo in de mokken geschonken met alles wat uit de ketel kwam en het smaakte best als je een hele nacht aan het halen was.
Het onderste laatste laagje werd uit de mok gegooid in de puzze.
Na de haring visserij kwam ik bij de KRL te varen daar werd de koffie
in de pantry gezet, in een koffieketel.
Deze ketel was eigenlijk een veredelde kookplaat met er omheen een roestvrijstalen ketel boven in een rand waaraan de koffie zak hing.
Door die koffiezak zat een ijzere ring zodat de zak niet door kon vallen.
Op het kookplaatje in de pantry werd water gekookt en boven in de zak
gegoten waarin de koffie zat.
De zak moest ook wel regelmatig gereinigd worden anders was de koffie niet te zupen de zak werd dan gitzwart.
Later is men overgegaan op papieren filter op het apparaat werd een
soort trechterachtig apparaat gezet daarin ging een grote ronde filter
daar op de gemale koffie een dan het hete water er over.
Aan boord was er altijd gemale koffie in grote blikken zonder merk erop
Dat was dan mijn KOFFIE KOFFIE TIJD!!!!!!!!!!!!!!!!!
van koffie molens die ik hier heb staan.
Eerst de oude koffie molen die vaak tussen de benen gezet werd om de
kracht te maken om te malen de koffie bonen gingen er boven in en
onder in het laadje viel dan de gemalen koffie ik heb het laadje
iets open gezet.
Boven in deze molen ging dus een beperkte inhoud
Een opvolger van deze molen is de molen welke aan de muur gehangen
werd, deze koffie molen had/heeft een reservoir waarin dus een pak
koffie bonen ging en dus naar behoefte gemalen werd de gemale
koffie kwam dan in het glaasje onder welke zichtbaar was en je dus kon
zien als deze vol was of naar behoefte gemalen was.
De koffie molen hier onder is weer zo'n beetje de opvolger van de vorige
Eigenlijk hoort deze ook bij dit forum deze koffie molen heb ik ooit via
een telegram van Radio Holland naar mijn moeder gestuurd bij een
verjaardag het jaartal weet ik niet meer.
In deze koffie molen ging ook de bonen boven in.
Als de bonen erin zaten het dekseltje goed erop stekker in het stopkontact en roetssssss binnen enkele seconde was de koffie gemalen.
Op deze koffie molen zat nog geen schakelaartje.
Het ijzertje/mesje wat u erin ziet daar werden de bonen mee fijn gemalen
Dan nu even terug naar de koffie zelf.
Toen ik op de Stoomfiets VL 114 Voorlichter en de motorlogger VL 97
Prinses Juliana voer was er in de kombuis een kolen kachel en daarop
moesten wij als jongen het water koken voor de koffie.
Als het water kookte deden we er een x aantal scheppen koffie in dan even doorlaten koken en dan met de ketel naar het vooronder.
Daar in hjet vooronder stond ook een kolen kachel en daat werd deze
ketel op gezet.
De koffie werd gedronken uit grote witte mokken althans de mokken waren wit bij aankoop en aan boord na veloop van tijd leken het wel
teer mokken.
De koffie werd zo in de mokken geschonken met alles wat uit de ketel kwam en het smaakte best als je een hele nacht aan het halen was.
Het onderste laatste laagje werd uit de mok gegooid in de puzze.
Na de haring visserij kwam ik bij de KRL te varen daar werd de koffie
in de pantry gezet, in een koffieketel.
Deze ketel was eigenlijk een veredelde kookplaat met er omheen een roestvrijstalen ketel boven in een rand waaraan de koffie zak hing.
Door die koffiezak zat een ijzere ring zodat de zak niet door kon vallen.
Op het kookplaatje in de pantry werd water gekookt en boven in de zak
gegoten waarin de koffie zat.
De zak moest ook wel regelmatig gereinigd worden anders was de koffie niet te zupen de zak werd dan gitzwart.
Later is men overgegaan op papieren filter op het apparaat werd een
soort trechterachtig apparaat gezet daarin ging een grote ronde filter
daar op de gemale koffie een dan het hete water er over.
Aan boord was er altijd gemale koffie in grote blikken zonder merk erop
Dat was dan mijn KOFFIE KOFFIE TIJD!!!!!!!!!!!!!!!!!
-
Theo Horsten (R.I.P.)
In zo'n houten koffiemolen maalde mijn moeder tijdens de oorlog tarwe. Soms hielp ik met malen, want het was zwaar werk. Ik kon het ook niet lang volhouden, want ik was tien jaar en mijn benen waren niet sterk genoeg om die molen lang tussen te klemmen. Twee man de molen vasthouden en een derde malen, was ook niet echt een oplossing.
Van dat grove meel bakte ze heerlijke broodjes. Die waren een beetje laag omdat er bijna geen gist of geen goeie gist was, maar ik vond het lekker.
Die molens waren niet berekend op harde tarwekorrels en gingen niet zo erg lang mee. Je moet ook heel wat malen voordat je genoeg meel hebt voor een brood. Ik weet niet hoeveel van die molens ze heeft versleten. Nu gaf dat niet, want koffie was helemaal nergens meer te krijgen, dus gebruikte koffiemolens waren te kust en te keur te koop. Ik denk dat ze voor één zo'n broodje gemakkelijk drie koffiemolens kon krijgen. Voor een half zelfgebakken broodje had ik een paar rolschaatsen, dat weet ik nog wel.
Dat er geen koffie meer was, was overigens niet zo erg, want surrogaatkoffie was best te drinken.
Jolly had het over Buisman's. Tja, die mocht vroeger ook niet ontbreken in de koffie en dat het gretig werd gebruikt, blijkt wel uit het feit dat Buisman dankzij die handel zelf een paar schepen in de vaart had. De Geertje Buisman is de enige die me nu te binnen wil schieten. Je klanten moeten toch een aardig lepeltje bij de koffie hebben gedaan voordat je een schip bij elkaar hebt.
De meest merkwaardige koffie die ik ooit heb gedronken, kregen we op Fort Erfprins in Den Helder bij de Koninklijke Marine. Die werd verstrekt in mokken van een halve liter, compleet met suiker en melk; een andere keus was er niet. Die koffie was paars van kleur en de eerste keer dat je het proefde, riep je: "Gatverdamme, wat is dat nou voor bocht?"
Maar daar werden ze bij de Marine niet anders van en al na enige dagen dronk je minstens twee van die bakken met smaak op. Ze werden bij de Marine eigenlijk nergens anders van, ook niet van het feit dat wij aanvankelijk niet mooi wilden marcheren en zo. Ook dat werd na een week vanzelf beter en na nog eens een week moest die marinier die ons dat moest leren regelmatig schreeuwen: "Niet strekken die poten! Jullie zijn geen moffen!!" want toen liepen wij als vanzelf in paradepas.
Maar terugkomend op de koffie: het verschil met de thee die des middags in dezelfde grote mokken werd gegooid was nauwelijks te merken. Maar alles went, nietwaar?
Van dat grove meel bakte ze heerlijke broodjes. Die waren een beetje laag omdat er bijna geen gist of geen goeie gist was, maar ik vond het lekker.
Die molens waren niet berekend op harde tarwekorrels en gingen niet zo erg lang mee. Je moet ook heel wat malen voordat je genoeg meel hebt voor een brood. Ik weet niet hoeveel van die molens ze heeft versleten. Nu gaf dat niet, want koffie was helemaal nergens meer te krijgen, dus gebruikte koffiemolens waren te kust en te keur te koop. Ik denk dat ze voor één zo'n broodje gemakkelijk drie koffiemolens kon krijgen. Voor een half zelfgebakken broodje had ik een paar rolschaatsen, dat weet ik nog wel.
Dat er geen koffie meer was, was overigens niet zo erg, want surrogaatkoffie was best te drinken.
Jolly had het over Buisman's. Tja, die mocht vroeger ook niet ontbreken in de koffie en dat het gretig werd gebruikt, blijkt wel uit het feit dat Buisman dankzij die handel zelf een paar schepen in de vaart had. De Geertje Buisman is de enige die me nu te binnen wil schieten. Je klanten moeten toch een aardig lepeltje bij de koffie hebben gedaan voordat je een schip bij elkaar hebt.
De meest merkwaardige koffie die ik ooit heb gedronken, kregen we op Fort Erfprins in Den Helder bij de Koninklijke Marine. Die werd verstrekt in mokken van een halve liter, compleet met suiker en melk; een andere keus was er niet. Die koffie was paars van kleur en de eerste keer dat je het proefde, riep je: "Gatverdamme, wat is dat nou voor bocht?"
Maar daar werden ze bij de Marine niet anders van en al na enige dagen dronk je minstens twee van die bakken met smaak op. Ze werden bij de Marine eigenlijk nergens anders van, ook niet van het feit dat wij aanvankelijk niet mooi wilden marcheren en zo. Ook dat werd na een week vanzelf beter en na nog eens een week moest die marinier die ons dat moest leren regelmatig schreeuwen: "Niet strekken die poten! Jullie zijn geen moffen!!" want toen liepen wij als vanzelf in paradepas.
Maar terugkomend op de koffie: het verschil met de thee die des middags in dezelfde grote mokken werd gegooid was nauwelijks te merken. Maar alles went, nietwaar?
-
Jolly Sailor
Die elec koffiemolen van Cor ken ik mij ook wel herinneren daarvan moest je wel je hand houden op het deksel anders vlogen de bonen door de keuken.
Je moest het dekseltje iets draaien maar door het geweld van het malen schoot die weer los vooral in het begin van het malen,maar het was wel een vooruitgang.
Je had bij sommige supermarkten ook een machine waar je pas aangekochte pak koffiebonen kon malen
En wie herinnerd zich niet op de stations van Roosendaal en Meppel de koffieverkopers vond dat best ook wel goede koffie of kwam het omdat je bijvoorbeeld van Rotterdam tot Meppel niets had gedronken en dat je dorst had.
Je moest het dekseltje iets draaien maar door het geweld van het malen schoot die weer los vooral in het begin van het malen,maar het was wel een vooruitgang.
Je had bij sommige supermarkten ook een machine waar je pas aangekochte pak koffiebonen kon malen
En wie herinnerd zich niet op de stations van Roosendaal en Meppel de koffieverkopers vond dat best ook wel goede koffie of kwam het omdat je bijvoorbeeld van Rotterdam tot Meppel niets had gedronken en dat je dorst had.
-
Cor Leliard
- Berichten: 3418
- Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
- Locatie: Breda
De eerste koffiemolen waarvan Cor een foto plaatste,was eigenlijk een zeer goed ontwerp.
Die molen kon je instellen op fijn en grof d.m.v. die ring met de vier inkepingen als ik me het goed herinnerd.Dat koperen koffie deksel werd nog gepoetst ook.De gemalen kofiie in een metalen trechter,(met allemaal gaatjes)snufje zout,buisman en er kokend water opgieten.
Als het niet vlug genoeg zakte ff met een lepel op de rand kloppen.
Als ik toen naar de Gruyter ging moest ik altijd goudmerk halen.
je had ook zilver en rood en nog iets.Maar ik was er een keer en alles werd bij gevuld uit dezelfde zak.Thuis verteld en toen mocht ik alleen nog de goedkoopste koffie kopen.Ja,in het begin met varen,water koken koffie erin en ff laten trekken.Van die prop was ik vergeten Albert.Ja,en toen met het varen op de zuid de beroemde 5 kilo blikken koffie in Santos. Was trouwens ook goede buseniss.
Trouwens koffie sweepsel,bracht ook goed geld op.Raar dat er vrij veel zakken kapot waren.
Ga nu ff een senseo koffie lurken.
gr uit Breda Cor
Die molen kon je instellen op fijn en grof d.m.v. die ring met de vier inkepingen als ik me het goed herinnerd.Dat koperen koffie deksel werd nog gepoetst ook.De gemalen kofiie in een metalen trechter,(met allemaal gaatjes)snufje zout,buisman en er kokend water opgieten.
Als het niet vlug genoeg zakte ff met een lepel op de rand kloppen.
Als ik toen naar de Gruyter ging moest ik altijd goudmerk halen.
je had ook zilver en rood en nog iets.Maar ik was er een keer en alles werd bij gevuld uit dezelfde zak.Thuis verteld en toen mocht ik alleen nog de goedkoopste koffie kopen.Ja,in het begin met varen,water koken koffie erin en ff laten trekken.Van die prop was ik vergeten Albert.Ja,en toen met het varen op de zuid de beroemde 5 kilo blikken koffie in Santos. Was trouwens ook goede buseniss.
Trouwens koffie sweepsel,bracht ook goed geld op.Raar dat er vrij veel zakken kapot waren.
Ga nu ff een senseo koffie lurken.
gr uit Breda Cor
Il parle Il a parle
-
Jos Komen (R.I.P)
Koffie, het blijft een dankbaar onderwerp. 
Thuis kregen we vroeger altijd koffie met gekookte melk.
Met van die smerige vellen erop.
Aan boord smaakte het een stuk beter, uiteraard met een scheutje uit de bekende blikjes Dutch Baby.
Op een goed moment was de Dutch Babymilk op en toen ben ik het zwart gaan drinken, sindsdien drink het alleen nog maar zwart, met suiker.
Overigens hebben we het nog niet gehad over: Dokkummer Koffie, Irish Coffee etc, of is dit meer een onderwerp voor het havencafé?
All the best
Jos
Thuis kregen we vroeger altijd koffie met gekookte melk.
Met van die smerige vellen erop.
Aan boord smaakte het een stuk beter, uiteraard met een scheutje uit de bekende blikjes Dutch Baby.
Op een goed moment was de Dutch Babymilk op en toen ben ik het zwart gaan drinken, sindsdien drink het alleen nog maar zwart, met suiker.
Overigens hebben we het nog niet gehad over: Dokkummer Koffie, Irish Coffee etc, of is dit meer een onderwerp voor het havencafé?
All the best
Jos