VNS

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
John Baar
Berichten: 59
Lid geworden op: 03 okt 2012 11:11

Re: VNS

Bericht door John Baar »

Ik ben weer op De Serooskerk
Dit verhaal gaat over de kruisingen die je op het levens pad tegen komt.
Ga je rechts of blijf je op deze lijn. Het gaat over beslissingen welke je zelf maakt, de goeie en de slechten die een ieder van ons maakt door de jaren, en beslissingen die andere maken die jou leven beïnvloeden. Het is nu 30-9-1972 te Rotterdam en ik ben weer op de Serooskerk als baker richting Zuid Afrika! Ik had al een tijd de naam Han Zandee niet meer gehoord tot ik Peter de Gelder de passagiers bediende van mijn eerdere reis als koksjongen op de Serooskerk 11-12-1970 tegen kwam, hij vertelde mij dat Han in Durban werkte in een hotel als Chef kok en als ik wil kon ik het telefoonnummer van hem hebben. Ik heel enthousiast ja leuk dan bel ik hem als ik in Durban ben. Vergeet niet dit is twee jaar nadat ik met Han op de Serooskerk was! Dus bij aankomst Durban Ik hem gebeld en het ging die dag niet door met hem te spreken omdat hij niet op het werk was. Maar enkele dagen later had ik hem aan de telefoon en Ik hey Han John hier ik heb van peter je telefoonnummer gekregen kunnen we eens iets gaan drinken en bij praten, het bleef even stil aan de andere kant. Hij zegt bel me morgen even dan weet ik wanneer ik kan . Ik ok maar weet wel dat we over morgen weer vertrekken. Ik heb hem die volgende ochtend gebeld en toen was het een vreemd telefoontje dat het niet ging lukken en het was toch niet de beste reis geweest die we hadden gemaakt. Ik dan gaat het niet door en het gaat je goed. Een paar maanden later kom ik Peter weer tegen ik meen in Beira. En vertel hem het verhaal, Ja zegt hij had met Han gesproken en het bleek hij had jou met iemand anders verwisseld maar ik moest hem nog maar eens bellen! En hier gebeurd het weer ik terug op de boot in Durban en naar het nummer zoeken. Bedenk wel dit is inmiddels weer een hele jaar later dat ik het nummer genoteerd had . En nu komt het!! Ik vond het nummer van Han niet meer en het hotel wist ik ook niet meer ik heb echt lopen baalen tot ja de lezers weten het Danny en een van zijn dochters mij kwam halen en ik ben naar het feestje gegaan . Ik heb er weer een tijdje niet meer aan gedacht. Ik ben blij zoals mijn leven is verlopen en het leven wat ik heb het is zelfs zo goed dat ik het eenieder gun om zo televen als ik! Maar gezien mijn vrienden kring in Durban was ik gegarandeerd hier naar Durban vertrokken als ik met Han in contact was gekomen, en dan had ik een heel ander levens pad bewandeld. En wie weet had ik dan niet de zin die hier boven staat over mijn leven gezegd of geschreven.

Maar het is zoals het is en daarom is het goed!

Het gaat Jullie Goed John Baar

Ik heb een vraag aan Peter de Gelder en Han Zandee als Julie dit toevallig lezen neem dan even contact op. Greetzz John

John Baar
Berichten: 59
Lid geworden op: 03 okt 2012 11:11

Re: VNS

Bericht door John Baar »

Verlof in Limburg
We zijn allemaal wel eens een jongedame tegen gekomen waar het van af het eerste moment mee klikt ik had dit tijdens een van mijn verlof tijden thuis ik was opstap met een paar vrienden toen ik hier in Valkenburg (Zuid-limburg) die zomer. Een bar dancing binnen stapte zag ik een leuke meisje staan mooi en na kennismaking ook grappig en we raakte niet uit gedanst. Ik dacht dat ze hier op vakantie was want het grootste deel van de Jonge dames die we hier tegen kwamen zijn dat, maar nee ze woonde hier . Dus ik haar adres genoteerd in het fameuze rode boekje van me. we waren de hele week elke avond opstap geweest. We hadden de volgende avond weer om een uur of 6 afgesproken en zaten op een terrasje. Toen ze na een uurtje zegt ik moet gaan, ik waarom dat leg ik je nog wel uit was het antwoord. Ik had haar die avond willen vertelen dat ik eind van de week weer naar zee zou verstreken maar ja dat komt wel. Maar we hadden niets afgesproken dus ik de volgende dag naar het opgegeven adres! Ik bel aan en de deur word open gemaakt door een leuk klein meisje ik schatte haar een jaar of vier vijf. Ik vraag haar is je zus thuis, je zus José is zij thuis? Waarop het schatje zich om draait en roept Maaamaa hier is iemand voor jou. Zij kwam naar de deur gelopen en zegt kom binnen met de vraag wat brengt jou hier ik dacht dat we ons Zaterdag weer zouden zien, nou dat is het zeg ik, ik ga donderdag weer naar de boot en zo vertelde ik haar wat ik deed voor de kost. O het blijkt dat we toch wat meer hadden moeten praten in plaats van dat feesten zegt ze lachend, want ik was al een manier aan het bedenken hoe ik je over mijn dochtertje kon vertelen, maar bij deze. Ik ja en ik over mijn werk als Bakker op de grote vaart. En dat ik weer weg moet (want ik kon weer naar Zuid Afrika). We zijn die dag nog weg geweest met haar dochtertje er bij. En hebben afgesproken dat ik me weer zou melden als ik weer thuis was . Maanden later ik was weer thuis en ben naar haar toe gereden en heb aangebeld bij haar, en er maakte een leuke jonge man de deur open ik hoi is José thuis hij draait zich om en roept Schat er is hier iemand voor jou. En toen José hoi kom binnen we hebben met ons drie zitten praten en ik ben weer na een half uurtje gegaan. Nee ik heb niet gevraagd of ze nog opstap wilde. We hebben elkaar ook nooit meer gezien maar ik lach er nu nog wel eens om.
Het gaat Jullie Goed John Baar
warbout
Berichten: 593
Lid geworden op: 19 jul 2012 23:11
Locatie: Rhoon

Re: VNS

Bericht door warbout »

Ja John, zoiets heb ik ook ervaren maar dan zonder kindje.
Ook ik had met een meisje afgesproken voor het weekend in een lunchroom
en toen ik naar huis ging en mijn moeder zei dat er een telegram lag met de inhoud:
"Monsteren voor de Nusakan", en meteen de andere dag moest varen.

Dat was een reisje van drie en een halve maand.
Dus dat heb ik warm gehouden door af en toe een kaart naar haar te sturen zodat zij wist
dat ik echt weg was en niet op de afspraak kon verschijnen.
Dat leverde wel op dat ik na de reis haar weer ontmoete en zij ook naar mij uitkeek.
Inmiddels zijn we afgelopen december alweer 50 jaren met elkaar getrouwd.
Drie kinderen en drie kleinkinderen. :-D

grt, Willem.W.
"De tijd gaat niet voorbij maar wijzelf gaan voorbij"
John Baar
Berichten: 59
Lid geworden op: 03 okt 2012 11:11

Re: VNS

Bericht door John Baar »

Hallo Willem.
Mooie aanvulling op mijn verhaal. Het is dat ik inderdaad wel eens een kaartje stuurde maar net niet genoeg denk ik. En dan de Jonge dames hier waren niet gewend aan het wachten op de zeevarenden. Ben je blijven varen ?
Het gaat jullie goed John Baar
warbout
Berichten: 593
Lid geworden op: 19 jul 2012 23:11
Locatie: Rhoon

Re: VNS

Bericht door warbout »

Ja en nee.

ik ben blijven varen totdat het eerste kind werd geboren. (Van de V.N.S, O.L. Nievelt en Mij. Zeeland)
En omdat ik ook in de Civiele Dienst vaarde ben ik enige jaren in de horeca werkzaam geweest.
Daarna weer gaan varen maar dan bij het Loodswezen Rijnmond.
Op het laatst als chef kok/chef C.D.
Toen in het onderwijs werkzaam geweest.
maar als men vraagt wat je voor werk gedaan hebt, vergeet je schijnbaar de walfuncties,
want dan zeg ik altijd: 'Ik heb gevaren". :)

Grt, Wille.W.
"De tijd gaat niet voorbij maar wijzelf gaan voorbij"
John Baar
Berichten: 59
Lid geworden op: 03 okt 2012 11:11

Re: VNS

Bericht door John Baar »

En toen kwam jij in mijn leven.
Nu wil ik jullie het niet ontnemen hoe ik mijn wederhelft in hart en geest tegen kwam.
Het was 1976 toen ik van de Serooskerk afmonsterde.
Mijn broer en zwager kwamen mij in Rotterdam af halen dit gebeurde nooit en ik hoorde van hen waarom ze het deden mijn vader was terminaal ziek longkanker. Onder weg naar huis hoorde ik hoe snel hij ziek werd in de maanden hier voor. Hij is 8 dagen na mijn thuis komst overleden. Nu was mijn moeder bang dat ze uit het huis moest en meer van die tragiek. En ik zij haar ik heb een hoop verlof dus ik blijf wel even thuis. Na een maand thuis merkte ik het ging best wel goed met haar vooral toen ze mij vertelde dat ze twee maanden bij haar broer ging wonen had ik verteld dat haar broer Jan in Canada woont !! Ik zelf ben toen met een vriend door Europa gaan reizen van Malorca met de auto tot hamburg en dit alles via omwegen ik ben ander halve maanden weg geweest . En bij thuis komst heb ik ontslag genomen bij de Nedlloyd en heb werk gezocht in een restaurant puur omdat ik geen geld meer had mijn moeder was weer thuis en had het plan om in Canada te gaan woonden. In werkte in de horeca , en ging elke avond opstap want dat was je gewend als je in een haven lag maar dat red je niet zonder zee pauzes. Naar verloop van tijd was ik het meer als zat en heb meneer Snelleman gebeld en hem gevraagd of ik weer kon gaan varen. Hij zegt je bent een jaar en 2 maanden buiten dienst. Nu zijn je rechten vervalen en moet je eerst weer als bakker gaan varen ? Maar geef mij even de tijd dan verander ik je ontslag dossier. Bel mij even in verloop van volgende week ik dat gedaan maar hij was er nog niet toe gekomen. Maar geen zorgen hij regelde het wel. Het week end hier op kwam het vriendinnetje van me het uitmaken want die stap mentaliteit. Was niet gezond?? Ik zat al in de Koempel Club toen zij aan mij voorbij liep met nog een meisje in haar kielzog. Ik liep de trap op naar bar 2 waar inmiddels meerdere vrienden en vriendinnen bij elkaar waren, bij het omhoog lopen keek ik recht in de ogen van haar vriendin. En ik luisterde eigenlijk maar half toen ze zij ik vind dat onze relatie niet goed gaat en ik wil de verkering uitmaken. Na dit weekeind belde ik met haar vriendin en voeg of ze mee uit eten ging het moest wel doordeweeks want ik moest werken dit weekend. Het klikte en we spraken af voor de volgende dag en we zijn bijna elke avond tezamen geweest en ik was ook al bij haar thuis geweest om dat haar vader me naar huis moest brengen want mijn auto had het bij hun voor de deur begeven. Ik belde meneer Snelleman . en hij vertelde mij dat hij bezig was met het plan om de datum wat te verschuiven. Zodat ik weer als kok weg kon hij eindigde met de woorden ik bel wel als het zover is . Ik ben toen bij mijn vriendin gaan peilen of ze het een slecht idee vond als ik ging varen en of zij wil wachten op mij . zij vond het geen slecht idee als ik weer ging varen omdat ik dat graag wil!! Maar dat wachten zag ze niet zitten. Ze had een vriendje gehad op de binnenvaart en die heeft het voor mij bedorven. Ik kreeg ander werk in een restaurant. En was tevreden zoals het ging het was nu een week later en meneer Snelleman belde dat hij het had geregeld. En of ik volgende week naar Rotterdam kon komen om te keuren en teken. Waar op ik hem vertelde dat ik eerst moest uit werken en dat ik contact met hem opnam als ik meer wist, het was zo dat ik dacht ze zal wel genoeg van je hebben na een paar weken. Ik heb meneer Snelleman na twee weken gebeld en hem verteld dat ik het niet ging reden en dat ik voorlopig toch niet ging varen. En vertelde hem van mijn vriendin en hij bleef wonderlijk erg beleefd. Hij eindigde het gesprek met als je je bedenkt hoor ik het wel . we zijn samen gaan wonen en na een jaar getrouwd want anders moest ik onder dienst. Wat me ook weer aan een leuk verhaal van de keuring doet denken. We zijn nu 40 jaar samen.
Het gaat jullie goed John Baar
warbout
Berichten: 593
Lid geworden op: 19 jul 2012 23:11
Locatie: Rhoon

Re: VNS

Bericht door warbout »

Nou John, ik was twee jaar getrouwd en het 2e kind was op komst en toch moest ik nog in dienst.
De langharigen in die tijd hoefden niet maar omdat ik (tijdelijk) mijn vaartijd onderbrak kwam ik er niet
onderuit.
Dat ging natuurlijk niet goed want ik had de hele wereld al gezien op de koopvaardij en daarvoor nog 3 maanden
marine geprobeerd. Misschien had het bij de Marine wel weer gegaan maar doordat ik op eigen verzoek daar ben weggegaan,
plaatsten zij mij bij de landmacht, Stoottroepen.
Dan ben je 23 jaar en pik je niks meer van een sergeantje van 19 jaar. Dus dat werden veel strafdagen, boetes en toch gelukkig
na 3x vrijstel afstel. Daarna ben ik bij het Loodswezen gaan varen en dat was in die tijd ook Marine reserve/kustwacht maar
daar merkten we niets van gelukkig.

grt, Willem.W.
"De tijd gaat niet voorbij maar wijzelf gaan voorbij"
John Baar
Berichten: 59
Lid geworden op: 03 okt 2012 11:11

Re: VNS

Bericht door John Baar »

Dit is het verhaal over mijn keuring voor de militaire dienst.

Hoe is het mogelijk dat ik als vierde en jongste uit een familie met drie broers boven mij toch onder dienst moet.

Ik was samen gaan woonden met Chrisje en was vergeten dat ik vrijstelling had vanwege mijn moeder waar ik bij inwoonde. Dus toen ik een maand samen wonde kreeg ik al een oproep of ik op keuring wilde komen in Roermond voor de land macht. Bij het intake gesprek gaf ik aan, als ik onder dienst moet wil ik graag bij het korps mariniers. Ik was 25 jaar oud dat kon ik wel vergeten ze handen nog nooit een kok met mijn ervaring bij de lichtingen voor mij gehad. Mij werd duidelijk gemaakt het word de keuken naar de algemene opleiding. Dus ik ging van alles verzinnen om er onder uit te komen het begon met het gesprek met een psycholoog vraag!! waarom bij het korps mariniers. ik. ik weet een kip op 10 verschillende manieren smakelijk te berijden nu wil ik ook wel leren om hem op tien manieren de nek om te draaien. Ik werd aangekeken en weg gestuurd ik dacht 1-0 voor mij. Lichamelijk onder zoek , je uit kleden en in je onderbroek in de wachtkamer. Natuurlijk goed gekeurd 1-1. Maar de dokter vroeg mij o. U heeft gevaren .Ik ja . Bedenk wel ik stond daar in mijn Adams kostuum zijn vragen te beantwoorden! Toen vroeg hij me uit het niets, heeft u homo seksuele ervaringen daar mee gemaakt. Ik daar niet! Hier wel voor het eerst ! Hij o wanneer dan?? Ik nu, want waarom moet ik zulke vragen beantwoorden in mij volle naaktheid. Ik dacht 10-1 voor mij zo kwaad werd men. Het geheel heeft nog best lang geduurd. Maar op het einde van de keuringsdag, in de grote zaal werd ik en nog drie andere jongens terzijde geroepen en daar werd ons verteld proficiat jullie zijn goed gekeurd en de rest vraag ik ? die zijn niet geschikt. Een maal thuis ben ik naar het gemeentehuis Van Heerlen gegaan waarop de ambtenaar aldaar mij er op wees, als ik weer ging varen ik vrijstelling kreeg maar ook als ik deed trouwen, waant dan werd ik te duur voor het leger. Een maal thuis de twee opties voor gelegd, en ik meten dan moet ik nog maar een jaartje gaan varen! Maar nee het werd optie twee we zijn getrouwd en zijn tot heden nog blij met die beslissing.

Het gaat jullie goed John Baar

PS; Nu zou ik best wel eens een reisje willen maken
Jos Komen (R.I.P)

Re: VNS

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hoe is het mogelijk dat ik als vierde en jongste uit een familie met drie broers boven mij toch onder dienst moet.
Dat snap ik nog steeds niet, John. :wink:
Mijn oudste broer was vlieger bij de luchtmacht, dit telde dubbel, mijn tweede broer was helaas afgekeurd vanwege TBC in zijn jeugd, dus als derde broer was ik dienstplichtig.
Ik heb in 1967 voor mijn vierde en jongste broer dus de dienstplicht vervuld, die was dus wel blij met mij, want als ik toen was blijven varen had hij in dienst gemoeten.
Ik ben daarna toch weer gaan varen, dus kon ik zonder problemen op buitenlandse schepen varen. :wink:
John Baar
Berichten: 59
Lid geworden op: 03 okt 2012 11:11

Re: VNS

Bericht door John Baar »

Hallo Jos.
De verklaring die ik een tijd later kreeg bij mijn vrijstelling was dat mijn derde broer hij was getrouwd een week tekort in militaire diens was geweest, om dat hij vrijstelling had aan gevraagd vanwege zijn werk bij de Douane. Men had hem niet verteld als hij een week langer in werkelijke dienst was gebleven ik geen oproep had gekregen. En hij dacht dat ik toch weer ging varen. Maar ja het is zo als het is en daarom is het goed!! Volgens? Mijn twee oudere broers hebben wel hun diensttijd ingevuld.
Het gaat jullie goed John Baar


Plaats reactie