Brandstof Overpompen

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Plaats reactie
Jos Komen (R.I.P)

Brandstof Overpompen

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Verhaal van Frans Krastman

Op de laatste dag van het jaar 1970 kreeg ik van de second de opdracht om de oliebunkers van voor naar achter te pompen.
We voeren op dat moment richting Europa en waren net de Carribean uitgevaren. De warme, lichtblauwe wateren van de Carribean met z'n vliegende vissen hadden we achter ons gelaten en langzamerhand werd het buitenboordwater waarmee we de plee doortrokken lager van temperatuur ( dat verschil kon je goed voelen toen we in de winter in Europa aankwamen en in het Kanaal met smerig bruin Noordzee water de plee doortrokken en dan een koude vlaag aan je achterwerk voelde) Het was een simpel klusje, dacht ik en met behulp van m'n meer ervaren collega's kon ik de juiste voorbereidingen treffen, zoals stoom aan dek voor de pomp, de juiste afsluiters openen enz om vervolgens het verloop in de gaten te houden en het klusje tot een goed einde te brengen.
De pomp was een duplex stoompomp, eentje van het merk Worthington waarvan ik graag nu een exemplaar zou willen bezitten ( ze zijn te o.a. te bewonderen in het buitenmuseum van het Rotterdamse Maritiem Museum Prins Hendrik ( ik hoef alleen maar 1 ruitje in te slaan en ik heb er een !)) een mooi lopend machientje.
Ik begon aan de klus om 0800 uur en was precies 12 uur later klaar !
Heen en weer lopend tussen het vooronder waar de pomp stond en het achterschip waar de bunkers zich bevonden, had ik de zaak aardig onder controle.
Halverwege de ochtend kwam evenwel de 3e stuurman, die toen net wacht had naar me toe en vroeg heel vriendelijk of ik wel wist waar ik mee bezig was !Ik snapte zijn vriendelijk gestelde vraag niet en dus vroeg hij me mee naar voren te lopen om vervolgens vanaf de voorplecht eens een blik naar achteren te werpen.
Zo recht lag de Sliedrecht dus niet !

Afbeelding

Nou ja, ik zag de opbouw, de luiken, de zee en het slingeren van het schip, meer niet.
Maar zag ik dan niet dat de hele schuit een beetje scheef lag en bij iedere slingering van het schip het soms geen moeite leek te hebben met het zich weer op te richten ?
Wel, nu je het zo zegt, ja het lijkt wel een mankepoot, een hobbelpaardje dat daar vaart !
Of ik als de wiedeweerga ( ik geloof dat hij het in iets andere bewoordingen vertelde ) maar niet even in de gaten wilde houden dat niet alle olie alleen maar naar stuurboord, maar ook gelijk naar bakboord moest worden gepompt want het schuitje ging een beetje op een oor liggen en dat kan wel eens verkeerd uitpakken, meester !
En zo bleken ogenschijnlijk eenvoudige zaken aan boord van een schip nog een andere dimensie te hebben en had ik weer wat geleerd ( waar ben je anders leerling wtk voor nietwaar? )
Na deze opbeurende kritiek verliep alles gladjes en kon tussen het overpompen door nog even lekker gelunched worden en 's middags thee geleuterd en 's avonds gewoon gedineerd ( zo heet dat nou eenmaal aan boord nietwaar ) en werd tenslotte ook dit klusje geklaard.
Rond 2000 uur LT kon ik eindelijk aftaaien en kon het grote feest beginnen !
Even snel gedouched en hup naar de cantine, snel wat biertjes om bij te komen en lekker genieten van de oer Hollandse oliebollen die toch maar mooi waren gebakken door onze kok.

Afbeelding

H.C. Hogeboom (RIP)

Bericht door H.C. Hogeboom (RIP) »

Leuk om eens iets te horen van een oud klasgenoot. Toen ik zijn verhaal las moest ik denken aan 1977. Het was begin augustus en ik zou m'n eerste reis als derde maken op de Thuredrecht. M'n vrouw zou meegaan op een reisje naar de Canadese meren. Voor de VO mensen was duidelijk dat Thuredrecht, Ossendrecht, Zwijndrecht en Sliedrecht schepen waren die sterk op elkaar leken. We vertrokken vanuit Rotterdam en gingen naar Duluth. Onderweg werd ons duidelijk dat de 2e stuurman een specialist was op deze schepen. Ook hij had z'n vrouw meegenomen. Ze zei regelmatig: "Hij doet zo graag belangrijk". Naast deze gave stond hij er nogal op aangesproken te worden als stuurman en niet met z'n voornaam. Volgens hem mocht ik dit wel omdat ik gelijk in rang was. Ook aan tafel heerste een streng regiem. Ook in onze vrije tijd hield hij een scherp oog in het zeil. Hij riep hij ass. wtk's en ll. stuurlieden ter verantwoording toen die mij met de voornaam aanspraken.
Na enige tijd arriveerden wij in Duluth. We zitten s'avonds koffie te drinken als de 2e stuurman ook eindelijk even tijd kan vrijmaken om koffie te drinken. Er werd niet gelost of geladen, dus god weet waar hij druk mee was. Zegt hij: "Het licht brandt nog onder de bak". Wij: "Stoort dat je dan". Energie en milieu waren toen niet belangrijk.
Na enige tijd liet ik mij overhalen om het hele stuk naar voren te lopen om te kijken of het licht uit kon. Voor aangekomen blijkt dat bij het ene schip de lichtschakelaar links zit terwijl dat bij het andere schip rechts zit.
We moesten zo'n 160 meter over het dek terug. Hij heeft 160 meter lang gevraagd of ik dat toch tegen niemand zou willen zeggen.

gr.

Harry
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14358
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

BIJ "de Voornaam"

Bericht door Harry G. Hogeboom »

:D :D Heee Harry,

HOE haalden die assistenten en die ll stuurlui HELEMAAL!! het in hun hersens om jou als 3e wtk bij de voornaam aan te spreken! Ben ik FF blij dat ik nooit bij zo'n "wilde klub" heb gevaren!!! :shock: :shock:

Ja zo was dat toen in die dagen!! Je reinste ruimtevaart!!
Toen ik pas in Canada kwam had ik een bouwvergadering met een senior figuur van de klub waar ik werkte en ik noemde hem "Mister ABC" (uiteraard beleefdheidshalve, netjes opgevoed enz. enz.!!) Wordt me die gozer toch nijdig "Don't YOU -Mister- me Dutchman" zijn woorden die me nog in het geheugen staan gegrifd! "My name is XYZ" (z'n voornaam dus!)

Dus zo zie je maar weer! Maar er waren weer andere "rang en stand" verschilletjes, dus "hier win je wat en daar verlies je wat"

Als het een beetje wil zullen we er binnenkort eens een pilsje op drinken om de "rangen en standen" weer eens onder de loep te nemen! :wink: :wink:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Het motorschip Schieborg - het kan ook de Reggeborg zijn geweest, in elk geval het schip waar Bram van Elswijk op dat moment kapitein op was - lag in Delfzijl. Staat een van de directeuren op de kant, ik zal niet zeggen wie het was.
Aan dek staat een jongen en die meneer zegt:
"Is de kapitein aan boord?"
"Ja," zegt die jongen.
"Wil je hem even roepen?"
Die jongen trek direct achter zich de deur naar de salon open en brult:
"Bram! Er is een vent voor je!"
Dat gaf nog een heel gedoe. :D

Niet met Bram, uiteraard, want die was het een rotzorg hoe ze hem noemden.
.


Plaats reactie