Zeelieden-/Vissersmonumenten

[Wybe-M3]

Op http://media.dorusrijkers.nl/album333 staat een fotoalbum over het monument in Katwijk voor de vissers die op zee bleven tijdens WO I.

[Wybe-M3]

Op http://media.dorusrijkers.nl/album466 is een fotoalbum geplaatst over het Monument op het Engelsmanduun te Hollum (Ameland).
Het is geplaatst op 10 november 1999, tweehonderd jaar na de ramp met het fregatschip 'De Valk' waarbij slechts 25 van de 444 opvarende de stranding overleefden.
Onder de slachtoffers bevonden zich 265 man van de Royal Welch Fusiliers.

[Wybe-M3]

EEN ZEE VAN TRANEN

URK – ,,Dank je wel, Jurie. Dit boek is van heel bijzondere waarde. Het brengt onder woorden wat we zelf niet kunnen vertellen. Ik weet zeker dat velen blij zullen zijn met dit document.´´

Op de dag af 34 jaar na de vermissing van de UK 63 werd zaterdagmiddag 20 maart in het Urker museum het boek ´Een zee van tranen´ gepresenteerd. Auteur Jurie van den Berg overhandigde het boek aan zijn beide nichtjes Lummetje. Lummetje Brands-van den Berg verloor op die zwarte dag in 1976 haar vader Jurie en twee broers (Jan Jurie en Roelof). Lummetje Bakker-van den Berg verloor die dag haar eerste man Frans Kramer, nadat ze in 1954 als peuter haar vader Jan op de UK 60 had verloren.


Jurie van den Berg overhandigt in het Urker museum het eerste exemplaar van ´Een zee van tranen´ aan Lummetje Bakker-van den Berg en Lummetje Brands-van den Berg

Het vergaan van de hekkotter UK 63 is nooit helemaal opgehelderd. Het was half maart mooi weer. Bijna vier maanden later wordt het wrak gevonden. Duikers zien geen grote beschadiging. Toch vermoedt de familie dat een aanvaring de oorzaak moet zijn geweest. Een grote boeggolf van een tanker zou al genoeg kunnen zijn geweest om een schip als de UK 63 te doen kapseizen. Drie van de vijf opvarenden worden nooit gevonden.

In de stormramp van woensdag 6 op donderdag 7 oktober 1954 kapseist de UK 60 ´Neeltje´. Vier bemanningsleden zitten beneden in een luchtbel. Na tien tot vijftien minuten op de kop knapt de mast op de zeebodem af en kantelt de kotter weer. Als de mannen boven komen is de opbouw met schipper Jan van den Berg weg. Diezelfde nacht vergaat de UK 174 ´Hendrika´. Van de toen één jaar jonge kotter en haar vijf bemanningsleden (waaronder de gebroeders Rijke, Cornelis en Hendrik Kapitein) wordt nooit meer iets gevonden.

Lummetje Bakker-van den Berg woont tegenwoordig in Scheveningen. Met het nieuwe boek in haar handen sprak ze in het museum een kort dankwoord aan het adres van haar neef Jurie. Voor de fijngevoelige benadering. Zware bladzijden uit haar leven staan beschreven in ´Een zee van tranen´. Toch noemt zij het goed dat over dit beladen onderwerp een boek is verschenen. Van historisch belang, dat de schaduwkant van de visserij in een onvergetelijk kader zet. Zij heeft er bij ervaring weet van dat er thuis nooit over gesproken kon worden. Het was te emotioneel. Die emoties kwamen met alle kracht boven na het vergaan van de FD 141 ´Larissa´ in november 1994. ,,Nu hebben we een boek en kunnen we zeggen: lees het maar, zo is het gebeurd.´´

Auteur Jurie van den Berg – voormalig visserman en nu kraanmachinist – begon drie jaar geleden na twee boeken over Urker kotters met het schrijven van ´Een zee van tranen´. De gebeurtenissen in de familie hebben hem gestempeld. Als de dag van gister voelt hij de sfeer na de ramp van 1976. Als kleine jongen was hij al gefascineerd door het Urker Vissersmonument. Het beeld van die vrouw en rondom al die zwarte platen vol namen van jonge mannen. Wie waren het? Wat is er gebeurd?

Een uitermate teer onderwerp, en persoonlijk ging Van den Berg daarom bij nabestaanden langs. Want het is niet zijn bedoeling om oude wonden open te rijten, wel om de herinnering levend te houden en zo troost te bieden. Van niemand kreeg Van den Berg een negatieve reactie. Sterker: de meesten vonden dat er allang zo´n boek had moeten zijn. Ook voor hemzelf was het geestelijk en emotioneel een zware klus. Dat werd nog verdiept toen hij na een oproep in Visserijnieuws voor informatie voor zijn boek op zaterdagmorgen zijn neef Jan van den Berg op de Urker haven sprak. Enkele maanden later verongelukte Jan op 39-jarige leeftijd aan boord van de Z 571 ´Custos Deus´.

,,Het is van begin tot eind alleen maar ellende´´, zei Van den Berg bij zijn presentatie. De visserij heeft Urk op de kaart gezet en welvaart gebracht. Maar het heeft veel gekost. Enorm veel. In het boek staan 434 mannen en jongens en één vrouw, die door hun werkzaamheden op zee om het leven zijn gekomen. Alle Urkers die de afgelopen tweehonderd jaar op zee zijn omgekomen. Dat zijn meer namen dan op het monument staan gegraveerd. Van den Berg heeft ervoor gekozen ook hen die van buiten de visserij op het water zijn verongelukt te beschrijven, en ook heeft hij geboren Urkers die elders woonden in zijn boek genoemd.

Zeker elk Urker gezin op Urk en aan de wal zal ´Een zee met tranen´ willen lezen. Want het raakt iedere familie. Met een oplage van duizend stuks is dus haast geboden. Want het boek is een indrukwekkend document van het wee in de Urker visserijgeschiedenis, met heel veel researchwerk. Van den Berg verdient grote complimenten!

´Een zee van tranen´ telt 200 pagina´s op A4-formaat en is voorzien van een hard kaft. Het boek is te koop in het Urker museum, Het Drukpunt op de haven en het kan ook bij de auteur besteld worden. Telefoon: 0527-682563. E-mail: info(at)vandenbergmaritiem.nl De prijs van het boek is 24,50 euro. Voor verzendkosten per post komt er 3,50 euro bij.

Bron: Visserijnieuws.nl

ISBN: 978-90-815209-1-1

UW WEG WAS IN DE ZEE.

EN DE ZEE ZAL HAAR DODEN TERUGGEVEN.

[Wybe-M3]

In het Visserijmuseum te Vlaardingen blijkt op dit moment de tentoonstelling 'Met Man en Muis' te lopen. Met aandacht voor de geblevenen op zee en de vissersmonumenten in Nederland.

Expositie: "Met Man en Muis" van 4 maart t/m 11juli 2010.

Het onderwerp van de tentoonstelling is de visserman en de dood: de gevaren van de zee. Waar krijgt de visserman bij de uitoefening van zijn beroep op zee mee te maken. Hoe bereidde de visserman zich voor op de teelt, aan welke gevaren stond hij bloot en wat betekende het overlijden van de visser voor zijn familie; het thuisfront?
Belangrijke leidraad bij de opbouw van de tentoonstelling is het onverwachte waarmee een visserman te maken kreeg (en krijgt). Een visserman kan zich goed voorbereiden op een langdurig verblijf op zee en hopen dat stormweer en andere ellende hem bespaard zullen blijven, maar heeft geen vat op factoren die mede zijn veiligheid garanderen: slecht weer, oorlogen of averij (bijv. als gevolg van bijv. een aanvaring met een ander schip).
Het ‘op zee blijven’ van vissers had grote gevolgen voor de familie aan wal. De hoofdkostwinner viel weg en armoede lag op de loer. Wat blijft is de herinnering.
In de tentoonstelling zal aandacht worden besteed aan het verleden, maar zeker ook aan het heden. Ondanks de veranderende arbeidsomstandigheden en de mogelijkheid snel hulp in te roepen, blijft het beroep van vissers gevaarlijk. voor meer info: www.metmanenmuis.nl

[Onderstaand affiche is van 1918, ontwerp: Albert Mos; kollektie Visserijmuseum Vlaardingen.]

[Wybe-M3]

T/m 31 augustus a.s. staat op het terrein van het Marinemuseum in Den Helder de tentoonstelling/installatie: Weduwen: Ode aan de liefde
9 Weduwen vertellen over hun geliefde die op zee gebleven is.

De installatie is gemaakt voor het Oerol-festival dit jaar in juni op Terschelling.

In september staat de installatie gepland voor het Muzeeum te Scheveningen, volgend jaar o.a Kattuk.

Meer info: HIER KLIKKEN

[Wybe-M3]

Op Scheveningen worden voorbereidingen getroffen voor een vissersnamenmonument dat in 2013 opgericht gaat worden.

Sinds kort is de WEBstek http://www.vissersnamenmonumentscheveningen.nl/ aktief waarop de totnutoe bekende namen en gegevens voorkomen.




Proefplaat

[lp]

Ook Huizen heeft sinds kort een vissersmonument(je)
(Zie foto onderaan de tekst)

Eind 19de eeuw was Huizen een leidende Zuiderzeevissersplaats met op het hoogtepunt honderd-en-zeven-en-tachtig botters. Bemand door een schipper en een maat visten zij de hele week op de Zuiderzee. In weer en wind deden ze hun werk. Maar er zijn er ook op zee gebleven. Het was een hard en vaak schamel bestaan. De laatste visser, Joost Westland van de HZ 1, stopte in 1956.

Deze vissers hebben een grote invloed gehad op het Huizen van nu. Hun noeste en harde manier van werken en ondernemingszin zijn nog steeds in Huizen terug te vinden.

Om deze vissers te eren is een Vissersmonument voorzien in de vissersbuurt met als motto:
De Huizer vissers, zij trotseerden de elementen.

Het monument is gecreëerd door de Huizer beeldhouwer Michiel Linders (1951), die in zijn werk zoekt naar evenwicht, naar balans én naar beweging. Met de zeilen in brons wil hij de kracht en het doorzettingsvermogen van de Huizer vissers symboliseren

Totale hoogte van het bronzen miniatuur van het Vissersmonument is 21 cm

Het Vissersmonument is een initiatief van Rotary Huizen-Oostermeent, die dit deels zelf financiert. Voor het ontbrekende deel worden meerdere acties ondernomen:

Van het origineel zijn in een beperkte oplage Bronzen Miniaturen gemaakt. Deze zijn verkocht voor € 275 met een genummerd Certificaat van Echtheid.

Er is een Club van Honderd opgericht. De leden ontvingen een Certificaat en een koperen sleutelhanger met het logo van het monument. De ledenlijst is in de sokkel gegoten en de leden waren bij de onthulling aanwezig.

Er zijn ook rvs-sleutelhangers met het Vissersmonument-logo verkocht voor € 10.

Deze acties werden samen met de Stichting Huizer Botters georganiseerd.

Meer informatie: (vissersmonument@rotaryhuizenoostermeent.nl).

De onthulling van het Huizer Vissersmonument heeft plaats gevonden op zaterdag 1 oktober 2011 in aanwezigheid van ca. 150 betrokkenen, belangstellenden, en van vertegenwoordigers van de gemeente, de Rotary, en de Botterstichting. Het monument staat op de Molenberg, tegenover de ingang van "De Boerderij".

[Wybe-M3]

In 2005 is in Katwijk het monument ' Voor de zonen van Katwijk die niet terugkeerden ' onthuld.

Voor meer informatie, zie http://media.dorusrijkers.nl/album462


Er is ook een boekje over verschenen:' Op zee gebleven ' van Saskia Buitelaar.
Als iemand daar een exemplaar van overheeft, houd ik me aanbevolen.

[Wybe-M3]

Onlangs werd in Middelharnis bij het beeld van het Kofjekokertje een herdenking gehouden omdat 100 jaar geleden de vissloep Anna niet weerkeerde.

Zie http://www.dorusrijkers.nl/forum/read.p ... 2#msg-6030