Kombuispraat

Bedankt voor de link!
Een zeer compleet werk!
Zoals zoveel knopenboeken moet je even wennen aan de manier waarop iets uitgelegd wordt. Vandaar ook mijn advies om met eenvoudige knopen te beginnen.

Even een kleine correctie: het boek omvat niet bijna 4000 (verschillende) knopen, maar ca. 4000 illustraties.

Mogelijk is de online editie ingekort?

Waarschijnlijk gewoon een kwestie van hoe je telt, maar ach, daar gaat het niet om. Het is gewoon een erg compleet boek!

In dit boekje, ooit gekocht op de rommelmarkt, staan in duidelijk Nederlands veel knopen en splitsen afgebeeld.
Het is bedoeld voor de zeiler dus blijft het bij eenvoudig knoop en splitswerk.

groeten
Hans (Jacko)

Zo'n boek is ook genoeg, Jacko, tenzij je van het knopen een hobby maakt en allerlei fraaie kunstwerken wilt maken. Voor dagelijks gebruik had je vroeger aan tien of twintig knopen en steken en drie of vier splitsen genoeg.

Wordt het tegenwoordig op de zeevaartscholen nog geleerd, schiemannen? Ik leerde dat als een buitengewoon lichte lichtmatroos al direct in de eerste weken dat ik aan boord was. Dat was toen ook nodig en iedereen kende het, dus leermeesters waren er genoeg. Toen ik een paar jaar later in Delfzijl voor mijn derde rang naar school ging, kregen we daar ook nog een uur per week schiemannen.

"Takelen", zie ik daar op de titelpagina van dat boek van Jacko staan. Dat was ook belangrijk en ook dat moest geleerd worden. "Kleden" en takelen, oftewel smarten. Met zeildoek en schiemansgaren of met gegalvaniseerd draad. En zeilnaaien, ook dat moest je leren en daar heb ik ook later veel plezier van gehad. Nog steeds, trouwens. Ik heb bij mijn laatste bezoek aan Delfzijl juist weer een stel nieuwe zeilnaalden en een bol zeilgaren gekocht. Mijn zeilnaalden waren allemaal verroest. Deze nieuwe verslijt ik vast niet meer.

@ Theo,
Ik heb schiemannen geleerd bij de zeeverkenners in Yerseke.
Zo leerden we knopen, steken, splitsen, sjorren en ook takelen.

Hieuwlijn werpen werd je ook aangeleerd, dus mocht ik ooit eens op de kombuispraat reünie aanwezig kunnen zijn, is mijn plan die trofee mee naar Brazilië te nemen.

Ik heb er altijd veel plezier van gehad. (van het kunnen schiemannen)

Op de zeevaartschool maakte schiemannen geen deel uit van ons lespakket, ik weet niet of de stuurlui het wel in hun lespakket hadden.

Hallo Theo

Er staat inderdaad voldoende in, denk dat niemand tegenwoordig meer alles uit z'n hoofd kan maken.
Ik heb als kabelgast ook nooit alle knopen en splitsen gemaakt en zeilnaaien alleen kleine reparatie's.
Stroppen splitsen en broekstroppen naaien daar was je de hele oversteek mee bezig, lekker aan dek in het zonnetje richting Brasil.
Als de naalden verroest waren zijn ze al lange tijd niet meer gebruikt.

Tegenwoordig zie je allemaal Amerikaanse takelingen ( plakband dus )

groeten
Hans (Jacko)

Hier nog een aantal boeken over schiemanswerk van KayLund zijn al genoemd maar nog geen foto.leuke boeken en vooral het boekwerkje van de zeekadetten waar ik wat knopen heb geleerd en nooit verleerd.

Mooi duidelijk!
En je kan ook zien, dat om zo'n knoop in z'n fatsoen te krijgen, je toch wel over enige knoop-ervaring moet beschikken......

in mij zeevaart tijd 1950 - 1970,
leerde ik al snel deze uitdrukking;

>door het rollen met de voet, komt menig rotte splits weer goed<


ghehehehe, mzzl, pete