Spliethoff

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Jos Komen (R.I.P)

Re: Spliethoff

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

De Magu, ex Leliegracht 1956

Magu.jpg
Magu.jpg (175.38 KiB) 11223 keer bekeken
Als Leliegracht

Leliegracht 1956.jpg
Leliegracht 1956.jpg (80.73 KiB) 11223 keer bekeken
IDNo: 5205813 Year: 1956 Name: LELIEGRACHT Type: Cargo ship Flag: NLD DWT: 835
Country of build: NLD Builder: Foxhol SW Location of yard: Foxhol
Number ofscrews/Mchy/Speed(kn): 1D-10
66 MAGU - 84 VESPA II - 85 ANNI
foundered 44.13.24N/13.02.54E 1.8.89 [Piraeus-Ravenna, carobs]

Bert (R.I.P.)

Re: Spliethoff

Bericht door Bert (R.I.P.) »

"EGELANTIERSGRACHT" vanmorgen op de Eems , onderweg vanuit Izmir (Turkije) naar het Duitse Emden.


Bert.Romeling.



Afbeelding
CompuAddict
Berichten: 29
Lid geworden op: 05 nov 2011 14:21
Locatie: Apeldoorn

Re: Spliethoff

Bericht door CompuAddict »

Ik heb eerst als matroos op de Hoorneboeg gevaren. Later na behalen van mijn MM diploma heb ik gevaren als 2e wtk op de Eerbeek onder 1e wtk Lex Pruiksma, een heel goede tijd met het schip gehad. Met mijn laatste reis met de Eerbeek aangekomen in Bordeaux werd ik midden in de nacht door de agent naar het vliegveld gebracht om in A'dam om op een oud Swea schip te gaan varen met een Deutz motor en electrisch- hydraulisch laadgerij.De 1e zou om 12 uur aan boord komen en vertrek was om 13.00 uur. We zouden gelijk naar het Vănermeer in de winter gaan,met spul wat wij nog nooit hadden gezien. Mijn vaartijd voor dienst was op dat moment al voorbij en ben ik gestopt met varen en ben aan de wal gaan werken .
B.t.w. weet iemand hoe het is vergaan met Lex Pruiksma, hij woonde in Pietarsaari Finland.
Het is nooit te laat voor een mooie kindertijd.
georgevan
Berichten: 22
Lid geworden op: 19 mar 2010 07:21

Re: Spliethoff

Bericht door georgevan »

@ CompuAddict : Meester Pruiksma heb ik diverse malen ontmoet, en later ook mee gevaren.
Hij was altijd in voor een pilsje, zodat wij gezamelijk tijdverdrijf hadden... :-D
Heel prettig mens, en heb ik leuk mee gevaren. Het enige probleem was, dat hij opgegeven ogenblik gescheiden was in Pietersaari, en een of andere "mevrouw" uit Kotka, meen ik, getrouwd heeft.
Als die dame een slokkie op had, -wat constant was-, werd ze vervelend. Ik zag altijd op tegen dagen in Finse havens, als zij aan boord zou komen. Op gegeven ogenblik zou zij reisje meevaren, maar werd ik in Kiel afgelost. Dus ik heb dat feest niet lang hoeven meemaken.
Ik kon Pruik nog, van toen hij op de Eerbeek voer, met kapitein Hadders. Met de Pulpca hebben wij wel eens langszij ten anker gelegen bij Kiel, samen met nog ongeveer 60 schepen, vanwege uitzonderlijk slecht weer. Ik was toen kok.
Dat waren nog gezellige dagen... Pruik had ergens een mixertje gekocht, en toen zaten we in zijn hut te experimenteren met dat ding... Men gebruikte de meest vreemde combinaties drank en likeur, zonder enig idee, hoe het resultaat zou smaken...
Maar als de mixer het niet lustte, was er altijd wel een ander, die het wel lekker vond...
Ik dronk alleen bier, en had ook niet het stamina, lang door te gaan, maar als ik 's-ochtends de mensen moest porren op de Pulpca, was dat niet nodig, want die zaten nog op de Eerbeek...
Pruiksma was toen nog op normaal gewicht.... In latere jaren is hij was forser gegroeid....
Ik voer bij hem als 2e machinist, en op gegeven ogenblik hadden wij aan dek een meningsverschil over de manier, waarop ik een reparatie moest uitvoeren. Diverse bemanningsleden kwamen van dek, voor de middag maaltijd, en die durfden niet langs ons heen te lopen, omdat die verwachten, dat er gewonden, of erger, gingen vallen... Zij liepen voor de brug langs, om aan bakboord naar binnen te gaan... Tot ieders grote verbazing zaten wij echter 5 minuten later met een koud pilsje, gezellig op het achterdek te keuvelen...
Die reparatie heb ik gedaan, zoals Pruik mij gezegd had, en dat bleek inderdaad de beste manier te zijn...
Per slot van rekening was hij ervaren machinist....

Hoe het precies verder met Pruik gelopen is, weet ik niet, maar op gegeven ogenblik had hij een vriendin in Thailand of de Phillipijnen, en daar is hij overleden.

Toen wij met Pulpca en Eerbeek samen ten anker lagen in de Kieler Baai, hadden jullie een Groningse stuurman aan boord, die de hele dag rondliep met astrakan bontmuts... Hij was zo trots op dat ding, dat hij er zelfs mee sliep, kregen wij het idee...
Hij was redelijk serieus, en het feesten ging hem voorbij.
Op gegeven ogenblik, ongeveer 14.00 u. kwam er een bootje langsvaren, dat van een tv zender was, en zij wilden een interview doen. Jullie stuurman liet de gangway zakken, en een journalist met cameraman kwamen aan boord.
De stuurman sprak uitstekend Duits, en vond het niet nodig, de kapitein, die juist te kooi was gegaan, te roepen.
Hij deed dat interview voorbeeldig. Echter, toen kapitein Hadders later op de middag wakker werd, en hierover hoorde, kreeg de stuurman de wind goed van voren... Hij voelde zich knap gepasseerd....
De goeie ouwe tijd... Vergeleken met 10 jaar terug, toen ik met pensioen ging, een kompleet andere wereld...
Als je nu alleen al naar pils ruikt, heb je al problemen..
Mijn opvatting is echter wel, dat je toen wel met gepokt en gemazelde zeelieden voer, wat mijn laatste jaren op de vaart niet het geval was.

@ BS: Enkele topics terug vroeg je naar bekenden van kapitein Stevens. Ik heb hem als stuurman en kapitein meegemaakt.
Als stuurman zeer prettige vent, als kapitein was hij echter beetje eigenwijzer, kapiteins eigen, zogezegd, want die mag je niet tegenspreken...
Toen ik met hem op de Groesbeek voer, was hij juist weer bij Spliethoff aangenomen, nadat hij daarvoor al enige tijd als kapitein had gevaren. Bij die maatschappij mag zelfs een kapiein niet eigenwijs zijn, en wilde men hem terug ztten naar stuurman, wat hij niet accepteerde. Toen heeft hij enige tijd op bevoorradings schepen gevaren.
Wij deden voor de maaltijd altijd drankje, Stevens glaasje jenever, waar hij echt van kon genieten...
Echter, hij had een cassette recorder, en als we in zijn hut gingen zitten, wilde hij altijd diverse soorten muziek laten horen, zonder het vorige nummer uit te laten spelen...
Omdat ik er als kok altijd het eerste zat, was ik het grootste slachtoffer van zijn hobby, al ben ik muziek liefhebber..
Ik doopte hem toen DJ Stevens, en die naam heeft hij lang gedragen bij ingewijden...
Aan beide voorgaande zeelieden heb ik de beste herinneringen, jammer, dat we niet het eeuwige leven hebben...
Vr.gr. George
Bertus.
Berichten: 8521
Lid geworden op: 17 nov 2009 18:45

Re: Spliethoff

Bericht door Bertus. »

georgevan schreef: 15 jul 2017 10:01 Wij deden voor de maaltijd altijd drankje, Stevens glaasje jenever, waar hij echt van kon genieten...
Vr.gr. George
Hallo George,

Bedankt voor je bericht m.b.t. kapitein dhr Stevens.
Het was een buurman de nooit veel zij als hij thuis was
met verlof, hij ging vaak weg op zijn fietsie, maar als ik hem soms
sprak dan was het bijna nooit over het varen.
Ik weet niet dat hij het thuis wel zo prettig vond, want zijn vrouw
spuugde ook niet in het glaasje.( als je begrijpt wat ik bedoel. :wink: )
Maar dat het zo'n eigenwijze knakker was heb ik nooit geweten. ( hij rust in vrede )
Ik heb zelf als matroos bij de SMN - KRL en de VNS gevaren

M.v.g. Bertus.
Bert (R.I.P.)

Re: Spliethoff

Bericht door Bert (R.I.P.) »

Aankomst "FLORAGRACHT" vanmorgen in Delfzijl, kort reisje kwam vanuit het Duitse Emden.

Assistentie van de "GRUNO IV" en de "GRUNO V".



Bert.Romeling.



Afbeelding
georgevan
Berichten: 22
Lid geworden op: 19 mar 2010 07:21

Re: Spliethoff

Bericht door georgevan »

@ JdbVos & @ Jos Komen : Jullie commentaar op Spliethoff schepen van het type Schoonebeek en Schippersgracht begrijp ik niet goed. Ik heb op diverse van dat soort schepen gevaren, maar nooit iets van " grotevaart capsones " gemerkt.
De atmosfeer was volledig kustvaart, en daarom heb ik er zo gezellig op gevaren, denk ik.
Diverse kapiteins hadden niet eens hun aanvulling...

Het waren niet eens de grootste kusters onder Nederlandse vlag, qua d.w., want bijv. de Dorthea van de OAL was met 2400 ton. bijna 500 ton groter.
Deze " grote vaart-klap van de molen" heb ik in die tijd wel hinderlijk bij Wagenborg waargenomen.
Daar voelde personeel van de Baltic- of Botniaborg zich ver verheven boven bemanningen van andere kusters...

Op de schepen van Spliethoff toendertijd waren wel enkele zaken aan te merken.
De bemanning had hun toiletten en does op het achterdek. Als de scheepjes dan diep afgeladen waren, en er een beetje zee stond, stond dat achterdek onder water, en kon je alleen met natte voeten je gerief doen...

De lange bomen waren dikwijls een vorm van vermaak, voor degenen, die er niet verantwoordelijk voor waren.
Goede matrozen konden er mee omgaan, maar af en toe had je een onervaren ploegje. Die de grootste moeite hadden de bomen te toppen. Als het schip dan maar een beetje scheef lag, en de heren hadden de geien niet goed belegd, dan zwiepten die bomen naar een kant. Als het schip leeg was, waren die met handkracht met geen mogelijkheid meer midships te krijgen.
Ik kan me heugen, dat wij juist enkele " volmatrozen" aan boord hadden gekregen, die nog nooit gevaren hadden..
De stuurman had al verscheidene malen geprobeerd hen uit te leggen, hoe zij te werk moesten gaan, maar tevergeefs.
Op een gegeven ogenblik had de stuurman op de vroege ochtend weer enige tijd geinvesteerd met uitleg, in zijn allerbeste buitenlands, hoe die bomen te toppen.
Echter, toen zijn aandacht even verslapte, omdat hij met de voorman overlegde, trok de matroos achter de winch de handel vol naar achteren, zonder dat de mannen aan de geiën wisten, wat te doen, vlogen de bomen omhoog, en donderden gelijk naar een kant, zodat het lege schip een slagzij van wel 5 graden kreeg....
Als kok moest ik daarop voorbereid zijn, anders vlogen de gedekte ontbijt spullen en mijn pannen over dek....
De stuurman vloog knap uit zijn slof, en liet diverse knetterende vloeken horen.
Op hetzelfde moment kwam de kapitein beneden, en die was vanzelf niet tevreden, omdat het schip niet laadklaar was, terwijl de ploegen al aan boord waren. Gelukkig waren de havenarbeiders behulpzaam, en de klus was verders snel geklaard.
Dit zal vast als reden gehad hebben, dat onze kapitein een goede naam had, en altijd wel een borreltje klaar had staan, na gedane werkzaamheden....

De stuurman vloekte nog wat na, op het onhandige personeel, dat hij had. De kapitein echter stelde hem gerust : " Je moet je niet zo druk maken...Als kantoor deze kwaliteit bemanning stuurt, kan jij er toch ook niks aan doen....???"

Een reisje later had de stuurman de matrozn extra vroeg laten porren, zodat ze bijtijds het schip laadklaar zouden hebben.
Maar hun pogingen de bomen te stellen werd weer een catastrofe. Die waren zwaar, en met handkracht echt niet over te krijgen, al hingen ze met 4 man aan een gei-touw.... Af en toe kregen ze er wel beweging in, maar als aan de andere kant niemand staat, om de bomen af te stoppen, dan kiepen ze zo door naar de andere kant, en moesten de matrozen goed opletten, dat ze geen blok of draad tegen hun hoofd kregen...
De stuurman had zich de goede raad van de kapitein ter harte genomen, en bekeek het theater, met bakkie koffie in de hand, door de patrijspoort van de officieren messroom. Smakelijk lachend, als het weer mis ging...
Tot de kapitein luid scheldend naar beneden kwam: " Waarom zijn die ruimen nog niet klaar...? "
Waarop de stuurman hem op zijn eigen woorden wees....: " Waarom zou hij zich druk maken, als kantoor deze kwaliteit matrozen aan boord stuurde..."
De kapitein herinnerde zich dat gezegde vast wel, maar kon het zich ook niet permiteren, tijd te verliezen, omdat de ruimen niet klaar waren om te laden... Hij had een ruime woordenschat, en er werd flink gegodverd....
Als kok waren dit soort situaties voor mij als kersen op de taart... Vermaak, Sensatie....!
De stuurman had een dikke huid, en maakte zich verder niet druk over het gescheld van de kapitein... Hij ging aan dek, en binnen de kortste tijd waren de bomen getopt....

De kapitein was een grote vent, en de stuurman een klein, altijd vrolijk mannetje. Ik kon goed met laatstgenoemde opschieten.
Op een gegeven ogenblik lagen we met ander schip van Spliethoff in een Zweedse haven, en wij moesten wachten, tot een ander schip leeg was. Onze stuurman was gaan buurten bij zijn collega. Tegen theetijd moesten wij verhalen, en onze kapitein vroeg mij, om de stuurman te gaan halen. Maar deze had een goed borreltje achter de kiezen, en was van mening, dat 4 matrozen voldoende was, om het schip te verhalen, dus hij kwam niet mee terug....
De kapitein had weinig keus, en verhaalde het schip zonder stuurman, maar wel met de nodige moeite, omdat de matrozen niet begrepen, wat er van hen verwacht werd...
De kapitein ging nog een tukje doen.
Tegen 17.00 u. vertrok het andere schip, en kwam onze stuurman weer aan boord... Hij had schijnbaar boze borrels gedronken... :" Gvd, waar is die ouwe...? Wat een gezeik over dat verhalen...! Ik ga hem voor zijn kop slaan...!"
Omdat de kapitein 2 koppen groter als hij was, was dat beetje belachelijk voornemen...
Ik probeerde hem te sussen, maar tevergeefs..: " Hij ging die kapitein knock out slaan...! "
Weer hield ik hem tegen, en bedacht een goede afleidings manoevre.... " Als je dan toch zo graag wilt slaan, geef mij dan een klap voor mijn kop....." en keerde mijn wang in zijn richting.... Toen kreeg ik me toch een dreun, dat ik idd bijna k.o. ging....
Vooral omdat ik er helemaal geen rekenig mee gehouden had, dat hij werkelijk zou slaan, want we waren goede vrienden, en hadden samen al de nodige "situaties" doorstaan....
De stuurman was verders zo verstandig zijn roes uit te gaan slapen, ik hield niets over aan zijn beuk, en de situatie tussen hem en de kapitein werd de volgende dag onder het ontbijt
opgelost met een vredelievend gesprek, dat wel doorspekt was met de nodige kracht-termen.... Rond de middag deden we het gebruikelijke gezellige drankje, en werd verders nergens meer over geluld...

Wel moet ik nog uitleggen, dat die kapitein en stuurman elkaar langer kenden, en waardeerden... Dan is het makkelijker eens iets door de vingers te zien... vr.gr. George
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10539
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Spliethoff

Bericht door jdbvos »

Mooi verhaal, George !
Ja, emoties konden soms heel erg oplopen, ik denk omdat door gebrek aan een buitenkader de emotie alleen maar groeide, en een eigen leven ging leiden....

Maar om je antwoord te geven over de "kapsones"...
Ik denk dat je m'n opmerking niet helemaal goed hebt begrepen, of ik heb me te vaag uitgedrukt....Het heeft nl niets met een rederij of bemanning te maken: het ging met name om de dubbele bomen (overstomers).
De khv-schepen werden steeds groter, en vooral na de versoepelingen van sommige beperkende regelingen
Bij Beck, Spliethof én in de koel&vries-vaart (e.v.a.), verwachtten ze -of hoopten ze(?)- ook een vaargebied-uitbreiding, waar de noodzaak van -én sneller- met eigen laadgerei te kunnen laden/lossen gewenst was, en daarbij gebruik te maken van het op de ghv al heel lang toegepaste overstomer-systeem.
Maar het was op de khv nog heel ongebruikelijk; men had de enkele bomen eigenlijk al niet meer voor laad/los doeleinden, maar werden in hoofdzaak gebruikt om de beam's te kunnen verwijderen of een mini-laadschopje in of uit het ruim te halen. Met de komst van (o.a.) de McGreggor luiksystemen verdween zelfs vaak de noodzaak voor de 'in-de-weg-staande' laadbomen, en werden ze vaak verwijderd.
Maar goed: de schepen 'groeiden' dus, en kregen een hogere opbouw van (in onze ogen) flatformaat en wel in 3 etages, en daarbovenop ook nog 'dubbele bomen' ! Ze gingen dus voor khv-begrippen meer op ghv lijken, en dat werd in mijn jeugd en Beck-tijd (begin '70) -met ontzag- gezien als ghv-aspiratie, ofwel "grotevaart kapsones" genoemd.
En niet denigrerend bedoeld. Maar je krabde jezelf wel achter de oren over de vraag wat voor diploma's je daarvoor zou moeten hebben.

En die Schippersgracht of de Arrow, en al hun dergelijke zusjes, werden als 'halve ghv-schepen' gezien: ghv-kapsones (van zo'n schip) dus...
Niets meer, niets minder...Maar vooral: dat was géén kritiek !
Oost, west...ook best
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Spliethoff

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Jan Vos schreef: het op de ghv al heel lang toegepaste overstomer-systeem. .. Maar het was op de khv nog heel ongebruikelijk; men had de enkele bomen eigenlijk al niet meer voor laad/los doeleinden, maar werden in hoofdzaak gebruikt om de beam's te kunnen verwijderen of een mini-laadschopje in of uit het ruim te halen.
Meer dan 70 jaar geleden voeren er al heel wat KHV-schepen met dubbele bomen, dus zo ongebruikelijk was dat niet. En dat de enkele bomen eigenlijk niet voor laad- en losdoeleinden werden gebruikt, is natuurlijk onzin. In de Zweedse en Finse houthavens werd nauwelijks met kranen gewerkt; je laadde het losse hout vrijwel altijd met eigen bomen die gewoon op het handje overgehaald werden. Hoe had je het hout ook anders uit pramen kunnen laden? Op de rede? En vooral ook: hoe had een ouderwetse khv-man anders de stabiliteit kunnen checken? :wink:
Pas toen we pakketten gingen varen, werd het noodzakelijk om (mobiele) kranen in te zetten.
En al die boomstammen die we met onze enkele bomen hebben geladen, al het zakgoed van en naar kleine Engelse haventjes. Je deed heel wat met eigen, enkele bomen.

--------------------Afbeelding
--------------------BATAVIER 1940

--------------------Afbeelding
--------------------SILVRETTA 1948

--------------------Afbeelding
--------------------SILVAPLANA

--------------------Deze drie schoten me zo snel even te binnen, maar er zijn er nog plenty te vinden, hoor.
George schreef:Deze " grote vaart-klap van de molen" heb ik in die tijd wel hinderlijk bij Wagenborg waargenomen. Daar voelde personeel van de Baltic- of Botniaborg zich ver verheven boven bemanningen van andere kusters...
Ik durf te zeggen dat ik heel wat ervaring bij en met Wagenborg heb opgedaan en dat ik die twee schepen die door hun meting onder de GHV vielen heel goed heb gekend, ook hun bemanningen in alle rangen en functies. Ik heb op beide schepen gevaren, zowel als GHV- als KHV-schip, maar daar heb ik nooit ook maar iets van gemerkt. Er mag eens een vreemd figuur tussendoor hebben gelopen, maar die vind je overal en generaliseren mag je hier zeer zeker niet. Dat moet toch meer een kwestie van de eigen perceptie zijn geweest.

Het mag voldoende bekend zijn hoe ik groot geworden ben op de vaart en ook dat mijn hart altijd is uitgegaan en nog steeds uitgaat naar kleine schepen, maar ik heb zelf altijd een vreselijke hekel gehad aan dat gedoe over "grote-vaartmanieren" en "grote-vaartkapsones". Daar werd je soms al van beschuldigd als je het standaardkompas uit zijn zeildoekse hoes haalde, de vaak bijna vastgelopen draaipunten van de cardanusringen smeerde en er een keep-en-draadvizier op zette om goede peilingen te kunnen nemen. Als je dan ook het Thompson peiltoestel uit de kist haalde, stofvrij maakte en daarmee een azimut nam, dan werd je helemaal voor de malle Jopie aangezien. En haalde je op de Noordzee het sextant tevoorschijn om op een mooie schemeravond of -morgen een paar sterren te schieten, nou ja... :shock: Peilen doe je over het handje, de deviatie bepaal je hooguit een keer in een lichtenlijn en varen doe je op de gis, zo doen we dat nu eenmaal op de kleine vaart.

De kleine vaart - en reken erop dat ik van oorsprong een KHV-man in hart en nieren ben - heeft met betrekking tot de grote vaart altijd sterk de neiging gehad om zichzelf naar beneden te halen, zichzelf in feite minder te maken of de mindere te voelen. Daar komt dat zich afzetten tegen de grote vaart en de gebruiken en gewoonten van de grote vaart vandaan. Ik heb dat onderscheid nooit gemaakt. Ik vaar het kleinste bootje net zo zorgvuldig en nauwkeurig als de allergrootste. Ik heb bij twee echte GHV-rederijen gevaren. Ga je naar een dergelijke maatschappij, dan heb je je maar aan te passen aan de gewoonten en gebruiken van die maatschappij, ook al vind je bepaalde dingen een tikkie overdreven, onnodig of onzinnig. Kun je daar niet aan wennen of je niet in schikken, dan moet je rap maken dat je wegkomt. Intussen zou je er beter aan doen om goed te kijken hoe het daar gaat en de vele goede gewoonten en gebruiken over te nemen en er je voordeel mee doen.

:|

------------------
georgevan
Berichten: 22
Lid geworden op: 19 mar 2010 07:21

Re: Spliethoff

Bericht door georgevan »

@jdbvos: Bedankt voor je reactie.
De eerste zin, waarin je spreekt over "buitenkader en groeiende emoties" begrijp ik niet helemaal, maar dat zal best aan mijn
perceptie- vermogen kunnen liggen... - Met een knipoog naar de reactie van Theo Horsten... :wink:
Wat betreft de overstoom-bomen, ben ik het met Theo eens. Hij vond ook de nodige oudere voorbeelden, met juiste toelichting.

@ Theo Horsten: Ook jij bedankt voor je uitgebreide uitleg.
Het zonnetje schijnt hier voor eens, en in feite moet ik buiten aan de slag, maar....

- Je hebt een beetje op mijn hart getrapt :? , dus probeer ik meteen maar actueel mijn kant van het verhaal wat beter te belichten.
Bij voorbaat wil ik de angel uit mijn commentaar halen, want ik wil je absoluut niet beledigen: Lees het aub met
" tongue in cheek ". En in de wetenschap, dat ik lange tijd in de kombuis gevaren heb, en naar wel bekend kunnen koks de grootste onzin uitkramen...
Vanzelf zullen er onder mijn ex-collega´s overigens voldoende uitzonderingen zijn, die deze regel bevestigen...

In je tweede alinea schrijf je, dat het voldoende bekend is, hoe jij groot bent geworden op de vaart ???
Vanzelf ben ik je bijdragen veel tegen gekomen, maar hier kietel je jezelf te veel, want ik kan je c.v. niet helemaal...

- " Off topic " moet ik hier tussendoor opmerken, dat ik gisteren de topic over de kunst van het schrijven doorgenomen heb, en waardeer het zeer, dat je daar zoveel energie in gestoken hebt. Al staan er verschillende zaken vermeld ( niet alleen door jou ! ), waar ik mijn vraagtekens bij heb, en daar zal ik vast een dezer dagen eens een reactie schrijven.

Je vindt, dat ik niet mag generaliseren, en dat mijn mening ontstaat uit eigen perceptie.
Dit vind ik in principe een aanmatigende opmerking.
Echter, de meeste meningen ontstaan uit eigen perceptie, dus even principieel je hebt nog gelijk ook. :)

Ik heb ook op veel Wagenborg schepen gevaren, en ben in latere loopbaan bij andere rederijen ook personeel tegen gekomen, die op de " grote vaart schepen ", of bijv. de Oranjeborg of Markborg hadden gevaren.
Als bemanningsleden, van welke rang ook, dan op de kleinere schepen geplaatst werden, dan werd er altijd uitdrukkelijk opgemerkt, dat zij van de grote " Noem-maar-op-Borg " kwamen, en maar voor korte tijd op dit kleine bootje kwamen aflossen...
Als kapiteins van de 700-tonners een reis moesten maken op de 500-tonners, was dat een degradatie, en werd er altijd gegist, wat hij uitgehaald zou hebben...
Een " bootsman " van de Baltic of Botnia moest bij ons invallen, op een 700-tonner, omdat een van onze matrozen niet door de keuring kwam.
-De dokter in Delfzijl accepteerde niet, dat deze met stevige borrel op zich voor de keuring meldde. Misschien speelde ook mee, dat deze matroos enkele niet erg gewaardeerde humoristische opmerkingen maakte, tegen de vrouw van die dokter...
Genoemde bootsman wilde in feite niet invallen, maar er was hem beloofd, dat het om een noodgeval ging, en hij de enige was, die zo snel ter plaatse kon zijn.
Lange tijd heeft de bootsman in ieder gesprek aan boord laten weten, dat hij op de grote schepen thuis hoorde, en gaf hij duidelijk aan, dat hij veel te bekwaam was voor zo´n klein bootje... Echter, maanden later lagen wij in Brake met enkele Wagenborg schepen, en wie zat nog steeds op die 700-tonner... Juist, onze bootsman. Want wat kantoor hem ook beloofd had. Men had zich niet aan deze afspraak gehouden....
Jaren later heb ik bij Dammers weer met deze jongen gevaren, (toevallig ook op schip, dat onder GHV viel). Verders geschikte knul, maar alle verhalen waren over de " grote vaart "-schepen van Wagenborg, en de reisjes tussen de Väner meren en Delfzijl...
Vanzelf zal er geen groot verloop zijn geweest van gediplomeerd personeel op die schepen, omdat die hogere diploma´s moesten hebben, en dus duurder waren. Maar iedere keer, als iemand van die schepen op de kleinere schepen geplaatst werd, vond men dat, zoals reeds opgemerkt, een degradatie.

Je geeft aan, dat je van oorsprong een KHV-man in hart en nieren bent...??? Dat is al een duidelijk bewijs, ( volgens mijn perceptie... :-D ) , dat jij ook meedoet/ meegedaan hebt met die twee-spreiding... ???

Een KHV-man ( zou ik " -persoon " moet gebruiken...?) zou de neiging hebben een complex te hebben t.o.v. de GHV. ???
In zekere zin zul je gelijk hebben, al heb ik persoonlijk nooit dat gevoel gehad. Het gezelligst heb ik op de KHV gevaren, het best gestructureerd op de GHV. Minder voelde ik me op mijn gemak, als er GHV personeel op de KHV kwamen, wat bij Dammers wel voor kwam. Vooral als dat een kapitein is, moet het schip ineens anders funtioneren.
Je opmerking, dat je dat dan maar moet accepteren slaat nergens op. Als jij voor bepaalde tijd uitgezonden wordt, behoor je die tijd vol te maken, anders snij je in je eigen plannen...
Het al-dan-niet accepteren is dan gewoon geen optie. Want je mot wel...!!!! Als mondige Nederlander heb ik daar regelmatig moeilijkheden mee gehad...
In principe komen we hier echter wel tot eenzelfde conclusie... :)

Wel kon je duidelijk het verschil merken tussen personeel van deze sectoren, en die leverde meestal geen positief oordeel op over de
GHV-vogels....- Wat mij betreft...!
Leuk voorbeeld, van hoe dit soort complexen bij mensen speelt: Wij voeren met een scheepje van W&B op de Schelde, en er kwam juist een gigantische bulk-carriër voorbij. " Kijk ", zei onze kapitein, een parmantig mannetje, " Daar mag ik ook op varen...!!!! "
Ik vind zo´n opmerking tekenend voor een persoon, al kon ik de man goed, en mocht hem graag...
Een nog duidelijkere aanwijzing over het karakter van de man kan gevonden worden, in het feit, hoe hij zijn kinderen opvoedde: (Al heeft het niets met onze oorspronkelijke discussie van doen...!)
Ik was 1e machinist, en moets iets op de brug controleren. Daar zat de kapiteins-vrouw, schat van een mens, met haar twee koters voor het raam. Een van de kinderen vroeg aan zijn moeder : " Wie is dat ? " "Dat is de meester ", antwoordde zij.... " Maar papa is toch ook wel de meester van de meester...???? "
Haha, die moeder kreeg het schaamrood op de kaken, maar ik vond het wel humoristisch.
En tevens een bevestiging over de manier, hoe die kapitein zijn kinderen indoctrineerde....

Je verhaal over onderhoud op schepen is mij uit het hart gegrepen, en begrijp ik volkomen.
Sterretjes of zonnetjes schieten heb ik de laatste jaren, voor ik met pensioen ging, alleen maar klaag-verhalen over gehoord van stuurlieden, die dat maar overdreven gedoe vonden. Ik heb zelf meer de instelling, dat het een meerwaarde is, als je dat soort technieken nog beheerst.

Voldoende gezeurd voor deze keer.... Vriendelijke groet, George


Plaats reactie