Hallo Robrian,
De reden van zijn vertrek bij Stanvac was dat hij een collega wtk met een bahco of een moordenaar door een ruzie achterna liep en toen onmiddelijk de zak kreeg en dat was halverwege de jaren zestig denk ik.
Twee opmerkingen.
Ik ben op 30 mei 1960 afgemonsterd van de Stanvac Pendopo in Sungei Gerong en daarna met de Stanvac Riau vertrokken naar Singapore. vandaar een paar dagen later naar huis. En dus einde Stanvac want op kapitein Schamhardt na was ik de laatste die nog op zo'n kalibootje zat. Je grote vriend heeft dus daarvoor reeds afscheid genomen van Stanvac. Ik ken je vriend niet en er komt ook niets bekends aan voor.
En nu even wat niets met Stanvac te maken heeft.
Omdat er veel (oud)-KPM-ers bekend zijn met de Stanvac, of althans de maartschappij kenden, een verhaaltje dat me is overkomen bij de KPM.
Op de Van Noort moesten alle zeven zuigers getrokken worden in de paar dagen dat het schip ineen haven in Australie lag, maar als jonge massinis moest je ook nog om de dag en om de twee uur 's nachts de temperaturen van de vriesruimen opschrijven. Je kunt je voorstellen dat er een paar van de vetlellen een kort lontje van al dat werk kregen. Bovendien circuleerde het koelwater van de hulpmotoren nog gewoon door de hoofdmotor, want de zuigers gingen er via de onderkant uit. Het was dus ook nog een extra warm karweitje.
Walbezoek was nagenoeg uitgesloten.
Toen ik op een middag in de krukput stond om de scharnierpijpen van de zuigerkoeling te monteren zette de second de smeeroliepomp alvast aan. Als een gebaar dat we door moesten werken in verband met het aanstaande vertrek.
De olie stroomde over me heen. Ik was razend en kwam de krukput uit. met een geslaagde poging een wringijzer dat op de plaat lag de grijpen, en achter die second aan. Net voor de hutvan de second hield het opperste gezag mij tegen omdat hij me al aan hoorde komen en kalmeerde me en toen was het ook over, behalve overal smeerolie waar ik gelopen had.
En Harry, ik ben ook een geheide pacifist, maar ik ging toch even uit mijn dak.
Dus hou het bij afschrikken...
Groeten
Jan