Kombuispraat

...en had maar een -globaal gezien- klein stukje grond in "bezit" (ontdekt)...maar het is wel een prachtig stukkie !!
idd: Van Diemens Land...
(huidige naam ipv 'Anthonij van Diemen's Land' is nu Tasmanie)

Dat had Antonio niet zelf ontdekt Jan. En mijn kennis is ook maar Wiki-kennis:

Van Diemensland is de vroegere naam die de Europeanen gebruikten voor het eiland dat nu Tasmanië heet, een eilandstaat van Australië. De Nederlander Abel Tasman was de ontdekker van het eiland, dat hij Anthoonij van Diemenslandt noemde. Anthonie van Diemen, gouverneur-generaal van Nederlands Oost-Indië, stuurde Abel Tasman in 1642 op zijn ontdekkingsreis naar Nieuw-Holland (het tegenwoordige Australië). In 1803 kwam Van Diemensland in Britse handen. In 1856 kreeg het eiland officieel een nieuwe naam namelijk Tasmanië omdat de naam Van Diemen's Land sterk gevoelsmatig besmet was met de reputatie van de wrede strafkolonie van het eiland en de naam Tasmania (vernoemd naar de ontdekker Abel Tasman), omdat de naam al een aantal decennia massaal gebruikt was door de inwoners als een alternative naam, en die ook de Engelse regering van Koningin Victoria via een smeekschrift om de naamsvernadering vroegen.

Adri

Dank je Adri !
Zo zie je maar weer: eerst effe Wikiën...
Ik had alleen die ouwe naam onthouden....

Zondag 22 oktober begint de Volvo Ocean race met de eerste etappe van Alicante naar Lissabon.
In 1980 werd de NEDLLOYS SPICE RACE gevaren van Djakarta naar Rotterdam.
Bij de zuid Afrikaanse kust liep het m.s. NEDLLOYD SCHELDE van achter de LEXINGTON op
(Schipper Adriaan van Stolk)
Ter gelegenheid van deze race werd later een gedenkbord en een boek uitgegeven.
TO BEAT THE CLIPPER SHIPS The story of the NEDLLOYD SPICE RACE van Barry Pickthall.
Bij de imagens 3x de LEXINGTON, het gedenkbord en de Nll Schelde in Kaapstad.

Voor de Nedlloyd-ers die het nog niet weten, er is ook een FB pagina 'Vrienden van Nedlloyd' met inmiddels 301 leden.
Deze FB groep staat vol met bijna 2300 foto's uit het Nedlloyd verleden, met Nedlloyd schepen en vooral foto's die genomen zijn door de Nedlloyd-ers zelf.
Ook de personeelsbladen de Unieschakel en de Nedlloyd Parade zijn hier te vinden vanaf 1976.
En de NSU Shipping News met monsterrollen vanaf 1975 en 1976 staan op deze pagina en zijn we druk bezig om meer NSU S.N. te plaatsen.

Het is echter een besloten groep en om lid te worden is aanmelding vereist, waarna u verzoek word goedgekeurd of word afgewezen wanneer u niets te doen heeft met de Nedlloyd.
Dus nog even voor de duidelijkheid, wanneer u geen zeevarende Nedlloyd-er bent of geen link heeft met de Nedlloyd, dan word u helaas tot onze spijt afgewezen.

Mvg Kees Haring en Willem Visser

Ik zou er geen eens willen kijken

Hallo Leo

Misschien moet je je monsterboekje overleggen

Groet Bob.V.

Gisteren sprak ik op de camping in Evora Monte een oud-wtk van de Nedlloyd, die is in 1967 gewoon als leerling op de Neder Rijn van toen de SMN begonnen.
We hebben gezellig zitten kwaken over vroeger, het maakt toch geen reet uit waar je gevaren hebt en bij welke maatschappij. Het vormen van geloofsgroepen moest in deze gender neutrale wereld nu toch ook maar eens afgeschaft worden, althans dat vind ik.
Kletsen over riviervaart in Afrika, zuigertrekken, zware spieren, het kombuis en meer van dat gedoe, een middag is zo om.
Mooi dat onze onvolprezen stuurman allerlei vogels toelaat om het kombuis te bemannen, petje af

Over dat ouwehoeren met andere voormalige zeelui heb ik al eerder geplaatst wat hieronder nu volgt, maar het sluit aan bij Jan. Nogmaals dus.
Voorafgaand aan prepensioen (2007) had ik de mogelijkheid cursussen te volgen, om “het zwarte gat” te voorkomen. Over de laatste drie jaar voorafgaand aan het afscheid in totaal 10 dagen, die dagen waren buitengewoon verlof. Ik heb twee “PIZ cursussen” (Pensioen In Zicht) gevolgd, één met vrouw samen, één alleen. De baas, en dus de premiebetaler, een poot uitgerukt dus. En dat terwijl het zwarte gat voor mij absoluut niet aan de orde was. En ik schaam me niet eens.
Tijdens de solocursus (in Bergen, tijdens de Kunsttiendaagse) raak ik in gesprek met een voormalig 3e of 4e stuurman (geen SMN of KRL) en uiteraard komen de “mooie” havens ter sprake. Hij was iets jonger dan ik, was met collega’s op “reguliere” cursus in hetzelfde hotel. Iets met klantbenadering of zo. Een aantal van zijn collega’s hoort ons groeiend enthousiasme en komt erbij staan. Kennelijk had de voormalige stuurman op het werk verhalen verteld die de collega’s met een zak zout hadden genomen, tijd om te zien of dat terecht was geweest. We waren in onze beschouwingen nog niet aan Zuid Afrika toegekomen (kennelijk was dat op zijn werk wél regelmatig onderwerp van gesprek), dus vraagt een VROUWELIJKE collega het een en ander aan mij.
Het leek wel een politieverhoor.
Ik kon haar en haar collega’s dus best wat vertellen en kennelijk sloot dat aan bij wat de voormalige stuurman had verteld….
Diezelfde collega vraagt me hoe Les Catacombe in Kaapstad werd genoemd. Jawel. Enfin, we hebben elkaar aangekeken, gelijktijdig een hap lucht genomen en gebruld: “DE KUTTENKELDER!” En dat alles aan een volle bar dus. Sorry meelezende dames, maar het werd ook door een dame gevraagd. En dan geef je netjes antwoord. Enfin, niet echt keurig dus zo’n stereo brul, maar we konden niet meer stuk. Mogelijk door toch wel enige afgunst gestuurd, kregen we het ene na het andere biertje aangeboden….
René

Ik kan me de hele situatie zo voor mijn beeld halen, ik heb een rijke fantasie, dus ik heb nu netjes meegelachen...