Skipper (Patrick) op pad
-
Jos Komen (R.I.P)
Re: Skipper (Patrick) op pad
Speciaal voor Jan Vos heb ik de volgorde van deze fraaie foto's maar aangepast. 
All the best
Jos
All the best
Jos
-
vetputter
Re: Skipper (Patrick) op pad
hierbij nog een foto van de terwaterlating vanaf de ander kant
- IMG_8229a.png (394.51 KiB) 4343 keer bekeken
-
Jaap van Dorp
- Berichten: 705
- Lid geworden op: 26 mar 2005 15:26
- Locatie: Brookfield, Connecticut, USA
Re: Skipper (Patrick) op pad
Kaptein Patrick en de ms Momentum Scan zijn in vandaags uitgaven van Piet Sinke's niewsbrief te zien.
Re: Skipper (Patrick) op pad
In de Bijlage de 2 pagina's uit de Newsclipping's van vandaag over de Momentum Scan.
Groeten Jeroen
-
vetputter
Re: Skipper (Patrick) op pad
Hierbij weer een reisverslag van mijn zoon Patrick Nowee
Groetjes vetputter Koos Nowee
22 Maart 2011
Lang leve het verre Oosten......
Het heeft weer ff geduurd voordat ik weer tijd en zin had om in de pen te duiken. Echter het artikel van de Momentum Scan in de Newsclippings van Piet Sinke heeft me doen besluiten om weer een stukkie te gaan schrijven over het reilen en zeilen aan boord van de Momentum Scan.
Na een goede reis door de Indische Oceaan, de Golf van Bangalen en Straat Malacca zijn wij afgelopen zaterdag aangekomen in de ‘Parel van het Verre Oosten’, Singapore. Ik vind het nog steeds na al die jaren nog iets hebben als ik Singapore ben. Ik beschouw het naast Rotterdam, waar ik geboren ben en Waarschoot, waar ik nu woon als mijn 3e stad. Ik mag er graag komen. Ook Singapore gaat met zijn tijd mee, maar wel op een mooie manier. Aflossen op Clifford Pier gaat helaas niet meer, tegenwoordig is het Marina South of West Pier. Hat stads centrum en ook Sentosa eiland hebben een flinke impuls gehad en helemaal buiten, ten westen van Jurong eiland, komt een mega container terminal. De zoetige tropen geur, het lekker eten, de leuke tentjes, Singapore mag er zijn.
Straat Malacca was een ervaring apart voor de meeste van mijn dek officieren. Zowel de 1e als de 2e stuurman waren hier nog nooit geweest en de 3e stuurman had er weleens gevaren, maar niet als officier. Ogen zijn er uitgekeken naar de ordelijke chaos welke er is in Straat Malacca en Strait Singapore. Het lijkt altijd fout te gaan en toch gaat het goed. Na elke koers verandering kijkt men al uit naar de volgende situatie. Men denkt over verschillende scenario’s goed na. Het is wacht lopen hier, dan aan BB kijken, dan aan SB en dan achterom of er daar niets aan komt. Vissersbootje hier, VLCC over SB en een bulker die wij oplopen aan BB voor. Het gaat de mannen allemaal goed af en iedereen is met vlag en wimple geslaagd.
Bunkeren, storen, bemannings wissel en service engineers aan boord in Singapore is net als het liedje van Herman van Veen. Opzij opzij opzij maak plaats maak plaats maak plaats, wij hebben een ongeloofelijke haast. Wij moeten vliegen-vallen-springen-opstaan en weer doorgaan. Wij kunnen hier niet blijven.....................
Het anker lag er maar koud 10 minuten in en dan begint, die hier, zus daar, zo verderop, stores achter, bunkeren voor en Piet Sinke bij mij. Als mieren gaat iedereen te keer over dek. Iedereen bewust van zijn taak. Stuurlui daat, matrozen sjouwen en machinisten bunkeren. Om ongeveer 1430 komt de rust in de tent. De stof wolken trekken langzaam op en iedereen likt zijn wonden. De schade valt mee, alles aan boord; check. Nog een keer checken; re-check en ok. Bunkers; yes sir, check. Stores; yes sir, check. Service engineers; yes sir, check. Het lijstje komt langzaam vol met vinkjes. Alles gedaan en alles geregeld....tijd om te vertrekken. De zaterdag na-middag valt langzaam in met een klein spatje regen. De stad wordt langzaam wakker, en wij, wij gaan vertrekken. Tijdens de donkere avond trekt de stad Singapore langzaam aan ons voorbij. Restaurants en de bars zullen vol zitten. Stapavond gaat beginnen in Singapore.....en bij ons op de brug ook, van BB naar SB en weer terug om te kijken waar de reis ons verder heen brengt.
De Fairmast, welke van Kahn/Jumbo was, ligt stilletjes ten Oosten van Singapore buiten de haven grenzen ten anker. Alle Jumbo logo’s zijn eraf. We geven een laatste saluut aan de ‘mighty lady’. Volle kracht varen we er langs, volle kracht bedank ik haar voor de mooie reis die ik er op heb mogen maken. Het ga je goed oude dame, rust zacht......
Ondertussen knallen we verder door het Indonesisch Archipel. Onze dame heeft er goed zin en we zijn niet te stuiten. Gemiddelde zit nu net boven de 15 mijl per uur. Samarinda komt langzaam in zicht, morgen nog een zeedag en de ochtend daarna aankomst. Een gedeelte van de lading gaat hier eruit en een gedeelte moet mee naar Tanjung Baru wat maar 10 uur varen Noordelijker ligt. Een nieuw avontuur staat ons te wachten, een nieuw avontuur komt eraan. Iedereen kijkt er naar uit, zelfs ik ook. Deze hele reis was al een nieuwe ervaring. Alweer in een aantal havens geweest, waar ik nog nooit was geweest. Nieuwe ervaringen met lading en stabiliteit. Super interessant. Niet alleen voor mij, maar voor iedereen. Volgende reis is nog steeds onbekend, maar ik weet haast zeker dat dit ons naar plaatsen gaat voeren waarover menig van de lezer hier van droomt. Het verre Oosten en haar magie.....Australie of China, Vietnam of Nieuw-Zeeland. Waar-o-waar gaan we heen.
Wees geduldig en geduld zal beloont worden.........
Groeten,
Patrick Nowee
Master Mv Momentum Scan
Groetjes vetputter Koos Nowee
22 Maart 2011
Lang leve het verre Oosten......
Het heeft weer ff geduurd voordat ik weer tijd en zin had om in de pen te duiken. Echter het artikel van de Momentum Scan in de Newsclippings van Piet Sinke heeft me doen besluiten om weer een stukkie te gaan schrijven over het reilen en zeilen aan boord van de Momentum Scan.
Na een goede reis door de Indische Oceaan, de Golf van Bangalen en Straat Malacca zijn wij afgelopen zaterdag aangekomen in de ‘Parel van het Verre Oosten’, Singapore. Ik vind het nog steeds na al die jaren nog iets hebben als ik Singapore ben. Ik beschouw het naast Rotterdam, waar ik geboren ben en Waarschoot, waar ik nu woon als mijn 3e stad. Ik mag er graag komen. Ook Singapore gaat met zijn tijd mee, maar wel op een mooie manier. Aflossen op Clifford Pier gaat helaas niet meer, tegenwoordig is het Marina South of West Pier. Hat stads centrum en ook Sentosa eiland hebben een flinke impuls gehad en helemaal buiten, ten westen van Jurong eiland, komt een mega container terminal. De zoetige tropen geur, het lekker eten, de leuke tentjes, Singapore mag er zijn.
Straat Malacca was een ervaring apart voor de meeste van mijn dek officieren. Zowel de 1e als de 2e stuurman waren hier nog nooit geweest en de 3e stuurman had er weleens gevaren, maar niet als officier. Ogen zijn er uitgekeken naar de ordelijke chaos welke er is in Straat Malacca en Strait Singapore. Het lijkt altijd fout te gaan en toch gaat het goed. Na elke koers verandering kijkt men al uit naar de volgende situatie. Men denkt over verschillende scenario’s goed na. Het is wacht lopen hier, dan aan BB kijken, dan aan SB en dan achterom of er daar niets aan komt. Vissersbootje hier, VLCC over SB en een bulker die wij oplopen aan BB voor. Het gaat de mannen allemaal goed af en iedereen is met vlag en wimple geslaagd.
Bunkeren, storen, bemannings wissel en service engineers aan boord in Singapore is net als het liedje van Herman van Veen. Opzij opzij opzij maak plaats maak plaats maak plaats, wij hebben een ongeloofelijke haast. Wij moeten vliegen-vallen-springen-opstaan en weer doorgaan. Wij kunnen hier niet blijven.....................
Het anker lag er maar koud 10 minuten in en dan begint, die hier, zus daar, zo verderop, stores achter, bunkeren voor en Piet Sinke bij mij. Als mieren gaat iedereen te keer over dek. Iedereen bewust van zijn taak. Stuurlui daat, matrozen sjouwen en machinisten bunkeren. Om ongeveer 1430 komt de rust in de tent. De stof wolken trekken langzaam op en iedereen likt zijn wonden. De schade valt mee, alles aan boord; check. Nog een keer checken; re-check en ok. Bunkers; yes sir, check. Stores; yes sir, check. Service engineers; yes sir, check. Het lijstje komt langzaam vol met vinkjes. Alles gedaan en alles geregeld....tijd om te vertrekken. De zaterdag na-middag valt langzaam in met een klein spatje regen. De stad wordt langzaam wakker, en wij, wij gaan vertrekken. Tijdens de donkere avond trekt de stad Singapore langzaam aan ons voorbij. Restaurants en de bars zullen vol zitten. Stapavond gaat beginnen in Singapore.....en bij ons op de brug ook, van BB naar SB en weer terug om te kijken waar de reis ons verder heen brengt.
De Fairmast, welke van Kahn/Jumbo was, ligt stilletjes ten Oosten van Singapore buiten de haven grenzen ten anker. Alle Jumbo logo’s zijn eraf. We geven een laatste saluut aan de ‘mighty lady’. Volle kracht varen we er langs, volle kracht bedank ik haar voor de mooie reis die ik er op heb mogen maken. Het ga je goed oude dame, rust zacht......
Ondertussen knallen we verder door het Indonesisch Archipel. Onze dame heeft er goed zin en we zijn niet te stuiten. Gemiddelde zit nu net boven de 15 mijl per uur. Samarinda komt langzaam in zicht, morgen nog een zeedag en de ochtend daarna aankomst. Een gedeelte van de lading gaat hier eruit en een gedeelte moet mee naar Tanjung Baru wat maar 10 uur varen Noordelijker ligt. Een nieuw avontuur staat ons te wachten, een nieuw avontuur komt eraan. Iedereen kijkt er naar uit, zelfs ik ook. Deze hele reis was al een nieuwe ervaring. Alweer in een aantal havens geweest, waar ik nog nooit was geweest. Nieuwe ervaringen met lading en stabiliteit. Super interessant. Niet alleen voor mij, maar voor iedereen. Volgende reis is nog steeds onbekend, maar ik weet haast zeker dat dit ons naar plaatsen gaat voeren waarover menig van de lezer hier van droomt. Het verre Oosten en haar magie.....Australie of China, Vietnam of Nieuw-Zeeland. Waar-o-waar gaan we heen.
Wees geduldig en geduld zal beloont worden.........
Groeten,
Patrick Nowee
Master Mv Momentum Scan
Re: Skipper (Patrick) op pad
Ik was net een dag te laat, kwam pas zondagmorgen om een uur of acht op Changi binnen.
Wat een drukte daar op 't water, ik kwam ogen te kort. Had eigenlijk geen tijd voor m'n eigen werk.
's-Avonds heel decadent een biertje bovenop het Marina bay Sands hotel gedaan. Een aanrader, vanwege het uitzicht vanaf 56-hoog.
Dit uitzicht dus, en daar lag de Momentum Scan toen inmiddels al niet meer tussen:
Sorry voor de kwaliteit, het moest met m'n iPhone want ik was m'n camera vergeten...
Wat een drukte daar op 't water, ik kwam ogen te kort. Had eigenlijk geen tijd voor m'n eigen werk.
's-Avonds heel decadent een biertje bovenop het Marina bay Sands hotel gedaan. Een aanrader, vanwege het uitzicht vanaf 56-hoog.
Dit uitzicht dus, en daar lag de Momentum Scan toen inmiddels al niet meer tussen:
Sorry voor de kwaliteit, het moest met m'n iPhone want ik was m'n camera vergeten...
-
vetputter
Re: Skipper (Patrick) op pad
Weg en onderweg, op pad en op reis, wie oh wie wie weet waar wij heen gaan?
De witte pijl met groene veren is weer onderweg, suizend door het water gaan wij op pad naar onze volgende bestemming. Ze heeft er zin in.....14,8kts op het log, dik 15,9 gemiddeld de laatste 24 uur over de grond en als hoogtepunt de 17,6 over de grond gisteravond. Van de Java Zee naar de Flores zee. De pijl buigt iets af en gaat dan naar het nauwe gaatje van Straat Torres. Het water wordt niet weg gestuwd, maar gaat eerbiedig opzij. Gaan doen we.....de wind door onze haren en de zilte zeelucht in onze neus. De zon die af en toe komt kijken en soms ook weg is achter een regenbui. Op naar een nieuw continent in onze ‘tour of duty’, op naar een nieuwe haven en op naar een nieuw avontuur.
Samarinda en Tanjung Bara liggen achter ons. Met verbazing hebben wij rond gekeken, met verbazing heb ik de ontelbare bulk carriers geteld die er ten anker lagen, met verbazing hebben wij bakken vol met kolen langszij bulk carriers zien komen en met verbazing hebben wij 200.000 ton bulk carriers in 24 uur geladen zien worden door 2 laders op een kade. 5000 ton kolen per uur per lader......pffffff.
En wij, wij zijn net klein duimpje tussen de reuzen die er liggen. Samarinda was een super actie.....in-lossen-crewchange-en-out in 20uur....kon niet met mijn ogen knipperen en weg waren wij. Op de rede gelost in 2 bakken, maar de stuwadoors hadden wel vaker big bags gedaan. Allemachtig zeg, we zaten op een gemiddelde van bijna 100 big bags per uur met 1 kraan. Alles eromheen heeft langer geduurd dan het lossen. In Tanjung Bara was het ‘tempo doeloe’..... volgens mij waren we een redelijk goedkoop alternatief voor opslag van ammonium nitraat in big bags. De 25e werd de 26e en daarna de 27e en daarna 1 april. Nee geen grap, maar werkelijkheid. 1 April naar binnen en bij een bedrijf gelegen met Hollandse werktijden, maar met iets langere koffietijden. Afijn 3 April ’s avonds de hort op en weer weg. Maar onvoorstelbaar hoeveel kolen er uit Borneo wordt gehaald. Pfffff, de global warming blijven we nog wel ff houden. Ach ja kern energie is ook niet alles.
Nu knallen we in ballast door naar Torres Straat en dan vervolgens met loods aan boord door de ‘inner route’ van het Great Barrier Reef naar Cairns om de beste man weer af te zetten. En dan verder door naar beneden....en nog ietsjes en dan maken wij onze eerste stop in Gladstone. Gladstone wordt onze bunkerhaven....het zwarte goud er weer in en weer verder. Als je de olieprijzen ziet dan zou je bijna denken dat het goud is..... Daarna gaan we door naar het pittoreske Bundaberg op zo’n 150km boven Brisbane. Niet veel te beleven heb ik gehoord maar wel lading om te laden. Ik heb een vermoeden dat de project lading markt ff op zijn gat ligt, want wij krijgen weer een bulkreisje in onze maag gesplitst. Gelukkig geen volle bak, hierdoor kunnen wij al onze tussendekken voor het bulkhead leggen en daar achter laden. 5000 ton suiker voor Japan....nee mensen niet naar Noord-Japan of richting Fukashima maar voor Zuid Japan. Hososhima wordt onze eind bestemming. 12 dgn zee, 12 dgn water in het vooruitzicht. En na alle kust reizen gaan we eindelijk de oceaan op. Hoe zal het bootje zich eigen gedragen. We zullen het allemaal zien en we zullen het allemaal beleven.
Groeten,
Patrick Nowee
De witte pijl met groene veren is weer onderweg, suizend door het water gaan wij op pad naar onze volgende bestemming. Ze heeft er zin in.....14,8kts op het log, dik 15,9 gemiddeld de laatste 24 uur over de grond en als hoogtepunt de 17,6 over de grond gisteravond. Van de Java Zee naar de Flores zee. De pijl buigt iets af en gaat dan naar het nauwe gaatje van Straat Torres. Het water wordt niet weg gestuwd, maar gaat eerbiedig opzij. Gaan doen we.....de wind door onze haren en de zilte zeelucht in onze neus. De zon die af en toe komt kijken en soms ook weg is achter een regenbui. Op naar een nieuw continent in onze ‘tour of duty’, op naar een nieuwe haven en op naar een nieuw avontuur.
Samarinda en Tanjung Bara liggen achter ons. Met verbazing hebben wij rond gekeken, met verbazing heb ik de ontelbare bulk carriers geteld die er ten anker lagen, met verbazing hebben wij bakken vol met kolen langszij bulk carriers zien komen en met verbazing hebben wij 200.000 ton bulk carriers in 24 uur geladen zien worden door 2 laders op een kade. 5000 ton kolen per uur per lader......pffffff.
En wij, wij zijn net klein duimpje tussen de reuzen die er liggen. Samarinda was een super actie.....in-lossen-crewchange-en-out in 20uur....kon niet met mijn ogen knipperen en weg waren wij. Op de rede gelost in 2 bakken, maar de stuwadoors hadden wel vaker big bags gedaan. Allemachtig zeg, we zaten op een gemiddelde van bijna 100 big bags per uur met 1 kraan. Alles eromheen heeft langer geduurd dan het lossen. In Tanjung Bara was het ‘tempo doeloe’..... volgens mij waren we een redelijk goedkoop alternatief voor opslag van ammonium nitraat in big bags. De 25e werd de 26e en daarna de 27e en daarna 1 april. Nee geen grap, maar werkelijkheid. 1 April naar binnen en bij een bedrijf gelegen met Hollandse werktijden, maar met iets langere koffietijden. Afijn 3 April ’s avonds de hort op en weer weg. Maar onvoorstelbaar hoeveel kolen er uit Borneo wordt gehaald. Pfffff, de global warming blijven we nog wel ff houden. Ach ja kern energie is ook niet alles.
Nu knallen we in ballast door naar Torres Straat en dan vervolgens met loods aan boord door de ‘inner route’ van het Great Barrier Reef naar Cairns om de beste man weer af te zetten. En dan verder door naar beneden....en nog ietsjes en dan maken wij onze eerste stop in Gladstone. Gladstone wordt onze bunkerhaven....het zwarte goud er weer in en weer verder. Als je de olieprijzen ziet dan zou je bijna denken dat het goud is..... Daarna gaan we door naar het pittoreske Bundaberg op zo’n 150km boven Brisbane. Niet veel te beleven heb ik gehoord maar wel lading om te laden. Ik heb een vermoeden dat de project lading markt ff op zijn gat ligt, want wij krijgen weer een bulkreisje in onze maag gesplitst. Gelukkig geen volle bak, hierdoor kunnen wij al onze tussendekken voor het bulkhead leggen en daar achter laden. 5000 ton suiker voor Japan....nee mensen niet naar Noord-Japan of richting Fukashima maar voor Zuid Japan. Hososhima wordt onze eind bestemming. 12 dgn zee, 12 dgn water in het vooruitzicht. En na alle kust reizen gaan we eindelijk de oceaan op. Hoe zal het bootje zich eigen gedragen. We zullen het allemaal zien en we zullen het allemaal beleven.
Groeten,
Patrick Nowee
-
Deniz
Re: Skipper (Patrick) op pad
Hoi Patrick,
Wel de groeten vanaf de Stemat Spirit, wens je veel succes bij je nieuwe rederij
(op het moment met 4 knopen onderweg naar napels
)
groeten,
Deniz
Wel de groeten vanaf de Stemat Spirit, wens je veel succes bij je nieuwe rederij
(op het moment met 4 knopen onderweg naar napels
)groeten,
Deniz