Navigatie, toen en nu

[Chris.dus]

"Het ging niet om het verbieden van drank aan boord, maar om het verbieden dat iemand, zonder medeweten en zonder toestemming van de kapitein, zijn eigen drank aan boord bracht, dat was het punt."

Dan hebben wij elkaar verkeerd begrepen Theo. Met bovenstaande uitspraak heb ik geen enkel probleem.
Zolang je aan boord af en toe een kistje bier en een fles Bokma kon bestellen was ik tevreden.
Waar ik een probleem mee zou hebben gehad, is als er dus een drankvrij schip zou worden gevaren.
Dan had ik op de gangway meteen rechtsomkeert gemaakt.
Het kon ook te gek.
Die extra hoeveelheden drank aan boord is in mijn geval op slechts 1 schip gebeurt.
Waarschijnlijk hetzelfde 2400 tons schip als in jouw voorbeeld.
Het was toen net gepromoveerd tot Kleine Handelsvaart vaartuig en voer vaste dienst op Bohus en Karlstad.
Het smokkelen was ( toen) daar aan boord een collectief gebeuren. Dozen drank ( vieux, of zoals we tegen de Zweden zeiden, Cognac) in ruim 2 onder het zout en varen maar.
Wanneer dat precies is geweest ben ik even kwijt.
Mijn monsterboekje is bij een brand aan boord ooit verdwenen.
Maar ik denk 1970 of zoiets.

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Dan hebben we elkaar nu des te beter begrepen, Chris, vooral ook wat dat schip betreft. Dat moet begin 1973 zijn geweest.
Die smokkelreputatie die het schip destijds had, ken ik ook heel goed. Toen ik hem daarna zelf vast overnam, wist de baas van de zwarte bende in Göteborg me daar alles over te vertellen. Ik meen dat mijn voorganger een keer gepakt was. Ik deed dat natuurlijk niet, zei hij, en daarom bood hij bij voorbaat alvast zijn verontschuldigen aan voor het feit dat de zwarte bende aanvankelijk met enige regelmaat aan boord zou komen.
Ik deed dat heel anders, veel leuker. Niet zulke grote hoeveelheden, maar door de regelmaat zeer lucratief. Je moet niet hebzuchtig zijn en het devies leven en laten leven hoog in het vaandel hebben. Die douaneman in Göteborg had gelijk: ik had dat voordien nog nooit gedaan, want het was bij Wagenborg een van de drie hoofdzonden, maar op een dag kreeg ik een idee en dacht: dit is ijzersterk. Dit is waterdicht. Niks moeilijk doen onder het zout. De douane moest er vlak voor kunnen staan zonder het te zien en als het aan de wal gaat, moet iemand die dat vanaf een afstandje ziet - de douane met een kijker, bijvoorbeeld - totaal geen argwaan krijgen. Ik nam de 1ste stuurman in vertrouwen en mee in het complot. Een jaar of wat later, toen ik allang bij Wagenborg weg was, kwam ik hem op vrijdagavond tegen bij Albert Heijn. Hij voer toen allang als kapitein
"Doe je het nog steeds?" vroeg ik. Hij wist onmiddellijk wat ik bedoelde en kon bevestigen dat hij het nog steeds deed.
"En nooit gepakt?" vroeg ik.
"Nooit,' zei hij. "Ik heb wel een Mercedes gekocht."
Het was dus inderdaad waterdicht. Zo waterdicht dat ik het geheim nooit heb verklapt. Mijn kompaan in de misdaad overleed begin dit jaar, 72 jaar oud. Hem kennende, neem ik aan dat hij het geheim ook mee in zijn graf heeft genomen.

[Jan Sprong]

Mooi verhaal Leo en kan het me helemaal voorstellen hoe je dat reisje gemaakt heb en natuurlijk de mooie verhalen o.a Theo en anderen.
Groet,Jan

[Jos Komen (R.I.P)]

de Panamese potjes

Mooi verhaal over die potjes, Leo.
Maar ik ben wel benieuwd naar de namen van die potjes, waren het overjarige Grunniger potjes?

[Jos Komen (R.I.P)]

Zo waterdicht dat ik het geheim nooit heb verklapt.

In 1979 was ik 3 maanden aflosstuurman op de Inger van Wijnne en Barends, daar was de Zweedse douane de beste klant van die ouwe.
Een paar mijl buitengaats kwam er een douaneboot langszij en ik heb me toen steeds het lazarus lopen sjouwen met dozen drank.
Als dank werd er door de douane een oogje dichtgeknepen als ik een paar vierkante flaskes in de haven verkocht.
Die ouwe heeft er een fraai huis in Slochteren aan overgehouden.
Maar het was een hele goede kapitein, hij stond zelf de hele dag in het ruim en aan dek als er hout geladen werd, want daar had ik geen verstand van en hij zat al 40 jaar op houtbootjes.
Alleen kon hij niet tegen zijn verlies met klaverjassen, alleen zijn begrijpende vrouw die altijd meevoer speelde nog met hem als maat.
Als ze toevallig met klaveren uitkwam ging hij toch tekeer..."Die he'k ja Nait!!!".
En als ik dan gemeen zat te grijzen werd hij nog kwader.
Maar ik heb heel goed gevaren op de Inger, gelukkig alleen in de zomermaanden.
Hout en zout.

[Harry G. Hogeboom]

Hout en zout.

Hout, zout en drank dus En ik maar denken op die oliepotjes dat fatsoenlijke personen niet smokkelen

[louis holleman]

En ik maar denken op die oliepotjes dat fatsoenlijke personen niet smokkelen

Fatsoenlijke personen NIET, Harry. Maar wie heeft het hier over fatsoenlijke personen???
In de jaren 80 kwam ik zeer regelmatig in Zweden, Noorwegen en Finland. Op de boot Travemünde-Trelleborg kocht je je flessie Ballantines of wat dan ook voor 12 DM, in Zweden ging het voor minstens 100 kronen weg. Hoe hoger je kwam, hoe meer je kon vragen; in Sundsvall was de reguliere prijs minstens 150 kronen. Je mocht ook 1 fles meenemen van die Zweden, maar niet meer. Ze wisten van elk type vrachtwagen waar je wat kon verstoppen. Eerst vroegen ze of je wat aan te geven had, en nadat jij "Nei" had gezegd doken ze met spiegeltjes in en onder alles. Elke chassisbalk waar iets in kon, wisten zij ook te vinden. Je leerde het dus rap af

[jdbvos]

De vierkante Bokma-flessen zaten in een houten kratje....Ik meen met 6 stuks, maar in mijn herinnering waren ze aardig vierkant, dus zou het 9 flessen moeten zijn.
Op pa's pot legde ze dan een kapotte trap in de buurt van de loopplank, en als afstapjes een stuk-of-wat van die kratjes.
Soms maakten loodsen, en zelfs douanemensen, er lachend wel eens grapjes over....
Alleen zaten die kratjes bij aankomst helemaal vol, en waren ze bij vertrek meestal wel leeg....
Was dat ook jouw truuk, Theo ?
Hoe pontificaler, hoe beter !

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Was dat ook jouw truuk, Theo ?

Nee, man, het was veel mooier. Maar ik laat me zelfs na veertig jaar niet verleiden om het te vertellen, hoor.
Ik zal opdracht geven om het na mijn dood beschikbaar te stellen aan geïnteresseerden, maar dan wel na betaling van een nader vast te stellen bijdrage aan het nog op te richten fonds voor behoeftige oud-potjesschippers.

[jdbvos]

Pa was wel één keer vergeten zo'n kistje in de zegelkast te doen of vergeten op papier te zetten, of zo....
Die zette hij pontificaal bovenop de stuurhut, als reclame...
Iedereen zag de humor ervan, maar niemand keek.....

Nou, tegen die tijd doe ik dan wel zo'n storting Theo, want je maakt me wel nieuwsgierig
..."behoeftige potjesschippers..."....
......
Kammedurnixbijvoorstellen.....!