Navigatie, toen en nu

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Gebruikersavatar
Erikdepooter
Berichten: 630
Lid geworden op: 23 jan 2012 12:25
Locatie: Driebergen-Rijsenburg

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door Erikdepooter »

Ouwe meuk? Zo'n échte, prachtige tijdmeter? Toch weer dat komische verschil in opvatting tussen stuurlui en machinisten! :-D
"Vol vooruit - Vol achteruit - Stop - Klaar met machine, da's alles".. (Meinhart v.d. Vliet, Commodore Esso Tankvaart Mij, Ras Tannurah 1982, over de kunst van het manoeuvreren)

Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10558
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door jdbvos »

:lol: :lol:
Ooit de magie van een M62-moer met fijne schroefdraad, die dienst doet als cilinderkop-moer, gevoeld ??
Zo eentje waar met respect mee werd omgegaan, en slechts enkelen geroepen waren om met behulp van een slagsleutel deze Moer -met de zachte drang van een voorhamer- de juiste trekspanning in -jawel !- een ankerbout te doen brengen ?
De eervolle bramen op de zeskanten met een zoetvijltje -wederom: jawel !- te doen verwijderen van de door zorgvuldig aangebrachte olielaag glimmende hexagonaal-kantvlakken....?
Je hebt het gelezen van die niet bij name te noemen Grieks-Hollandse kapitein (zo goed, Theo ?) , die achteloos de door 'de brugwachters' zo bejubelde chronometer verving door een "k*tklokje van de Hema" ? Als je 't aan de muur hing, zou het spontaan menstrueren, werd van dergelijke uurwerkjes gezegd.... 8)
Dat zijn toch geen vergelijken ???
Geluiden als het rinkelen van een telegraaf, het sissen van de aanzetlucht op grote hoogte in een machinekamer, gevolgd door de "bonk" van het daadwerkelijk op gang komen van een zuiger-zuigerstang-drijfstang-krukas-geheel, het "krrrk" van de verstuivers, het zuchtend op ca 25 a 30 omwentelingen komen, het zachtjes op gang komen van de blowers, en dat alles omfloerst door de geur van vers verbrandde zwavelhoudende olie, en met de in het binnenkomende zonlicht door de skylights glinsterende asbest.....
En dat wil je vergelijken met een klokkie ????
Tsss.... die stuurlui toch....
:lol: :lol: :lol:
Oost, west...ook best
Gebruikersavatar
leo-shof
Berichten: 2906
Lid geworden op: 23 dec 2006 21:05
Locatie: 0174

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door leo-shof »

Zo Jan die zit :lol: :lol:
Het slechtste wiel van de wagen kraakt het meest . :roll:

LEO
Gebruikersavatar
Knisten
Berichten: 455
Lid geworden op: 24 mar 2005 15:57
Locatie: Abbeville, LA, USA

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door Knisten »

Geachte mede-kombuizers,
Geluiden als het rinkelen van een telegraaf, het sissen van de aanzetlucht op grote hoogte in een machinekamer, gevolgd door de "bonk" van het daadwerkelijk op gang komen van een zuiger-zuigerstang-drijfstang-krukas-geheel, het "krrrk" van de verstuivers, het zuchtend op ca 25 a 30 omwentelingen komen, het zachtjes op gang komen van de blowers, en dat alles omfloerst door de geur van vers verbrandde zwavelhoudende olie,
Poetisch, ja bijna lyrisch beschreven, brengt 't tranen in een glazen oog..... maar vergeef deze (oud) vertegenwoordiger van de geheel onafhankelijke radio-dienst zijn drie stuivers bij te dragen.
en met de in het binnenkomende zonlicht door de skylights glinsterende asbest.....
Zonlicht ??? Glinsterend asbest ??? Na in Straat Juan de Fuca, onderweg naar Vancouver BC de loods aan boord genomen te hebben en deze brave man om "halve kracht vooruit" vroeg, werd het dienstdoende brugpersoneel vergast op een allejezus grote knal, onmiddellijk gevolgd door een wolk vette, zwarte rook welke uit het eerder geprezen skylight naar boven walmde en het schaars aanwezige zonlicht totaal verduisterde. Onnodig te zeggen dat er van enige voortgang van het schip geen sprake kon zijn na deze ontwikkelingen.

Bij telefonische navraag of er misschien moeilijkheden waren kwam de verzekering dat alles met een kwartiertje opgelost zou zijn en we de reis zouden kunnen vervolgen. Dat was inderdaad zo, met dien verstande dat het niet sneller zou kunnen dan met voornoemde halve kracht. (De temperatuur van het zeewater en de vraag naar welke film er vanavond zou draaien werden gemakshalve maar even vergeten :lol: )

De loods had daar weinig zin in en bestelde een collega welke later zou inschepen. Daartoe moest worden afgeslackt en nadat zij elkaar hadden begroet, werd er opnieuw om halve kracht gevraagd. De telegraaf rinkelde opgewekt, even later gevolgd door de telefoon. Halve kracht was helaas niet mogelijk en "slow ahead" was het enige alternatief, zo klonk het uit de catacomben.

Dit hielden we vol tot aan de Lion's Gate Bridge, met Stanley Park aan stuurboord, waar opnieuw vaart geminderd diende te worden. Het zelfde ritueel volgde, echter nu was alleen "dead slow ahead" nog mogelijk. Beide loodsen hadden hun zakken vol en bestelden twee sleepboten welke ons langszij de Saskatchewan Wheat Pool jetty brachten om graan voor Rusland te laden.

Een lang telefoongesprek met de technische dienst in Tokyo leverde op dat er een M.A.N. specialist zou worden ingevlogen om de problemen te verhelpen. Dat is allemaal goed gekomen maar 't duurde een week. Na reparatie moest er - langs de kant- nog wel even getest worden.
Extra trossen uitgegeven en er werd om "dead slow astern" gevraagd. Wie schetst onze verbazing toen het schip zich in een voorwaartse beweging zette en daarbij -bijna- een ander schip van dezelfde rederij raakte. Ik weet nog steeds niet wat de oorza(a)k(en) van al deze problemen is/zijn geweest maar "du moment" was het beslist niet prettig.

Iedereen begon nu toch wel medelijden te krijgen met het machinekamer personeel met als gevolg dat zij na vastwerken in de bar werden getracteerd op vrij drinken teneinde het verloren vocht weer aan te vullen. Zo'n fijne sfeer was het wel op dat schip en gelukkig maar.

Enfin, aan alle dingen komt een eind en we vertrokken uiteindelijk naar de USSR, met in de charterparty als optie Pyongyang, waar we "praise the Lord" nooit en te nimmer zijn verdaagd. Dat werd me het reisje wel, waarover later misschien meer.

En hiermee ben ik aan het eind van mijn betoog, waarbij nog wel dient te worden opgemerkt dat gedurende al deze perikelen de chronometer, veilig in zijn teak-houten kistje, gewoon en onverstoorbaar zijn werk bleef doen hetgeen door middel van een dagelijks tijdsein van WWV, Fort Collins, CO werd geverifieerd. Van enig vochtverlies daar was geen sprake !

En zo heeft elke tak van dienst wel zijn eigen wetenswaardigheden. Het is mijn stellige overtuiging dat "hoe ouder het schip, hoe meer problemen je ondervindt, des te hechter de band met en de samenwerking tussen alle opvarenden wordt"

Q.E.D.

Gegroet


P.S. Waar een klokkie al niet toe kan leiden
Old sailors never die, they just fade (or drive) away...
73 Knisten
v+d
Berichten: 7164
Lid geworden op: 20 jun 2011 19:56

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door v+d »

Kijk, nu beginnen de gesprekken ergens op te lijken. Ga zo door :-D
Jos Komen (R.I.P)

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Het dagelijks opwinden van de tijdmeter was slechts voorbehouden aan de tweede stuurman.
Dit was een van zijn belangrijkste taken aan boord, vandaar dat de gage van de tweede stuurman in 1970 opeens bevroren werd. :(
Toevallig maakte ik in 1970 promotie en meteen werd mijn gage bevroren.
Ik had net het ritueel goed onder de knie gekregen.
De tijdmeter opwinden moest exact een keer per 24 uur gedaan worden en wel met precies 8 slagen.
De kist werd dan, het liefst in het bijzijn van een getuige, uiterst voorzichtig geopend.
Met de linkerhand werd heel voorzichtig het uurwerk 180 graden gedraaid zodat de onderkant bereikbaar was voor het ritueel.
Even met de sleutel aan de zijkant van de kist tikken, om eventuele stofdeeltjes uit de sleutel te verwijderen, zodat die geen schade konden toebrengen aan het inwendige van het heilige der heiligen.

Maar soms was het verloop van de tijdmeter zo groot dat je inderdaad beter een wekkertje van de Hema kon gebruiken, dan had je die tijdseinen niet nodig en hoefde je ook geen tijdmeterjournaal bij te houden. :)
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10558
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door jdbvos »

Yep !
We zitten ahw weer met-zuh-allen aan dek van een ouwe werkboot na het werk aan een vuil potje :-D
Heerlijk ! :mrgreen:
En we gaan zometeen door naar de bar, kan de hogedruk ook meedoen.... :lol:

Ja...die werkschepen.... "old sailors never die.... they just smell that way"..... zweten !

Op -naar ik meen- de Nedlloyd MississippiLloyd (jazeker !) deed de hofmeester ook altijd met volle overgave mee...
De man stotterde, maar was een geweldige humorist, die werkelijk ALLES kon zeggen zonder dat iemand zich 'aangesproken' voelde....
In Hamburg kwam hij na stappen terug in de salon, waar de hogedruk ook zat, en zei tegen kapitein Meijer "Ah, kap...u moet de groeten hebben van uw zuster...", waarop de kapitein fronsend antwoordde "...ik heb helemaal geen zuster. Wie zei dat dan ?" Daarop sprak de hofmeester "Ja, een vrouw in de Schillertal vroeg of wij van de Neddloyd M kwamen, en zei toen 'Doe mijn broer, de kapitein, de groeten van z'n zuster To ! Ik ben To Meijer !"

Een tijdje later zaten we in het wtk-kantoortje koffie te drinken na een zware klus (weet niet meer wat). De hwtk zei tegen de kapitein "Nou, kapitein, u boft maar met zulk vakkundig personeel" Waarop de kapitein met z'n vinger op tafel sloeg met de woorden "Vakkundig ?? 99% klootzakken werken op deze boot " (Noot: Dat was een geintje van hem hoor, gewoon satire). Maar met die tik van de vinger raakte hij het op het schoteltje liggende lepeltje, en op die manier z'n nog halfvolle kopje door het hok schoot...
De onmiddellijke reactie van de hofmeester: "d-d--de h-honderd procent zijn vol !"
Grote hilariteit ! Die man kon werkelijk alles zeggen...

Maarre....moeten we dit niet voortzetten in d' Ambuggie ??? (Die in dat filmpie van Santos weer pontificaal in beeld kwam, samen met veel méér bekende namen)
Want dit 'vuile potje' heeft niet veel meer te maken met de onderwerpstitel... :-D
Oost, west...ook best
Jos Komen (R.I.P)

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Een lang telefoongesprek met de technische dienst in Tokyo leverde op dat er een M.A.N. specialist zou worden ingevlogen om de problemen te verhelpen. Dat is allemaal goed gekomen maar 't duurde een week. Na reparatie moest er - langs de kant- nog wel even getest worden.
Extra trossen uitgegeven en er werd om "dead slow astern" gevraagd. Wie schetst onze verbazing toen het schip zich in een voorwaartse beweging zette en daarbij -bijna- een ander schip van dezelfde rederij raakte. Ik weet nog steeds niet wat de oorza(a)k(en) van al deze problemen is/zijn geweest maar "du moment" was het beslist niet prettig.
Prachtig!!! :-D :-D
Gebruikersavatar
Knisten
Berichten: 455
Lid geworden op: 24 mar 2005 15:57
Locatie: Abbeville, LA, USA

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door Knisten »

Met recht een "opwindende taak" Jos en chapeau voor zoveel plichtsbesef ondanks de bevroren renumeratie. :o Was dat niet het eerste wat je deed bij het betreden van de kaartenkamer cq brug bij aanvang van de achtermiddagwacht ? Rond die tijd had ik de output van één van m'n ontvangers doorgeschakeld naar een speakertje aldaar voor een schier oneindig:

"National Institute of Standards and Technology Time. This is radio station WWVH, Kauai, Hawaii, broadcasting on internationally allocated standard carrier frequencies of 2.5, 5, 10 and 15 megahertz, providing time of day, standard time interval, and other related information. Inquiries regarding these transmissions may be directed to the National Institute of Standards and Technology, Radio Station WWVH, Post Office Box 417, Kekaha, Hawaii 96752. Aloha.
At the tone it is ....11 hours .... 2 minutes ..... beeeeeeep" (bijvoorbeeld)

Dan de stuurman gadeslaan bij het uitvoeren van deze "heilige liturgie" , nog even kletsen en dan afzakken naar beneden, onderweg het speakertje uitschakelend, voor een kouwe klets als aperitief voor de lunch. Wij kwamen slechts heel sporadisch (meestal met verlof) in Nederland en om nou een Hema wekker mee te sjouwen naar je volgende schip is ook weer wat teveel van 't goede. Ik denk trouwens niet dat mijn overwegend buitenlandse collegas überhaupt van de Hema gehoord hadden. Moesten de lagertjes van de cardanische ophanging ook niet jaarlijks worden voorzien van een druppeltje naaimachine-olie ? Of werd daarvoor een machinist ontboden ? :lol:

De enige twee apparaten welke ik -wekelijks- mocht opwinden waren het uurwerk van de barograaf, en soms, op oudere schepen, de stationsklok, maar daar was weinig eer aan te behalen en er hoefden ook geen journaals voor te worden ingevuld. Tja, zo maak je natuurlijk nooit promotie :(

Bedankt voor je glasheldere uiteenzetting van het "Chronometer-ritueel".

In gepaste bescheidenheid
Radioroom.png
Radioroom.png (25.59 KiB) 3033 keer bekeken
Groeten
Old sailors never die, they just fade (or drive) away...
73 Knisten
Gebruikersavatar
K.Brouwer
Berichten: 2790
Lid geworden op: 03 dec 2005 18:18

Re: Navigatie, toen en nu

Bericht door K.Brouwer »

Knisten, dat grapje over een wtk op de brug roepen om een druppeltje olie voor de cardanische ophanging klinkt mij toch niet zo gek in de oren hoor. Heb zelf eens meegemaakt dat de 1e stmn een
wtk naar boven riep om een doorgebrande zekering van de radiozender te verwisselen! Ding zat aan de voorkant en had je binnen twee minuten verwisseld. Vondtie nog gek dat ik pisnijdig werd toen ik er van hoorde. :roll:

JdbV, die kop vastslaan heb je prachtig omschreven. Maar het kan dus ook anders. Op die Atl. Line schepen stond een 1200 pk Deutz 454 met acht cilinders. Die koppen moest je ook met een voorhamer vastslaan. Op de Atl. Comet zat een hwtk welke loeisterk was. Je voelt hem al aankomen
denk ik...Toen de Alt. Comet eens bij de Sluisjesdijk afmeerde voor een goede overhaalbeurd werden er zeven (!) koppen afgekeurd! Iemand had had schijnbaar toch een paar "tikkies" teveel gegeven :wink: .

Groeten, K.Brouwer


Gesloten