Lloyds London
Lloyds London
Hallo Kombuizers,
Ik vraag me af hoe een reder een schip verzekert. Ik heb e.e.a. nagezocht op internet (Wikipedia) en kwam terecht bij Lloyds. Lloyds blijkt te bestaan uit Lloyds Register en Lloyds London.
Lloyds Register houdt zich bezig met de classificatie/certificatie en inspecties en nog veel meer. Lloyds London houdt zich volgens die site bezig met verzekeren.
Maar hoe gaat het verzekeren in zijn werk? Ik heb begrepen, dat er brookers op die marktvloer aanwezig zijn.
Het onderstaande verhaal komt uit Wikipedia.
Klanten zijn vertegenwoordigd via de Brokers. Op de marktvloer is dit de persoon die in eerste instantie onderhandelt met de Managing Agent van een syndicaat. Ook de broker mag slechts aan één kant van de onderhandelingen staan.
De brooker zoekt voor zijn klant een managing agent die de polis of een gedeelte van de polis wil verzekeren en spreekt de voorwaarden af. Na onderhandelingen en overleg met hun beider achterban (de klant respectievelijk het syndicaat/members) kunnen ze een contract (polis) overeenkomen.
Deze Members, zowel bedrijven als personen, worden op Lloyd's marktvloer vertegenwoordigd door syndicaten. De feitelijke verzekeringscontracten worden afgesloten door beroepskrachten die ook beter de risico's kunnen inschatten. Deze mensen zijn de Managing agents genoemd. Deze mogen uitsluitend voor de Members (verzekeraars) werken, en kunnen dus geen dubbele rol hebben aan de klantzijde.
Er zijn thans (2005) 62 syndicaten, die 705 bedrijven vertegenwoordigen en 1625 Names.
Als ik het in mijn taal moet uitleggen, zou ik het als volgt beschrijven:
En rederij wil een schip verzekeren.
De reder wendt zich tot Lloyds London.
Lloyds Londen zoekt een Brooker(s).
De Brooker(s) zoekt voor zijn klant een managing agent die de polis of een gedeelte van de polis wil verzekeren en spreekt de voorwaarden af.
De managing agent zoekt members/syndicaten.
Als zo'n syndicaat akkoord is met de voorwaarden, zeggen ze: wij doen mee voor xx procent.
Nadien begint dan de tocht langs de andere syndicaten.
Zij schrijven dan bijvoorbeeld in voor 1 of 2% (in zeeverzekeringen 7 à 12%)
Zodra de volledige polis gedekt is kan het contract afgesloten worden.
Ik ben met deze vragen gekomen, omdat ik de theorie wil weten voor mijn schrijfhobby. Voor mij is het onbekend gebied, maar misschien is er een Kombuizer die mij hier bij wil helpen en het bovenstaande verhaal herkent of er misschien in aanraking mee is geweest. Eigenlijk draait mijn vraag meer om het feit of bovenstaand onderwerp in de jaren 1960 ook in werkelijkheid voor Nederlandse reders normaal gebruikelijk was.
M.vr. groeten,
Gerard Nijmeijer
Hellevoetsluis
Ik vraag me af hoe een reder een schip verzekert. Ik heb e.e.a. nagezocht op internet (Wikipedia) en kwam terecht bij Lloyds. Lloyds blijkt te bestaan uit Lloyds Register en Lloyds London.
Lloyds Register houdt zich bezig met de classificatie/certificatie en inspecties en nog veel meer. Lloyds London houdt zich volgens die site bezig met verzekeren.
Maar hoe gaat het verzekeren in zijn werk? Ik heb begrepen, dat er brookers op die marktvloer aanwezig zijn.
Het onderstaande verhaal komt uit Wikipedia.
Klanten zijn vertegenwoordigd via de Brokers. Op de marktvloer is dit de persoon die in eerste instantie onderhandelt met de Managing Agent van een syndicaat. Ook de broker mag slechts aan één kant van de onderhandelingen staan.
De brooker zoekt voor zijn klant een managing agent die de polis of een gedeelte van de polis wil verzekeren en spreekt de voorwaarden af. Na onderhandelingen en overleg met hun beider achterban (de klant respectievelijk het syndicaat/members) kunnen ze een contract (polis) overeenkomen.
Deze Members, zowel bedrijven als personen, worden op Lloyd's marktvloer vertegenwoordigd door syndicaten. De feitelijke verzekeringscontracten worden afgesloten door beroepskrachten die ook beter de risico's kunnen inschatten. Deze mensen zijn de Managing agents genoemd. Deze mogen uitsluitend voor de Members (verzekeraars) werken, en kunnen dus geen dubbele rol hebben aan de klantzijde.
Er zijn thans (2005) 62 syndicaten, die 705 bedrijven vertegenwoordigen en 1625 Names.
Als ik het in mijn taal moet uitleggen, zou ik het als volgt beschrijven:
En rederij wil een schip verzekeren.
De reder wendt zich tot Lloyds London.
Lloyds Londen zoekt een Brooker(s).
De Brooker(s) zoekt voor zijn klant een managing agent die de polis of een gedeelte van de polis wil verzekeren en spreekt de voorwaarden af.
De managing agent zoekt members/syndicaten.
Als zo'n syndicaat akkoord is met de voorwaarden, zeggen ze: wij doen mee voor xx procent.
Nadien begint dan de tocht langs de andere syndicaten.
Zij schrijven dan bijvoorbeeld in voor 1 of 2% (in zeeverzekeringen 7 à 12%)
Zodra de volledige polis gedekt is kan het contract afgesloten worden.
Ik ben met deze vragen gekomen, omdat ik de theorie wil weten voor mijn schrijfhobby. Voor mij is het onbekend gebied, maar misschien is er een Kombuizer die mij hier bij wil helpen en het bovenstaande verhaal herkent of er misschien in aanraking mee is geweest. Eigenlijk draait mijn vraag meer om het feit of bovenstaand onderwerp in de jaren 1960 ook in werkelijkheid voor Nederlandse reders normaal gebruikelijk was.
M.vr. groeten,
Gerard Nijmeijer
Hellevoetsluis
Laat jaloezie en afgunst varen,
dan kunnen we een mooie wereld baren.
dan kunnen we een mooie wereld baren.
-
Theo Horsten (R.I.P.)
Re: Lloyds London
Gerard, Lloyd's of London is geen verzekeringsmaatschappij als zodanig, Lloyd's is een verzekeringsmarkt een beurs. Een reder - ik spreek liever van een scheepseigenaar - die een schip wil verzekeren, klopt dan ook niet zelf bij Lloyd's aan, maar gaat gewoon naar zijn eigen verzekeringsagent, precies zoals jij als je je auto, je huis of je plezierbootje wilt verzekeren. Zo iemand heb je nodig; dat is een specialist, en vakman die jou met raad en daad terzijde moet staan.
Als jij daar aanklopt om een schip te verzekeren, dan regelt zo'n agent dat voor jou. Hij kan dan naar de Londense beurs gaan, die beheerst wordt door Lloyd's, maar hij kan er ook mee de Amsterdamse of de Rotterdamse beurs op gaan, net waar hij denkt dat hij voor jouw schip met jouw speciale vaart en jouw speciale eisen en verlangens de beste voorwaarden kan krijgen.
Heb jij een schip dat je voor, pakweg, 20 miljoen wilt verzekeren en jouw agent is van oordeel dat hij daarmee het beste naar de Londense beurs kan gaan, dan biedt hij hem bij Lloyd's aan: schip, nieuw in de vaart te brengen, 30.000 ton deadweight, te verzekeren voor 2,8 miljoen Pond Sterling met alle voor verzekeraars relevante details van het schip, de ladingen, de vaart, de vlaggenstaat, de eigenaars en hun reputatie. Dat gaat tegenwoordig allemaal elektronisch, maar in de tijd waar het jou om gaat en ook nog in de tachtiger jaren toen ik in dat werk zat, stond dat op een velletje papier, niet groter dan een A4'tje en dan ook niet eens helemaal vol. Dat was de bekende "insurance slip" van Lloyd's.
Bij Lloyd's zitten dan een hoop kerels, gewoon particulieren die zich bij Lloyd's hebben aangesloten en daar zijn geaccepteerd, allemaal mensen die een paar centen achter de hand hebben of toch in elk geval goed zijn voor een interessant bedrag. Die mensen verdienen hun brood met het verzekeren van risico's voor een bepaald percentage van de waarde van het te verzekeren object.
Die "insurance slip" gaat de ronde doen langs al die kerels daar bij Lloyd's en die zijn dan al dan niet bereid om een deel van die 20 miljoen gulden - of 2,8 miljoen Pond in die tijd - te dekken. Zo iemand leest wat daar op dat briefje staat en besluit aan de hand van wat hij daar leest welk deel van dat bedrag hij voor zijn rekening wil nemen. Hoe hoger dat is, hoe meer hij eraan verdient, maar hoe hoger zijn eigen risico, maar hij zit daar om risico's te nemen en hij kent de markt en dus is hij misschien bereid om garant te staan voor 2,5 procent van die 20 miljoen gulden, dat is 500.000 gulden. Let wel: dat is zijn eigen geld, het bedrag dat hij uit zijn eigen zak moet betalen als jouw mooie nieuwe boot op zijn eerste reis zinkt.
Maar dat schrijft hij op dat velletje papier: het bedrag dat hij bereid is te dekken en daar zet hij dan zijn handtekening onder. Vandaar dat een (zee)verzekeraar in het Engels een "underwriter" heet: een onderschrijver, iemand die zijn handtekening op die slip zet.
En zo gaat dat briefje rond tot het volledige bedrag gedekt is en dan is jouw schip verzekerd bij wel vijftig, misschien wel honderd verschillende kerels die allemaal een graantje meepikken van jouw premie. Zo wordt je schip bij Lloyd's ondergebracht en zo is ook jouw auto, jouw huis en jouw plezierbootje via via via bij Lloyd;s verzekerd want elke andere verzekeringsmaatschappij dekt zich op zijn beurt weer in voor zijn risico's. Ik lees uit jouw veel te moeilijke verhaal van Wikipedia dat er op dit moment 1625 "underwriters" bij Lloyd's zitten. Hoe dat allemaal precies in zijn werk gaat, is voor jouw doel alleen belangrijk als je van plan bent om een boek over zeeverzekeringen te schrijven. Ik kan je beter vertellen hoe ik te werk ging als ik een tanker te verzekeren had in de tijd toen die helemaal voor eigen rekening en risico naar Taiwan brachten.
Voordat ik daaraan begon, werkte ik bij een bedrijf dat ik voor het gemak ABC zal noemen. Dat had zo'n goede naam in het op eigen kracht uitbrengen van alles wat maar over zee kon varen dat als een schip voor een eenmalige reis verzekerd moest worden, óók als iemand anders dat deed, op de slips van Lloyd's bij het onderdeel wie dat transport zou gaan verzorgen op den duur stond: "ABC or equivalent", dus ABC of iemand van gelijke reputatie. Toen ik dat samen met mijn Engelse partner met die tankers helemaal in eigen beheer ging doen, maakten onze Chinese kopers om hun vigerende redenen na enige tijd bezwaar tegen het opnemen van dat "ABC" in de verzekeringsvoorwaarden.
Naast het inspecteren en reactiveren zorgde ik voor de bunkers van zo'n schip, voor de passage van het Suezkanaal en nog een aantal zaken waaronder het verzekeren van de schepen die uitbrachten. Ik had had daar het toen zeer bekende Amsterdamse bedrijf Blom & Van der Aa voor in de arm genomen, een prima zaak die later onderdeel werd van het enorme Amerikaanse verzekeringsbedrijf Frank B. Hall, een besluit dat tevens de ondergang van deze oude Amsterdamse firma inluidde, maar dit terzijde. Ik bracht bij Bloma, zoals ze bekend stonden, een schip aan en zij zorgden dan dat ik op de beste voorwaarden verzekerd werd. Toen we er zo een stuk of vijf hadden gedaan, kwamen onze Chinese opdrachtgevers met die eis dat ABC niet langer op de verzekeringsslip mocht voorkomen.
"Geen nood," zeiden ze bij Bloma. "Jij bent intussen bekend genoeg, dus we zetten gewoon jouw naam op de slip."
En dus kregen die underwriters daar in Londen een slip onder hun neus met een schip met een waarde van 4 miljoen dollar dat een eenmalige reis moest maken van Noorwegen naar Taiwan via Suez voor sloop en dat dit transport verzorgd zou worden door Theo Horsten. Dan keken die lieden even in hun kleine boekjes of ook toen al in de computer en zagen dan dat ik dat al vaker had gedaan en dat dat steeds vlekkeloos was verlopen en dus tekenden ze zonder meer voor een bepaald bedrag. Het was voor verzekeraars gegeven geld omdat hun risico bij deze reizen haast verwaarloosbaar klein was. Na enige tijd stond er op de slips zelfs "Theo Horsten or equivalent" en dat heb ik altijd verdomd leuk gevonden; een bewijs dat ik een goed stuk werk leverde.
Maar we gingen nog verder. De premie voor een dergelijke reis was altijd toch nog een aardig bedrag waarop Bloma op het idee kwam om simpelweg de helft van de gebruikelijke premie te bieden. Dus de zaak omkeren: niet vragen wat de premie was, maar zelf een bedrag bepalen dat je bereid was te betalen en dan naar de beurs gaan: wie wil hem hebben voor deze prijs? Dat lukte zonder meer, ook weer omdat ze verdomd goed wisten dat de kans dat ze ooit over de brug zouden moeten komen, uiterst klein was, dat Theo Horsten een goed stuk werk deed en dat schip zoals gewoonlijk weer keurig naar Taiwan zou brengen. Dat ze de premie maar voor het aanpakken hadden en meer niet.
Op den duur verzekerden we die tankers helemaal niet meer voor total loss. Je moet van goeie huize komen en verdomd goed weten wat je doet, wil je een gasvrije VLCC van 250.000 ton kwijtraken. Probeer die maar eens te laten zinken. Daar moet je een vakman voor zijn. Dat onverzekerd varen deden we uiteraard in overleg met de Chinese kopers want als het tóch mis zou gaan konden wij die 4 miljoen dollar of zo echt niet ophoesten. Maar Chinezen zijn gokkers en dus vonden die het een fantastisch idee.
Nou, je weet zo weer het een en ander, Gerard. Geheel gratis en voor niets.
Succes. Maak je verhaal niet te gecompliceerd met allerlei verzekeringskwesties.
Als jij daar aanklopt om een schip te verzekeren, dan regelt zo'n agent dat voor jou. Hij kan dan naar de Londense beurs gaan, die beheerst wordt door Lloyd's, maar hij kan er ook mee de Amsterdamse of de Rotterdamse beurs op gaan, net waar hij denkt dat hij voor jouw schip met jouw speciale vaart en jouw speciale eisen en verlangens de beste voorwaarden kan krijgen.
Heb jij een schip dat je voor, pakweg, 20 miljoen wilt verzekeren en jouw agent is van oordeel dat hij daarmee het beste naar de Londense beurs kan gaan, dan biedt hij hem bij Lloyd's aan: schip, nieuw in de vaart te brengen, 30.000 ton deadweight, te verzekeren voor 2,8 miljoen Pond Sterling met alle voor verzekeraars relevante details van het schip, de ladingen, de vaart, de vlaggenstaat, de eigenaars en hun reputatie. Dat gaat tegenwoordig allemaal elektronisch, maar in de tijd waar het jou om gaat en ook nog in de tachtiger jaren toen ik in dat werk zat, stond dat op een velletje papier, niet groter dan een A4'tje en dan ook niet eens helemaal vol. Dat was de bekende "insurance slip" van Lloyd's.
Bij Lloyd's zitten dan een hoop kerels, gewoon particulieren die zich bij Lloyd's hebben aangesloten en daar zijn geaccepteerd, allemaal mensen die een paar centen achter de hand hebben of toch in elk geval goed zijn voor een interessant bedrag. Die mensen verdienen hun brood met het verzekeren van risico's voor een bepaald percentage van de waarde van het te verzekeren object.
Die "insurance slip" gaat de ronde doen langs al die kerels daar bij Lloyd's en die zijn dan al dan niet bereid om een deel van die 20 miljoen gulden - of 2,8 miljoen Pond in die tijd - te dekken. Zo iemand leest wat daar op dat briefje staat en besluit aan de hand van wat hij daar leest welk deel van dat bedrag hij voor zijn rekening wil nemen. Hoe hoger dat is, hoe meer hij eraan verdient, maar hoe hoger zijn eigen risico, maar hij zit daar om risico's te nemen en hij kent de markt en dus is hij misschien bereid om garant te staan voor 2,5 procent van die 20 miljoen gulden, dat is 500.000 gulden. Let wel: dat is zijn eigen geld, het bedrag dat hij uit zijn eigen zak moet betalen als jouw mooie nieuwe boot op zijn eerste reis zinkt.
Maar dat schrijft hij op dat velletje papier: het bedrag dat hij bereid is te dekken en daar zet hij dan zijn handtekening onder. Vandaar dat een (zee)verzekeraar in het Engels een "underwriter" heet: een onderschrijver, iemand die zijn handtekening op die slip zet.
En zo gaat dat briefje rond tot het volledige bedrag gedekt is en dan is jouw schip verzekerd bij wel vijftig, misschien wel honderd verschillende kerels die allemaal een graantje meepikken van jouw premie. Zo wordt je schip bij Lloyd's ondergebracht en zo is ook jouw auto, jouw huis en jouw plezierbootje via via via bij Lloyd;s verzekerd want elke andere verzekeringsmaatschappij dekt zich op zijn beurt weer in voor zijn risico's. Ik lees uit jouw veel te moeilijke verhaal van Wikipedia dat er op dit moment 1625 "underwriters" bij Lloyd's zitten. Hoe dat allemaal precies in zijn werk gaat, is voor jouw doel alleen belangrijk als je van plan bent om een boek over zeeverzekeringen te schrijven. Ik kan je beter vertellen hoe ik te werk ging als ik een tanker te verzekeren had in de tijd toen die helemaal voor eigen rekening en risico naar Taiwan brachten.
Voordat ik daaraan begon, werkte ik bij een bedrijf dat ik voor het gemak ABC zal noemen. Dat had zo'n goede naam in het op eigen kracht uitbrengen van alles wat maar over zee kon varen dat als een schip voor een eenmalige reis verzekerd moest worden, óók als iemand anders dat deed, op de slips van Lloyd's bij het onderdeel wie dat transport zou gaan verzorgen op den duur stond: "ABC or equivalent", dus ABC of iemand van gelijke reputatie. Toen ik dat samen met mijn Engelse partner met die tankers helemaal in eigen beheer ging doen, maakten onze Chinese kopers om hun vigerende redenen na enige tijd bezwaar tegen het opnemen van dat "ABC" in de verzekeringsvoorwaarden.
Naast het inspecteren en reactiveren zorgde ik voor de bunkers van zo'n schip, voor de passage van het Suezkanaal en nog een aantal zaken waaronder het verzekeren van de schepen die uitbrachten. Ik had had daar het toen zeer bekende Amsterdamse bedrijf Blom & Van der Aa voor in de arm genomen, een prima zaak die later onderdeel werd van het enorme Amerikaanse verzekeringsbedrijf Frank B. Hall, een besluit dat tevens de ondergang van deze oude Amsterdamse firma inluidde, maar dit terzijde. Ik bracht bij Bloma, zoals ze bekend stonden, een schip aan en zij zorgden dan dat ik op de beste voorwaarden verzekerd werd. Toen we er zo een stuk of vijf hadden gedaan, kwamen onze Chinese opdrachtgevers met die eis dat ABC niet langer op de verzekeringsslip mocht voorkomen.
"Geen nood," zeiden ze bij Bloma. "Jij bent intussen bekend genoeg, dus we zetten gewoon jouw naam op de slip."
En dus kregen die underwriters daar in Londen een slip onder hun neus met een schip met een waarde van 4 miljoen dollar dat een eenmalige reis moest maken van Noorwegen naar Taiwan via Suez voor sloop en dat dit transport verzorgd zou worden door Theo Horsten. Dan keken die lieden even in hun kleine boekjes of ook toen al in de computer en zagen dan dat ik dat al vaker had gedaan en dat dat steeds vlekkeloos was verlopen en dus tekenden ze zonder meer voor een bepaald bedrag. Het was voor verzekeraars gegeven geld omdat hun risico bij deze reizen haast verwaarloosbaar klein was. Na enige tijd stond er op de slips zelfs "Theo Horsten or equivalent" en dat heb ik altijd verdomd leuk gevonden; een bewijs dat ik een goed stuk werk leverde.
Maar we gingen nog verder. De premie voor een dergelijke reis was altijd toch nog een aardig bedrag waarop Bloma op het idee kwam om simpelweg de helft van de gebruikelijke premie te bieden. Dus de zaak omkeren: niet vragen wat de premie was, maar zelf een bedrag bepalen dat je bereid was te betalen en dan naar de beurs gaan: wie wil hem hebben voor deze prijs? Dat lukte zonder meer, ook weer omdat ze verdomd goed wisten dat de kans dat ze ooit over de brug zouden moeten komen, uiterst klein was, dat Theo Horsten een goed stuk werk deed en dat schip zoals gewoonlijk weer keurig naar Taiwan zou brengen. Dat ze de premie maar voor het aanpakken hadden en meer niet.
Op den duur verzekerden we die tankers helemaal niet meer voor total loss. Je moet van goeie huize komen en verdomd goed weten wat je doet, wil je een gasvrije VLCC van 250.000 ton kwijtraken. Probeer die maar eens te laten zinken. Daar moet je een vakman voor zijn. Dat onverzekerd varen deden we uiteraard in overleg met de Chinese kopers want als het tóch mis zou gaan konden wij die 4 miljoen dollar of zo echt niet ophoesten. Maar Chinezen zijn gokkers en dus vonden die het een fantastisch idee.
Nou, je weet zo weer het een en ander, Gerard. Geheel gratis en voor niets.
Succes. Maak je verhaal niet te gecompliceerd met allerlei verzekeringskwesties.
Re: Lloyds London
Hoi Theo,
Een hele mooie en goeie beschrijving en dat heb je snel gedaan. En veel werk voor mij verricht, gratis, zoals je zei. Petje af!! Voor mij is het onbekend terrein en ik ben blij dat jij het hebt opgepakt. Het vergt van mijn kant een goed onderzoek, want het is inderdaad bedoeld voor mijn thrillerachtige verhaal. Tot nu toe heb ik een heleboel informatie, waar ik mee vooruit kan. Het boek schiet weer lekker op, maar er gaat wel een wintertje overheen. Voorlopig is hier nu het vakantieseizoen aangebroken. Over een paar dagen ga ik weer eens op de makrelenvangst op de Noordzee. Een week geleden op de kabeljauwenvangst(gulletjes van 2 tot 4 kilo per stuk) geweest en gigantisch gevangen, 60 mijl uit de kust van Hoek van Holland.
Nogmaals mijn dank.
Groeten,
Gerard Nijmeijer
Een hele mooie en goeie beschrijving en dat heb je snel gedaan. En veel werk voor mij verricht, gratis, zoals je zei. Petje af!! Voor mij is het onbekend terrein en ik ben blij dat jij het hebt opgepakt. Het vergt van mijn kant een goed onderzoek, want het is inderdaad bedoeld voor mijn thrillerachtige verhaal. Tot nu toe heb ik een heleboel informatie, waar ik mee vooruit kan. Het boek schiet weer lekker op, maar er gaat wel een wintertje overheen. Voorlopig is hier nu het vakantieseizoen aangebroken. Over een paar dagen ga ik weer eens op de makrelenvangst op de Noordzee. Een week geleden op de kabeljauwenvangst(gulletjes van 2 tot 4 kilo per stuk) geweest en gigantisch gevangen, 60 mijl uit de kust van Hoek van Holland.
Nogmaals mijn dank.
Groeten,
Gerard Nijmeijer
Laat jaloezie en afgunst varen,
dan kunnen we een mooie wereld baren.
dan kunnen we een mooie wereld baren.
-
Theo Horsten (R.I.P.)
Re: Lloyds London
Graag gedaan, Gerard. Ik heb in die handel gezeten en ik ben gaarne bereid om mijn kennis en ervaring met anderen te delen. Ik heb het al vaker gezegd: Toen ik in de shipdelivery terechtkwam, zat ik - met twee korte onderbrekingen - inmiddels vijfentwintig jaar op de vaart, maar in de vijftien jaar daarna leerde ik meer van de scheepvaart dan in die vijfentwintig jaar daarvoor en vooral in de laatste vijf jaar in de grote tankers, leerde ik meer van het scheepvaartbedrijf in de meest brede zin dan in ál die jaren daarvoor.
Als je op je twintigste bij de KPM bent gaan varen en twintig jaar later een baantje aan de wal hebt genomen, is je kennis van de scheepvaart erg beperkt en datzelfde geldt als je bij de Holland Amerika Lijn bent begonnen en daar keurig alle rangen hebt doorlopen en je pensioen gehaald. Prima loopbaan, niks op aan te merken, maar geen brede ervaring. Ik ben blij dat ik altijd nogal een zwerver ben geweest, maar dan wel een zwerver met een goeie opleiding en een brede belangstelling.
Goeie vangst!
Als je op je twintigste bij de KPM bent gaan varen en twintig jaar later een baantje aan de wal hebt genomen, is je kennis van de scheepvaart erg beperkt en datzelfde geldt als je bij de Holland Amerika Lijn bent begonnen en daar keurig alle rangen hebt doorlopen en je pensioen gehaald. Prima loopbaan, niks op aan te merken, maar geen brede ervaring. Ik ben blij dat ik altijd nogal een zwerver ben geweest, maar dan wel een zwerver met een goeie opleiding en een brede belangstelling.
Goeie vangst!
Re: Lloyds London
Heel veel dank Theo,
groet van Gerard Nijmeijer
groet van Gerard Nijmeijer
Laat jaloezie en afgunst varen,
dan kunnen we een mooie wereld baren.
dan kunnen we een mooie wereld baren.
-
Mart Hoogedoorn
- Berichten: 3818
- Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
- Locatie: Brasil
Re: Lloyds London
Theo....gegroet door een zwerver met gèèn hoge opleiding, maar wèl met een grote en gezonde belangstelling 
Op kantoor Lloids Londen examen gedaan voor het Liberian secound engineers license, wat mij weer wat meer perspectief gaf in mijn verdere loopbaan op buitenlandse vlag schepen. Lloids erkende dit license... de hollanderkes niet, heeft de pret niet gedrukt
Op kantoor Lloids Londen examen gedaan voor het Liberian secound engineers license, wat mij weer wat meer perspectief gaf in mijn verdere loopbaan op buitenlandse vlag schepen. Lloids erkende dit license... de hollanderkes niet, heeft de pret niet gedrukt
''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook
-
Theo Horsten (R.I.P.)
Re: Lloyds London
Zwervers van de zeven zeeën, verenigt u!
Dat hoef je mij niet te vertellen, Mart, dat jij ook van dat soort bent, dat heb ik al een mooi poosje in de peiling.
Naast mijn degelijke, Hollandse S1 had ik ook nog een Panamees en een Liberiaans zwemdiploma want in het werk dat ik deed, moest je voor klein en groot slem gedekt zijn.
Alle diploma's in de zak met daarbij duizend dollar cash en een troy ounce goud in een of andere vorm en je komt de hele wereld rond.
Don't leave home without it!
Dat hoef je mij niet te vertellen, Mart, dat jij ook van dat soort bent, dat heb ik al een mooi poosje in de peiling.
Naast mijn degelijke, Hollandse S1 had ik ook nog een Panamees en een Liberiaans zwemdiploma want in het werk dat ik deed, moest je voor klein en groot slem gedekt zijn.
Alle diploma's in de zak met daarbij duizend dollar cash en een troy ounce goud in een of andere vorm en je komt de hele wereld rond.
Don't leave home without it!
-
Mart Hoogedoorn
- Berichten: 3818
- Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
- Locatie: Brasil
Re: Lloyds London
Gè gè gè......... Heb later wat foutjes gemaakt, maar ook dààr mekker ik niet te veel over. Een bloemige èrappel en een presidente is er altijd... en ga vanmiddag grinnikken bij het zien van de gay parade in stad 
Heb later wat foutjes gemaakt, maar ook dààr mekker ik niet te veel over. Een bloemige èrappel en een presidente is er altijd... en ga vanmiddag grinnikken bij het zien van de gay parade in stad ''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook
Re: Lloyds London
Hallo Mart Hoogedoorn,
Ik begrijp maar half van wat je schrijft. Wel leuk hoor, daar gaat het mij niet om. Zelfs het soort dialect, waarin je schrijft vind ik best komisch, maar sommige dingen vragen wel om uitleg. Je geeft de open deur zelf aan, want je schrijft:
"Heb later wat foutjes gemaakt, maar ook dààr mekker ik niet te veel over. Een bloemige èrappel en een presidente is er altijd... en ga vanmiddag grinnikken bij het zien van de gay parade in stad."
Wat zijn die foutjes?
Wat is er altijd: een president of een precedent?
Vind je de gayparade leuk? Ik zie liever een stel mooie meiden, maar ieder zijn voorkeur.
Dit moest ik even kwijt. Verder alle goeds van mij hoor!
groeten van een wtk-pensionado, Gerard Nijmeijer.
Ik begrijp maar half van wat je schrijft. Wel leuk hoor, daar gaat het mij niet om. Zelfs het soort dialect, waarin je schrijft vind ik best komisch, maar sommige dingen vragen wel om uitleg. Je geeft de open deur zelf aan, want je schrijft:
"Heb later wat foutjes gemaakt, maar ook dààr mekker ik niet te veel over. Een bloemige èrappel en een presidente is er altijd... en ga vanmiddag grinnikken bij het zien van de gay parade in stad."
Wat zijn die foutjes?
Wat is er altijd: een president of een precedent?
Vind je de gayparade leuk? Ik zie liever een stel mooie meiden, maar ieder zijn voorkeur.
Dit moest ik even kwijt. Verder alle goeds van mij hoor!
groeten van een wtk-pensionado, Gerard Nijmeijer.
Laat jaloezie en afgunst varen,
dan kunnen we een mooie wereld baren.
dan kunnen we een mooie wereld baren.
Re: Lloyds London
Bedankt voor de uitleg inzake Lloyds vs verzekeren.
Ik denk dat vele lezers met genoegen de artikelen hebben gelezen.
Jaap
Ik denk dat vele lezers met genoegen de artikelen hebben gelezen.
Jaap