Willem Ruys
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Theo,
Geef mien mah " Grunninger Koakuh" um te snieuj'n!!
Er hangt daar dezelfde sfeer als in de cockpit van die KLM Jumbo op "ik geloof" Gran Canaria nu alweer zoveel jaren terug, de " Kapitein weet het alleen" en hij had besloten dat die Pan Am jet er NIET aankwam honderden doden later
Die " KPM Kapiteintjes" die ter sprake kwamen tijdens de " Oranje-WR" affaire een poossie terug, met hun Kalibootjes ervaring, prikten daar ook zo doorheen. Ach ja, niks beter als een paar keer " met de kop tussen de kribben of de kloten op de keien" om de realiteit van het schippersleven te leren kennen. Is't erg droog daar op de bodem van dat ouwe meer??Tot horens, PS.je. Wil graag dat nieuwe boek van je kopen, t.z.t. met een krabbeltje. Mijn ouwe maat "Jan Eulie uut Blokziel" en jou Ouwe Heer hebben "de zelfde 6 jaar op zee gezeten" zoals je weet.
Geef mien mah " Grunninger Koakuh" um te snieuj'n!!
Er hangt daar dezelfde sfeer als in de cockpit van die KLM Jumbo op "ik geloof" Gran Canaria nu alweer zoveel jaren terug, de " Kapitein weet het alleen" en hij had besloten dat die Pan Am jet er NIET aankwam honderden doden later
Die " KPM Kapiteintjes" die ter sprake kwamen tijdens de " Oranje-WR" affaire een poossie terug, met hun Kalibootjes ervaring, prikten daar ook zo doorheen. Ach ja, niks beter als een paar keer " met de kop tussen de kribben of de kloten op de keien" om de realiteit van het schippersleven te leren kennen. Is't erg droog daar op de bodem van dat ouwe meer??Tot horens, PS.je. Wil graag dat nieuwe boek van je kopen, t.z.t. met een krabbeltje. Mijn ouwe maat "Jan Eulie uut Blokziel" en jou Ouwe Heer hebben "de zelfde 6 jaar op zee gezeten" zoals je weet.
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Nou, sommige van die KPM-lieden konden er anders ook wat van, hoor. Die vent met die hoge rug deed me sterk aan de gezagvoerder van de "Tasman" denken, de man die op zekere dag helemaal paars aangelopen schreeuwde: "Horsten, als ik een beroerte krijg, is dat jouw schuld!"
Het boek: kreeg gisteren juist bericht van de uitgever dat het in september in de boekhandel komt. In augustus krijg ik definitief bericht van hoe en wat. Binnenkort zal ik het omslagontwerp wel krijgen. En de PDF die moet ik ook eerst nog controleren.
Als het uitkomt zorg ik dat ik in Holland ben. Er zijn zoveel mensen die een gesigneerd exemplaar willen hebben dat het een beetje te veel en te duur wordt om die allemaal heen en weer naar Griekenland te sturen. Ik organsieer wel iets in Holland, als het effe kan ik combinatie met de - of een - najaarsreünie.
Het boek: kreeg gisteren juist bericht van de uitgever dat het in september in de boekhandel komt. In augustus krijg ik definitief bericht van hoe en wat. Binnenkort zal ik het omslagontwerp wel krijgen. En de PDF die moet ik ook eerst nog controleren.
Als het uitkomt zorg ik dat ik in Holland ben. Er zijn zoveel mensen die een gesigneerd exemplaar willen hebben dat het een beetje te veel en te duur wordt om die allemaal heen en weer naar Griekenland te sturen. Ik organsieer wel iets in Holland, als het effe kan ik combinatie met de - of een - najaarsreünie.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
We keerden later samen terug naar Holland. Met de "Oranje".Heptie nog lang geleefd Theo
Hij met pensioen, ik na ontslag op eigen verzoek en het betalen van een forse schadeloosstelling.
Hij 1ste klas, ik 2de klas, dus we zagen elkaar nooit.
Slechts één keer op die hele reis.
Hij was geheel gekalmeerd en dat werd tijd ook.
'Zo je bent dus toch maar weggegaan?' zei hij.
'Jawel, kapitein.'
Hij knikte bedachtzaam. 'Misschien maar beter ook. Het is niet meer wat het geweest is. Nou, het beste dan maar.' En hij schreed weg zoals alleen kapiteins weg kunnen schrijden.
.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Theo-Aaaah die Oranje en die prachtige 3 grote 12 cylinder Sulzer karren naast elkaar. ( meestal draaiden er slechts 2 van) Volgende week drink ik een pilsie met de ouwe maat GS. die m'n " publiciteit doet" hij heeft er op gevaren
Heppie toch mazzel gehad dat je heelhuids door de Rode Zee bent gekomen
Heppie toch mazzel gehad dat je heelhuids door de Rode Zee bent gekomen
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Nou, Harry, dat was een poosje zeer twijfelachtig of we wel door de Rode Zee zouden gaan. Opa komt nou dus te spreken van oktober 1956 en toen was er gesodemieter rond het Suezkanaal. De Johan van Oldenbarnevelt ging, net als veel andere schepen, maar liever rond de Kaap en bij ons was het in de Indische Oceaan dagelijks gespreksstof, maar uiteindelijk ging het toch door. Daar hebben we er toen nog maar eentje op genomen. Nu stak het niet op eentje meer of minder want tijdens zo'n reis hou je het niet droog. Dat is moordend voor een mens.Heppie toch mazzel gehad dat je heelhuids door de Rode Zee bent gekomen
Anderzijds toch best een leuke reis. We hadden twee begrafenissen op zee en dat was, volgens insiders, heel lang geleden dat de Oranje dat had gehad. "De kapitein lichtte zijn petje en sprak met grogstem een gebed," dat werk.
Ik dacht nog eens na over wat je hier zei:
Hoe oud is Jan Eulie dan inmiddels, Harry? Die jaren 1939-1945 spelen in mijn boek een heel belangrijke rol, maar zijn toch niet hét onderwerp van het boek. Het boek borduurt eigenlijk voort op mijn verhaal "Vroeger..." uit dat bundeltje van me. Of nog beter: dat was van oorsprong niet zomaar een verhaaltje; het was een oproep die ik in De Noordvaarder plaatste, het blad van de oud-leerlingen van de zeevaartschool. Het was een onderdeel van de research voor dit boek waar ik toen al mee bezig was.Mijn ouwe maat "Jan Eulie uut Blokziel" en jou Ouwe Heer hebben "de zelfde 6 jaar op zee gezeten" zoals je weet.
Het is zo'n lijvig boek geworden omdat het verhaal zich uitstrekt over de periode 1929-1985. Mijn vader was van 1903 en ging in 1924 naar zee, als 5de machinist op de Djambi van de Rotterdamsche Lloyd. Hij hoorde tot die kleine groep zeevarenden die werkelijk álles tegen en nooit eens een beetje geluk hebben gehad. Hij was 3de machinist toen Wall Street op 24 oktober 1929 crashte en de hele wereld in een diepe economische crisis raakte. Daar kon hij niks aan doen en mijn moeder ook niet, maar het greep wel diep in hun leven in. En net toen er weer licht aan het eind van de tunnel kwam en alles weer voorspoedig en volgens plan leek te gaan, brak de oorlog uit en volgden die zes jaar die hun werkelijk het leven kostte.
Daar gaat het om: hoe je leven wordt beïnvloed door dingen waar je niets, maar dan ook helemaal niets aan kunt doen, maar waar je wel een hoge prijs voor betaalt.
De jongeren krabbelden wel weer op en hadden nog een heel leven voor zich, terwijl de ouderen in elk geval vóór die tijd iets hadden gehad. Het is juist de groep mensen van mijn vaders leeftijd, mensen die door de oorlog hun leven verloren zonder te sneuvelen.
Een van mijn drie proeflezers schreef :
Geen avonturenroman, geen historische/oorlogsroman in de gebruikelijke zin van het woord, geen zeevaartroman, geen psychologische roman, maar een mengeling van deze vier. Niet van alles een beetje, maar dan ook nog uitgewerkt, waardoor het boek een flinke omvang kreeg. Ik vind het heel knap, dat er een zo hecht doortimmerd boek uit tevoorschijn kwam en naar mijn gevoel toch ook een evenwichtig boek
Dan weet je een klein beetje waar je je 20 euro aan besteedt.
Intussen zijn we wel een paar mijltjes van de Willem Ruys afgedwaald, vrees ik.
Mijn verontschuldigingen.