Een lang verhaal...

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14382
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Een lang verhaal...

Bericht door Harry G. Hogeboom »

We kregen daarna de Sound of Islay nog, daar waar al die whiksystokerijen staan en waar we met een ouwe kuster heen wilden varen. Dat is een mooi vrij vaarwater, ook 's nachts. Als je er bekend bent
Ik moet tot m'n schande bekennen dat ik geen Bruichladdich in m'n kollektie heb en ik ga dus NU een flessie halen want iedere zichzelf respecterende zeeman zou zo'n flessie op de plank moeten hebben op straffe van...... :lol:
PS1. Inmiddels kan ik een zucht van verlichting slaken..........het Bruichladdich probleem is opgelost :lol: Na het " op straffe van" :roll: verwijzen naar de Bruichladdich website door schipper op HET Potje van mijn tante Horsten was ik behoorlijk onder de indruk van die drankvaklieden daar op de Hebriden......dat ouwe baassie met die kop met wit haar keek ook heel gelukkig met z'n "wee dram" EN die jongens adverteren met " Our Heart, our soul, our spirit, our whiskies".......daar kun je dus m.i. moeilijk omheen.....dus dank zij William Gourlay Harvey en z'n moderne opvolgers EN " in opdracht van schipper Horsten" :lol:
Gezondheid!!

PS2. Inmiddels....jaaa ik weet het het IS nog wat vroeg....maarjaaa :mrgreen: heb ik die Classic even geproefd....de kenners op dat eiland zeggen ervan:

" an Audrey Hepburn rather then a Marilyn Monroe" :roll:

Daar zou je als zeeman TOCH van in de war raken........niettan, segnouselluf :lol:
en dat allemaal door die donderse griesmeel van Horsten.......
Bijlagen
Bruichladdich-June-2013 (2).JPG
Bruichladdich-June-2013 (2).JPG (540.23 KiB) 3856 keer bekeken
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"

Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Een lang verhaal...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Jan Vos schreef:Hij had het ook vaak over die 'contreien', waar hij ook altijd héél voorzichtig was (zijn woorden)
Ik weet dat het gescharrel midden door de Stockholmer Scheren een heel gedoe was, maar hij zei dat het veel gemakkelijker was dan "achter Schotland langs" (wederom: zijn woorden) "...en daar is niemand die je daar kan helpen als er wat gebeurt...."
Dan wist jouw vader van wanten, Jan. "Achter Schotland langs", wat een prachtige uitdrukking! :-D

Het was eigenlijk niet te vergelijken met de Stockholmer Scheren. Daar was het puur een kwestie van nauwkeurig zijn, goed opletten, steeds maar weer checken, steeds maar weer op de kaart kijken. Nooit denken: Ah, daar ligt de prik en er gelijk opaan sturen, maar steeds weer kijken of het echt wel de goeie was. Ook zaten daar - althans voor mij - maar twee stukjes bij waar het echt nauw stak: dat was het passeren van Dalarö en het uitlopen van Simpnasklubb. Inlopen was geen punt, maar eruit moest je de zaak achteruit in de peiling houden en dat vond ik altijd weer een tikkie link. In het donker, wel te verstaan, want bij dag liep je gewoon tussen de prikken door naar buiten.
Verder zaten daar twee of drie gaten in waar je doorheen kon schieten als je een ander te vlug af wilde zijn, want zo nu en dan deden we op een mooie zomerse dag wel eens een wedstrijdje met twee gelijke Wagenborgschepen. :shock:

Maar daar had je dus geen stroom dat was het grote verschil. Dat veranderde daar nooit en daarom was het puur een kwestie van routine, vaak doen, vooral bij mooi weer. Dan was je goed geoefend als je er min of meer gedwongen doorheen moest, wilde je een beetje opschieten. Dan was het ook niet gelijk grote paniek als het zicht terugliep. Daar schreef ik elke keer weer nauwkeurig de tijd op die we nodig hadden tussen twee punten. Kwam je dan onverhoopt in de mist, dan was het een kwestie van haarzuiver sturen en op de klok letten. En zodra dat veilig kon het anker erin, want je moest het lot natuurlijk niet tarten.

Tussen de Binnen-Hebriden was het de stroom waarvan je nooit helemaal zeker wist hoe sterk die zou zijn. Daar kon je alleen maar bepalen wanneer je een bepaalde passage zoals Kyle Rhea zeker niet moest wagen. Maar, ik vond het een prachtige vaart, een uniek gebied waar je veel kon leren.
En je vader had helemaal gelijk: "Daar is niemand die je daar kan helpen als er wat gebeurt...." Geen mensen, geen schepen, alleen maar schapen. Ik kan me niet herinneren daar ooit een ander schip te hebben gezien, afgezien van visserlui en de enkele ferry van MacBrayne, nu Caledonian MacBrayne.

Ik zou er best nog eens doorheen willen, maar dan op het gemakje en mét kaarten, terwijl ook een radar toch wel makkelijk zou zijn. Ach, zonder zou ook nu best weer lukken, vooral als we alleen overdag zouden varen en zo hier en daar eens zouden stoppen om de kaarten te bestuderen, kennis te maken met de bevolking en hun wijnkelders te keuren. Kan Harry de Bruichladdich aan de bron proeven!. :-D

Verrek, druk ik op het knoppie, zie ik dat Harry intussen snel naar de slijterij is gereden! Ja, maak ouwe mensen maar lekker op een afstandje. Durf je wel?
De haring die mijn gast had meegebracht, is ook al op en hij is zaterdagmorgen weer vertrokken. Er ligt nog een mooie makreel, dat is een kleine troost.
En van die verrekte griesmeel zijn we eindelijk af.
Nu op naar de dakpannen.
Dat lukte niet, maar daarover later...
Fluks
Berichten: 600
Lid geworden op: 20 apr 2012 12:12
Locatie: Dordrecht

Re: Een lang verhaal...

Bericht door Fluks »

Jan,het zou goed kunnen,dat je vader op de Engelse zuidkust china-clay geladen had voor de Sfinx-fabriek in Maastricht.Groeten,Arie.
Mart Hoogedoorn
Berichten: 3818
Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
Locatie: Brasil

Re: Een lang verhaal...

Bericht door Mart Hoogedoorn »

Zeg Harry H.....zit je dat edele nat stiekem in je schuurtje te proeven,tussen al dat ouwe ijzer :lol:
''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14382
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Een lang verhaal...

Bericht door Harry G. Hogeboom »

zit je dat edele nat stiekem in je schuurtje te proeven,tussen al dat ouwe ijzer
Niks nait stiekum Martje...ut 'tis ----in de verte----familie van je Presidente :mrgreen:
dat je vader op de Engelse zuidkust china-clay geladen had
Ik weet naks van China clay, behalve dat ze dat ook gebruiken om prachtig mooi glad en duur papier te maken en zodoende herinner ik me een Nederlandse kustvaarder vol met dat spul hier bij een papierfabriek, komende van de Engelse Zuidkust...het stoof als droge griesmeel :lol: :mrgreen: EN de kok had net een goeie hap boerenkool met worst :lol: :roll:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
louis holleman

Re: Een lang verhaal...

Bericht door louis holleman »

GLAD... ja glad was het als het nat werd. Als we in Fowey dat spul lagen te laden en het regende dan moest je verrektes uitkijken op die kaai. Je kon zo 4, 5m lager het water indonderen als je niet uitkeek :mrgreen:
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14382
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Een lang verhaal...

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Denk ik gadverdakke dat ik nou een echte originele Scotch heb ontdekt, blijkt dat die jongens een jaar geleden door de Cointreau maten uit Frankrijk zijn opgekocht...nou is t'r met Cointreau ook niks mis......maar toch.......en allemaal door het Griesmeel van Horsten :mrgreen:

http://www.bruichladdich.com/

Paris July 23rd, 2012
RÉMY COINTREAU AND BRUICHLADDICH ANNOUNCE THAT AN AGREEMENT HAS BEEN REACHED FOR RÉMY COINTREAU TO PURCHASE THE ENTIRE SHARE CAPITAL OF BRUICHLADDICH DISTILLERY COMPANY LIMITED
Rémy Cointreau UK Limited, a wholly owned subsidiary of the Rémy Cointreau Group has agreed to acquire Bruichladdich Distillery Company Limited (“Bruichladdich”), the Islay single malt Scotch whisky distiller.
The transaction marks the group’s first move into the premium single malt Scotch whisky market, a category experiencing strong growth all over the world, especially in the very high-end segment. This deal sustains Rémy Cointreau’s long term value strategy, geared to investing into international premium spirits with strong “savoir-faire”.
Bruichladdich, the progressive Hebridean distiller, was purchased in December 2000 by Mark Reynier and a group of private investors who resurrected the Victorian distillery developing it in to an exciting brand with worldwide acclaim.
Total transaction value amounts to £58m, comprising of £48m for the acquisition of the entire share capital of Bruichladdich and estimated debt of £10m that Rémy Cointreau will assume.
Jean-Marie Laborde, Chief Executive Officer of Rémy Cointreau said:
“The acquisition of Bruichladdich, a renowned Islay single malt with a rich and exciting heritage, is a great opportunity to enrich our high-end portfolio of brands and to confirm our strategy in the spirits luxury segment. We expect Bruichladdich to sit proudly alongside our other brands and we look forward to working closely with Bruichladdich’s experienced and passionate management team”.
Sir John Mactaggart, Chairman of Bruichladdich declared:
“This is an excellent transaction for Bruichladdich, the Islay community and a wonderful opportunity for the company to reach its full potential, under the stewardship of Rémy Cointreau with their strong distribution network and their experienced brand development. I’m confident that Bruichladdich will establish itself as one of the Scotch whisky industry’s best known and acclaimed premium brands.”
Completion of the transaction is expected to occur within 6 weeks.
Bank of America Merrill Lynch acted as the exclusive financial advisor to Rémy Cointreau, and Dundas & Wilson CS LLP acted as legal advisor. Moelis & Company acted as exclusive financial advisor to Bruichladdich, and Burness LLP acted as legal advisor.

About Bruichladdich
Bruichladdich, the progressive Hebridean distiller, has a rich and diverse heritage. Founded in 1881 in the western part of the island of Islay, the distillery was resurrected from closure in 2000, and now produces a single malt Scotch whisky recognized by experts the world over. Terroir, provenance and traceability are key tenets with organic and Islay barley the basis of extensive maturing stocks. Bruichladdich is distilled in exceptionally tall and narrow-necked stills for elegance, and matures in both French and American oak casks for variety. Bruichladdich single malts are distilled, aged and bottled on site, free from colouring and non-chill-filtered. Port Charlotte, a heavily peated expression, and Octomore, the world’s most heavily peated whisky, are also distilled there.
http://www.bruichladdich.com
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Gebruikersavatar
gerard tenerife
Berichten: 6491
Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje

Re: Een lang verhaal...

Bericht door gerard tenerife »

The china clay deposits in Cornwall are the largest in the world and have been worked since William Cookworthy first discovered it at Tregonning Hill in 1746. 120 million tons of china clay have been extracted, but reserves in the ground will last at least another hundred years.
Today around 80% of the china clay produced is used in paper. Of the rest, 12% is used by the ceramics industry and the balance in products such as paint, rubber, plastics, cosmetics, pharmaceuticals, cork and agricultural products.
mvg Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14382
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Een lang verhaal...

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Hallo Gerard...tot dat Theodorus Horsten op de proppen komt met zijn dakpannen verhaal zullen we hier de zaak " gaande en op stootgaren" houden door over van alles en nogwat zoals griesmeel, whiskey, China Klei en wat Dies meer zei!! te blijven ouwehoeren...want uiteindelijk wilde hij er een Lang Verhaal van maken :lol: ...maar ja astie een beetje opschiet met die dakpannen voor Nijmegen dan moeten we onze biezen pakken en oprotten naar de Kombuis :mrgreen:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Een lang verhaal...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Al het bovenstaande is gewoon ballast... de ballastreis van Belfast naar Millom waar die dakpannen liggen te wachten op verscheping naar Nijmegen.
Millom wordt in de diverse afstandstabellen niet genoemd, maar het ligt naast Barrow-in-Furness en dat is 116 mijl varen van Belfast, dus zeg nou maar dat het 120 mijl is. Dat is 13 uur plofpotteren, dus die kunnen we gebruiken om over iets anders te ouwehoeren.

-----------------Afbeelding

Chinaklei naar Maastricht... hoeveel ladingen zal ik erheen hebben gesleurd? Allemaal voor de papierfabriek aldaar. Dat was de hele fijne chinaklei waar je een schot voor moest zetten. Daar wordt chinaklei in hoofdzaak voor gebruikt: voor papier. De klei die ook werkelijk voor porselein - voor "china ware" - wordt gebruikt, is grover. Verder wordt kaolien - want dat is het - voor nog veel meer zaken gebruikt, zoals tandpasta, cosmetica, matte gloeilampen, rubberfabricage, lang geleden ook als middel tegen brandend maagzuur en nog een aantal dingen meer. Het werd - en wordt op sommige plaatsen nog altijd - gegeten. Om de honger te stillen, of - zoals sommige dieren dat doen - schadelijke stoffen in voedsel te neutraliseren. Misschien eens proberen, een hapje chinaklei wegspoelen met een slokje single malt? Onderzoekt alle dingen en behoudt het goede. :roll:

Ik ga naar Millom.


Plaats reactie