The Times They Are a-Changin'

[Jos Komen (R.I.P)]

Ik zat in 1970/1971 op de Kaap Hoorn.
Het schip voer toen als producttanker in NW-Europa en als ik het me goed herinner zaten er 38 man aan boord + 1 scheepshond (Zoef).

Kaap_Hoorn_crew_02_Piet_Versprille_site.jpg (174.69 KiB) 4291 keer bekeken

De bar, die bevond zich aan bakboord achteruit.
Foto van http://www.hollandbulktransport.nl/

[ferryvaneeuwen]

De bemanning van een K -tanker bestond in het begin uit 14 officieren, dekbemanning 14 (!), machinekamerpersoneel 9, civiele dienst 10. Na 1967 respectievelijk 13, 9, 7 en 6. Dit was naar aanleiding van nieuwe veiligheidsvoorschriften. Er werden toen ook nieuwe waterdichte deuren voor in de midscheeps voorgeschreven waardoor de schepen 25cm dieper mochten worden afgeladen. Dat verhoogde het draagvermogen tot 19.000 ton.

Met een kapitein, 4 stuurlieden en mijn persoon waren er 6 dekofficieren, een leerling die er meestal wel was niet meegerekend. Ik kom dan op 8 MK-officieren uit wat wel weer erg veel is. Misschien werden de hofmeester en bootsman als onder-officieren meegeteld en blijven er dan 6 MK-officieren over wat beter klopt.

Ik ben in 1962 gestopt met varen en weet dan ook niet wat de effecten waren. Ik kan het eventueel wel navragen. De reductie zat vooral bij de dekbemanning en de civiele dienst wat op zich wel logisch was. Matrozen had je voornamelijk nodig bij aankomst en vertrek. Tijdens de reis was er voor hen weinig te doen en werden ze in het kader van de arbeidstherapie bezig gehouden met roest bikken en over het zout heen tjetten wat er bij het eerst volgende slechte weer in grote plakken wegspoelde. Door de inkrimping van de CD zal het comfort we aangetast zijn. Ik wed dat het instituut van de kapiteinsbediende toen onder andere verdween.

Ferry

[Jos Komen (R.I.P)]

Waar werd op bezuinigd?

De wasbaas, de baas-timmerman, de kabelgast, de kapiteinsbediende, een paar matrozen minder en die vervangen door 1 O/G.
Wat handlangers, een stoker, de hofmeester werd kok/hofmeester en een paar bediendes minder.
Bij Nedgulf tankers ging dit heel geleidelijk: iedere reis een mannetje minder, dan viel het niet zo op.
En later een stuurman minder, de eerste stuurman die in de dagdienst zat kon eigenlijk ook wel zeewacht lopen.

[ferryvaneeuwen]

Later werd het op het vlaggenschip de Ondina alleen nog maar luxer in plaats van eenvoudiger. Bediendes in jassie toetop. Kom er nu maar eens om.... Dit was de tweede tafel, de hoge druk tafel is leeg.

Ferry

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Dat doe me onmiddellijk terugdenken aan de historische woorden van Marten Sigaartje - hier onbekend en ook onbelangrijk- die zei:
"Als ik dat zo zie, dan is het thuis toch maar behelpen..."

[ferryvaneeuwen]

Die uitdrukking ken ik maar dan in een andere context. Het sloeg dan op mooi vrouwvolk die men in het vizier kreeg, het zogenaamde loslopend wild.

Ferry

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Ja, Marten Sigaartje zei dat dan ook terwijl hij de centerfold van Playboy nauwkeurig bestudeerde.

[koosn]

Nu we toch wat aan het zig-zaggen zijn, wil ik even een kleine toelichting geven op de moderne vee boerderij.
Een kennis van me heeft een boerderij en vorig jaar z'n stal laten verbouwen tot 'n soort "pot"stal.
Dat is een aan een zijde open stal. Er ligt een ca 1 meter dikke laag houtstrooisel in. De ca 100 koeien zijn er gek op, want het is lekker zacht en in de winter warm. Heerlijk voor de koe en goed voor het milieu. De meeste stront en urine wordt door die laag houtstrooisel geabsorbeerd, waardoor de ammoniak in de urine biologisch in het houtstrooisel wordt omgezet in bepaalde biologische meststoffen. Zo nu en dan een laagje erop en eens per jaar de hele handel vernieuwen. Het grotendeels gecomposteerde hout en mest wordt verkocht als meststof aan tuinderijen.
Die koeien kunnen op een beperkt oppervlak buiten lopen. Ze krijgen veel vers voer en hoeven daar niet veel voor te doen. Het gemak dient de koe
Als ze denken dat hun uier vol zit, dan gaan ze naar de volautomatische melkrobot. In die melkrobot krijgen ze ook wat extra krachtvoer waar ze gek op zijn. Dus om te voorkomen dat ze elke 10 minuten zich aan komen melden, zit er in de computer een programma, dat aangeeft om de hoeveel uur ze weer aan de beurt zijn. Zelfs die koeien leren heel snel hoe alles werkt en zeuren niet. Deze moderne boer heeft wel een noodaggregaat staan om ervoor te zorgen dat er bij een (zeer zeldzame) net uitval toch geen problemen optreden.
Dus ook hier een win-win situatie. Koeien tevreden, waardoor meer melk van betere kwaliteit. Boer tevreden met een rustiger leven met al die gelukkige dames. Milieu veel meer ontlast door het beter recyclen van de mest en de urine.
En als de boer van de fabriek ca 30 cent per liter ontvangt is hij ook happy en kunnen we als consument goedkoop melkproducten blijven kopen.

mvrgr koosn

[Jos Komen (R.I.P)]

Volgens mij zijn dit écht tevreden koeien.

Tevreden koeien.jpg (202.17 KiB) 4403 keer bekeken

Een kilometer verderop staat een megastal met 500 koeien, maar daar heb ik nog nooit een koe buiten zien staan.
's Nachts worden de stallen volop verlicht, dit alles om de melkproductie optimaal te houden.
Het is net een of je vol verlicht passagiersschip op zee ziet.
Lichtvervuiling noemt men dat, maar daar stoor ik me verder niet aan.

[Arie]

Hallo.

Moderne geautomatiseerde schepen of oudere schepen; er zal toch wel altijd onderhoud blijven bestaan en er zullen altijd "dingen" gebeuren in de MK die niet in het plan van de motorfabrikant voorkomt.

Ik denk dat er ook tegenwoordig veel onderhoud word uitbesteed aan de wal omdat de mensen die tegenwoordig van de zeevaartschool af komen eigenlijk te weinig van het "praktisch" gebeuren af weten. Let wel; is niet hun fout!



Dat is ook zoiets; een normale lts opleiding bestaat ook niet meer...

Ik vond altijd dat de marof klassen, toen al, meer aandacht schonken aan het vak automatiseringstechniek en elektro dan aan de mechanische vakken, dit was/is vaak ook wel te merken aan boord....maar we moeten niet vergeten dat eigenlijk de marof ook is opgeleid om het proces te bedienen en niet zo zeer te onderhouden dit was de bedoeling van het kernbemanningsprincipe en voorbehouden aan een scheepstechnicus!

Ik las hier dat iemand bij een Nederlandse tankerrederij voer en daar het hoogtepunt voor de machinist zo'n beetje het kleppen stellen is; dat vind ik triest.

Als er tijd is in een haven wordt er een hele lijn, zuiger /voering /kop/lagers enz vervangen en gaat de oude set terug naar de fabriek en komt er weer een nieuwe set aan boord.

Dit is gedeeltelijk "vakmanschap" (met dat woord moet ik oppassen ), het is altijd makkelijker en fijner met schoon en nieuw materiaal uit een fabriek te werken.


Ikzelf vaar op schepen, veelal RoRo, onder buitenlandse vlag en op de schepen varierend van 4000 tot 30.000 KW waar ik op heb gezeten doen wij veelal het werk zelf, ik noem een zijstraat; zuigers trekken, voeringen verwijderen en opnieuw honen, gehele kop reviseren, kleppen slijpen, complete overhauls seperatoren, brandstofpompen reviseren, brandstofkleppen reviseren, turbo's overhalen, bankwerken en draaien, pijpfitten, lassen etc. etc. dit word ook van ons verwacht en wij krijgen daar ook de ruimte en gereedschap voor.
Het enige waarvoor, als er geen elec aan boord is, ze iemand voor op laten draven is als het elektrisch/elektronisch teveel word maar dat kan ook vaak alweer met garantie te maken hebben
Wij sturen alleen kleppen naar de specialist als de diameter niet meer juist is en moet worden opgelast, of als een regulator overhaald moet worden.