Naar zee...

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Jos Komen (R.I.P)

Re: Naar zee...

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Weer prachtig beschreven, Theo. :-D
In de loop der jaren hebben we regelmatig al het een en ander gelezen over het potje van je Tante, maar nu krijgen we het echte verhaal te lezen.
massinisten kollega's uit Olst

Kwamen er eigenlijk alleen maar massinissies uut Olst?
Of waren er ook Olstenaren die het licht gezien hadden en stuurman zijn geworden? :lol:
En hoe most dat dan op de boerderij als alle jongkerels naar zee gingen? :wink:

Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14380
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Naar zee...

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Kwamen er eigenlijk alleen maar massinissies uut Olst?
Ik weet niet beter Jos, 14 in totaal, ik was de op een na jongste en ken ze allemaal persoonlijk bij naam en toenaam, op een uitzondering na oud kollega Martin R., die is overleden toen ik nog een teenager was.( z'n broer Piet R. was ook massinist :lol: )
Of waren er ook Olstenaren die het licht gezien hadden en stuurman zijn geworden?
"WIJ" hielden niet alleen "het licht"aan Jossie, "we" hadden het ook duidelijk gezien. :lol: Zonder uitzondering hele goede banen aan de wal.
En hoe most dat dan op de boerderij als alle jongkerels naar zee gingen?
Er was niemand bij die van een boerderij kwam Jos, dat liep kennelijk wel los :lol:

Ik heb er onlangs nog een stukkie over geschreven in het Tijdschrift " Olster Erfgoed" met als titel:
Massinist'n op de grote handelsvaart uut ut darp Olst.
Met als ondertitel: Onze Cees is nu in Bangkok.

" een unieke en interessante bladzijde uit de toenmalige conventionele beroepengids van Olst aan de Ijssel"

Genoemde Cees is een paar jaar voor me uit en ik correspondeer nog regelmatig met hem.
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Naar zee...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

@Jan, Harry, Jos en andere lezers.
Bedankt voor de reacties. Deze aflevering was minder werk omdat het verhaal "zichzelf schreef". Zo hoort dat met dit soort verhalen ook. Ik hoefde alleen maar terug te gaan naar die avond van de 21ste oktober 1951, naar het stuurhuis van de Jan Kreumer en het opnieuw te beleven.

Wat het in de broek schijten betreft: nee, heel zeker niet. Angst, bang zijn, vrees, zijn relatieve begrippen. Het is heel belangrijk dat een mens in dreigende situaties angstig wordt. Wie niet angstig wordt, produceert geen adrenaline en die heb je in bepaalde gevallen heel hard nodig om er goed doorheen te komen. Dit is de nuchter beredeneerde verklaring van het fenomeen, maar echt, nee, ik ben meerdere keren "schijtensbenauwd" geweest, maar toch bleef dat schijten uit. :-D
Ieder zal angst op zijn eigen manier ervaren en misschien ook tonen en er op zijn eigen manier mee omgaan en op reageren. Ik herinner me nog drie direct levensbedreigende situaties waarin ik later terechtkwam, een daarvan heel kort na die stranding en die komt in de volgende aflevering dan ook aan bod. Maar aan die verschillende ervaringen heb ik geen trauma, maar wel twee andere dingen overgehouden. Welke de eerste was en welke later kwam, zou ik niet weten, maar een ervan is dat ik me zolang als ik me kan herinneren "wat nu als"-scenario's voor de geest heb gehaald en daar dagen-, soms wekenlang over nagedacht heb waarna ik in sommige gevallen ook concrete maatregelen en voorzorgen nam voor het geval dat scenario op zekere dag werkelijkheid zou worden. In "De prijs" heb ik Jan Verduijn met een overlevingspakket uitgerust. Die heb ik hetzelfde laten doen: "Wat nu als?"
Zelf heb ik jarenlang een veel simpeler pakket in een hoekje van de bank in de kaartenkamer gereed gehad. Dat was na een aanvaring met een visserman op de Noordzee. Wij raakten hém en daardoor bleven de schade en de gevolgen beperkt. Maar "wat nu als" hij ons net achter de bak in ruim 1 had gepikt? Dan zou hij er een heel eind in doorgedrongen zijn en zouden we zeer snel zijn gezonken. Daar ben ik toen eens heel goed en heel lang over gaan nadenken.

Het tweede wat ik eraan heb overgehouden is dat ik altijd en overal kijk hoe ik in een noodsituatie weg kan komen. Waar is een uiitgang en wat nu als die versperd is? Ik zal in een hotel nooit verzuimen om te kijken waar de nooduitgangen zijn en even te kijken of de dichtsbijzijnde uitgang ook werkelijk vrij is. Dat heb ik overgehouden aan die salontafel die op 21 oktober 1951 de uitgang versperde.

Schijtensbenauwd, ja. Maar ook Avontuur met een hoofdletter. Niet alleen nu ik het nog eens overlees, maar ook toen al. Zo voelde dat toch wel. En een heel goede leerschool. Wat maakte je in een relatief korte tijd allemaal wel niet mee? En overal leerde ik van. En ook zeker niet afschrikwekkend, maar eerder een stimulans om te blijven varen.

Veertien machinisten uit een dorp met toen misschien 4000 inwoners! Is dat niet iets voor het Guinness Book of Records? :-D
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14380
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Naar zee...

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Veertien machinisten uit een dorp met toen misschien 4000 inwoners! Is dat niet iets voor het Guinness Book of Records?
Er staat me bij van 3600 brave zielen in die dagen Theo, maar zweren doe ik er niet op :oops:
DAT vonden "we" zelf ook wel, maar spijtig genoeg was de "rest van de wereld" het niet met ons eens. :mrgreen:
Als m'n " mini research" een beetje klopte, dan is Martin R. ( R.I.P.) in de mid 1950ties op z'n eerste reis op het potje " Pollux" uit Rotterdam, terugkomende met een deklast hout uit de Baltic bij zwaar weer in de buurt van Esbjerg omgesodemieterd en bekant verzopen. Hij ging vervolgens van schrik?? bij de Rotterdamse Lloyd varen, waar z'n tweeling broer Piet al voer :lol:( Die had vlak ervoor ook met een potje 6 weken vast gezeten in het ijs ergens in de Baltic :lol:
Als ik hier aan denk dan moet ik altijd nog weer ontiegelijk grinneken toen ik in 2008 met de " KNRM- Ijsselroeitocht" een gratis receptie kreeg aangeboden in het cafe-restaurant "Het Veerhuis" ( vroegaaah Cafe Bertus Boeve R.I.P.) van de nieuwe en voor mij onbekende uitbater met de opmerking : "Ik heb wel begrepen dat jij en je maten hier vroeger voldoende hebben omgezet!" :mrgreen: :lol:
Dat was dus 30+ jaren na dato!!! :lol: :mrgreen:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Naar zee...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Harry schreef:Als m'n " mini research" een beetje klopte, dan is Martin R. ( R.I.P.) in de mid 1950ties op z'n eerste reis op het potje " Pollux" uit Rotterdam, terugkomende met een deklast hout uit de Baltic bij zwaar weer in de buurt van Esbjerg omgesodemieterd en bekant verzopen.
Ah! Now you're talking, man. De "Pollux".
Dat was niet tijdens zwaar weer - wind ZO 2-3 en een vlakke zee - en het was ook geen deklast hout uit de Baltic, maar cellulose uit Noorwegen. De gezagvoerder had geen idee waar hij mee bezig was en geen idee van stabiliteit. Hij had 350 ton in het ruim en 56 ton aan dek geladen, alleen op de luiken, niet in de gangboorden. Hij had geen ballast in de dubbele bodem. Nog een wonder dat ze zover zijn gekomen voordat ze omsodemieterden en helemaal een wonder dat ze er allemaal goed vanaf zijn gekomen.
Omdat er toen zoveel lieden rondvoeren die geen benul van stabiliteit hadden en al helemaal niet van de stabiliteit bij ladingen cellulose, was er in 1954 een bepaling uitgevaardigd dat kusters zoals de Pollux en anderen, altijd net zoveel water in de dubbele bodem moesten hebben als ze lading aan dek hadden, tenzij ze door een berekening konden aantonen dat het anders kon. Maar dat wist die gozer van de Pollux niet, had hij nooit iets van gehoord of gelezen. Hij kreeg zes maanden ontzegging.
Als je bij zo iemand komt te varen, ben je natuurlijk aan de heidenen overgeleverd en daarom was het misschien niet zo'n gek idee om naar de Lloyd te gaan.
Een zes zeven jaar later had je nog steeds mensen die van niks wisten, zelfs bij de baas waar ik voer. Enfin, ergens heb ik hier al eens verteld hoe dat soms ging. Hoe ik iemand die me over de telefonie toevertrouwde dat het wel "een waggelende eend leek" de Kalmarsund binnen heb gepraat en gezegd dat hij daar moest ankeren en daar zijn ballast moest veranderen. Die had hardboard op de luiken en had veel te véél ballast in en als iemand van niks weet, maak die dan maar eens duidelijk dat hij in bepaalde gevallen veiliger wordt als hij met minder ballast vaart. En de inspecteur had immers gezegd dat je net zoveel water in de bodem moset hebben als je lading aan dek had?
Gelukkig varen er tegenwoordig alleen nog maar grote geleerden, dus die dingen kunnen nu niet meer gebeuren. :roll:

Voor foto's van de POLLUX en het verslag van de Raad voor de Scheepvaart op Shipspotters.nl, klik HIER.
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10557
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Naar zee...

Bericht door jdbvos »

dat ik altijd en overal kijk hoe ik in een noodsituatie weg kan komen
voor zover mij bekend heeft elke wtk/machinist dat 'in z'n bloed'......
Ooit als niet-wtk wel eens in de mk gestaan en absoluut geen idee had waar de uitgang was ??
Dan denk je ongetwijffeld :"Wat te doen als nu de shit de fan ff hits....."
Nee, de route via de 'normale weg (excl event lift) via de tunnelas, de schoorsteen, of zoals op vele Seatradeschepen met maar 1 echte uitgang, de route via de stuur-mk....
...Je had ze allemaal ingeprent binnen het eerste uur, óók hoe ze op de tast te vinden bij dood schip in het stikkedonker....

....en dat fenomeen heb ik nou ook altijd nog steeds in vreemde gebouwen zoals hotels...
Oost, west...ook best
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Naar zee...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Ooit als niet-wtk wel eens in de mk gestaan en absoluut geen idee waar de uitgang was?
Nee, dat niet. Maar als niet-wtk in een brandende machinekamer zitten en de weg naar de uitgang versperd, telt dat ook? :-D
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10557
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Naar zee...

Bericht door jdbvos »

Jazeker Theo !
Is mijzelf ook overkomen: via de enige uitgang stroomde brandende gasolie de mk in.
En dan voel je je ff héél erg lullig....

Maar ik bedoelde met dat "niet-wtk in een mk" min-of-meer de spreekwoordelijke 'kat in een vreemd (en in dit geval: donker) pakhuis'....
En als je niet dagelijks in de mk rondstruint (vooral een grote), ben je als niet-wtk heel snel die bedoelde kat wanneer er iets fout gaat
In de mk zit je op de GHV al gauw meters onder de waterlijn, en daar is elke wtk zich van bewust. Evenals het feit dat je behoorlijk opgesloten kan worden bij een calamiteit met het schip zelf, laat staan bij wat er fout kan gaan in de mk zelf.
Dus dat veiligheidszintuig dat je schreef, zit bij 'de wtk' (eigenlijk moet ik mk-mensen zeggen, want er werken/werkten méér mensen in de mk...) behoorlijk diep ingebakken....
En een beetje vertrouwen in 'de brug' helpt natuurlijk ook :-D

Maar het probleem dat jij en ik hadden in een brandende mk gaf mij destijds nog een ander schrikbeeld: hopelijk blijft iedereen met z'n fikken af van de CO2-handles zolang jij beneden zit...!!
Oost, west...ook best
Jos Komen (R.I.P)

Re: Naar zee...

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Beneden in de pompkamer van een tanker had je maar één uitweg: naar boven.
Er zijn daar in de loop der jaren heel wat slachtoffers gevallen.
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10557
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Naar zee...

Bericht door jdbvos »

Eenzelfde situatie, inderdaad....! Goed dat je dat naar voren brengt...
....een soort mk'tje, zeg maar.... En mede vanwege gevaar op gassen een héél link mk'tje.....
Oost, west...ook best


Plaats reactie