Theo Horsten

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Gerard Vons

Bericht door Gerard Vons »

Beste Theo. Wat goed te vernemen dat je weer herstellende bent. Houwen zo!
vr.gr. Gerard

Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Weer een nacht verder. We draaien nog lang geen volle kracht, maar we maken in elk geval vaart over de voorsteven en dat is al heel wat.

Nou, Jos, "mooi maar afgelegen"... geen van beide is, wat de plaats waar ik woon betreft, waar. Het is hier niet zo erg mooi en toerisme is hier dan ook weinig. Ja, tussen hier en Thessaloniki ligt Pella, de plaats waar Alexander de Grote vroeger zijn paleis had. De Universiteit van Amsterdam is er jaren aan het spitten geweest en daar komen veel geinteresseerden op af. Maar, voor het mooie hoef je hier dus niet te gaan wonen of met vakantie te gaan. Meer naar het oosten, bij Thessaloniki heb je die drie "vingers" in zee steken en daar is het prachtig. Port Carreras schijnt zeer, zeer luxe te zijn.

Afgelegen is het ook niet. De dichtstbijzijnde plaats van enige betekenis is Edessa, 25 km naar het zuiden, maar Thessaloniki is ook maar 100 km en dat is werkelijk een heel mooie stad waar je alles vindt wat je je kunt wensen. Stukken, stukken beter dan Athene wat alleen maar een grote vieze klerezooi is, nu, voor de Spelen eventjes een beetje opgeknapt.

Ik kon nu dus weer eens proeven aan de Griekse gezondheidszorg en ik moet zeggen: daar heb ik het niet makkelijk mee. De doktoren zijn prima en zo staan ze in de wereld - hun wereld - ook bekend. Je hoeft je hier dus niet met angst en vrezen aan zo'n gemaskerde groengejaste jongen over te leveren.
Iets anders is het systeem, de ziekenhuizen waar die mannen in moeten werken. Dat geldt ook weer niet voor Thessaloniki. Daar lag ik drie jaar geleden in een van de beroemde klinieken voor een Dotterbehandeling en dat was werkelijk af. Daar betaalde ik dan wel een paar centen voor, maar het was dat of op de wachtlijst van vier, misschien wel zes maanden. Het zal wel verkeerd zijn, maar ik betaalde met genoegen. En het was ook niet overdreven: het gewonen honorarium voor de hartspecialist en overuren voor zijn drie assistenten want ze deden dat dan 's avonds, nadat alle reguliere behandelingen achter de rug waren.

Nee, ik lag nu dus weer in het streekziekenhuis hier in Edessa. Dat is nog geen 25 jaar oud, maar het is echt niet meer van deze tijd. En het systeem deugt niet. Oh, het is al een stuk beter dan 10 jaar geleden, maar als je er eens even bij stil blijft staan, dan is het toch wel ten hemel schreiend.
"Ze hebben daar vast wel een pc met internetaansluiting" schreef Ronny. Alleen de gedachte al! Drie jaar geleden zag je nog niet eens een computer! Ik zag het cijfer laatst en helemaal precies weet ik het niet meer, maar ik meen dat in Nederland 75 procent van de jongeren tussen de 10 en de 25 jaar toegang heeft tot het internet. Hier is dat minder dan 15 procent. Dus een pc met toegang tot het net in een ziekenhuis is iets voor de verre toekomst. Je hebt nog niet eens tv! Niet op de kamer en ook niet op de afdeling en nergens is iets van een dagverblijf of zo.

Wie hier in het ziekenhuis komt, doet er goed aan eigen verpleging mee te nemen, dat wil zeggen iemand die doorlopend aanwezig is, je in en uit bed kan helpen, je kan helpen met eten als je dat zel niet of moeilijk kunt en die je zo nu en dan eens een beetje opfrist. Verpleegsters zijn zeer behendig in alle medische handelingen, maar verder dan 's morgens het bed verschonen, gaat de overige zorg niet. Ik vraag me dan ook echt af hoe dat moet gaan als je hier bijvoorbeeld op je motorfiets met vakantie bent en je krijgt een ongeluk en belandt in dat ziekenhuis. Je ligt met drie man op de kamer, dus je enige hoop zal dan je kamergenoten en hun familie zijn.

Maar nogmaals: wat de kwaliteit van de medische behandeling betreft, heb ik geen enkele klacht en daar lag ik daar tenslotte voor.
Ach, ook dan gaat het soms een beetje van "ela, pedia, niet ouwehoren en niet zo moeilijk doen, hoor!" Laat ik een voorbeeld geven in de vorm van een stuk uit een mail die ik gisteren aan iemand stuurde, dan weten jullie aardig hoe dat hier gaat:

Beneden bij de opname,eerst één, toen twee en op den duur vier man aan het porren en duwen en prikken en knijpen, maar uiteindelijk besloten ze toch om me op te nemen.
Foto's en echo's plus uiteraard bloed en zo.
In de middag kwamen ze met de diagnose: voor 98 procent zeker een blindedarm, 2 procent kans op akelige kwalen waar je pijnlijk aan sterft. Maar die 2 procent was dus voldoende om de boel wijd open te maken en goed te bekijken. Dat zou dan zaterdagavond gaan gebeuren. Voor dat het zover was, kwam er af en toe nog eens even eentje porren en prikken en tikken en kijken of ik nog steeds wilde vloeken en gieren.

Aardige mensen op de OK. De jongedame die me op de tafel gereed maakte voor het slachtfeest kwam rechstreeks uit een Doktersroman-boekje. Heel mooi, heel mooi opgemaakt ook - mag dat in Holland op een OK: lipstick, oogschaduw, kleine pareltjes in de oren? Ik geloof er niks van - blond, volmaakt gebit. Toen kwam de anesthesist. Die sprak beter Duits dan veel Duitsers en bleek dan ook 20 jaar in Duitsland te hebben gewerkt. Die vertelde me nogmaals dat ze me flink open gingen maken om absolute zekerheid te hebben, waarop ik hem heel duidelijk maakte dat ik alles wilde weten, wat ze ook mochten vinden. Dat moest hij me beloven. En dat deed hij.
Intussen gaf de blonde zuster Duizendschoon me de pre-prik en begon ik te zweven.
"Dat is lekker," zei ik. "Normaal word je hier in Griekenland voor het in bezit hebben of gebruik van dat spul opgepakt en in het cachot gesmeten!"
"Ja, maar jij bent Hollander," zei de anesthesist, "en daar mag alles, dus dit mag ook."
Zou ik net helemaal onder zeil gaan - ik had al op de klok gekeken, dat doe ik bij een narcose altijd - roept er iemand: "Ho, wacht even! Hij heeft nog niet getekend!"

Dat geloof je toch niet? Zie je de hele wereld al voor een doedelzak aan, linkeram op de plank voor de narcose, rechterarm gestrekt op de plank voor de bloeddruk, komen ze met een prikbord en een balpen en zeggen ze dat je moet verklaren dat je de operatie zelf hebt gewild! Rechteram weer los, pen tussen de vingers geduwd en de hand naar de plek geleid waar ik een krabbel moest zetten. Ik zag niet eens een formulier! Geen bril op, half verdoofd, vreemd licht. Ik dacht nog: zal ik nou eens zeggen dat ik niks teken? Kunnen we lachen. Maar ik heb daar een kruisje gezet, of een vierkantje of een vies woord, ik weet het ook niet. Het enige wat ik me afvroeg, was of zo'n klembord en pen en papier dan wel steriel zijn. Dat kan immers helemaal niet?
Rechterarm weer vastgebonden, nog een keer op de klok gekeken - 20 over 8 - en toen zei iemand in het Grieks: "Daar gaan we dan, jongens!" Waarna ik in de put viel.

Ik werd wakker van de anesthesist die riep: "Herr Horsten! Herr Horsten! Es war nur ein Blinddarm! Es war nur ein Blinddarm! Nichts anderes! Alles klar!"
Nou, dat vond ik toch mooi wakkerworden.


Mooi Griekenland. Wie naar de Spelen komt, doet er goed aan zich goed te verzekeren en een assistent mee te nemen voor noodgevallen. :)
Gast

Bericht door Gast »

Hio Theo

Mooi verhaal maar niet mooi wat dat systeem aan gaat.
Ik kan me er wel een beetje in verplaatsen,heb zelf in marroko en Brazilie in het zieken huis gelegen dus ik kan me aardig goed voorstellen hoe je je voeld als je daar ligt.
Bij mij voelde het of ik aan een stelletje dibielen overgeleverd was.
Als je daar binnen loopt en je ziet gewoon straat katten in en om de ok lopen dan krijg je toch een onbehaagelijk gevoel,maar het moet gebeuren want wachten kan niet en naar nederland vliegen mag niet geen enkel luchtvaart maatschapij neemt of wil je meenemen daar het risico te hoog is.
mink

theo horsten

Bericht door mink »

hallo kerel blij je weer te horen ,en dat alles goed gaat met jou.
h.g.mink
Jan Vos

Bericht door Jan Vos »

Nou dan zal ik even vertellen hoe dat in het moderne Nederland toegaat.

Mijn schoonzoon zit bij de vrouw achterop de fiets rijdt over een fietspad waar het soms erg hobbelig is door de boomwortels daar stapt hij af om even verder weer achterop te springen.

Maar als hij achterop springt valt hij voorover in de berm en zegt even later kan mijn armen en benen niet bewegen.
De dochter belt met het mobieltje het alarmnummer en krijgt de centralist van de Ambulance er voor waar bent u waarop ze de plaats beschrijfd zegt die knakker daar kunnen wij niet komen.
Ze heeft een ander echtpaar opgebeld die zijn er met de auto heen gereden en die vrouw heeft ook gebeld hetzelfde verhaal waarop zij vloekend zegt wij staan hier ook met de auto dus kunnen jullie er ook komen.

Na 1 1/2 uur is de patient op de eerste hulp van de Academisch Ziekenhuis hier worden ook alllelei onderzoeken gedaan prikken met satestokjes krassen over zijn lichaam of hij wat voelde en hij maar nee antwoorden.

Dit ging uren lang er waren 5 getuigen bij dat er een van het medisch personeel zegt nou hou nu maar op met die aanstellerij en kom van dat bed af.
Jammer dat ik er niet bij was ik had die vent ter plaatse bij de strot gegrepen, wat bleek hij had 3 glazen bier op sloeg door de shock wartaal uit dus dachten ze dat hij bezopen was terwijl iedereen die er bij was zij dat hij niet dronken was maar ja ze roken drank.

Dan zegt de andere schoonzoon wanneer behandel je een mens als mens en krijgt dus een woordewisseling met die arts.
Hierop wordt besloten een MRI SCAN te maken ja en toen bleek dat hij een DWARSLESIE had wervel 3, 4 en 5 in de NEK.
Ze hadden aan hem gesjord rechtop gezet en allemaal wel niet meer.
Dit is allemaal op tweede paasdag gebeurd.
Je had besprekingen de eerste dagen met de Neuroloog waar de hele familie bij aanwezig was zij had het steeds over de 6 wervel in de nek dit heeft ongeveer 10 dagen geduurd toen begon ze over de 3, 4 en 5 wervel wij dat heeft u nooit gezegd niemand heeft het haar ooit horen zeggen maar zij hield voet bij stuk.
Die 6e wervel was een schilvertje af gebroken dat had helemaal geen dwarslesie kunnen veroozaken maar wat een gelul.

Hij zit nu in een Revalidatiecentrum hier gelukkig dicht in de buurt er zijn daar mensen die in het weekend niet naar huis kunnen want vervoer kost € 3.00 per Km woon je in Emmen of Nieuweschans dan kan je dat wekelijks niet ophoesten met een normaal loon.
Dat is te danken aan onze lieve Bakelende.

Mijn Schoonzoon heeft een vernauwde aangeboren wervel heeft na reconstuctie van ons denk ik een soort Whiplash gemaakt en is al verlamd in de berm gevallen want normaal steek je je handen uit om je val te breken.
Hij is gelukkig een doorzetter en een apart geval zal invalide blijven maar niet zo als de prognose was liggend in bed naar het plavond starend zonder zelf iets te kunnen doen.
Hij zal nog wel een jaar te gaan hebben ik ben zo ver zie wel wat er gebeurd want weten ze zelfs daar niet daar zijn ze ook verwonderd over de resultaten die hij boekt.

Je hoot in dat Revalidatiecentrum dingen van een KIES trekken en verlamd aan de benen zijn.
Steenpuisten die naar binnen groeien een Dwarslesie.

Gr Jan
Gebruikersavatar
Eric
Berichten: 685
Lid geworden op: 22 jul 2004 00:47
Locatie: Dalfsen

Theo is Back

Bericht door Eric »

Ha die Theo,
Goed te horen dat je de dubbel rood weer uit kan zetten.
Je moet maar zo denken, elke machine moet wel eens nader onderzocht worden.
Mij is het allemaal gelukkig nog bespaard gebleven, maar over het algemeen mag ik toch zeggen dat een hoop verhalen over de kundigheid van buitenlandse ziekenhuizen te ver gezocht is.
Heb wel diverse bemanningsleden van boord zien gaan wegens ziek of zeer, maar altijd keurig behandeld weer terug gekomen.
(op drie gevallen na, één was "patient overleden", twee was "zo snel mogelijk naar huis ivm kanker" en drie ging omdat hij met zijn vingers bekneld had gezeten, en kwam terug met de diagnose "gezwel achter de ogen", wat meteen een hoop verklaarde.

Hier in Portugal hebben ze ook zo'n slechte naam.
Een (Portugese) kennis van mij woond in Nederland, maar is elke zomer twee maanden hier.
In NL werd kanker ontdekt, en na een paar maanden werd haar verteld dat ze nog maar drie maanden te leven had.
Zij wilde haar laatste maanden in Portugal doorbrengen, en is hier na twee maanden in een coma geraakt. Ze gedroeg zich niet als zieke, maar als puber die net uit mag gaan, dus het was meer een combi van ziekte, teveel drinken, weinig eten, en slapen als je in slaap viel.
Toen ze weer bijkwam, gelukkig na enkele dagen al, werd haar een vervelende boodschap gegeven. In het Portugese ziekenhuis konden ze haar Medisch verleden niet, en niemand wist ook wie het was.
Wat ze wel wisten was dat ze kanker had, en dat een operatie moeilijk zou zijn, maar niet onmogelijk.
Toen duidelijk was wie ze was, en waar ze woonde, vertelde de dokter haar dat men haar wel in het VU van Amsterdam kon opereren.
Het zelfde ziekenhuis waar ze werd opgegeven.
Afijn, door toedoen van iemand die toevallig iets negatiefs over het VU wist, is zij daags na aankomst terug in NL geopereerd.
Dat is nu 9 jaar geleden, en 7 jaar geleden is ze voor 100% genezen verklaard.
Waar lag de fout: Toen eigenljk al bij de overheid. Door de lange wachtlijsten en haar slechts 70% kans op genezen t.o.v. andere patienten die betere kansen hadden, zou ze altijd onderaan de wachtlijst blijven staan, en dus NIET op tijd geholpen worden.
Nu dus door de expertise van een Portugese arts, die één en ander dreigde aan de grote klok te hangen, een man die simpelweg met chantage gedreigd heeft, is haar leven dus toch nog gered.

Gisteravond is de hele familie weer hier aangekomen.
Ze is 43, ziet er uit als 35, heeft nog maar 1/5 van haar lever, geen milt, is gekort op darminhoud, er zijn nog wat dingen gedaan die ik zo niet meer weet, maar ze leeft weer volop.

Hier in Santiago do Caçem is net een nieuw ziekenhuis geopend.
Zo groot, je wilt het niet weten.
Alles natuurijk betaald door subsidies, maar nu is het wel de hoofdvestiging van Zuid Portugal.
Ik woon er 20km vandaan, ken een aantal mensen die er werken, heb genoeg Portugese vrienden maar vooral vriendinnen, die mij eventueel kunnen en willen helpen, een goede verzekering met de betere dekking dan de Nederlandse, maar voor minder dan de helft van het geld, dus ik weet zo net nog niet waar ik beter af ben.
Ook in Nederland zijn er te weinig verpleegkundigen om een zieke echt te helpen. Hier in Portugal bestaat een vrijwilligers vereniging die zieken die niemand hebben om hen te helpen bijstaan.

Als ik moet kiezen.........
Dan wordt het geen Nederland.
Nog niet, misschien als daar de boel eens gereorganiseerd is.
Het is hier echt geen rozekleur en maneschijn, maar ik denk dat je hier beter af bent als NU in Nederland.

Afijn,
Sterkte met aansterken, en groeten!

Eric
Rust Roest
Maar Roest Rust niet.
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Hallo Eric en Jan,

Oh, maar ik heb voor de volle 100 procent vertrouwen in de kundigheid en de betrouwbaarheid van de Griekse doktoren, dat zei ik immers al? Ik lever me daar zonder ook maar een moment aarzelen aan over, maak niet uit waar het om gaat. Ik heb de beste ervaringen hier en dat je hier een wachtlijst kunt omzeilen en je eenvoudig een plaats op de operatietafel kunt kopen, vind ik alleen maar een voordeel. In Holland zeuren ze al zo lang over privéklinieken en opereren buiten normale tijden. Iemand die het niet kan betalen, moet dan op de wachtlijst, terwijl een ander met een paar centen direct aan de beurt is. Een tweedeling, is dat dan. Dat is niet eerlijk.
Nou, dat zal dan wel en ik zou het niet juist vinden als ik voor zou gaan ten koste van een ander. Maar als ik bereid ben om te betalen voor het gebruik van de operatiekamer en de overuren van het personeel, 's avonds laat of op zondag, dan moet dat kunnen. Vind ik dan.
Het gaat ook niet stiekem of onder de tafel. Ik kreeg een keurige rekening van die kliniek in Thessaloniki die ik zo bij mijn belastingaangifte kon voegen. Die kosten zijn hier volledig aftrekbaar, zonder onder of bovengrens.

Nee, het gaat me zuiver om de ziekenhuizen en de verpleging. Dat is geen vergelijk met Holland. Op geen enkel punt. In Thessaloniki en Athene hebben ze natuurlijk uitstekende ziekenhuizen, maar de streekziekenhuizen is andere koek. Ik zal daar nu niet over gaan uitweiden, maar dat is gewoon erg slecht en ik heb zo al het een en ander gezien. Maar op de behandeling is helemaal niets aan te merken. Maandag ga ik de hechtingen laten verwijderen en dan neem ik twee dozen vreterij mee, eentje voor die meiden en eentje voor de meute doktoren en assistenten die drie keer per dag om je nest staat en heel, heel zorgvuldig te werk gaat, want daar heb ik niets over te klagen.

Als ik morgen opeens steenrijk zou zijn, kregen ze iets anders van me, iets wat zij of de patiënten nodig hebben. De kamer waar ik nu lag, had een airco, maar lang niet alle kamers op de afdeling Chirurgie hadden dat, dus ik vroeg hoe dat kwam. Let wel: toen ik er vijf jaar geleden voor het laatst lag, was er nog geen enkele kamer met airco. Oh, dat kwam dus omdat een even rijke als tevreden patiënt het ziekenhuis 10 airco's cadeau had gedaan. Ik zou bijvoorbeeld alle kamers op Chirurgie een televisie kunnen geven. 100 euro per stuk bij de supermarkt, 20 kamers, 2000 euro. Of allemaal een kleine koelkast. Of nieuwe lakens zonder gaten. Of brillen op alle wc's. Of ik zou alle lekkages in al die badkamers kunnen laten repareren zodat de vloeren droog blijven en je niet telkens je hele broek uit hoeft te trekken als je op het toilet moet gaan zitten, terwijl je toch al zo lammenadig bent en je broek aan en uittrekken een hels karwei is.

Kijk, zo gaat dat hier dan. Het ergerlijke is dan dat er geld genoeg is, maar dat het wordt gestolen, in de zakken verdwijnt van lieden die er geen recht op hebben. Maar tegen de tijd dat dergelijke praktijken zijn uitgeroeid, lig ik al lang op het kerkhof, dus het heeft geen enkel nut om me daar druk over te maken.


Plaats reactie