Andere seinen dan radioseinen

[Jos Komen (R.I.P)]

was ie doorgaans opgeborgen in een kast

Bij Nedgulf tankers lag die bij mij altijd stand-by als ik op wacht kwam, om soms van kim tot kim even gezellig op de lamp te babbelen.
Meestal tankers, vooral op BP-tankers zaten enthousiaste seiners.
Pakjesboten gaven meestal geen sjoege als je ze opriep.
En als een koerskruiser met gevaar voor aanvaring van bakboord inkwam en hij week niet bijtijds uit dan was die lamp ook wel handig om ze daar wakker te maken.

[K.Brouwer]

Tjonge, wat een losse opmerking al niet teweeg kan brengen . Dat seinen met de Aldislamp heb ik in m'n eerste jaar als 2e stmn op de Barbara vaak moeten doen. Bij Cabo Maisi
(Cuba) lag er altijd een Yankenboot die wilde weten "What ship" ( vol daglicht en de naam stond er met koeienletters op)..en where from en where to... Als we van P. Limon naar N.Y. vertrokken weer hetzelfde verhaal en wat me opviel dat op de route van Windward Passage naar San Salvador Isl. voeren ieder schip wat je 's nachts tegenkwam je ook altijd opriep. Herinner me nog steeds dat ik van een schip de bestemmingshaven Jacksonville de c en de n miste...Met het opnemen keek ik nooit recht in het seinlicht maar er net een ietsje naast, dat werkte voor mij goed.En natuurlijk een behoorlijk blocnote erbij want ik schreef op wat ik zag zonder naar m'n opschrijven te kijken.Ook had je een seinlamp op de top van de achtermast Die werd bediend door een seinsleutel welke tegen het voorschot in het stuurhuis zat. Deze heb ik zeer weinig gebruikt vanwege die seinsleutel,ging niet zo lekker als die trekker van de Aldis.Natuurlijk kan je heel snel seinen met die lamp en moet je maar afwachten hoe snel de "tegenpartij" dit op kan nemen. Denk zelf dat ik toendertijd sneller kon seinen dan opnemen. Maar ja, wij zijn dan ook "Multipurpose Men" terwijl ze bij de Marine er een voor in volle dienst hebben,daar verwacht ik dus wel meer snelheid van en dat hebben ze geweten .Ze hebben toch ook VHF doch geen hond die je daar opriep. Dat snelle opnemen hoefde je ook niet te leren daar ze altijd dezelfde oproepprocedure volgde dus als je de eerste twee letters had wist je al wat de rest zou zijn . Werd er zelfs een keer bijgehaald door een ouwe en moest overdag de scheepsnaam met daarachter "whiskey" naar de loodsboot van N.Y. seinen terwijl we dus al VHF hadden,hoef jullie toch niet uit te leggen waarom?

Groeten, K.Brouwer