Innovatie

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Innovatie

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Maar waarom die vermelding op de zeekaart ? Daarvan wordt toch zó regelmatig een nieuwe gemaakt dat die vermelding niet apart verteld hoeft te worden ?
Wat noem je regelmatig? Dieptes en hoogtes worden alleen maar bijgewerkt als er een volledig nieuwe versie van een kaart verschijnt, dus nadat er nieuwe surveys zijn gedaan waarbij ook opnieuw gelood is. Daar kan zomaar dertig of veertig jaar tussen zitten, hoor. In de titel van de kaart kun je zien in welk jaar die kaart is gemaakt en vaak ook aan de hand waarvan. Tussen twee volledig nieuwe versies van een kaart in worden de dieptes alleen maar bijgewerkt op plaatsen waar dat werkelijk van belang is. Op de papieren kaarten werd dan voor sommige delen een "verbeterblad" gemaakt dat je over het desbetreffende deel van de kaart kon plakken. Met de elektronische kaarten is ook dat uiteraard allemaal veranderd. Dit kaartje van Skutskär is een inzet van een andere Zweedse kaart, welke weet ik werkelijk niet meer. Ik weet dus ook niet meer uit welk jaar die kaart was en hoeveel tijd er inmiddels verstreken was toen ik hem gebruikte. Ik was begin zeventiger jaren kind aan huis in Skutskär, maar als die kaart ergens uit de veertiger jaren was, dan waren die dieptes daar intussen met krap 2 decimeter afgenomen. Dat is niet zo veel, maar als je die net tekortkomt onder het vlak, droom je toch mooi van de bok - zoals mijn moeder vroeger zei.

Er zit trouwens nog een aardig verhaal vast aan mijn dagen in en om Skutskär. Het was natuurlijk voor een ieder die op de Oostzee voer sowieso al een bekend haventje. Je loste er zout en kon er hout en cellulose laden. Nadat ik bij Wagenborg op eigen verzoek vrij lang als reserve-afloskapitein had gevaren - in ons toen nog unieke verlofsysteem de "dertiende man" genoemd - werd ik voor vast op de verbouwde MARKBORG geplaatst. Hoe dat precies ging, weet ik ook niet meer, maar ik meen me te herinneren dat ze zeiden dat ze andere plannen met me hadden.

---------------------Afbeelding

---------------------Afbeelding

De Markborg was in 1962 bij Amels als fraaie gladdekker gebouwd - 499 brt en 780 dwt, twee masten twee bomen, twee luikhoofden met houten luiken - maar werd in 1969 na het vervallen van de 500 brt grens en de verandering in het vervoer van gezaagd hout verbouwd. Stalen luiken van Transport Efficiency, Vlemak laadgerei. Mooier was hij er niet op geworden, maar hij was nu 819 brt en kon 140 ton meer laden. De 400 pk Industrie bleef en dat was niet zo erg veel power voor dat schip. Maar we kregen Sempress brugbediening en Atlas radar en een Brown autopilot en de accomodatie bleef even comfortabel als voorheen, dus daar viel best mee te varen en op te leven. Ook dat was toen innovatie, dus we zijn on topic. :wink:

Of het door het tonnage kwam dat de Markborg nu kon meenemen of dat er een andere reden was, dat weet ik niet en dat doet ook niet ter zake, maar ik kreeg min of meer een vaste dienst op Skutskär. Ik was er kind aan huis en de agent aldaar was een bijzonder geschikte vent waar ik goede vrienden mee werd. Hij woonde met een aardige vrouw en twee mooie kinderen in een fraai huis en daar bracht ik heel wat tijd door. Verder bracht hij me in contact met allerlei interessante mensen. Dat voert hier nu allemaal wat ver, ook het feit dat ik een keer voor loods heb gespeeld in Skutskär en in die valse hoedanigheid een Deen naar zijn laadplaats bij de zagerij heb beloodst. Een verhaaltje apart. Dat ging allemaal prima, al keek die Deen me zo nu en dan ook wat vreemd aan, maar toen we na afloop aan een bakkie koffie met een cognacje zaten en ik geen loodsbriefje kon produceren dat hij moest tekenen, viel ik door de mand en moest ik hem de waarheid vertellen: dat de agent me zover had weten te krijgen dat ik voor loods speelde omdat die Deen moest gaan laden en anders uren op een loods had moeten wachten terwijl er twee ploegen bootwerkeers klaarstonden die met een vork ventetid begonnen te schrijven.

----------------------Afbeelding

Maar nu dan wat dat kaartje betreft en die dieptes en al die prikken en de landhöjning en zo: ik voer al een mooi poosje in dat dienstje, toen Jan van Niejenhuis - hier al eerder genoemd - me vroeg of ik de diepte langs de kade waar we zout losten eens wilde checken en verder ook alles eens wilde opnemen wat verder van belang was. Zie het kaartje hierboven. Hij wilde namelijk weten of het mogelijk was om daar met de PRINSENBORG en de NASSAUBORG zout te te gaan lossen. Die waren ook verbouwd en twaalf meter verlengd en van krap 1000 dwt naar 2250 dwt gegaan. De Markborg was 58 meter lang en de Prinsenborg was 82 meter geworden. Ik heb toen in twee reizen in telkens twee dagen dat hele haventje gesurveyd. Nou ja, helemaal... de inloop en de ruimte waarin je moest manoeuvreren en natuurlijk de diepte langs de kade. Ik had al een vizierkompas en een nauwkeurige loodlijn was snel gemaakt. Het was beide keren prachtig mooi weer en dus was het goed toeven, met twee man in de boot en maar peilen en maar loden en maar aantekeningen maken.

Maar toen bleken er dus nogal wat verschillen te zijn met de dieptes die op de kaart aangegeven stonden. Langs de kade was het een zootje omdat daar nodig gebaggerd moest worden, alleen had die papierfabriek - toen onderdeel van Stora Kopperberg - zoveel gif en zware metalen geloosd, dat die baggerspecie bij wijze van spreken door mannen in ruimtepakken behandeld moest worden en dus begonnen ze daar liever niet aan. Maar het kon wel, dat lossen van de Prinsenborg. Je moest dan niet gewoon midden langs de kaai gaan liggen, maar zoveel mogelijk naar achteren en dan voorin beginnen met lossen en geleidelijk naar voren schuiven, de onderzeese heuvel op, zeg maar. Ik had daar een fraai rapport van gemaakt, compleet met een paar doorzichtige plastic sjablonen waarmee ik kon laten zien hoe dat dan moest. Mijn eigen kopie van dat rapport is helaas aan het eind van mijn vorige leven zoek geraakt, samen met nog veel meer waardevolle zaken, dus dat kan ik niet meer laten zien. Maar Jan van Niejenhuis had wat hij wilde. Niet lang daarna werd ik overgeplaatst naar de Prinsenborg en mocht ik mijn bevindingen in de praktijk gaan toetsen. :-D Dat ging allemaal goed. Of ze in Skutskär ooit aan baggeren toe zijn gekomen, weet ik niet. Ik ben er al een mooi poosje niet meer geweest.

Maar met die landhöjning moet je in voorkomende gevallen, als het erg nauw steek, dus wel degelijk rekening houden, Jan.
--------------

Gebruikersavatar
Coco E
Berichten: 305
Lid geworden op: 24 sep 2013 21:56
Locatie: Oegstgeest

Re: Innovatie

Bericht door Coco E »

Theo Horsten schreef: 07 dec 2017 14:36als je nog altijd in je vroegere vak geïnteresseerd bent,
Mijn laatste radar ervaringen zijn een lezing over FM radar bij Correct in Rotterdam (was niks nieuws), en een jaar of tien geleden heb ik nog enkele jaren bij CHL Katwijk gewerkt aan de Artemis radar Mark-4 op een nul uren contract. Principieel is radar nog hetzelfde, maar er worden andere componenten gebruikt die veel betrouwbaarder zijn.
Even goed kwamen er regelmatig printen ter reparatie. De tijd om te stoppen was aangebroken toen de secretaresse mij opa begon te noemen, toen hield ik het verder maar voor gezien.

Wat betreft de problematiek van het opmerken van kleine vaartuigen zou ik persoonlijk toch wedden op het AIS als oplossing. Als een klein vaartuig een AIS transponder vaart (499 eurootjes bij George Kniest), dan krijgt het onbemande grote schip dezelfde response als van zijn collega grote schip, op bijna dezelfde afstand.

Ik ben al jaren een fan van AIS en heb er zelf ook een a/b van mijn tegenwoordige zeilboot. Op de kaart hieronder steken we de Maasgeul over. Met een muisklik krijg je alle benodigde bijzonderheden in het scherm linksboven te zien. In dit voorbeeld de MSC Tanzania, die mooi voor ons over ging.
De kaart is een screen print van de oude laptop waarop de GPS en de AIS zijn aangesloten, met de afstandsbediening van de stuurautomaat onder handbereik.

Groeten,

Koos van der Elst
Maasgeul 2012.jpg
Maasgeul 2012.jpg (298.39 KiB) 4520 keer bekeken
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10540
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Innovatie

Bericht door jdbvos »

Dank je Theo
De kaarten worden dus niet zo vaak vernieuwd...
Nou ja: aan die skären verandert ook niet zo veel, natuurlijk...
Mooi bootje, die Markborg...en idd: die verbouwing maakte haar niet mooier.
Maar door die innovatie verdiende ze beter voor de baas :-D
Ja, die Wiebe Amels....die wist wel hoe een schip te bouwen...
En ook hij was zeer innovatief: ik meen de 1e bouwloods met verstelbare werkvloer ter wereld... Daar zijn heel veel bouwers uit de wereld wezen kijken

topic, topic.. :lol:

Mooi plaatje, Koos. Je kunt zien waar je haar van de stuurautomaat pakte, vlgs mij...ineens wordt het rode lijntje een beetje een zwalklijntje...
Oost, west...ook best
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Innovatie

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Nou ja: aan die skären verandert ook niet zo veel, natuurlijk...
In zoverre dat die sinds 1800 ook zo'n anderhalve meter omhoog zijn gekomen en dat de dieptes met eenzelfde getal zijn afgenomen. Nou is het daar in die dik tweehonderd jaar zo vaak opgenomen dat we ons daar geen zorgen over hoeven te maken. De kaarten zijn allemaal up to date. Wel is het zo hier en daar in de scheren duidelijk te zien, je moet alleen weten waar je moet kijken. Ergens in de Baltic Pilot wordt het genoemd en ik heb zojuist nog even gezocht, maar ik kan het zo gauw niet vinden. Daar vind je ergens dat er op sommige plaatsen tegen een steil oplopend stuk steen ringen zitten waar je vroeger, heel lang geleden, aan vast kon maken. Alleen zitten die nu veel te hoog! :-D

Nee, bepaald mooi was de Markborg na de verbouwing niet en hij ving ook verdomd veel wind. Maar ik heb er toch met plezier op gevaren en leuke dingen mee beleefd. Zo voeren wij nog steeds op Skutskär en het werd winter en er kwam ijs in de Oostzee en in de Bothnische Golf te liggen. Op zeker moment werden er restricties vastgesteld voor de noordelijke Oostzee en de Bothnische Golf. Dat betreft dan de mate van ijsversterking van een schip en het deadweight. De Markborg had geen enkele ijsversterking, maar door die verbouwing was het deadweight zo groot geworden dat we in theorie nog naar Skutskär mochten - dat wil zeggen: dat we dan op ijsbrekerhulp mochten rekenen. En dus meldde mijn vriend de agent daar in Skutskär ons aan bij het ijsbureau in Stockholm. Hij had daar een vrind zitten die de dienst uitmaakte, dus daar ging hij rechtstreeks heen. Maar die vrind op het ijsbureau keek eens in de boeken en zei: "Ja, vanwege het deadweight zou hij mogen komen, maar hij heeft maar 400 pk en daarom mag ik hem weigeren." Maar ja, na wat geklets en ouwejongenskrentebollen kreeg hij toch toestemming. We kwamen aardig ver, maar in het Alands Hav lag voor iedereen al te veel ijs en dus moesten we daar met een ijsbreker in konvooi doorheen. Die ijsbreker had klaarblijkelijk ook zijn instructies gekregen, want hij nam ons, zonder dat ik iets hoefde te vragen, als nummer één achter zich aan, het beste plekje met de schoonste rinne. Dat ging gesmeerd, zeg. Maar ja, toen kwamen we het Alands Hav uit en werd het een stuk gemakkelijker... voor schepen met ijsversterking en voldoende pk's en toen hield die schipper van de ijsbreker zijn toespraakje en zei dat hij het konvooi ging verlaten en dat hij de Markborg nu aanwees als konvooileider en iedereen verzocht naar de aanwijzingen van dat schip te luisteren. Allemaal een goede reis gewenst en een behouden aankomst in de bestemmingshaven en tot een volgende keer.
Nou ja, toen hij weg was en er geen rinne meer was, kropen wij al spoedig vooruit met onze miezerige vierhonderd pk. Ik ben vandaag de dag nog steeds blij dat iedereen zo fatsoenlijk was om niks te zeggen, maar ons gewoon aan beide kanten voorbij ging en al spoedig uit het gezicht verdween. :-D We hebben daar nog veel om moeten lachen. Willem Vollenbrock was machinist en die kon dat prachtig nadoen: "This is your convoyleader! Follow me!"
We zijn lang bezig geweest om in Skutskär te komen en zouden het niet eens hebben gered als mijn vrind niet opnieuw met zijn maat in Stockholm had gebeld. Toen verscheen de ijsbreker weer, besteedde er verder geen woorden aan, nam ons met twee draden op zijn achterschip en scheurde ons met groot geweld waarbij ik bang was dat hij onze bolders van dek zou scheuren, tot vlak voor Skutskär. Het was gelijk onze laatste reis voor die winter.
----------------
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10540
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Innovatie

Bericht door jdbvos »

Mooi verhaal...en ik zie het zó voor me...
Er gebeurden wel vaker vreemde dingen bij die ijsvaart... Voor mij, ik heb er professioneel 1 meegemaakt, en was voor mij voldoende om liever in korte broek in zone 3 te zitten; ik vond 3-4-5 week op zee zeer prettig...iig prettiger dan 3-4-5 dagen door ijs te rammen.
Nee, dan liever ijs op de verdampers, of nóg beter: op je bordje na de warme prak...moet het wel een beetje zijn bewerkt, en niet zo'n brok rechtstreeks vanaf die verdamper... :lol:

Maar met de innoviteiten van moeder-aarde, met haar zeespiegelstijgingen, hangen die ringen wellicht over enige tijd weer op de 'juiste hoogte'
Geschiedenis schijnt zich te herhalen...
Dan gaan ze in de toekomst misschien ijsrammend naar de Carieb.
De enige universele wetten van 'De Schepper' zijn oa de wet op behoud van energie....als het leven nou een energie is (hoe meer bijv. mensen, hoe minder andere natuur, en omgekeerd), beleven we dat wellicht "in de herhaling"; zo niet, beloeren we het wel door een gaatje in de wolken :mrgreen:
Zó zeg...wordt ik ff filosofisch na m'n uitsmijter als lunch...
't is me de uitsmijter wél :-D
Oost, west...ook best
Gebruikersavatar
Jinny
Berichten: 2199
Lid geworden op: 09 sep 2017 13:34

Re: Innovatie

Bericht door Jinny »

Ik heb je verhaal met een grote grijns zitten lezen Theo..
Je wordt al geboren
Je wordt al begraven
Waarom zou je ook nog worden geleefd?
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Innovatie

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

------------------
Ik vond ijsvaren prachtig, ook al stond je dagenlang op je - soms ijskoude - platvoeten. Maar dat gedoe met ijsbrekers en in konvooi, prachtig.
Soms ook wel eens een angstig moment, zoals die keer dat we in een donkere nacht helemaal achteraan in het konvooi voeren en het ijs plotseling begon te kruien en over de verschansing begon te kruipen. Dat beeld van die grote ijsbreker die na mijn benauwde brul over de vhf vanaf de kop van het konvooi naar me toe kwam stuiven, volle kracht, al zijn schijnwerpers aan, slingerend met zijn tanks en met een enorm lawaai van brekend ijs, dat zal ik nooit vergeten. Vlak langs ons heen, eerst langs de lage kant om ruimte te maken, toen terug langs de hoge kant waarna hij ons meenam naar de kop van het konvooi. En verder gingen we weer.

Hoe dat dan in de toekomst moet gaan: met onbemande schepen achter een onbemande ijsbreker aan, dat zal vast nog wel enige studie vergen. :roll:
Maar misschien heeft Jan gelijk en is het tegen die tijd zover opgewarmd dat er 's winters geen ijs meer in de Oostzee komt.
Gebruikersavatar
Jinny
Berichten: 2199
Lid geworden op: 09 sep 2017 13:34

Re: Innovatie

Bericht door Jinny »

Pfff, zou mij even dun door de broek lopen denk ik...
Je wordt al geboren
Je wordt al begraven
Waarom zou je ook nog worden geleefd?
doppie
Berichten: 96
Lid geworden op: 31 dec 2014 23:12

Re: Innovatie

Bericht door doppie »

hallo
kijk naar binnenvaart
actueel nieuws
10 dec 21 uur 19
gr doppie
Gebruikersavatar
Joost.R
Berichten: 14409
Lid geworden op: 22 feb 2005 18:30
Locatie: Noord-Brabant.

Re: Innovatie

Bericht door Joost.R »

Eco Marine Power to study use of Artificial Intelligence in research projects

Neural Network Console provided by Sony Network Communications to be utilized to improve control algorithms and analyze research data

To further enhance its research capabilities Eco Marine Power announced Friday that it will begin using the Neural Network Console provided by Sony Network Communications Inc., as part of a strategy to incorporate Artificial Intelligence (AI) into various ongoing ship related technology projects including the further development of the patented Aquarius MRE (Marine Renewable Energy) and EnergySail.
E 1.jpg
E 1.jpg (89.24 KiB) 4255 keer bekeken
Caption: Aquarius MRE® Technologies and Project Partners.

The Neural Network Console is an integrated development environment using deep learning for AI creation and has been used in deep learning applied technology development within Sony since 2015. Various functions are included such as recognition technology and a full-fledged GUI (graphical user interface) and these allow for deep learning programs to be developed.

Deep learning refers to a form of machine learning that uses neural networks modelled after the human brain and is notable for its high versatility with applications in a wide variety of fields including signal processing, and robotics.

An initial area of focus will be on studying how the Neural Network Console and AI can assist with the development of the automated control system for EMP’s EnergySail.
This system automatically adjusts the position of the EnergySail depending on a number of variables including wind speed and direction. It is also envisaged that AI will be useful in helping to analyze the results of computer simulations related to the Aquarius Eco Ship.

“All of our solutions include a level of automation however we see opportunities to expand on this by using artificial intelligence and deep learning to improve control algorithms, analyse results and develop future systems”, commented Greg Atkinson, Chief Technology Officer at Eco Marine Power. “In addition we intend to explore how recognition technology and sensors can be integrated together to control not only our systems, but other systems and equipment on ships especially in regards to the use of renewable energy on ships”.

About Eco Marine Power
Eco Marine Power Co. Ltd. (EMP) is an internationally focused technology company that develops renewable energy based fuel saving and emission reduction solutions for ships including passenger ferries, survey ships, oil tankers and cargo vessels. These technologies include the EnergySail®, Aquarius MASTM and Aquarius MRE®.
EMP also develops sustainable ship concepts that incorporate the latest renewable energy technologies and is currently working on a number of design projects including Aquarius Eco Ship and Aquarius Unmanned Surface Vessel (USV). The company is based in Fukuoka, Japan.

Source: EMP


Plaats reactie