5 mrt '17, jdbvos schreef: ↑05 mar 2017 19:11
Ik heb destijds heel wat keren gebeden of ons lieve heer eventjes een week lang benzine kon laten regenen in dat godvergeten kutland, en meteen daarna een onweersbuitje...
Of dat eoa schip uit Verweggistan eens zou vergeten z'n achtertrosje los te gooien en dat hele Nigeria de vergetelheid in zou slepen.
Al terugbladerend, kwam ik deze posting tegen en kan niet nalaten om te reageren op deze quote over dit "godvergeten kutland". Wel door de ogen van een landrot, maar veel (bijna alles) in Nigeria houdt verband met olie, havens, corruptie, geweld en ga zo maar door.
In augustus 1977 maakte ik een studiereis naar Nigeria om de methodes en problemen van de Nederlandse baggeraars te inventariseren. Na afloop van de reis, zei ik met volle overtuiging: nooit wil ik ooit nog één voet zetten in dit g.v.k.land.
Zo maar wat gebeurtenissen:
Vliegveld
Bij aankomst op het lichtelijk chaotische vliegveld van Lagos, hadden we te maken met douane, die ons moest inklaren. We hadden gehoord dat een briefje van tien Dollar in je paspoort de zaken uitermate bespoedigt en zo geschiedde. Later hoorden we dat er sinds enige tijd een anti-corruptiepolitie actief was, maar het probleem in Nigeria is altijd dat zo'n eenheid binnen no-time ook weer corrupt is.
Baggeraars
De werknemers van de aannemers die we bezochten, waren over het algemeen hardwerkende en nuchtere Hollanders. Er waren er ook bij die verslaafd waren aan het Nigeriaanse leven in de vorm van goed verdienen, (heel) veel booz en makkelijk te verkrijgen en zeer gedienstige bijslapen. Die hadden een bijzonder soort blik in de ogen dat je dacht, jij kan nooit meer aarden tussen de molens en de klompen.
Shell compound
Wij kregen een dag gastvrijheid in de compound van Royale Schelp in de Delta en daar kregen we wat inside verhalen te horen. Een jaar eerder was er een staatsgreep geweest, waarbij het ene zooitje generaals stuivertje wisselde met een nieuw zooitje. Van het ene moment op het andere ben je dan geen generaal meer maar een slechterik en daar moet mee worden afgerekend. De schelpenliefhebbers vertelden dat de executie op TV werd uitgezonden in de vorm van een aantal palen op het strand waar met mitrailleurs langs werd gemaaid. We hadden eigenlijk niet willen kijken, zeiden ze, maar toen puntje bij paaltje kwam, hadden ze allemaal gekeken.
De Grote Schelp zorgt goed voor zijn schelpjes en als gevolg van de onrust in het land hadden ze wat voorzorgsmaatregelen genomen. In elk appartement had iedereen een vluchtkoffer onder z'n bed liggen. Op de tannisbaan van de compound stond een helicopter startbereid en die zou ze naar een voor de kust liggend schip vliegen. En vandaar naar een naburig land, dat hopelijk wat rustiger zou zijn.
Verkeersdiscipline en hoe te handelen bij aanrijding
Vermoedelijk heeft en houdt Lagos het wereldrecord verkeerschaos en ongedisciplineerd rijden. Om het toch een beetje in de hand te houden, worden er door de politie af en toe stipheidsakties gehouden. Dat houdt in dat een verkeersovertreder openbaar wordt afgeranseld. En dan is het weer een paar dagen (ietsje) minder chaotisch.
Wij kregen ongevraagd advies over het zelf achter het stuur zitten. Niet dat we dat ook maar enigszins van plan waren. Want zelf rijden werd heel sterk afgeraden, maar als je daar werkt is het niet altijd handig om afhankelijk te zijn van een chauffeur. Dus sommige baggeraars reden toch zelf. Dan is er altijd de mogelijkheid dat je onverhoopt een aanrijding hebt met b.v. een overstekend kind. Een kleine kans, want alle Nigeriaanse kinderen gedragen zich uiterst gedisciplineerd. Na zo'n aanrijding kan je een paar dingen doen. Ten eerste, uitstappen en kijken of je kan helpen. Niet doen, want je wordt gelynched door de mob, d.w.z. familie en goede vrienden. Ten tweede, hard wegrijden. Niet doen, want de kans is groot dat je nummer wordt genoteerd en je wordt opgespoord. Ze gooien je minimaal een paar dagen in het cachot en de politie ziet elke witman als een potentiële melkkoe. Ten derde en de enige goede reaktie, hard rijden naar het dichtsbijzijnde politieburo en bescherming zoeken.
Nergens zeker van
Er zijn weinig dingen zeker in dit land en dat geldt zeker voor reserveringen. Een hotelreservering met schriftelijke bevestiging wordt vriendelijk bekeken en even vriendelijk afgewezen, wai weete van naks signor. Zonder goede kruiwagen of voldoende Naira's of Dollars kan je het slapen dus wel vergeten. Hetzelfde geldt voor reserveringen op binnenlandse vluchten. Als je denkt met een uitgereikte instapkaart zeker te zijn van een plaatsje in het vliegtuig, moet je niet achteraan in de rij gaan staan, want dan blijf je moederziel alleen achter op het platform.
In ons gezelschap was een wat oudere man van Smitweld Nijmegen. En die kon na een paar dagen niet meer tegen de Nigeriaanse sfeer en vooral niet tegen steeds die onzekerheid over alles. 'k Wil naar huis, zei hij.
Taxi's
Bij aankomst waren we buiten het stationsgebouw praktisch aangerand door taxichauffeurs, die hun diensten aanboden. Slim als wij waren hebben we een deal gesloten met een betrouwbaar (sic) uitziende chauffeur om voor een vast bedrag ons een week te vervoeren. Prima plan, maar een kleine hik was dat in Lagos de auto's afwisselend op even en oneven dagen alleen met even en oneven nummers mogen rijden. Niet dat door die maatregel de verkeerschaos ook maar iets minder werd. Maar elke Nigeriaan heeft wel een familielid of een beste vriend die dan de verboden dag wil opvullen.
Bij het vertrek werden we keurig afgezet door onze vaste chauffeur bij het vliegveld en toen wilde hij meer geld dan het afgesproken bedrag, uiteraard. We waren het na een week zo zat allemaal, dat we hem bijna het vliegveld hebben rondgeschopt. Achteraf maar beter ook dat we het niet hebben gedaan, want ze hebben altijd wel een familielid of beste vriend die even wil helpen het probleem op te lossen.
Het is natuurlijk niet netjes om een heel volk over één kam te scheren en het kunnen natuurlijk nooit allemaal SOB's zijn, want we hebben ook hele aardige Nigerianen ontmoet. Het is uiteraard een zeer subjektief iets, maar ik denk dat ze te snel rijk zijn geworden, doordat ze makkelijk olie uit de grond konden halen (of het af te tappen van de Schelpleidingen). Het gevoel had ik af en toe, dat het net leek alsof ze je haten.
Adri