Warm hé.......
-
Johan
Warm hé.......
Het is weer lekker warm....Ik heb weer een zelfgemaakte luchthapper van een ouwe bierdoos door mijn poort heen gestoken.....Eindelijk een beetje wind....
- WhatsApp Image 2020-02-16 at 17.04.35.jpeg (155.25 KiB) 1301 keer bekeken
Johan het zo zo warm dat de ................................. afijn zo iets dus. Een lekkere koude toeter een fan op high speed , dan moet het lukken. In de tropen daar is het pas warm, dus niet zeuren. We wilden zo graag zomer welnu hier is de zomer.
Eindelijk gelukt in te loggen dus mij hoor je niet zeuren.
Huug
Eindelijk gelukt in te loggen dus mij hoor je niet zeuren.
Huug
-
Ruud (R.I.P.)
-
Jos Komen (R.I.P)
Vroeger lagen we een week in Santos en dan liepen we echt niet te klagen over de hitte.
Als je daar een nachtje doorbracht met je Amore in een obscuur hotelletje waar je de kakkerlakken eerst zoveel mogelijk om zeep hielp om daarna een zweterige nacht door te brengen en 's ochtends weer aan dek stond en om 5 uur weer de wal opstoof om je laatste geld er doorheen te jagen...
Dit waren toch die mooie ouwe tijden?
Mucho calore.
En nu hier de temperatuur een paar dagen boven de 25 graden is lopen we te zemelen.
Ik doe er net zo hard aan mee hoor!
Het wordt tijd dat we een ECHTE reunie gaan houden.
Op een eerlijk schip een reisje maken langs al die havens in Zuid Amerika.
Ben echter bang dat de echtgenotes niet zo enthousiast zullen zijn.
All the best
Jos
Als je daar een nachtje doorbracht met je Amore in een obscuur hotelletje waar je de kakkerlakken eerst zoveel mogelijk om zeep hielp om daarna een zweterige nacht door te brengen en 's ochtends weer aan dek stond en om 5 uur weer de wal opstoof om je laatste geld er doorheen te jagen...
Dit waren toch die mooie ouwe tijden?
Mucho calore.
En nu hier de temperatuur een paar dagen boven de 25 graden is lopen we te zemelen.
Ik doe er net zo hard aan mee hoor!
Het wordt tijd dat we een ECHTE reunie gaan houden.
Op een eerlijk schip een reisje maken langs al die havens in Zuid Amerika.
Ben echter bang dat de echtgenotes niet zo enthousiast zullen zijn.
All the best
Jos
-
Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14437
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Herinner ik me dat goed?
:D :D :D 
Mucho Calores!
Herinner ik me dat goed?? Had dat iets met reuzel te maken of zo??
We lagen in La Salina op Lake Maracaibo en toen zakte de Aircon Koelwaterpomp in elkaar en vervolgens de Aircon condensor naar de kloten! Mijn God wat was ik blij dat het niet op mijn havenwacht gebeurde want TOEN brak de beroemde pleuris uit en DAT was een slechte zaak voor assistenten (oftewel 7de machinisten om deze bijzonder dis-respectvolle titel van onze Kombuisbaas Komen eens FF an te halen!)
De pleuris brak uit en de REUZEL bleef lopen!! EN een lappie in je klauwtjes als je langs de trapleuning de vetloods in ging!
Ze zijn tegenwoordig niks meer gewend!
Mucho Calores!
Herinner ik me dat goed?? Had dat iets met reuzel te maken of zo??
We lagen in La Salina op Lake Maracaibo en toen zakte de Aircon Koelwaterpomp in elkaar en vervolgens de Aircon condensor naar de kloten! Mijn God wat was ik blij dat het niet op mijn havenwacht gebeurde want TOEN brak de beroemde pleuris uit en DAT was een slechte zaak voor assistenten (oftewel 7de machinisten om deze bijzonder dis-respectvolle titel van onze Kombuisbaas Komen eens FF an te halen!)
De pleuris brak uit en de REUZEL bleef lopen!! EN een lappie in je klauwtjes als je langs de trapleuning de vetloods in ging!
Ze zijn tegenwoordig niks meer gewend!
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
-
Theo Horsten (R.I.P.)
La Salina, Maracaibo... Daar moest ik een oud lijk van een tanker weghalen - de Lagoven Maracaibo.
Die was helemaal leeggeroofd. Er zat nergens meer een koperen patrijspoort in. Moesten we voor de sleepreis allemaal af gaan blinden.
En ook nog eentje in Puerto la Cruz. Dat was de Griekse Dorios.
Die had bodemschade en was een CTL. Had daar bovenop dat eiland gezeten waarvan de naam me ontschoten is, maar het is een beroemd natuurreservaat. Boze tongen beweerden dat ze het met opzet hadden gedaan. Die kapitein lachte alleen maar als ik daarover wilde praten.
Die moesten in tandem naar Taiwan worden gesleept, maar het duurde nogal voordat we dat ding uit La Salina weg mochten halen.
We - mijn vrouw en ik - zaten in het Intercontinental Maracaibo en de eerste dag dat ik met de agent naar la Salina reed, zei ik dat het elke dag toch wel een heel eind zou zijn.
"Waarom ga je dan niet in een hotel in La Salina zitten?" zei hij.
Nu vond ik La Salina niet direct een plaats om samen met mijn vrouw te zitten, maar hij zei dat ze daar ook een Hilton hadden. Dat wilde ik aanvankelijk niet geloven, maar het bleek werkelijk waar te zijn. Het Cabimas Hilton. Gerund door een Hollander.
Wij daar gaan kijken en ik tegen die manager gezegd dat ik waarschijnlijk weken zou moeten blijven, samen met mijn vrouw, maar dat ik de kamers nogal klein vond. Of hij niet iets groters, had, een suite bijvoorbeeld.
"Alleen de Presidentiële Suite," zei hij.
Ik vroeg wat die dan wel kostte. Vijhonderd dollar per nacht, zei hij. Ik zei dat ik dat wat te veel vond en of het niet een tikkie minder kon. Hij had hem nu sowieso leeg staan en als de president van de republiek onverwacht zou komen, zou ik gaarne bereid zijn om de suite onmiddellijk te ontruimen.
Driehonderd, zei hij.
Ik zei dat ik het nog steeds te veel vond.
Enfin, we werden het op den duur eens op 150 dollar, maar dan wel met de volledige service, dat wil zeggen een eigen bediende en elke dag vers fruit op de kamer.
Daar hebben we toen twee maanden gezeten. Dat lijkt misschien mooi, maar dat is iets verschrikkelijks. Twee maanden aan het zwembad zitten.
Twee maanden lang telkens weer datzelfde menu van het restaurant afwerken, want buiten het hotel was niets waar je je vrouw nu eens leuk mee naar toe kon nemen.
Maar, we hadden dus een aardig kamertje. Met twee slaapkamers, twee badkamers en een volledige keuken. :D
La Salina, praat me er niet van... Het was er warm en het was een zwaar leven.
Die was helemaal leeggeroofd. Er zat nergens meer een koperen patrijspoort in. Moesten we voor de sleepreis allemaal af gaan blinden.
En ook nog eentje in Puerto la Cruz. Dat was de Griekse Dorios.
Die had bodemschade en was een CTL. Had daar bovenop dat eiland gezeten waarvan de naam me ontschoten is, maar het is een beroemd natuurreservaat. Boze tongen beweerden dat ze het met opzet hadden gedaan. Die kapitein lachte alleen maar als ik daarover wilde praten.
Die moesten in tandem naar Taiwan worden gesleept, maar het duurde nogal voordat we dat ding uit La Salina weg mochten halen.
We - mijn vrouw en ik - zaten in het Intercontinental Maracaibo en de eerste dag dat ik met de agent naar la Salina reed, zei ik dat het elke dag toch wel een heel eind zou zijn.
"Waarom ga je dan niet in een hotel in La Salina zitten?" zei hij.
Nu vond ik La Salina niet direct een plaats om samen met mijn vrouw te zitten, maar hij zei dat ze daar ook een Hilton hadden. Dat wilde ik aanvankelijk niet geloven, maar het bleek werkelijk waar te zijn. Het Cabimas Hilton. Gerund door een Hollander.
Wij daar gaan kijken en ik tegen die manager gezegd dat ik waarschijnlijk weken zou moeten blijven, samen met mijn vrouw, maar dat ik de kamers nogal klein vond. Of hij niet iets groters, had, een suite bijvoorbeeld.
"Alleen de Presidentiële Suite," zei hij.
Ik vroeg wat die dan wel kostte. Vijhonderd dollar per nacht, zei hij. Ik zei dat ik dat wat te veel vond en of het niet een tikkie minder kon. Hij had hem nu sowieso leeg staan en als de president van de republiek onverwacht zou komen, zou ik gaarne bereid zijn om de suite onmiddellijk te ontruimen.
Driehonderd, zei hij.
Ik zei dat ik het nog steeds te veel vond.
Enfin, we werden het op den duur eens op 150 dollar, maar dan wel met de volledige service, dat wil zeggen een eigen bediende en elke dag vers fruit op de kamer.
Daar hebben we toen twee maanden gezeten. Dat lijkt misschien mooi, maar dat is iets verschrikkelijks. Twee maanden aan het zwembad zitten.
Twee maanden lang telkens weer datzelfde menu van het restaurant afwerken, want buiten het hotel was niets waar je je vrouw nu eens leuk mee naar toe kon nemen.
Maar, we hadden dus een aardig kamertje. Met twee slaapkamers, twee badkamers en een volledige keuken. :D
La Salina, praat me er niet van... Het was er warm en het was een zwaar leven.
-
Jos Komen (R.I.P)
La Salina
Ik heb slechts één keer het genoegen mogen smaken om in La Salina te laden.
Met de Gulf Hollander maakten we reisjes Escravos Nigeria (een verhaal apart) naar Portland Maine.
Een paar dagen voor aankomst portland kregen we te horen dat we voor de verandering in La Salina zouden gaan laden.
Jaren geleden heb ik een verhaal geschreven, wat op scheepspraat staat.
http://www.scheepspraat.nl/drugstore.htm
Maar dat is typisch een verhaaltje wat niet op ware feiten berust maar een beetje aangepast.
Wat wel op ware feiten berust is dat ik van 00.00 uur tot 06.00 uur in La Salina als derde stuurman aan dek stond tijdens het laden van die heerlijke vluchtige crude die ze daar hadden.
Wel ander spul dan in de PG of Escravos, alhoewel de Escravoscrude ook weer anders was dan het spul uit Mina Al Ahmadi of Ras Tanura.
Om zes uur waren we bijna afgetopt en ik kreeg de opdracht om de wal op te gaan om de bemanning, die massaal de wal opgestoven was terug aan boord te halen.
Daarna kon ik mijn kooi induiken en hoefde ik niet bij het Voor en Achter aanwezig te zijn.
Het stapcentrum was niet ver verwijderd van de poort, een pleintje met vier kroegen en daartussenin stonden de peeskamertjes.
Uiteraard waren de kroegen nog open en ik trof daar een slapende olieman aan, met zijn hoofd op een tafeltje.
De dame achter de bar, die bij daglicht als je nuchter bent een beetje tegenviel, vroeg me of een trinkie wilde.
Daar was ik eigenlijk wel aan toe, dus een cuba libretje ging er wel in.
De olieman was inmiddels ontwaakt en bestelde er ook eentje.
Ik vroeg hem waar de andere maten waren, die bleken dus in die peeskamertjes te liggen.
Dus ik overal op de deur rammen en kreeg als antwoord: "Oprotten, eerst nog een Early Morning Fock" of iets dergelijks.
De mamasan had dit soort taferelen meer meegemaakt en speelde hier handig op in door een bloedmooi meisje op me af te sturen, die me uitnodigde om in afwachting van de komst van de maten even een trinkie te nemen.
Ik was meteen tot over mijn oren verliefd en nam ieder drankje van haar aan wat ik vreemd genoeg niet hoefde te betalen.
En Una trinkie para me was er ook niet bij. Eigenlijk hadden er toen alarmbellen moeten gaan rinkelen, maar ik had de hele nacht aan dek gestaan en aan afsluiters lopen draaien, want alle matrozen waren de wal op. "Stuur, je kan toch zelf die paar afsluitertjes wel open of dichtdraaien" vroegen de matrozen van de wacht.
Natuurlijk, ga maar lekker de wal op.
Inmiddels waren de boys na hun laatste nummertje er ook gezellig bij komen zitten.
Toen ik het echt gezellig begon te vinden kwam de eerste stuurman de tent in en werd ik ondersteund door een handlanger en de zevende machinst aan boord en in mijn kooi gepiekeld.
All the best
Jos
Met de Gulf Hollander maakten we reisjes Escravos Nigeria (een verhaal apart) naar Portland Maine.
Een paar dagen voor aankomst portland kregen we te horen dat we voor de verandering in La Salina zouden gaan laden.
Jaren geleden heb ik een verhaal geschreven, wat op scheepspraat staat.
http://www.scheepspraat.nl/drugstore.htm
Maar dat is typisch een verhaaltje wat niet op ware feiten berust maar een beetje aangepast.
Wat wel op ware feiten berust is dat ik van 00.00 uur tot 06.00 uur in La Salina als derde stuurman aan dek stond tijdens het laden van die heerlijke vluchtige crude die ze daar hadden.
Wel ander spul dan in de PG of Escravos, alhoewel de Escravoscrude ook weer anders was dan het spul uit Mina Al Ahmadi of Ras Tanura.
Om zes uur waren we bijna afgetopt en ik kreeg de opdracht om de wal op te gaan om de bemanning, die massaal de wal opgestoven was terug aan boord te halen.
Daarna kon ik mijn kooi induiken en hoefde ik niet bij het Voor en Achter aanwezig te zijn.
Het stapcentrum was niet ver verwijderd van de poort, een pleintje met vier kroegen en daartussenin stonden de peeskamertjes.
Uiteraard waren de kroegen nog open en ik trof daar een slapende olieman aan, met zijn hoofd op een tafeltje.
De dame achter de bar, die bij daglicht als je nuchter bent een beetje tegenviel, vroeg me of een trinkie wilde.
Daar was ik eigenlijk wel aan toe, dus een cuba libretje ging er wel in.
De olieman was inmiddels ontwaakt en bestelde er ook eentje.
Ik vroeg hem waar de andere maten waren, die bleken dus in die peeskamertjes te liggen.
Dus ik overal op de deur rammen en kreeg als antwoord: "Oprotten, eerst nog een Early Morning Fock" of iets dergelijks.
De mamasan had dit soort taferelen meer meegemaakt en speelde hier handig op in door een bloedmooi meisje op me af te sturen, die me uitnodigde om in afwachting van de komst van de maten even een trinkie te nemen.
Ik was meteen tot over mijn oren verliefd en nam ieder drankje van haar aan wat ik vreemd genoeg niet hoefde te betalen.
En Una trinkie para me was er ook niet bij. Eigenlijk hadden er toen alarmbellen moeten gaan rinkelen, maar ik had de hele nacht aan dek gestaan en aan afsluiters lopen draaien, want alle matrozen waren de wal op. "Stuur, je kan toch zelf die paar afsluitertjes wel open of dichtdraaien" vroegen de matrozen van de wacht.
Natuurlijk, ga maar lekker de wal op.
Inmiddels waren de boys na hun laatste nummertje er ook gezellig bij komen zitten.
Toen ik het echt gezellig begon te vinden kwam de eerste stuurman de tent in en werd ik ondersteund door een handlanger en de zevende machinst aan boord en in mijn kooi gepiekeld.
All the best
Jos
-
Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14437
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Ai Ai La Salina
:D :D
Mucho Calores,
Cuba Libres
Un trinkie par a me!
En dat allemaal in La Salina! Ik moet nu weer plotseling denken aan de Mona Passage waar de zeewater temperatuur altijd naar beneden pletterde en je als de beroemde bok op de koeler haverkist moest blijven zitte'n.
Maar Daaaaar snappen die stuurlui toch weer niks van!
Mucho Calores,
Cuba Libres
Un trinkie par a me!
En dat allemaal in La Salina! Ik moet nu weer plotseling denken aan de Mona Passage waar de zeewater temperatuur altijd naar beneden pletterde en je als de beroemde bok op de koeler haverkist moest blijven zitte'n.
Maar Daaaaar snappen die stuurlui toch weer niks van!
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
-
Jos Komen (R.I.P)
Inderdaad Harry,
Je hebt helemaal gelijk.
De stuurlui stonden vroeger op de bok met hun verstand op NUL en hun blik op ONEINDIG.
Ik kan me herinneren dat de zevende machinist altijd een kwartiertje voor het afnokken een aantal gegevens doorbelde naar de commandotoren.
De temperatuur van het zeewater, sloeg nergens op, want als Selected Ship maakte je een meteojournaal en ging je met de houten puts aan dek staan en op deze manier kregen wij de ECHTE temperatuur van het zeewater.
De temperatuur van de vetput was altijd een paar graadjes hoger.
Ook het aantal RPM werd doorgebeld.
Op een turbineschip was dat in de Rode zee een paar klappies minder dan als je 's winters in de Noordzee zat.
In de Rode zee: 99,3!
In de Noordzee 103,2!
Ik praat nu over een Gulftanker met 18.000 PK die gemiddeld in ballast 17 knoopjes liep, geladen was het 16 knoopjes.
En 100 ton heavy fuel per dag verstookte.
Leuk hé, dat ik dit nog zo uit mijn ouwe hoofd weet.
All the best
Jos
Je hebt helemaal gelijk.
De stuurlui stonden vroeger op de bok met hun verstand op NUL en hun blik op ONEINDIG.
Ik kan me herinneren dat de zevende machinist altijd een kwartiertje voor het afnokken een aantal gegevens doorbelde naar de commandotoren.
De temperatuur van het zeewater, sloeg nergens op, want als Selected Ship maakte je een meteojournaal en ging je met de houten puts aan dek staan en op deze manier kregen wij de ECHTE temperatuur van het zeewater.
De temperatuur van de vetput was altijd een paar graadjes hoger.
Ook het aantal RPM werd doorgebeld.
Op een turbineschip was dat in de Rode zee een paar klappies minder dan als je 's winters in de Noordzee zat.
In de Rode zee: 99,3!
In de Noordzee 103,2!
Ik praat nu over een Gulftanker met 18.000 PK die gemiddeld in ballast 17 knoopjes liep, geladen was het 16 knoopjes.
En 100 ton heavy fuel per dag verstookte.
Leuk hé, dat ik dit nog zo uit mijn ouwe hoofd weet.
All the best
Jos
-
Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14437
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Verstand op NUL en BLIK op Onendig!
:D
Ha Jos,
Ja ja, die watertemperatuurtjes!! EN de Rode ZEE.
In de Rode Zee kwam het er rap uit of de koelers schoon waren OF de condensor op zo'n stoom bootje vanzelf.
Het hele bedrijf inclusief de wtk's kregen het natuurlijk goed voor de edele deeltjes in die ouwe MK's met matige ventilatie en geen Aircon Controle kamer.
Nou kom ik af en toe in een controle kamer en dan grijp je naar je winterjas! Goeie zaak voor het hoofdschakelbord en de electronica.
Schering en inslag zijn de schepen NU uitgerust met een lift, je kooitje uit, het liffie IN en hoepla in de AC controle kamer, als er al geen onbemande MK is!
Pompkamertje op het hoofddek (controle kamer dan he!), zelfde verhaaltje, raampies naar dek, afsluitertje open, FF op een knoppie!!
Allemaal prachtig natuurlijk, maar waar we het op een andere sektie over hadden!! Je leert de handel pas as t'r weer zo'n zevende stuurman een stripper in elkaar hep geklepperd! en alle plaatkleppies naar de gallemiesjes zijn en die ouwe bij de baas is wezen ouwehoeren dat het net FF IN de Rode Zee MOT worde gefikst! Nou mot er in vele gevallen een "specialist van de wal" langs komme!
Commandotoren Ik dacht dat jij bij een Deen had gevaren toch niet bij een Mof?
Ha Jos,
Ja ja, die watertemperatuurtjes!! EN de Rode ZEE.
In de Rode Zee kwam het er rap uit of de koelers schoon waren OF de condensor op zo'n stoom bootje vanzelf.
Het hele bedrijf inclusief de wtk's kregen het natuurlijk goed voor de edele deeltjes in die ouwe MK's met matige ventilatie en geen Aircon Controle kamer.
Nou kom ik af en toe in een controle kamer en dan grijp je naar je winterjas! Goeie zaak voor het hoofdschakelbord en de electronica.
Schering en inslag zijn de schepen NU uitgerust met een lift, je kooitje uit, het liffie IN en hoepla in de AC controle kamer, als er al geen onbemande MK is!
Pompkamertje op het hoofddek (controle kamer dan he!), zelfde verhaaltje, raampies naar dek, afsluitertje open, FF op een knoppie!!
Allemaal prachtig natuurlijk, maar waar we het op een andere sektie over hadden!! Je leert de handel pas as t'r weer zo'n zevende stuurman een stripper in elkaar hep geklepperd! en alle plaatkleppies naar de gallemiesjes zijn en die ouwe bij de baas is wezen ouwehoeren dat het net FF IN de Rode Zee MOT worde gefikst! Nou mot er in vele gevallen een "specialist van de wal" langs komme!
Commandotoren
Ik dacht dat jij bij een Deen had gevaren toch niet bij een Mof?MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"