Medische zorg aan boord

Een gezellig, leuk en informatief Scheepvaartforum
Joop.O.H.
Berichten: 135
Lid geworden op: 26 jul 2004 19:40
Locatie: Hengelo

Medische zorg aan boord

Bericht door Joop.O.H. »

Hallo mede kombuizers

Ik ben zo'n twee weken geleden geopereerd en is goed verlopen maar daar bij zat ik te denken hoe het ook al weer was in mijn varenstijd in de jaren zestig,hierbij heb ik hoofdzakelijk op de wat kleinere schepen gevaren.Meestal was er een hopitaalhut aanwezig maar was meestal volgestopt met spullen dat niets met een hospitaal van doen had of de hut werd gebruikt als pasagiershut voor meevarende familieleden.Ik heb nooit meegemaakt dat hij daadwerkelijk als hospitaalhut werd gebruikt.Ik heb er een keer gebruik van gemaakt toen ik een jong verpleegstertje mee had genomen en heeft mij voor een nachtje in de hospitaalhut verzorgd,had wel langer mogen duren maar zat er niet in.

Ook kwam het wel eens voor dat iemand na een paar dagen op zee een spuit nodig had,dat was al een heel ritueel opzig zelf,die spuiten waren toen nog van die bouwpakketjes en moesten een uur lang in de soeppan van de kok op de kachel staan te koken om te steriliseren dan moest de vloeistof met poeder gemengt worden en alle lucht er uit voor dat hij in je bil werd gestokenen en als je pech had was dat ook nog op een plek waar je zo veel last van had dat een paar dagen nauwelijks de machinekamer in of uit kon komen.

Dat zijn enkele herineringen die mij zo te binnen schieten,weer heeft er nog meer herineringen over de mediche zorg aan boord?

Gr Joop

Joke

Bericht door Joke »

Herinneringen niet.. voorbeelden genoeg. Manlief gebruikt zijn hospitaal (jammergenoeg) regelmatig. Er word nog regelmatig gesneden, gehecht, geplakt en gelijmd aan boord. Hij heeft al va alles meegemaakt en "droomt" nog steeds van een vaginaal probleem (daar denkt ie gespecialiseerd in te zijn) maar helaas..... :wink:
Joop Kieviet (RIP)

medische zorg aan boord

Bericht door Joop Kieviet (RIP) »

De tijd dat ik dokter aan boord mocht spelen was vrij eentonig want de meeste behandelingen waren juist aan DIE, die wel aan het curiteren waren geweest :o . Er waren enkele arbeidsongevallen en daar kwamen mijn lessen van de afdeling opname in het oude ziekenhuis Zuidwal echt wel van pas :shock: .Daar werd zoals bij Ina de Leeuw van Rees echt geleerd om met naald en draad om te gaan, hetgeen een sneetje heel mooi werd gerepareerd opleverde :!: en je leerde er ook door mee te spelen de simulanten eruit te halen en dan was met een spuitje aqua distilata :P de ziekte gauw genezen.
Gr. Joop
Gebruikersavatar
Vaerderij
Berichten: 1935
Lid geworden op: 28 nov 2004 09:53
Locatie: Spoolde, Zwolle

Bericht door Vaerderij »

Bij de KPM was de HWTK de dokter. Later bij de RIL de 1ste stuurman. Moet toch zeggen dat je bij de HWTK in betere handen was.
Anne
Gebruikersavatar
cor
Berichten: 2420
Lid geworden op: 16 sep 2005 23:47
Locatie: Papendrecht
Contacteer:

medische zorg aan boord

Bericht door cor »

In de tijd dat ik bij de KRL gevaren heb had je een verpleger/schrijver
aan boord van de vrachtschepen had je een apotheek en een ziekenboegje.
De verpleger/schrijvers waren toch soms wel vreemde vogels en lusten ook wel een aardig slokje.
De verpleger/schrijver werd aan boord Pa genoemd en zorgden voor de administratie de post en uiteraard de medische zaken enz.
We hebben ook vaak veel gelachen met deze verplegers.
Ik denk dat doorgaans het meeste medische werk wat zij aan boord deden zeker in de tropen uitstrijkjes maken en peniciline spuiten in de billen geven van onfortuinlijke stappers.
Later in de jaren zestig moesten de stuurlieden een opleiding volgen in een ziekenhuis en gingen de verpleger/schrijver er uit.
Maar in 1970 voeren er nog verpleger/schrijvers a/b van vracht/passagierschepen.
De apotheken en ziekenboegjes op deze schepen zagen er goed verzorgd uit.
Gerard Vons

Bericht door Gerard Vons »

Mijn eerste taak op medisch gebied en als jong tweede stuurmannetje op een KHV-schip varende tussen het Amazone gebied en de Caribische Zee was het dagelijks toedienen van diverse vaccinaties bij diverse bekende 'beroepsziekten'. Aanvankelijk liet ik de boys op een bepaald tijdstip in mijn hut komen voor een spuit maar daar kwam ik snel van terug. Het liep namelijk behoorlijk uit de klauwtjes. Van nature ben ik altijd een gastvrij figuur geweest maar ik hoefde de stappers niet meer in mijn hut en maakte zelf wel een rondje langs de diverse slachtoffers der betaalde liefde.
vr. gr. Gerard
Gerard

.

Bericht door Gerard »

Heb een paar reizen gemaakt met 49 man, de hofmeester zei dat, als er 50 man aan boord zaten, er een wettelijk verplichte ziekenpa aan boord moest zijn. Klopt dat? Vr.gr.Gerard.
Jan Dikker

Bericht door Jan Dikker »

Hallo Anne,

Die HWTK's bij de KPM!
Inderdaad waren er keien tussen! Maar soms ook niet.

Zagen niet op tegen een bevalling, hoewel ze het vaak zo speelden dat het kind net geboren was als zij de kraamvrouw bereikten. Meestal aan dek!

Gerard, ik kan me nog goed herinneren dat we zes klanten hadden met "saket biasa" of zoals jij het noemt "beroepsziekten". Onze dokter HWTK had nog nooit een prik gegeven en met zes klanten tegelijk vermoedde hij dat zijn hoeveelheid sulfatabletten niet toereikend zou zijn.
Maar er waren er die wel ervaring hadden met prikken.
Er werden volgens de beschijving twee spuiten klaar gemaakt met elk voldoende mengsel voor drie patienten. Inderdaad met uitkoken enz.
Daarna werden de zes mannen met de broek omlaag naast elkaar in de gang van de jongens van de vetput opgesteld. Met een kruisje, met een anniline potlood op hun kont, twee duim naar beneden en twee duim naar de bilspleet, stonden ze daar. Toen werd in elk kruisje een naald gestoken en werd een voor een de grote spuit erop gezet en gedoseerd ingespoten.
Klusje was zo gepiept.

Tegenwoordig zullen ze het wel anders doen, maar het werkte wel.
Gebruikersavatar
Henk van der Moolen
Berichten: 1214
Lid geworden op: 04 aug 2004 13:11
Locatie: Amsterdam

Bericht door Henk van der Moolen »

Gerard, van die meer dan 50 man een ziekenpa klopt niet volgens mij.
Wel was het zo dat bij meer dan 12 passagiers een dokter verplicht was.
Bij de VNS ging je begin jaren 60 met meer dan 50 bemanningsleden weg maar nooit meer dan 12 passagiers.
De 1ste stuurman speelde dan als dokter.Die konden spuiten als de beste
omdat beroepziekten nogal eens voorkwam maar veel meer dan dat en een verbandje leggen heb ik ze niet zien doen.

vr gr Henk
Gebruikersavatar
Compass
Berichten: 3062
Lid geworden op: 22 jul 2004 11:11
Locatie: Groningen

Bericht door Compass »

Hallo Mannen,

Ik heb even naarstig moeten zoeken maar toch gevonden wat ik zocht en helemaal passend bij dit topic

Een half jaartje geleden onder "schavotje" het volgende gepubliceerd


Geplaatst: Zo 24 Apr 2005 13:56 Onderwerp:

--------------------------------------------------------------------------------

Hallo Harry G. en alle anderen

Quote Jos Komen:
Als vrijgezel probeerde je altijd een "net naaimeisje" te versieren.
Dat gaf een extra goed gevoel en ook was ook bevorderlijk voor je status aan boord als je daarna weer wekenlang op zee zat.
unquote:


Kijk hier is het waar die Komen zo fraai en zonder radar de mist in gaat!!

In mijn jarenlange "medische praktijk" als 1e stuurman heb ik dat "extra goed gevoel" leren kennen als "een extra pijnlijk gevoel bij het urineren"
En van die status bleef ook weinig over als ze eenmaal met hun broek op de knieën opgelijnd stonden op de brug alwaar ik steevast 's middags om 16.00 de nodige eenheden antibiotica in de diverse bilpartijen spoot.

Vorig jaar had ik al een leuk verhaal op poten gezet onder de titel "Prikacties" maar plotseling kwam ik op een paar forums namen tegen die publicatie niet op prijs gesteld zouden hebben wegens herkenbaarheid hunnerzijds dus heb ik er maar van afgezien.
Maar het volgende stukje daaruit kan geen kwaad. (voor alle duidelijkheid het was op een coaster en we liepen 6 op 6 af)

Een paar dagen na vertrek uit een populaire Afrikaanse staphaven kwam 's avonds de 1e Machinist in mijn hut (deur dicht) met de mededeling dat er "iets buitengewoons" aan de hand was en of ik daar mijn professionele licht een over wilde laten schijnen. Dit bracht overduidelijk en overtuigend een vorstelijke Ghonoroe aan het licht en zijn excuus dat dit eigenlijk helemaal niet kon en dus waarschijnlijk een besmette toiletbril geweest moest zijn heb ik tamelijk ontactisch de grond in geboord met de mededeling dat in die tenten waar hij zich had begeven binnen een straal van 10 kilometer geen toiletbril te vinden was! Hierop stamelde hij alleen nog een verzoek om er "discreet mee om te gaan". Achteraf weet ik eigenlijk niet eens meer of ik dat wél of niet beloofd heb maar dat maakt geen verschil want de gebeurtenissen namen toch hun eigen loop. De afspraak was om 's middags om 16.00 op de brug de behandeling te doen aanvangen. "dan is er haast nooit iemand"

Dezelfde avond nog kwam de 2e Machinist met dezelfde verschijnselen maar zonder al te veel gêne en na de diagnose werd een behandelschema afgesproken. Jawel, juist : 's middags om 16.00 op de brug. Dan kon hij pikheet wel een uurtje opschuiven

Als klap op de vuurpijl kwam de volgende ochtend bij het vóór-eten, hoe hou je het voor mogelijk, ook nog de assistent machinist met een zelfde mededeling maar nu zelfs heel resoluut om niet te zeggen apetrots dat hij niet alleen OP de evenaar maar ook ver daarvoorbij ontgroend was. Afspraak geboekt voor 16.00 op de brug dus.

Daar we in die periode al niet echt royaal meer in de weggooi-spuiten zaten besloot ik dus om de veelbeproefde ouderwetse glazen spuiten dan maar aan het daglicht bloot te stellen en dus tegen 15.00 het sterilisatietrommeltje met 3 stuks spuiten en 6 naalden uit de medicijnkast gehaald en in de kombuis op de kookplaat gezet om ze lekker een uurtje te laten pruttellen. Tegen 16.00 de handel mee naar boven genomen en op de brug uitgestald op een schoon wit kussensloop. Het zag er zó professioneel uit dat ik er zelf bijna van onder de indruk kwam!!

En toen kwamen de mannen één voor één binnen"druipelen" Eerst de 2e die ik dus mededeelde dat hij nog even geduld moest hebben omdat er nog een paar andere klanten zouden komen. Hij had er totaal geen problemen mee, integendeel het leek hem best gezellig zo'n collectieve prikactie. Maar, brandnieuwsgierig naar wie zijn lotgenoten zouden zijn, liet ik hem toch nog even in het ongewisse. Kort daarna kwam de assistent en die vond het helemaal GEWELDIG dat hij nu zijn ervaringen kon uitwissellen met een "ouwe rot". Al snel waren ze in een geanimeerd gesprek over wáár, met wie en waneer en hoeveel het gekost had.
Even later kwam heel schoorvoetend ook de 1e ook naar boven die met enig wantrouwen zijn vazallen ontwaarde. Op zijn barse medeling dat ze maar beter als de gesmeerde konden maken in de machinekamer te komen kreeg hij echter het antwoord; "Sorry meester, maar de stuurman mot eerst nog effe onze druipers verwenne" Waarop ik dus onmiddelijk inhaakte met "en die van de meester wil óók wel even vertroetelt worden"

En dat was dus het uur van de waarheid ; na een korte toespraak over de gevaren van hoeren in het algemeen en degene die zij bezocht hadden in het bijzonder verzocht ik de mannen om om ieder een spuit met 2 naalden uit te kiezen, JA OOK U MEESTER, zodat ik daarmee de behandeling kon aanvangen. Nu had die meester altijd al een tamelijk rooie kop door het gebruik van Whiskey maar wat hij toen vertoonde sloeg echt alles. Hij had zó als een rood geleidelicht in een vaarwater geplaatst kunnen worden zonder dat een loods ooit het verschil zou zien.
Op het commando "billen bloot" lieten ze alle drie hun broek zakken, zij het dat de 1e het wat schoorvoetend deed, en kon ik de ceremonie doen aanvangen.
Spuit in de hand, naald opzetten, capsule breken, vloeistof opzuigen, antibioticum pakken, rubbertje ontsmetten, vloeistof toevoegen, schudden en mengen, spuit volzuigen, naald er af en schone naald er op, de juiste kont uitzoeken, even een korte druk met de top van de wijsvinger op het bovenbuitenste kwadrant (spiermassa) en plop; prikken dus, even de plunjer terug halen om te controleren of ik niet in een bloedvat zit en dan rustig zonder weerstand te voelen injecteren. En dat dus in drievoud!!

Na de prikactie krreg ik "de complimenten van mijn patienten" dat het vrijwel pijnloos was. Dank je de koekoek; die glazen spuiten zijn zó zwaar dat je ze er alleen maar op hoeft te zetten en dan vallen ze vanzelf naar binnen.
En op deze manier hebben we de gehele kuur dus afgemaakt. Ik moet zeggen dat de 1e aanvankelijk laaiend was om het geintje wat ik hem flikte maar later hebben we er nog vaak smakelijk om gelachen.

Maar de oplettende lezer met kustvaart ervaring zal het onmiddelijk opgevallen zijn dat de machinekamer tijdens het spuiten onbemand was.
Dit was volgens mij de aanzet tot automatisering van de MK want stel je voor dat ze allemaal tegelijk "op de brug moeten komen"
Nog altijd als ik op een certificaart lees UMS (unmanned machinery space) gaat het door me heen "Dan kunnen ze allemaal tegelijk een druiper oplopen"

Aanvankelijk dacht ik dat dit verhaal óók buiten het kader "Schavotje" zou vallen maar nader bezien is een schavot ook de plaats waar mensen "aan de kaak gesteld" worden en dus bij deze!!

Verder geeft dit verhaal ook nader inzicht in het gezegde "met de billen bloot moeten"

Groeten,
Bert de Boer

Laatst aangepast door Compass op Zo 24 Apr 2005 14:03, in toaal 2 keer bewerkt


Plaats reactie