Vermiste matroos ms Rijndam 1966 (Atlantic)
Vermiste matroos ms Rijndam 1966 (Atlantic)
Hoi,
Lang geleden, maar het houd me nog steeds bezig.
In 1966 voer ik op de Maasdam of Rijndam. Matroos Michel, maatje van hofmeester Hans Rijpsma of Reitsma, verdween midden op de Atlantic.Wat er gebeurd is weet ik niet. Het was allemaal zeer geheimzinnig Wie weet het wel?
Ik ben zeer nieuwsgierig.
Vriendelijke groet,
Hans Winsveen
Lang geleden, maar het houd me nog steeds bezig.
In 1966 voer ik op de Maasdam of Rijndam. Matroos Michel, maatje van hofmeester Hans Rijpsma of Reitsma, verdween midden op de Atlantic.Wat er gebeurd is weet ik niet. Het was allemaal zeer geheimzinnig Wie weet het wel?
Ik ben zeer nieuwsgierig.
Vriendelijke groet,
Hans Winsveen
There was a girl knocking on my hotel room door all night! Finally, I let her out.
Re: Vermiste matroos ms Rijndam 1966 (Atlantic)
Greetings.
Mag wel zeggen ik was toen a/b van de Rijndam het was geen matroos maar asst. proviandmeester en Hans was baggagemeester. En ik was kabelgast.
Michiel zocht vriendschap met een stewardes die al een vriend had aanboord
dat was Dirk de barkeeper voor de passagiers Michiel was staple verliefd op haar, maar ze bleef bij Dirk. We hadden toen een hut party bij Dirk en toen kwam hij er achter dat ze met Dirk ging en toen begon de ellende. Altans hij probeerde steeds naast haar te gaan zitten maar dat lukte maar niet. Na een paar ( plenty)glajes gersten vocht zij Michiel als het me nu niet lukt dan spring ik over de muur. Ik hoorde dat en zo rond 23:00uur ging hij de deur uit en heb hem gevolegd hij ging recht door naar achter uit naar het verhaal dek. Ik kon hem niet tegen houden en hij wist dat ik achter hem was ik schreewde Michiel ik moet je iets vertellen dat is heel leuk maar hij bleef maar door gaan en ik kon geen antwoord van hem krijgen hij was te vlug toen ik op het verhaal dek arriveerde zat hij al op het pot deksel hij liet zich zelf achter overvallen de Atlantic in. Gelijk een boei overboard en toen de brug gebeld met die slinger phone en door gepraait MOB achter ship midden. Toen zo vlug als het maar kon naar de brug om het allemaal uit te leggen...Gezavoerder wezen porren en de eerste stuurman. MK ook op stand-by toen het zoeklicht klaar gemaakt dek dienst allemaal wezen porren en ook stand-by aan dek als uitkijk aan SB & BB omroep gemaakt by de passagiers en gevraagt om ook uit te kijken en stilte gevraagt aan dek. MK stop. Elke 3-4 min. foghorn geblazen en toen rondjes gaan maken op zeer langzaan vooruit. By daybreak USCG arrived with a C-130 toen mochter wij door gaan naar NY. Nooit iets terug gevonden... het was echt einde reis voor Michiel
Ik hoop dat je met deze info rustig door mag leven en een einde mag maken naar het zoeken van een antwoord.
Stay well & be safe
Johan Onnink
Mag wel zeggen ik was toen a/b van de Rijndam het was geen matroos maar asst. proviandmeester en Hans was baggagemeester. En ik was kabelgast.
Michiel zocht vriendschap met een stewardes die al een vriend had aanboord
dat was Dirk de barkeeper voor de passagiers Michiel was staple verliefd op haar, maar ze bleef bij Dirk. We hadden toen een hut party bij Dirk en toen kwam hij er achter dat ze met Dirk ging en toen begon de ellende. Altans hij probeerde steeds naast haar te gaan zitten maar dat lukte maar niet. Na een paar ( plenty)glajes gersten vocht zij Michiel als het me nu niet lukt dan spring ik over de muur. Ik hoorde dat en zo rond 23:00uur ging hij de deur uit en heb hem gevolegd hij ging recht door naar achter uit naar het verhaal dek. Ik kon hem niet tegen houden en hij wist dat ik achter hem was ik schreewde Michiel ik moet je iets vertellen dat is heel leuk maar hij bleef maar door gaan en ik kon geen antwoord van hem krijgen hij was te vlug toen ik op het verhaal dek arriveerde zat hij al op het pot deksel hij liet zich zelf achter overvallen de Atlantic in. Gelijk een boei overboard en toen de brug gebeld met die slinger phone en door gepraait MOB achter ship midden. Toen zo vlug als het maar kon naar de brug om het allemaal uit te leggen...Gezavoerder wezen porren en de eerste stuurman. MK ook op stand-by toen het zoeklicht klaar gemaakt dek dienst allemaal wezen porren en ook stand-by aan dek als uitkijk aan SB & BB omroep gemaakt by de passagiers en gevraagt om ook uit te kijken en stilte gevraagt aan dek. MK stop. Elke 3-4 min. foghorn geblazen en toen rondjes gaan maken op zeer langzaan vooruit. By daybreak USCG arrived with a C-130 toen mochter wij door gaan naar NY. Nooit iets terug gevonden... het was echt einde reis voor Michiel
Ik hoop dat je met deze info rustig door mag leven en een einde mag maken naar het zoeken van een antwoord.
Stay well & be safe
Johan Onnink
Re: Vermiste matroos ms Rijndam 1966 (Atlantic)
Wow....dèts difrent koek, zou vanGaal zeggen...
Jongens ! Wat een misere, wat je daar zo effe langs zag komen !
Dat laat je van langzalzeleven niet meer los....
't Zal je maar overkomen....
Jongens ! Wat een misere, wat je daar zo effe langs zag komen !
Dat laat je van langzalzeleven niet meer los....
't Zal je maar overkomen....
Oost, west...ook best
Re: Vermiste matroos ms Rijndam 1966 (Atlantic)
Ik begrijp de onmacht die er was om hem niet meer kon tegen te kunnen houden.
Ik maakte zo'n zelfde situatie mee in 1963 a/b van de Prinses Margriet. O.L.
We waren op de terugreis van New York naar Rotterdam. (charter voor de HAL)
Een leerling marconist (ik zal zijn naam niet noemen) had in New York een brief gehad dat zijn verloving
uit was.
Hij kon dat niet verkroppen. Hij was onderweg naar het voordek.
Toevallig (wat is dan toeval?) zag ik hem een gang inschieten nogal wat schichtig.
Ik kreeg een drang om hem snel achterna te gaan want ik had een onbetrouwbaar gevoel toen ik hem zag lopen.
Aan 't dek gekomen zag ik hem een aanloop nemen en ik gooide mij snel ervoor terwijl ik hem vastpakte en
hem toeschreeuwde waar of hij mee bezig was.
Een worsteling volgde en hij riep maar: 'Laat mij gaan, bemoei je er niet mee!".
Ik had er een hele kluif aan want hij was in die jonge jaren toch een jaar of vier ouder dan ik.
Dus ik schreeuwde onderwijl naar de brug om hulp.
Gelukkig was er gauw een stuurman met een leerling ter plaatse en werd hij overmand en in een lege
stewards hut opgesloten.
Een paar dagen daarna zocht ik weer contact met hem en hij zei hij door de gesloten deur:
"Ik moet je voor goed fatsoen bedanken dat je me hebt tegengehouden, maar het spijt me wel dat het je is gelukt".
De andere reis informeerde ik via de Chef Hofmeester hoe het is afgehandeld en vernam ik dat hij volledig afgekeurd was om
ooit nog te varen.
Gelukkig is dit een overleving geweest en hoop ik dat het hem verder is goed gegaan.
Gr, Willem
Ik maakte zo'n zelfde situatie mee in 1963 a/b van de Prinses Margriet. O.L.
We waren op de terugreis van New York naar Rotterdam. (charter voor de HAL)
Een leerling marconist (ik zal zijn naam niet noemen) had in New York een brief gehad dat zijn verloving
uit was.
Hij kon dat niet verkroppen. Hij was onderweg naar het voordek.
Toevallig (wat is dan toeval?) zag ik hem een gang inschieten nogal wat schichtig.
Ik kreeg een drang om hem snel achterna te gaan want ik had een onbetrouwbaar gevoel toen ik hem zag lopen.
Aan 't dek gekomen zag ik hem een aanloop nemen en ik gooide mij snel ervoor terwijl ik hem vastpakte en
hem toeschreeuwde waar of hij mee bezig was.
Een worsteling volgde en hij riep maar: 'Laat mij gaan, bemoei je er niet mee!".
Ik had er een hele kluif aan want hij was in die jonge jaren toch een jaar of vier ouder dan ik.
Dus ik schreeuwde onderwijl naar de brug om hulp.
Gelukkig was er gauw een stuurman met een leerling ter plaatse en werd hij overmand en in een lege
stewards hut opgesloten.
Een paar dagen daarna zocht ik weer contact met hem en hij zei hij door de gesloten deur:
"Ik moet je voor goed fatsoen bedanken dat je me hebt tegengehouden, maar het spijt me wel dat het je is gelukt".
De andere reis informeerde ik via de Chef Hofmeester hoe het is afgehandeld en vernam ik dat hij volledig afgekeurd was om
ooit nog te varen.
Gelukkig is dit een overleving geweest en hoop ik dat het hem verder is goed gegaan.
Gr, Willem
"De tijd gaat niet voorbij maar wijzelf gaan voorbij"
Re: Vermiste matroos ms Rijndam 1966 (Atlantic)
Toen ik bij Nievelt (Maassluise Loyd) vaarde op de Alchiba zat een vriend van mij op de Algorab.
Na de reis hadden we de gewoonte om in een bepaalde bar in Maassluis te kijken wie er nog meer met verlof
waren. Het zal omstreeks 1964 zijn geweest.
Toen hoorde ik het verhaal dat Jan Omweijn op de Algorab tijdens de reis werd vermist
en niet meer werd teruggevonden.
Dat was ook een bizarre ervaring.
Gr, Willem
Na de reis hadden we de gewoonte om in een bepaalde bar in Maassluis te kijken wie er nog meer met verlof
waren. Het zal omstreeks 1964 zijn geweest.
Toen hoorde ik het verhaal dat Jan Omweijn op de Algorab tijdens de reis werd vermist
en niet meer werd teruggevonden.
Dat was ook een bizarre ervaring.
Gr, Willem
"De tijd gaat niet voorbij maar wijzelf gaan voorbij"