- Bodegraven KNSM 20170117_03.jpg (693.63 KiB) 6321 keer bekeken
Het is zo'n 20 jaar geleden dat ik de Bodegraven ook al eens geschilderd heb. Als ik mij goed herinner heb ik het toen geschilderd van achteren gezien.
Jammer genoeg ben ik vergeten om er een foto van te maken.
Die aquarel was toen bestemd voor mensen in Engeland (in Bristol als ik het me goed herinner). Het waren mensen die als kind met de Bodegraven aan de Duitsers ontsnapt waren op 14 mei 1940 vanuit IJmuiden.
Ik ga deze keer nu eens geen scheepsgegevens opschrijven, maar een deel van het verhaal van mevrouw Truus Wijsmuller-Meyer overnemen uit Wikipedia.
.............Truus Wijsmuller was in Parijs toen de Duitse troepen Nederland binnenvielen op 10 mei 1940. Volgens eigen zeggen had ze de invasie zien aankomen en had hiervoor ook gewaarschuwd in Den Haag. Ze reisde in drie dagen terug naar Amsterdam, waar ze bij aankomst onmiddellijk werd ondervraagd. Vervolgens ging ze naar het Burgerweeshuis om met de vluchtelingenkinderen te praten. De garnizoenscommandant van Amsterdam ontbood haar op zijn kantoor in de Lairessestraat en droeg haar op de kinderen uit het Burgerweeshuis in veiligheid te brengen. Zij wist al deze mensen aan boord van het SS Bodegraven te brengen, het laatste schip dat de haven van IJmuiden wist te verlaten, slechts enkele minuten voor de overgave van de Nederlandse regering. Ook Jacques Goudstikker en zijn familie waren aan boord van het schip. Zelf besloot Wijsmuller in Nederland te blijven, omdat ze haar echtgenoot niet alleen wilde laten.
Hoewel het schip beschoten werd bereikte het Engeland heelhuids, maar vanwege de Duitse nationaliteit van de meeste passagiers werd het schip niet toegestaan in Engeland aan te meren. In Plymouth werd na lang aarzelen toestemming gegeven het lichaam van Jacques Goudstikker te begraven, en de matroos die gewond was geraakt bij de zoektocht naar Goudstikker in het ziekenhuis op te nemen. Pas op 19 mei mocht het schip in de haven van Liverpool haar vracht lossen. Nu haar bewegingsvrijheid was ingeperkt legde Truus Wijsmuller zich voornamelijk toe op gezinshereniging............
Aan boord van de Bodegraven was ook Jacques Goudstikker, waar over hier ook een stukje uit Wikipedia:
............Na de Duitse inval op 10 mei 1940 aarzelde Goudstikker even, maar op 14 mei 1940, de dag van het bombardement op Rotterdam, slaagde het gezin erin om in IJmuiden aan boord te komen van het vrachtschip 'SS Bodegraven'. De Nederlandse gevolmachtigde van Jacques Goudstikker, de Joodse accountant Mr. Dr. A. Sternheim, die de handelsvoorraad van Goudstikker tijdens zijn afwezigheid zou beheren, was op 10 mei overleden aan een hartaanval, en Goudstikker had nog geen opvolger voor Sternheim aangewezen.[3] Het enige wat hij had was een inventaris genoteerd in een boekje voorzien van een zwart lederen kaft.[4] In de nacht van 15 op 16 mei viel Goudstikker, die aan dek een luchtje was gaan scheppen,vermoedelijk in het vrachtruim. Hij werd daarin gevonden met een schedelfractuur die hem fataal was geworden. Op de overlijdensakte stond vermeld: Fracture of Skull due to accidentally falling into the Hold of the s/s Bodegraven on the High Seas whilst a Refugee Passenger thereon.
Aanvankelijk gaven de Engelse autoriteiten geen toestemming voor het schip om aan te leggen. Uiteindelijk werd Goudstikker voor een zeemansgraf behoed en begraven in Falmouth (Cornwall) zonder de aanwezigheid van zijn weduwe en zijn zoon Edo. De weduwe had verzocht om het graf van Goudstikker te bedekken met bloemen, hem te begraven met de manchetknopen die zij hem als huwelijksgeschenk had gegeven en dat men zijn lievelingsmuziek, Cole Porters Night and Day, zou spelen bij de begrafenis. De familie kreeg geen toestemming van boord te gaan. Dési vond het zwart lederen notitieboekje met alle eigendommen en transacties beschreven en bewaarde het als aandenken, niet wetende dat dit een heel belangrijk bewijs van de erfenis zou zijn.........
groeten
Evert