De Kim

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.

Belangstelling voor dit boek?

Ja
25
69%
Misschien...
4
11%
Nee
7
19%
 
Totaal aantal stemmen: 36

Theo Horsten (R.I.P.)

Re: De Kim

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Dita schreef:Afgelopen etmaal 10 personen verdronken in dit land.
De combinatie van koud water met een slok wodka.
's Zomers verdrinken ze met een slok op en 's winters vriezen ze dood met een slok op.
Zo is het altijd wat.
Maar ik neem aan dat jij - ook 's winters - vanuit de sauna zo in het koude water springt, Martin?
Dat hoort immers zo?
Ik heb een gruwelijke hekel aan een sauna en als ik een weekend ergens in Finland lag, op een plaats waar je regelmatig kwam, vreesde ik telkens weer het moment dat deze of gene op zaterdagmorgen zei: "Kom vanavond bij ons in de sauna."
Dat was een eer en een teken van grote gastvrijheid en weigeren was niet netjes en dus ging ik dan maar...
Nou ja, met een hapje en een drankje erbij viel het dan wel weer mee, maar nee... voor mij hoeft het écht niet.

Met de Markborg voer ik vast op Skutskär. De douaneambtenaar daar was een al wat oudere man waar ik goed mee overweg kon. Dat moest ook wel want dan zou hij me nooit van smokkel verdenken. Wist hij veel...
Maar die nodigde me ook een keer uit voor de sauna, zo'n hele luxe waar je moest betalen, met allemaal marmer en hokjes met leren banken waar je kon rusten en dames met spierballen die je een massage gaven. Daar heb ik het óók niet op negrepen en al die verhalen dat dat toch zo lekker is om door een een blonde meid met grote tieten en sterke handen gemasseerd te worden, daar geloof ik niks van. Ik lig als een plank op zo'n tafel en dan helpt masseren al helemaal niet. Maar ja, ik dus vanwege de beleefdheid en met het oog op de handel mee naar de sauna in Gefle. Maar die man van over de zestig sprong dus ook zo vanuit de hete sauna in het ijskoude bad. Hij stierf niet ter plekke aan een hartstilstand en dus sprong ik ook maar. Dat water was zo koud dat het net leek of het heet was, zo koud.
Goed, ook ik overleefde het, maar om nou te zeggen: o, o, wat heerlijk was dat? Nee ... :shock:
Voor Fin of Zweed ben ik dus ongeschikt, dat blijkt.

De eerste keer dat ik in een sauna kwam, herinner ik me nog terdege. Dat was in Uusikaupunki. Daar waren we met het potje van mijn tante op de stenen gelopen en door de reddingboot van boord gehaald. De dag na onze redding werd ons door onze redders een sauna aangeboden. Ik herinner me dat nog heel goed, die openbare sauna van Uusikaupunki, een oud houten gebouw. Niets vermoedend ging ik daar op die houten banken zitten en toen gooide een dikke dame met een leren voorschoot een plens water op hete stenen en toen werd me dat daar toch heet, niet te geloven. Wat later sloegen dames met leren voorschoten ons met takken op onze flikker en tot besluit ging de achterdeur open en werden we de sneeuw ingejaagd! Daar moest je dan in gaan liggen rollebollen, werd ons duidelijk gemaakt. Een mens zou bijna hebben gewenst dat ze je niet hadden gered, maar rustig op de stenen hadden laten zitten, dat was waarschijnlijk een zachtere dood geweest.
Maar goed, je was zeventien jaar en sterk van lijf en leden en zo maakte je nog eens wat mee, nietwaar? Iets om zestig jaar later te vertellen, zeg maar.
Toch denk ik dat ik mijn duidelijke weerzin tegen sauna aan dat jeugdtrauma heb overgehouden.
Tja, als je dat met een hond doet - eerst heet stoken, vervolgens met takken op zijn flikker slaan en ten slotte via de achterdeur de sneeuw in trappen - dan krijg je last met de politie, maar bij nietsvermoedende jonge zeelieden mag dat allemaal, ongestraft.
De sauna... Wat een uitvinding. :roll:

Gebruikersavatar
Brazuca
Berichten: 2133
Lid geworden op: 04 mei 2009 00:06
Locatie: São Paulo
Contacteer:

Re: De Kim

Bericht door Brazuca »

Aangezien het Koraal bootje de "Coral Maeandra" jarenlang op en neer voer tussen Köping en Ventspils, als ware het een veerpont, was de vaste bemanning ook aardig bevriend met de 'locale' bevolking en wel aan beide zijden van de Oostzee, alhoewel de vriendschap aan Zweedse kant toch wel wat verder ging dan het kameraadschap van de Russen en de Letten.

In Köping leende de schipchandler regelmatig een auto aan ons uit om door het Zweedse land te kunnen toeren, en ook de agent, of liever gezegd het gehele agentschap, inclusief secretaresses..., regelden regelmatig uitstapjes en soms werden we ook uitgenodigd voor het gezamenlijk nemen van een sauna.
Een van die keren werd ik ook uitgenodigd, en gingen we met diverse leden van de hoge en lage druk van de Maeandra op stap richting het kantoor van het agentschap, waar onder in het gebouw een sauna met alle bijbehorende faciliteiten te vinden was.

Eenmaal daar aangekomen, werden diverse alcoholische versnaperingen, die we zelf van boord hadden meegebracht, en een uitgebreid Smörgåsbord (buffet) geserveerd. Nu weet ik niet meer of we de sauna voor de drank en spijzen hadden genomen of erna, maar eenmaal in de kleedruimtes aangekomen, kregen wij de hoge druk in adamskostuum te zien, wat een aantal van de jongere gasten behoorlijk in verlegenheid bracht, want het zien van een oudere naakte man van zo'n 120 kilo is geen fraai gezicht, en werd er onderling nogal wat gegniffeld. Zeker ook omdat ons vooraf participatie van het vrouwelijk kantoorpersoneel was toegezegd, wat niet het geval bleek te zijn.
Daar op het kantoor van de scheepsagent, konden we niet naar buiten de sneeuw in rennen, maar moesten we ons afkoelen onder koud-water douches.
Van het buffet herinner ik me nog de grote ronde schijven Knäckebrot, en de vele vormen van haring, die daar in Zweden geserveerd werden; haring in't zuur, haring in't groen, haring in gelei, gerookte haring enz. enz.

Zo zie je maar weer, een foto van Martin's sauna met reddingboei, roept oude herinneringen op.
De kim blijft altijd even ver...
Gebruikersavatar
dita
Berichten: 2239
Lid geworden op: 08 dec 2009 18:19
Locatie: Hamina
Contacteer:

Re: De Kim

Bericht door dita »

Finse eerste keren
”De eerste keer, dat---- ik op de houten planken in de sauna zat”,
”De eerste keer, dat---- ik de skies onder gebonden had”,
en zo zijn er nog veel meer Finse eerste keren die ik hier op dit open forum niet zal (wil) vermelden, maar wil beginnen met de sauna.
De eerste keer in de sauna was voor mij in de jaren -60 bij mijn toekomstige schoonfamilie. Wij zaten allen gebroederlijk naast elkaar op de houten banken met een bundel twijgen van berkentakjes. Mijn toekomstige zwager gooide met regelmaat water op de stenen van de kachel en als dan de stoom over je en “door” je heen ging, tenminste dat gevoel had ik, moest je jezelf bewerken met die berkenbladerentwijg om nog schoner te worden. De kachel werd intussen regelmatig met houten blokken gevoerd om de temperatuur, die toch al 100 of meer graden had, in conditie te houden. Aan een haak boven de kachel hing een stalen schaaltje met worstjes te braden. In de sauna was het dus heet en het koude water van de baai van Hamina slechts een steigerlengte ver af. Op het moment dat de hitte niet meer te harden was vloog het hele stel naar buiten richting water om daar een duik te nemen. Voor mij zat er niets anders op om er achter aan te rennen, want je wil je toch niet laten kennen. Tegen alle verwachtingen in voelde het zeewater, ondanks de 15 graden, warm aan. Deze procedure werd enige malen herhaald. Daarna een potje bier met de boven de kachel gaar gestoomde worst versierd met wat mosterd.
Nu bijna 50 jaar later weet ik niet veel beter, ben er dus aangewend geraakt. De sauna is ´szomers practisch elke dag in gebruik en ´swinters twee maal, op woensdag en zaterdag. Alleen wat de winter betreft dat zie ik wat het te water aangaat niet zo erg zitten. Eenmaal, zeggen en schrijven precies een keer heb ik de moed gehad om met kerstavond, nadat met een bootshaak een wak tussen de schotsen gemaakt was, een duik te nemen. Maar dit deed ik voor de statistieken, want uiteraard heeft “iedereen” temidden van de schotsen gezwommen. Althans zo beweerd men.

Vervolgens nog het skieën. Voordat ik in Finland terecht kwam had ik natuurlijk nog nooit een ski gezien laat staan ooit eens op die latten gestaan. Maar op een zekere kerst kreeg ik van mijn vrouw eigen lange latten. Gevolg vlijtig oefenen, met letterlijk veel vallen en opstaan. Achteraf wel goed daar ik later als havenloods zijnde beroepsmatig moest skieën om aan boord te komen. Zoals bekend is de zee hier bevroren van December tot April en het zee-ijs heeft in een normale winter een een dikte van 60 cm. Te veel voor de paardekrachten van de loodstender van Hamina Port, in ieder geval in de jaren -70. Dus om aan boord te komen en de schepen te begeleiden naar de ligplaats in de haven moest er noodgedwongen gebruik worden gemaakt van de skies. Van het station eerst over de besneeuwde vlakke weg naar het strand dan via een onregelmatige harde ijsvoet (zoom van landvast ijs vastgevroren aan het strand) en daarna nog eens een twee kilometer over zee op tamelijk effen ijs bedekt met een sneeuwlaag van enige tientallen centimeters. Aanboord gekomen bond de zeeloods mijn skies onder en verdween achter de einder.

Dat waren dan bijna alle “eerste keren”. De overige zijn vergeten en vergeven.
Een goede wacht met een scherpe kim.
Martin/Hamina
Keep going
Martin


"Ver van huis en ongeschoren"

http://issuu.com/martinhendriks/docs
Mart Hoogedoorn
Berichten: 3818
Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
Locatie: Brasil

Re: De Kim

Bericht door Mart Hoogedoorn »

Mijn enige ervaring met ''ter sauna gaan''al eens verteld in ''ingezonden verhalen'', zie ''Amstelborg'',helaas daarna nooit meer aangeboden,was zèèr interresant, vooral het ongestraft afransellen met het twijgenbosje van de rug van mijn chiefie. :mrgreen:
''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: De Kim

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Afbeelding

Het vordert! Om redenen die mij niet helemaal duidelijk zijn, is er enige vertraging ontstaan, maar gisteren heb ik dan toch eindelijk omslag en tekst ter beoordeling voorgelegd gekregen en onmiddellijk goedgekeurd. Nu gaat het naar de drukker waarna de verschijning spoedig volgt. Na 33 jaar een tweede stapelloop!
Gebruikersavatar
dita
Berichten: 2239
Lid geworden op: 08 dec 2009 18:19
Locatie: Hamina
Contacteer:

Re: De Kim

Bericht door dita »

Theo,

Gefeliciteerd kerel met je nieuwe boek. De kaft is klaar en publiek gemaakt. Ziet er netjes uit, die deining precies zoals het is. Keep rolling, zal ik maar zeggen.
Groeten uit Hamina
Martin
Keep going
Martin


"Ver van huis en ongeschoren"

http://issuu.com/martinhendriks/docs
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: De Kim

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Afbeelding

Ik weet nog van niks maar volgens de Nieuwsbrief van NAUTIEK is het boek verschenen.

Dat is een keurige prijs, € 12,90
Daar had ik het in eigen beheer niet voor kunnen doen.
Overigens heb ik Nautiek er wel op gewezen dat het hier geen nieuw boek betreft, maar een heruitgave van mijn boek van 1977, omgezet naar de nieuwe spelling, hier en daar nog wat gecorrigeerd en voorzien van een nieuw omslag, maar verder ongewijzigd.
Jos Komen (R.I.P)

Re: De Kim

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Dat is goed nieuws Theo! :)
Zal het boek meteen bestellen.
Maar uit de tekst van Nautiek maakte ik op dat een overleden kapitein naspeuringen aan het verrichten is. :P
All the best
Jos
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: De Kim

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Ja, daar zat ik ook raar tegenaan te kijken,Jos. Als hij gewoon de flaptekst volgt - zie hierboven - zit hij goed.
Maar ja, wie daar op let... :roll:
Gebruikersavatar
dita
Berichten: 2239
Lid geworden op: 08 dec 2009 18:19
Locatie: Hamina
Contacteer:

Re: De Kim

Bericht door dita »

Theo,
Je boek stond vandaag op de lijst bij Sidonius in Alkmaar.
Heb het besteld.
Zal mij benieuwen wanneer het in de bus valt, daar nu de Finse posterijen eens aan het staken zijn. Zo is het altijd wat.
Hoop dat je er veel van mag verkopen.
Groeten uit Hamina
Martin
Keep going
Martin


"Ver van huis en ongeschoren"

http://issuu.com/martinhendriks/docs


Plaats reactie