Uitgeven en uitgeverijen.

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.
Theo Horsten (R.I.P.)

Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Dit is een bijgewerkte versie van een posting die eerder op het "Boekenhoekie" stond.

Schrijven is voornamelijk egotrippen. Veel mensen zijn helemaal gelukkig met schrijven puur voor zichzelf, zonder ooit iets aan anderen te laten lezen. Schrijven kan heel therapeutisch zijn; je kunt sommige dingen werkelijk "van je af schrijven". Toch zouden de meeste mensen die zich aan het schrijven zetten - en dat zijn er heel wat - hun werk graag in druk zien zodat ook anderen het kunnen lezen. Dat is ook mooi, om voor het eerst een boek in handen te houden dat je zelf hebt geschreven, een boek met een fraai omslag en jouw naam erop. Nog mooier is het om het in de boekwinkel te zien liggen, in de openbare bibliotheek te zien staan en recensies te lezen van dat wat jij hebt geschreven.

Maar dat is een lange weg, een heel lange weg, vanaf het moment dat jij de laatste regel van het laatste hoofdstuk tikt en denkt: zo, dat is het dan, tot het moment dat je de eerste proeven van je boek in huis hebt met het verzoek van de uitgever om daar voor de allerlaatste keer doorheen te gaan. De meeste boeken halen dat ook niet. Ik weet geen exacte cijfers, maar ik denk dat ik aan de voorzichtige kant ben als ik zeg dat 995 van de 1000 manuscripten dat niet halen.
Wie een boek uitgegeven wil krijgen bij een reguliere uitgever, een uitgever die bereid is om de gok te wagen en geld in jouw boek te steken - waarbij je toch al gauw in de orde van grootte van 10.000 euro moet denken - en het op de markt te brengen, moet van goede huize komen. Lukt het, dan zit je goed. Jij hoeft dan geen geld mee te brengen, maar je krijgt ook niet veel. De "royalty's" die jij krijgt en waarmee vooral de later te bespreken internetuitgevers telkens maar weer schermen, bedragen gewoonlijk 10 procent van de netto verkoopprijs. Op een boek van 19,95 zit 6% btw, dus de nettoprijs is 18,82 en dus krijg jij voor elk verkocht exemplaar het "royale" bedrag van € 1,88. Stel dat je drie jaar aan een boek hebt gewerkt en er worden 4000 exemplaren verkocht - wat lang niet slecht is - dan krijg je 7500 euro voor je drie jaar werk. In diezelfde drie jaar kan ik op mijn sloffen zes boeken van anderen vertalen waar ik dan ongeveer 28.000 euro voor krijg.
Dit even om aan te geven dat je voor de centen echt niet hoeft te gaan schrijven. Schrijven gaat pas echt iets opleveren bij oplagen van 50.000 en meer en veel herdrukken. Hoe meer er wordt verkocht, hoe hoger jouw percentage wordt. Dat is allemaal keurig vastgelegd in het contract dat je met een uitgever sluit.

Werkelijk: het vinden van een reguliere uitgever is heel, heel erg moeilijk. Je moet leuren met je manuscript, telkens maar weer proberen, ook als je telkens weer wordt afgewezen of helemaal nooit meer iets hoort. Uitgevers worden overstroomd met ongevraagde manuscripten en het merendeel wordt niet eens gelezen. Je moet de stapel mansucripten bij een uitgever hebben gezien, manuscripten waar ze dus mogelijk iets in zien en die te zijner tijd echt gelezen worden, om te begrijpen waar we het over hebben. Dat is niet te geloven. Maar wanhoop niet: het eerste Harry Potter boek werd door zeven uitgevers geweigerd. En toen eindelijk iemand besloot om het uit te geven, wilde geen enkele Nederlandse uitgever de rechten kopen om het te vertalen. Uiteindelijk besloot De Harmonie uit Amsterdam er dan maar een paar centen aan te wagen, een uitgeverij die nauwelijks bekend was en het was ook nog de vrouw van de uitgever die tegen haar man zei dat het toch best wel eens een succes kon worden. Mijn god, alle grote uitgevers van Nederland kunnen zichzelf nog steeds voor de kop slaan. Ik ben het exacte bedrag vergeten dat destijds voor de eerste Harry Potter werd betaald, maar het was geen duizend euro. Ik wil maar zeggen: het hoeft niet aan jou te liggen dat je je boek niet uitgegeven krijgt.

Het wordt een stuk makkelijker als je contacten hebt in de uitgeverswereld of een van je vrienden is een bekend schrijver die je werk kent en daar iets in ziet. Ik had halverwege de zeventiger jaren het geluk dat ik beide had. Ik was begonnen met vertalen en leerde zodoende de uitgeverswereld een klein beetje kennen en ik mocht Anthony van Kampen tot mijn vrienden rekenen. Dat was de man die maar steeds zei: "Jij moet er toch eens voor gaan zitten en een boek schrijven." Wat was de man gelukkig toen de postbode op zekere dag een manuscript van mij bij hem bezorgde. Dat was zijn lust en zijn leven: mensen aanzetten tot schrijven en hij vond het prachtig toen bleek dat hij zich in mij niet had vergist.
Nou ja, Toon van Kampen was een van de trekpaarden van De Boer Maritiem, dus toen die zei: "Dit moeten jullie uitgeven!" toen deden ze dat. Maar wie heeft een dergelijk geluk? Dat zijn er maar weinigen. Van dat eerste boek - De kim, zal ik maar zeggen - durfden ze toen een oplage van 6000 exemplaren aan, wat ook toen in 1977, al heel veel was. Normaal werd een debuut in een oplage van 4000 exemplaren uitgebracht, tegenwoordig in niet meer dan 2000, tenzij onmiddellijk blijkt dat het iets heel bijzonders is. De druktechnieken zijn zo veranderd dat ze geen grote oplage meer hoeven te maken; een paar duizend boeken bijdrukken is een kwestie van een paar dagen.

Wat ik maar wil zeggen: als je iets hebt geschreven en je bent er zelf van overtuigd dat je iets goeds hebt geschreven, probeer dan vooral om een reguliere uitgever te vinden, maar het zal om de donder niet meevallen. Veel mensen kunnen daar niet op wachten. Ze branden van verlangen om hun werk in druk te zien en daar spelen de tegenwoordige internetuitgevers handig op in.

Het barst van de "internetuitgeverijen", die zijn er werkelijk bij tientallen. Het aantal goede, betrouwbare is echter op de vingers van één hand te tellen en dan mag je ook nog, als gevolg van je werk in een houtzagerij of onverstandig met vuurwerk omgaan, twee vingers missen. Het zijn voor het merendeel alleen maar zakkenvullers die inspelen op het grote verlangen van veel mensen om een boek te schrijven en dat dan ook gepubliceerd te krijgen. Om een boek van eigen hand ook echt in eigen hand te hebben, je naam in druk te zien. Vele duizenden mensen schrijven boeken - verhalen, romans, thrillers, streekromans, historische romans - maar om voor zo'n boek dan ook nog een uitgever te vinden is uiterst moeilijk.

Wie besluit om het dan maar in eigen beheer te doen, heeft verschillende mogelijkheden. Je kunt je boek helemaal zelf opmaken, wat met de tegenwoordige tekstverwerkers niet echt moeilijk meer is. Het vergt een goede kennis van dat tekstverwerkingsprogramma, waarbij ik iedereen die daaraan zou willen beginnen ten sterkste aanraad om OpenOffice te gebruiken, Je maakt er een kant en klare PDF van waarmee je naar een drukker kunt, maar dan wel een drukker die POD kan doen - Printing On Demand - dat wil zeggen drukken zoveel als je nodig hebt, waarbij het niet uitmaakt of dat 1 exemplaar is of 100 of 1000. Dat is niet meer de offsetdrukker van vroeger, maar volledig computergestuurde apparatuur waar aan het eind een keurig boek met glanzende omslag in fullcolor uitrolt. Een omslag ontwerpen is ook geen heksentoer meer en vergt alleen wat kennis van Photoshop en weer van die tekstverwerker. Het is allemaal mogelijk en woonde ik in Holland, dan zou ik geen moment aarzelen om het helemaal zelf te doen.
Wil je een ISBN-nummer kunnen aanvragen, dan moet je uitgever zijn, maar niets weerhoudt je ervan om je als uitgever te laten inschrijven. Dat kost je rond de 45 euro. Een ISBN nummer kost voor elk nieuw boek dat je uitgeeft € 6,50.

Dat is één manier: helemaal zelf doen. Hoe je je boek vervolgens aan de man wilt brengen, is helemaal aan jou. Je maakt een website en zet het daar op, je gaat er zaterdags mee op de markt staan, de mogelijkheden zijn legio. De opbrengst van elk boek komt voor honderd procent in jouw zak terecht.

Een tweede manier is het in de arm nemen van een internetuitgever. Dan wordt het uitkijken. Geloof helemaal niets van wat ze zeggen; als je hun kreten gelooft, krijg je de indruk dat je twee maanden na het uitkomen van je boek bij de Ferraridealer staat om een nieuwe bolide te bestellen. Vraag hun voorwaarden en contracten op en bestudeer die nauwkeurig. Vraag naar de ervaringen van anderen. Trap niet in mooie woorden als de "royalty's" die je gaat ontvangen. Trap niet in een verplichte afname van boeken en geloof al helemaal niet dat ze iets "gratis" doen. Het kost je geld. De vraag is alleen hoeveel geld het je gaat kosten en of je dat er weer uithaalt. Wat die internetuitgever doet, is exact hetzelfde als wat ik hierboven beschreef dat je zelf kunt doen: boek opmaken, PDF van maken, omslag ontwerpen en naar de drukker brengen. Daarbij zetten ze het dan ook nog op hun website, wat zeker een voordeel is.

Een boek wordt geacht in goed Nederlands te zijn geschreven, zonder taal- en spelfouten en zonder al te grote fouten in de grammatica. Als je dat zelf niet kunt verzorgen, moet je dat laten doen. Dat is veel werk en dat ook een internetuitgever daar geld voor vraagt is niet meer dan redelijk. Ik doe dat helemaal zelf; ik kan tegen de uitgever zeggen dat verdere correctie niet nodig is. Ik heb voor verschillende uitgeverijen boeken van anderen persklaar gemaakt.
De uitgever waar ik nu mee bezig ben, vraagt voor correctie van een manuscript 3,25 per duizend woorden. Dat wil zeggen dat correctie van die heruitgave van mijn eerste boek 270 euro zou kosten. Dat is een redelijk bedrag, want om het goed te doen, is het veel werk, maar ik verdien die centen liever zelf. Kun je het niet zelf, dan kun je het ook door iemand anders dan de uitgever laten doen, een student Nederlands, bijvoorbeeld. Ik zou het ook wel voor iemand willen doen, dat wil zeggen: als ik op het moment dat het me werd gevraagd, tijd zou hebben, maar ook ik zou er dan geld voor vragen. Als je het doet, moet je het goed doen en dat is werk dat je volle aandacht vergt en dat je er niet even tussendoor kunt doen. Is het niet alleen een kwestie van fouten corrigeren, maar ook van redigeren, kromme zinnen verbeteren en hele passages veranderen, stukken schrappen en herschrijven, dan wordt het weer anders. Dat is een vak. Een schrijver kan eigenlijk niet zonder een goede redacteur en je ziet in boeken dan ook vaak dat schrijvers hun redacteur bedanken. Een goed redacteur maakt een goed boek nog beter. Bij mijn eerste boek van 1977 had ik ook een goede redacteur. Die zei: "Het is mooi, maar er moeten wel 40 pagina's uit." Nou, daar zit je dan. Je hele, zorgvuldig opgebouwde verhaal naar de kloten, denk je dan. Maar dat was niet zo. Er ging een heel hoofdstuk uit en dat was alleen maar beter. Bij "De Prijs" heb ik erg veel aan de op- en aanmerkingen van mijn drie proeflezers gehad. Dat zijn dingen die je echt nodig hebt, wil je iets goeds produceren. De paarlen rollen je niet zomaar van de lippen, echt niet. :)
Dit alles echter terzijde. We gaan verder met de internetuitgevers.

Toen ik indertijd zocht naar een internetuitgever voor Vroeger had je lol las ik bij toeval een artikel in HP/De Tijd over het fenomeen "uitgeven in eigen beheer" en dan vooral "internetuitgevers". Het kwam erop neer dat er maar twee echt betrouwbare waren die ook echt deden wat ze beloofden en dat voor een redelijke prijs. Een daarvan heb ik gebruikt en daar heb ik alleen maar goede ervaringen mee. Na vijf jaar loopt het boekje nog steeds en ik heb er geen omkijken naar. Ik verdien nauwelijks 1,25 aan een exemplaar, maar het tikt wel steeds door en die kleine bedragen verschijnen keurig op mijn bankrekening. Ik begon met de gedachte dat ik er niets aan hoefde te verdienen en dat het eventueel ook nog wel een paar centen mocht kosten. Ik meen dat ik na veertig exemplaren uit de kosten was. Ik heb geen flauw idee hoeveel exemplaren er in die vijf jaar zijn verkocht, ik schat een paar honderd, en dus heb ik er vast nog wel een paar centen aan verdiend. Dan mag je niet mopperen.

Voor de heruitgave van "De Kim" ga ik naar die andere betrouwbare. Niet omdat die eerste niet goed was, maar omdat die andere weer andere voordelen heeft.
Klinkt wat vaag, maar ik ben al zo lang van stof en dus laat ik het hier maar bij. :-D

Wie het ook wil proberen: kijk uit! Lees het contract nauwkeurig, ga er met een luizenkam doorheen en ga ervan uit dat het je sowieso geld gaat kosten, dus ga voor jezelf na wat het mág kosten. En schroom niet om bij mij of iemand anders om raad te vragen.

Hier wil ik het eerst maar eens bij laten. Ik kom er nog wel op terug, zowel op het reguliere uitgeversbedrijf als op de internetbeunhazenzakkenvullersuitgeverijen.

Ik zie dat de prijzen voor registratie als uitgever en het aanvragen van een ISBN zijn veranderd.
Wie het interesseert, moet HIER klikken.

Gerard

Re: Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door Gerard »

Theo, hoe kan je controleren hoeveel boeken een uitgever verkocht heeft? Als hij er 100 verkocht heeft en jou fopt en zegt dat er maar 20 verkocht zijn? Gr.Gerard.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Dat zou fraude zijn, Gerard, en ik denk niet dat een goede uitgever zich daar voor een paar honderd euro schuldig aan zou maken.
Bij iedere uitgever worden de royalty's elk jaar in februari afgerekend. Je krijgt dan een keurig overzicht waarop staat hoeveel er zijn gedrukt en waar die gebleven zijn:
  • zoveel naar de boekhandel
  • zoveel naar recesenten of anderen
  • zoveel retour gekregen
  • zoveel aan jou zelf als presentexemplaren - gewoonlijk 10 stuks
  • verkocht zoveel voor een totaal nettobedrag van zoveel
  • zoveel procent voor jou, wat zoveel euro maakt, een bedrag dat je binnenkort op je rekening kunt verwachten
  • restant op voorraad .... stuks
Dat is een officieel stuk dat in de administratie van de uitgever komt en dat onderdeel vormt van zijn omzet en dus onderzocht wordt door zijn accountant en de belastingdienst. Daar wordt niet mee gesjoemeld voor die paar centen; dat zet geen zoden aan de dijk.

Bovendien moet je niet vergeten dat je met een reguliere, goed uitgever al spoedig een vertrouwensrelatie hebt. We hebben het hier dus over échte uitgevers en niet over internetbeunhazen die in feite niets anders zijn dan bemiddelaars tussen schrijver en drukker en er alleen maar op uit zijn om jouw centen in hun zak te krijgen. Zij verdienen de naam "uitgever" helemaal niet.

Uitgeven is een vak, hoewel Willem Donker van de erg goede Rotterdamsche uitgeverij Ad. Donker het een afwijking noemt. Hij is een van de weinige nog overgebleven onafhankelijke uitgevers van Nederland en is ook zelf "de uitgever". Bij elke wat grotere uitgeverij waar veel mensen werken, heb je ook altijd "de uitgever". Dat is degene die bepaalt wat er wordt uitgegeven, die het "fonds" samenstelt. Dat is een heel apart soort mensen. Vaak zijn het vrouwen en die zijn dan allemaal van hetzelfde type dat ik langzamerhand wel kan uittekenen. Wel mijn type, dat moet ik erbij zeggen. :-D
Dat "fonds" is bij een uitgeverij allesbepalend. Het is het genre boeken dat een uitgeverij onder het publiek wil brengen. Ik zeg met opzet niet "op de markt brengen", want zo ziet een uitgever dat helemaal niet. De directie van de uitgeverij wel, want dat zijn gewoon zakenmensen die met hetzelfde gemak draaibanken of grote partijen herenondergoed op de markt zouden brengen als kookboeken, dichtbundels en de avonturen van Gerard, zolang de kassa nu maar rinkelt. Maar zoals bij een krant de directie zich niet met de redactie behoort te bemoeien, zo behoort bij een uitgeverij de directie zich niet met "de uitgever" te bemoeien.

Uiteraard weet een uitgever wat voor een fonds een uitgeverij heeft als hij of zij daar aan het werk gaat - vaak voor veel geld bij een andere uitgeverij weggekocht. Een fonds kan klein en gespecialiseerd zijn of heel breed en gevarieerd. In dat laatste geval is de uitgeverij dan weer onderverdeeld in verschillende afdelingen, want om reisboeken, kookboeken en boeken over bloemenschikken uit te geven, heb je iemand anders nodig dan voor het uitgeven van romans, thrillers en andere fictie.

Als jij een boek hebt geschreven en nog in de gelukkige veronderstelling verkeert dat dit het boek is waar de hele wereld al zo lang op heeft gewacht en dat dus nodig in de boekwinkel moet komen te liggen, dan ga je op zoek naar een uitgever die je manuscript met rode oortjes zal lezen en het vervolgens zal gaan uitgeven waarna zowel jij als die uitgever kunnen gaan uitkijken naar een Porsche en een villa in St. Tropez. Daar gaat je pakket, op de post, naar de uitgever die jij in je onschuld hebt uitgezocht. Je vergeet om er gelijk hetzelfde bedrag dat jij voor dat pakket op het postkantoor hebt moeten betalen er ook aan postzegels bij te doen voor de - aangetekende - retourzending en dus zal er na een maand of drie - als je geluk hebt - een héél kort briefje komen met de mededeling dat je manuscript is ontvangen, maar det het "helaas niet in ons fonds past". Als je het graag terug wilt hebben, moet je de portokosten voor terugzending overschrijven op rekeningnummer dat en dat, maar ze zijn ook gaarne bereid om het voor je in de papierversnipperaar te gooien. "Wij wensen u veel succes voor de toekomst," etc. etc.

Als je dat tien keer hebt gedaan en inmiddels twee of drie jaar aan het leuren bent met je manuscript, maar niet van ophouden weet en het telkens weer naar iemand stuurt - nu telkens met de portokosten erbij - dan merk je al snel dat die uitgeverijen allemaal een snelknop op hun computer hebben zitten dat zo'n standaardbriefje uitspuwt. Maar pas op: vaak is het ook zo en past het écht niet in hun fonds. Dat is dus nummer één: ga na welke uitgevers boeken uitgeven in het genre dat jij hebt geproduceerd. Niet dat je dan meer kans maakt, maar dan stuur je het in elk geval niet naar uitgevers waarvan je van tevoren weet dat ze het niet nemen.

Ik heb een meer dan dertigjarige relatie met Unieboek. Ik heb de uitgevers zien komen en gaan en vooral ook de redacteuren, want die zijn voor jou in eerste instantie nog veel belangrijker dan die "uitgever", die hoogopgeleide dame in modieuze maar toch praktische kleding die alles van boeken en van schrijvers weet.
Unieboek is een gigant geworden. Binnen Unieboek zijn uitgeverijen aangetrokken en afgestoten en telkens weer is er gefuseerd. Op dit moment is het Unieboek/Het Spectrum.
Binnen Unieboek zitten allerlei uitgeverijen waarbij ik voor mijn vertalingen uitsluitend te maken heb met Van Holkema en Warendorf, een uitgeverij die al 115 jaar bestaat. Ik ken de mensen daar, heb ze zien komen en gaan want ik vergelijk ze altijd met rondtrekkende nomaden; ze gaan van de ene uitgeverij naar de andere, kennen elkaar allemaal en komen vaak terug bij de uitgeverij waar ze al eerder hebben gewerkt. Heb ik dus iets geschreven, dan zijn ze gaarne bereid om dat te lezen - zij het misschien niet helemaal - en daar een oordeel over te geven, maar uitgeven zullen ze het niet omdat het in geen van hun fondsen past; écht niet past. Zolang ik me bepaal tot maritieme romans, zal Unieboek die, ondanks onze veeljarige relatie, niet uitgeven. Dat is hun genre niet.

Vroeger wel: toen zat De Boer ook bij hun in en De Boer had een onderdeel dat uitgaf onder de naam De Boer Maritiem. Die gaven fraaie naslagwerken uit, maar ook maritieme fictie en hadden schrijvers als Anthony van Kampen en Kees Borstlap in hun fonds zitten. Via Toon van Kampen ben ik bij hun binnengekomen en heb na het verschijnen van mijn eerste boek ook een aantal vertalingen voor hun gedaan: Captains Courageous van Kipling, Songs of the Sea van Stan Hugill en de Encyclopedie van de Zeilvaart, deze laatste samen met anderen want dat was een forse klus.

Na meer dan dertig jaar in de boeken en na het vertalen van ongeveer zestig titels, heb ik er aardig kijk op gekregen wat goed is en wat niet, wat verkoopt en wat niet, al moet je met dit laatste goed oppassen, want daar kun je je soms lelijk in vergissen. Dankzij de Stichting Lira, de stichting die zorgt dat ik voor elk boek dat ik heb vertaald of geschreven een paar centen krijgt als iemand het uit de bibliotheek haalt, wat aan het eind van het jaar een leuk bedrag van vier cijfers oplevert, kan ik zien hoe populair een boek is. Dat zijn geen verkoopcijfers die ik zie van elk boek waar ik bij betrokken was, maar het aantal keren dat het werd uitgeleend, hoe graag mensen het lezen. Als ik een boek vertaal, dan helpt het als ik het zelf ook een leuk, een mooi, een spannend of een interessant boek vind; dat werkt prettiger.
Zo nu en dan krijg ik een boek te vertalen waarvan ik denk: gadverdamme... Wie léést zoiets nou in godsnaam? Maar meer dan eens zie ik dan dat het via de bibliotheken werkelijk gevréten wordt. En niet kort nadat het verschenen is, maar jarenlang. Dat maakt het echter nog niet tot een góéd boek.

Toen ik goed op gang was met "De Prijs" wist ik dat ik bezig was iets goeds te produceren en toen het af was, wist ik het voor mezelf zeker. Mijn drie proeflezers bevestigden me in die mening. Ik was er op aandringen van de uitgever van Unieboek na jaren voorbereiding echt voor gaan zitten. Ze gaf me geen opdracht om het te schrijven, maar wilde wel graag dat ik het deed. "Ik heb genoeg van het uitgeven van tweederangs Amerikaanse auteurs en wil meer oorspronkelijk Nederlands werk gaan doen," zei ze. Toen ik klaar was met mijn boek, was zij overgestapt naar een andere uitgeverij waar mijn boek helemaal niet paste en veranderdde de nieuwe uitgever bij Unieboek het fonds en paste het daar ook niet. Ik had geen zin om te gaan leuren en besloot het naar drie uitgevers tegelijk te sturen er direct maar bij te zeggen dat ze iets goeds in handen hadden en dat ik al eerder een boek had geschreven waarvan 4000 exemplaren vlot over de toonbank waren gegaan.
Willem Donker van uitgeverij Ad. Donker was laaiend enthousiast, maar kon of wilde maar geen besluit nemen of hij zijn centen er nu wel of niet in zou steken. Zo eindigde ik bij De Alk. Dat zijn prima mensen, maar ze hadden nog nooit een roman uitgegeven. Het gevolg is nu dat het boek overal bij de hobbyboeken staat, bij de watersport, bij de auto's en motoren en de treinen, omdat elke boekhandel en elke computer De Alk daar onmiddellijk mee verbindt.
Het zij zo. Ik kan me er niet druk meer om maken. Ik heb geschreven wat ik wilde schrijven, ik weet dat het goed is en zie dat door anderen bevestigd. Schatrijk ben ik al, dus daar hoeft het ook niet meer voor. Ik hoop dat jaren na mijn dood iemand dat boek nog eens tegenkomt en het met plezier leest en dat mijn klein- of achterkleinkinderen denken: verrek, die ouwe schreef een leuk verhaaltje.

Tot zover het antwoord op jouw vraag hoe je kunt weten of een uitgever de boel niet belazert. :-D :-D
Dat heb ik zoals gewoonlijk alleen maar gebruikt om een lang verhaal aan op te hangen en daar schaam ik me helemaal niet voor. Misschien hebben sommigen er iets aan om te weten hoe dat allemaal in zijn werk gaat. En hoe verdomd klein de kans is om een boek uitgegeven te krijgen. Toch mag niemand dat ervan weerhouden om te schrijven, want schrijven is prachtig werk. Schrijven moet je vanuit je hart doen. Schrijven is egotrippen. Voor goed schrijven moet je bereid zijn om een stuk van jezelf bloot te geven, te laten zien wie en wat je eigenlijk bent, soms diep van binnen. Want hoe je het ook wendt of keert: ook als je fictie schrijft stop je daar veel van jezelf in. Persoonlijk meng ik het liefst, smeed ik waarheid en fictie zo aaneen dat er iets moois ontstaat, iets boeiends, iets waarmee de lezer zich kan vereenzelvigen, zichzelf en anderen in kan herkennen. Zijn eigen gevoelens bevestigd ziet.

Ik kom graag terug op de "internetuitgevers", de lieden die bereid zijn om jou in de waan te brengen dat je opeens een echte schrijver bent geworden die boeken schrijft waar de wereld op wacht. Jij betaalt en zij produceren een boek, kan niet verdommen of het goed is of slecht, of het krom Nederlands is met waardeloze, houterige dialogen. Jouw centen op hun bankrekening en huppekee, daar rollen de boeken met jouw naam uit het machien. Moet je ze wel zelf kopen en zien dat je ze vervolgens weer kwijtraakt. Dat zijn geen uitgevers zoals die waarvan ik hierboven een beeld hebben trachten te schetsen. Het zijn ordinaire zakkenvullers.

Maar toch zitten ook daar een paar betrouwbare, goedwillende mensen bij. Die zijn ook bereid om datgene te drukken wat jij hebt geschreven, maar die belazeren de boel in elk geval niet. Die laten je duidelijk weten wat het je gaat kosten en wat je daar voor krijgt. Het zal je nooit minder kosten dan 250 tot 300 euro en dan krijg je precies één boek in handen. Dat kun je dan in de boekenkast zetten en trots aan de visite laten zien. Het boek wordt ook op hun website gezet en daar kan iedereen het bestellen want de moderne techniek maat het mogelijk om met hetzelfde gemak 1 of 100 of 1000 exemplaren te drukken. Je kunt ook een hele partij tegelijk bestellen, maar dat is absoluut geen verplichting. Bestel je er meer eentje, dan krijg je een korting van 15% op de netto verkoopprijs van je eigen boek. Bij meer dan 25 wordt dat 20%, bij meer dan 50 is het 25% en bij meer dan 100 is het 30%. Maar dat mag nooit een verplichting zijn.

Kijk, dat zijn eerlijke zaken. Zij doen werk voor jou, ze maken iets voor je en daar moet je voor betalen. Zo simpel is dat. Maar dat heeft helemaal niets met uitgeven te maken. In feite ben jij zelf de uitgever en zou dat ook kunnen zijn als je het helemaal in eigen hand hield.

Hier laat ik het nu eerst echt bij. Ik dank u voor uw aandacht en zal later terugkomen op nog een paar uiterst belangrijke zaken bij het schrijven en uitgeven.
Gebruikersavatar
dita
Berichten: 2239
Lid geworden op: 08 dec 2009 18:19
Locatie: Hamina
Contacteer:

Re: Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door dita »

Theo,
Dat was een goede uitleg van het zoeken en vinden van een betrouwbare internetuitgever. Heb intussen van KIRJABOEK bericht gekregen en zal verder gaan met het scannen van de bladzijdes van DRIJFIJS en het zo gereed maken voor een heruitgave. Uiteindelijk is de vorige uitgave 10 jaar geleden geweest. Of er belangstelling voor is weet ik natuurlijk nog niet, maar had gedacht een Poll op deze site te zetten. Als de webmaster daar natuurlijk mee content is.

Nog een woord over OPEN OFFICE. Daar werkte ik in mijn laatste twee boeken mee. Beviel prima. Alleen en dat vond ik een nadeel dat zijn de foto´s. Die moeten in Tiff formaat en 300 pixels zijn. Nu is het met een roman natuurlijk niet zo´n bezwaar daar er weinig foto´s of tekeningen in verwerkt worden.
Alzo ben ik overgestapt op Microsoft Office 2003- Daar kan je de foto's in JPG opslaan en ook in de tekst plaatsen net als met de Tiff plaatjes van Open Office. Dus veranderen, vergroten of verkleinen naar behoefte en wel zo dat je toch een mooie vierkante bladzijde houd. Tevens het opslaan naar PDF gaat makkelijk net als met Open Office.

Een voordeel van Open Office is de prijs en dat is gratis terwijl de nieuwe versie van Microsoft Office ongeveer 100 euro kost. In het begin had ik wel problemen met Microsoft en dat was dat het programma maar ongeveer 200 Mb kon verwerken. Dan viel hij altijd weg. Maar nu ik een nieuwe PC heb is dat probleem ook opgelost. Mijn oude computer was gewoon te langzaam. Heb uiteindelijk Vista in de prullenbak gegooid en Windows 7 er in gedraaid. Nu werkt alles naar behoren.

Dat was het. Vanmorgen, om de moed er in te houden weer eens min 24 graden vorst. En voor vanavond is er 21 m/sec wind voorspeld uit het ZW. Maar de kustroute, binnendoor van Porkkala via Helsinki naar Hamina/Kotka is van de week gebroken, dus het scheepvaart verkeer gaat gewoon door.
All the best
Martin
Keep going
Martin


"Ver van huis en ongeschoren"

http://issuu.com/martinhendriks/docs
Gebruikersavatar
Brazuca
Berichten: 2133
Lid geworden op: 04 mei 2009 00:06
Locatie: São Paulo
Contacteer:

Re: Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door Brazuca »

@ Martin,
Ik heb de gesigneerde eerste druk van Drijfijs in de boekenkast staan. En zo nu en dan herlees ik een van de verhaaltjes. m.i. is er onder de schare Kombuizers best wel belangstelling voor de herdruk van dit boek.

@Theo,
Bedankt voor de goede tips tot zover. Ik ben nog steeds bezig met de voorbereidingen voor een eigen boek, namelijk veel lezen en boeken herlezen ! (ik lees boeken nu op een andere manier, ik analyseer de dialogen)
Ik ben er nu wel achter dat het een meerjarenplan wordt, om mijn eerste boek te schrijven. Terwijl ik in eerste instantie dacht binnen een jaar klaar te zijn.
Dat het uitgeven meer voetenwerk oplevert, is me nu ook duidelijk.
Wat "de Prijs" betreft, had ik in eerste instantie moeilijkheden om het in de boekhandel te vinden, en daarna heb ik het boek ook diverse malen zien staan in de hobby-hoek. Dat boek verdient toch een betere plaats in de boekhandel, wat zou je daar aan kunnen doen ?
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Nou, Martin, ik neem aan dat je nog wel een apart topic opent over "DRIJFIJS" en dan met een poll, maar laat ik dan alvast van de gelegenheid gebruik maken om het van harte bij iedereen aan te bevelen. Laat ik hier meteen maar even herhalen wat ik al eerder zei en als je dan straks een apart topic opent, zal ik dat nog een keer plaatsen.
Ik schreef:Ik heb het met erg veel plezier gelezen. Prima verhalen, mijn complimenten. Prima Nederlands. Echte korte verhalen, goed gecomprimeerd tot datgene waar het om gaat. Ik heb daar zelf nogal eens moeite mee. Een veelal onderkoelde humor.
Ja, echt een fijn boekje waar je me een groot plezier mee hebt gedaan. Bedankt!
Wat OpenOffice betreft: mijn promotiemateriaal voor "De Prijs" heb ik helemaal met OpenOffice gemaakt, juist omdat ik het tussen de tekst voegen van illustraties veel en veel makkelijker vond gaan dan in MS Office. Ik heb die foto's en tekeningen allemaal in JPG gedaan, zonder een enkel probleem. Misschien had je oude versie? Ik vind het alleen maar voordelen hebben vergeleken met MS Office en inderdaad: helemaal gratis.

Ik ben erg benieuwd naar je ervaringen met Kirjaboek. Ik heb echt wel vertrouwen in ze, maar jij bent waarschijnlijk eerder "persklaar" dan ik, dus zal je het ook eerder ervaren. Weet je al of die mevrouw een Finse is? Dat moet haast wel.
Succes met de verdere voorbereidingen!

Een goed boek produceren, is in de meeste gevallen inderdaad een meerjarenplan, Dick. Tenzij je een doorgewinterd schrijver bent die op een bepaald thema doorborduurt of telkens dezelfde hoofdfiguur gebruikt. Die komen op den duur op een vast aantal bladzijden - give or take een stuk of vier - en doen vier tot zes maanden over een boek.

Elmore Leonard schrijft elk jaar één boek, "just to entertain myself", zegt hij dan. Hij is heel tevreden als hij twee pagina's per dag schrijft - maar dat doet hij dan ook wel elke dag, gaat er elke morgen om negen uur voor zitten en werkt dan de hele dag aan die twee bladzijden. Zijn boeken zijn zo rond de 300 pagina's dus als hij zes dagen per week werkt, heeft hij exact 25 weken nodig, een halfjaar. Een maand nawerk en dan de rest van het jaar in de zon zitten en de volgende bedenken.

Schrijven vergt veel discipline.
Jos Komen (R.I.P)

Re: Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Martin,
had gedacht een Poll op deze site te zetten. Als de webmaster daar natuurlijk mee content is.
Uiteraard kun je hier een nieuw topic aanmaken, daar is dit nieuwe sub-forum speciaal voor ingeschoren. :)
All the best
Jos
Zwaantje71

Re: Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door Zwaantje71 »

www.calbona.nl, erg goede ervaringen mee. Houd altijd contact met de auteur en de prijs is erg gunstig.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Hallo Adrie,

Allereerst welkom hier op Kombuispraat en veel succes met je roman.
Toen ik een jaar of zes geleden plannen maakte om een verhalenbundeltje in eigen beheer uit te brengen, kwam ik ook bij Calbona terecht en ik moet zeggen dat het me toen nogal tegenviel. Zoals bij alle internetuitgevers die ik heb bekeken en geprobeerd, heb ik allereerst een van hun uitgaven besteld om te kijken wat voor eindproduct ze afleveren. Ik zoek dan natuurlijk wel een boek uit warvan de titel en de schrijver me doen vermoeden dat het me mogelijk interesseert en zo kwam ik bij Calbona op een boek met herinneringen van een oud-wtk, ik meen van de KPM, die later het bedrijfsleven in was gegaan.

Dat viel me toen zwaar tegen. Dat het slecht geschreven was, kon Calbona ook niet helpen, maar ik vond het bovendien puur wat uitgave betrof - papierkwaliteit, omslag, illustraties - kwalitatief ver beneden de maat. Ik heb daar toen uitgebreid over van gedachten gewisseld met Van de Meeberg, vooral omdat hij nogal teleurgesteld was door mijn kritiek. Ik ben daarna tot volle tevredenheid met Boekenbent in zee gegaan die een aanmerkelijk beter product leverden tegen betere voorwaarden.

Enige maanden geleden ben ik opnieuw bezig geweest met internetuitgevers omdat ik een vroeger boek van me opnieuw wilde uitgeven. Toen kwam ik bij Kirjaboek terecht, gewoon omdat datgene wat ze op hun site schrijven me aansprak. Ik heb daar toen een offerte gevraagd en ook weer een boek besteld om te zien wat ze leverden. Ik moet zeggen: dat is werkelijk prachtig. Geen kwaad woord over Boekenbent, daar heb ik nog steeds een heel goede relatie mee, maar wat Kirjaboek voor nagenoeg dezelfde prijs levert, steekt werkelijk met kop en schouders boven alles uit. Enige tijd geleden gaf een van onze leden hier een boek uit bij Free Musketeers en ook dat vond ik wat uitgave betreft van inferieure kwaliteit. Op een dergelijk boek zou ik mijn naam niet willen hebben.

Misschien is Calbona intussen een stuk beter geworden en ik wil ook geen kwaad woord zeggen van Van de Meeberg, maar het loont om wat verder rond te kijken. Zijn prijzen liegen er ook niet om als ik kijk wat hij rekent voor de opmaak van het manuscript € 1,15 per A4 pagina. Dat is niet misselijk. Dat geld kan je overigens heel eenvoudig zelf verdienen. Eerlijk is eerlijk: Calbona maakt zich niet schuldig aan hoogdravende kreten en valse beloftes. Het is daar allemaal heel klaar en duidelijk, maar als je toch geld gaat uitgeven aan het uitbrengen van een boek in eigen beheer, geef dan een paar centen extra uit, pakweg drie keer 15 euro, en bestel bij anderen eens een exemplaar van hun producten. Dat loont zich, let maar op.

Intussen wordt dat boek van vroeger door een reguliere uitgever uitgebracht - De Alk, in Almaar - dus voor mij speelt het niet meer, maar anders zou ik zonder enige twijfel een deal hebben gemaakt mer Kirjaboek.
Zwaantje71

Re: Uitgeven en uitgeverijen.

Bericht door Zwaantje71 »

Hallo Theo,
Mijn eerdere boeken heb ik uitgebracht bij Calbona. Met volle tevredenheid. Voor het redigeren en corrigeren heeft V.d Meeberg, een mooi prijsje gemaakt. Maar de eerlijkheid gebied te zeggen dat je de promotie zelf moet doen. Kirja en Boekenbent wordt voor je gepromoot(Wat de verkoop van je boek toch bevordert) Dat vind ik wel het nadeel bij Calbona. Mijn volgende roman ben ik er nog niet echt over uit of ik het bij Calbona doet hoor! Ik wil wel dat er goed promotie van wordt gemaakt(Ben er zelf een leek in) Mijn laatste boek(een Kerstroman) is volgens de lezers een goed boek. Maar waar het zich afspeelt in Katwijk, liep de promotie faliekant mis. Want? Calbona stuurt geen promotiemails naar boekhandels en kranten. En zo,n promotiemail zet ik niet zelf in elkaar. Met de kerstroman probeer ik het dit jaar weer in Katwijk. ( Al ligt hij ter beroordeling bij een reguliere uitgever, maar daar verwacht ik niet al te veel van.) Ik hoop dat u boek een succesje wordt. En als u tips heeft over de visserij van de jaren 60, Ik hou me aanbevolen.

Gr. Aard


Plaats reactie