Gewijzigde titel: Wat zijn dat voor rare kerels?

[dita]

Finse les

Theo,
Aan het woordje hieronder kan ik zien dat je eens Finse les hebt gehad en zelfs bijgehouden.
42 letters alles bij elkaar, het kunnen er ook een paar meer, maar zeker niet minder zijn.

"internetbeunhazenzakkenvullersuitgeverijen". Waar haal je dat vandaan!

Terve
Martin/Hamina

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Waar ik dat vandaan haalde? Geen idee...
Nee, nooit Finse lessen gehad. Dat komt omdat ik altijd een oppassende jongen ben geweest.
Ik zou nog geen pilsje in het Fins kunnen bestellen en vloeken of vieze woorden ken ik ook niet.

[Jos Komen (R.I.P)]

Hallo Theo,
Finse les, prachtig verhaal.
Mooi begin, prachtig eind en alles wat ertussen staat is ook heel goed.
Ik moet nog een hoop sleutelen aan mijn verhalen.....
All the best
Jos

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Tja, dat je zoiets toch nooit vergeet. Ik moest er opeens weer aan denken. Blij dat je het kon waarderen.

Inderdaad, Jos: er valt nog heel wat te sleutelen.
Als ik je een goede raad mag geven, probeer je dan te beperken. Haal er niet te veel bij wat niet direct met de kern van je verhaal te maken heeft. Probeer niet te veel tegelijk te vertellen. Dat is pure verspilling; bewaar wat voor later. Die twee hoogtelijnen in de kaart hebben niets met tien dozijn kapotjes te maken en die kapotjes hebben ook niets uitstaande met slecht weer op de Atlantic; daar zitten drie verhalen in. Dat is toch zonde? Wie wat bewaart, die heeft wat.
Maar werk elk van die drie verhalen dan wel verder uit. Zet je figuren goed neer; zorg dat de lezer kapitein Walrus ziet en ook hóórt praten. Laat ons die leerling wat beter zien en vooral ook dat meisje. Die scène in die bar is het beste gedeelte, maar dat komt er bekaaid af.

Neem vooral de tijd. Een goed verhaal schrijven kóst nu eenmaal tijd. Dat "Finse les" was nieuw voor me en kostte me in deze vorm bijna drie uur om te schrijven. Als ik het ooit in een bundeltje zou willen publiceren, zou daar nog wel drie uur of misschien zelfs een halve dag bijkomen voordat het écht naar mijn zin zou zijn. Een wat langer "kort" verhaal kan zomaar een volle week in beslag nemen. Schrijven, schrappen, omzetten, herschrijven. Net even een ander woord gebruiken. Twee komma's vervangen door twee streepjes. Een zin in tweeën hakken of twee zinnen inkorten en samenvoegen. Een halfuur zitten dubben wat nu in die bepaalde zin beter loopt: eerst het hulpwerkwoord en dan het voltooid deelwoord of andersom? Dus "was geweest" of "geweest was", om maar een voorbeeld te noemen.

Wees niet te gauw tevreden; échte critici die jouw verhaal onder een vergrootglas leggen en helemaal gaan uitpluizen voordat ze een oordeel geven, zijn dat ook niet en oordelen vaak keihard. Een reguliere uitgever die bereid is om je schrijfsels te lezen om te zien of hij die soms zou willen uitgeven, is ook onverbiddelijk in zijn of haar oordeel. Doe je het in eigen beheer via een internetuitgever, dan mis je die kritiek; die zijn bereid alles uit te geven zolang jij bereid bent om daarvoor te betalen. Dat is géén voordeel; goede kritiek heb je hard nodig. En eventueel een goede redacteur en een goede corrector.

Zo heb ik nog een aantal inhoudelijke opmerkingen, maar ik weet niet of je het op prijs stelt als ik die hier neerzet. Misschien komen ze bemoeizuchtig of mierenneukerig over en dat is niet de bedoeling.

[Jos Komen (R.I.P)]

Hallo Theo,
bedankt voor je positieve kritiek, het wordt dus niet slechts sleutelen aan het verhaal, maar een volledig groot survey.
Maar ik heb er nu de tijd en gelegenheid voor.
Mijn oud plaatsgenoot Godfried Bomans zei het destijds ook al: "Schrijven is schrappen".
All the best
Jos

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Ja, inderdaad: schrijven is schrappen... en weglaten.
Beperken. Dat is van groot belang bij het schrijven van een boek, maar nog veel belangrijker bij een kort verhaal.
Voor een (kort) verhaal moet je de kunst van het comprimeren beheersen, samenballen tot datgene waar het om gaat en dat op het juiste moment naar buiten brengen.
Dat moet bij een boek ook, maar daar kun je het eenvoudiger doseren. Daar kun je eventueel gebruik maken van een proloog, een epiloog en flashbacks.
Daar kun je een duidelijke tijdlijn in aanbrengen, of twee verschillende tijdlijnen en daar tussen heen en weer springen. Heden en verleden. Dat moet je dan wel zo doen dat de lezer niet in verwarring raakt en het overzicht verliest. Dat is storend en kan reden zijn om je boek dan maar weg te leggen.

Ik zal nog het een en ander in het topic "Tips voor het schrijven van verhalen/memoires" zetten. Dat is minder persoonlijk; dat hoeft dan niet opgevat te worden als kritiek, maar daar kan iedereen dan uithalen wat van zijn - of haar - gading is.
En me terechtwijzen als hij denkt dat ik onzin zit te verkopen, dat vooral niet te vergeten.
Of er alleen maar het zijne van denken.