Tweede verhalenbundel

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.
Jos Komen (R.I.P)

Re: Tweede verhalenbundel

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Columbus achterna…

Ik heb als “proeflezer” het genoegen mogen smaken het boek als eerste te mogen lezen. :-D
Na het lezen van de eerste twee verhalen heb ik wat op- en aanmerkingen aan Theo gestuurd, maar ik was al te laat, de definitieve versie lag al bij de drukker.
Er zit dus nog een spelfoutje in. :|

Het gaat voornamelijk over het uitbrengen van kleine schepen naar Midden en Zuid Amerika, alleen het laatste verhaal speelt zich af op een grote tanker.
Dus spannende en avontuurlijke reizen met veel 'Sex and Drugs and Rock & Roll'.
De schrijfstijl van Theo is op Kombuispraat algemeen bekend, maar in dit boek ging de seks echt “van Jan pak de leuning”.
Ook komen er veel oude zeemanstermen voorbij, bij velen van ons bekend, maar als je nooit gevaren hebt moet je af en toe wel even googlen om te weten wat er precies mee bedoeld wordt.

Ik heb echt zitten genieten van het boek wat maar één nadeel heeft: je leest het veel te snel uit. :wink:

Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Tweede verhalenbundel

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

------------------------
Jos, bedankt voor het lezen en voor het leesrapport. Alleen...
veel 'Sex and Drugs and Rock & Roll'.
in dit boek ging de seks echt “van Jan pak de leuning”.
Zo zie je toch maar weer hoe snel er een verkeerde indruk kan worden gewekt, of - en dat is misschien waarschijnlijker - dat het vooral de seks is die de lezer bijblijft. :-D
Vijf verhalen waarbij in het derde verhaal inderdaad vrij veel seks voorkomt - misschien zou je zelfs kunnen zeggen dat het een essentieel onderdeel van het verhaal is. In het vierde verhaal speelt het alleen bijna aan het eind een bescheiden rol. Daarnaast drie verhalen Waarin helemaal geen seks voorkomt, tenzij je, zoals in het eerste verhaal, de uitroep: ‘We moeten naar Caracas. Vamos, amigo. Geen geneuk maar rapido a la aeropuerto.’, een sterk stukkie seks zou willen noemen. :wink: Het woord 'neuken' komt in het hele boek van bijna 47.000 woorden precies drie keer voor. Nee, dan was 'Ik, Jan Cremer' drieënvijftig jaar geleden heel andere koek, om van 'Lady Chatterley's Lover' van bijna honderd jaar geleden nog maar te zwijgen. :shock:
Ik zou hoogstens willen zeggen dat in de boek de seks eenzelfde functie heeft als een beetje Tabasco in bepaalde gerechten. :roll:

Maar, beste vrienden, bestel het boek zodra het beschikbaar is, wat misschien nog deze week en anders in de loop van de volgende week zal zijn en oordeel zelf. Elders zal ik een wat duidelijker en meer uitgebreide beschrijving van de inhoud van het boek geven, met telkens ook een paar woorden over de inhoud van elk verhaal.

Wie mij alweer lang geleden hier op dit forum hielp aan de juist Groninger schrijfwijze van 'Neuken als wilde honden', ben ik vergeten, maar speciaal voor hem volgt hieronder de passage uit dat derde verhaal waarin dat voorkomt...
De band begint aan een langzaam nummer, Together Again van Buck Owens. De basgitarist zingt goed en de steelguitar kan zich helemaal uitleven. We slijpen wang tegen wang en buik aan buik over de vloer en ik krijg een erectie die er niet om liegt. Connie leunt met haar hoofd achterover, haar ronde gezicht een en al pretrimpeltjes en drukt zich nog een beetje steviger tegen me aan. Ik herinner me een regel uit The Betsy van Harold Robbins die ik altijd al eens had willen gebruiken en dit lijkt me het geschikte moment. ‘Let’s go someplace and fuck,’ zeg ik.
‘Okay,’ zegt Connie.
Confucius - Connie for short - zei het tweeduizend jaar geleden al: het leven is eenvoudig; we maken het alleen maar moeilijk.
Het leven is niet alleen eenvoudig, het leven is ook goed. Beter dan het in jaren is geweest. We rijden in Connies Pontiac Bonneville van 1965 over US 1 en roken wiet. Het is intussen donderdag, vijf dagen nadat ik mijn van Harold Robbins geleende catchphrase debiteerde en sindsdien hebben we weinig anders gedaan dan datgene wat ik toen voorstelde: fuck.
Neuken.
Ketsen.
Kezen.
Wij begonnen die avond op een matras op de vloer, recht onder de airco, omdat het erg warm was en Connies grote, houten ledikant bovendien verschrikkelijk kraakte en piepte, zo zei ze.
Daarna deden we het verschillende malen per dag overal. Toch maar in het ledikant waarbij dat gekraak en gepiep het spel zelfs nog een extra dimensie gaf. We deden het op de keukentafel die gelukkig sterk genoeg bleek te zijn. We deden het in het bad en op de love seat, in de cosy chair en op de zitzak.
‘Neuk'ng as wilde hon'n,’ zoals een Hoogelandster machinist waar ik verschillende keren mee voer dat zo sappig en vol overtuiging uitdrukte.
Dat is gewoon uit het leven gegrepen. Niks mis mee, dacht ik.
Maar ik kan me voorstellen dat zo'n passage blijft hangen, dat wel. 8)
Memories.
Those were the days, my friends. :wink:

------------------------------
Jos Komen (R.I.P)

Re: Tweede verhalenbundel

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

'Sex and Drugs
Ik heb het maar niet over de drugs gehad, Theo. :wink:

Een boek beoordelen doe ik de laatste jaren in principe niet meer, ik heb dit in het verleden ooit gedaan en omdat het een goede kennis was heb ik het toen positief beoordeeld.
Maar het was achteraf gewoon een slecht geschreven boek en toen kreeg ik de negatieve reacties die eigenlijk voor de schrijver bedoeld waren.

Ik heb meer dan tien jaar geleden een fantastisch goed manuscript gelezen van een bekende Kombuizenaar die om mijn eerlijke menig vroeg.
Die heb ik toen gegeven, ik heb hem verteld dat ik het een geweldig verhaal vond, maar ik had er toch wat opbouwende kritiek bij geplaatst.
Na het lezen van deze opbouwende kritiek kreeg ik toen te horen dat hij er toen van overtuigd was dat schrijven toch maar niks voor hem was.

Tja, schrijvers, shipspotters en scheepsschilders zijn erg gevoelig voor opbouwende kritiek, daar lezen ze vaak overheen en de kritiek blijft hangen.
Complimenten zijn uiteraard altijd van harte welkom.
Iets dergelijks merk ik ook op Kombuispraat.
Er worden vaak prachtige bijdrages geleverd waar geen reacties op volgen.
Op de sociale media krijgen ze dan meer respons in de vorm van een duimpie omhoog of iets dergelijks en ze hebben er meteen tientallen vriendjes bij.
Ondanks het feit dat het hier gewaardeerd wordt, maar als er geen respons op komt haken ze af.
Jammer maar helaas.

Maar ik dwaal af, zit een beetje te ver naast de koerslijn, maar ben nog niet aan het zigzaggen. :lol:

Toch kan ik iedereen aanraden om "Columbus achterna" te bestellen, ik heb er écht van genoten. :wink:
Bob R.I.P.
Berichten: 3142
Lid geworden op: 19 sep 2008 18:00
Locatie: Langedijk

Re: Tweede verhalenbundel

Bericht door Bob R.I.P. »

Jos het is net als met de kok. Is het eten goed dan hoor je niemand, maar oh wee als het slecht is.
't Leven is niet altoid roist met krente, 't is ok welders gortepap die skift is.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Tweede verhalenbundel

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Jos schreef:Een boek beoordelen doe ik de laatste jaren in principe niet meer, ik heb dit in het verleden ooit gedaan en omdat het een goede kennis was heb ik het toen positief beoordeeld. Maar het was achteraf gewoon een slecht geschreven boek en toen kreeg ik de negatieve reacties die eigenlijk voor de schrijver bedoeld waren.
Zo zie je maar weer: dat je gewoon je eerlijke mening moet geven, of helemaal niks zeggen. Maar je hebt helemaal gelijk, Jos. Ik mag ook niet verwachten, laat staan verlangen dat ik hier op deze plaats een goede recensie van mijn schrijfsel krijg. En met "goede recensie" bedoel ik dan niet een bij voorbaat lovende of zelfs maar positieve recensie, maar een vakkundig geschreven recensie. Recensies schrijven is een vaardigheid die geleerd moet worden, tenzij je die vaardigheid van nature bezit. Wat je wel kunt doen, is gewoon je mening als lezer geven, maar dan ook niet meer dan dat. Gewoon of het lekker las, of het je kon boeien of dat je moeite had om er doorheen te komen, dat soort zaken. De recensies van de bibliotheekdienst zijn over het algemeen goed geschreven. Daar heb je iets aan.
Neem bijvoorbeeld de recensie van dat eerste bundeltje, Vroeger had je lol van alweer twaalf jaar geleden:
    • Deze bundel humoristische zeeverhalen en -verzen bevat 2 verhalen van 63 resp. 43 blz., en nog wat klein spul. Thema: het zeemansleven in vervlogen jaren, belicht vanuit eigen de ervaring, met 'Wein, Weib und Gesang' in een hoofdrol. Verschillende bijdragen werden - soms lang geleden - elders gepubliceerd. De auteur was bevriend met Anthony van Kampen, en dat merk je aan zijn schrijftrant. De substantielere verhalen zijn nogal anekdotisch, wel leuk, maar vrijwel alle items zijn op sommige plaatsen qua Nederlands minder sterk. 'Zondagmorgen' is een aardig 'licht' vers, het zwaardere gedicht 'Hebriden' mankt en vliegt uit de bocht. De humordosering is vrij hoog. Met illustraties van o.m. de schrijver.

      Drs. J.P. Bringman
Daar kan ik wat mee, met zo'n recensie. Een opmerking als: "...vrijwel alle items zijn op sommige plaatsen qua Nederlands minder sterk", moet ik me aantrekken. Daar moet ik niet beledigd door zijn, daar moet ik mijn voordeel mee doen. Ik hoop - en ik denk ook - dat mijn Nederlands nu beter is dan twaalf jaar geleden. Dat is niet te danken aan drs. Bringman, maar aan het feit dat ik er naar blijf streven om mijn Nederlands te verbeteren.

Stel hier nu de recensie uit Schuttevaer eens tegenover...

Afbeelding

... dan zou je kunnen concluderen dat er net zoveel verschillende meningen zijn als verschillende recensenten, maar dat is natuurlijk niet helemaal waar. Ze bekijken een boek alleen uit een andere hoek.
Ik ga aan de gang met de uitgebreide informatie. Ik zal die zo spoedig mogelijk plaatsen, hier en tegelijkertijd bij de buren.

Wie niet kan wachten ... :wink: ... en het nu onmiddellijk wil bestellen, kan HIER klikken.

------------------------------


Plaats reactie