The Rime of the Ancient Mariner

Alles over boeken, schrijven, uitgevers etc.
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Ja, zoals het merendeel van dat soort boeken is het een onzinverhaal. Maar dan wel onzin met actie en spanning en daar gaat het immers om? Ik heb het boek nog eens tevoorschijn getrokken en mijn aantekeningen van de vertaling er nog eens op nageslagen, aantekeningen die ik, als ik klaar ben, bij het manuscript doe ten behoeven van de redactie en de persklaarmaker. Daarin verklaar ik bepaalde zaken en leg uit waarom ik iets op een bepaalde manier heb vertaald. Vind ik fouten en ik kan die verbeteren, dan zeg ik dat ook. En vooral ook zaken die een persklaarmaker niet moet gaan "verbeteren". Een aardig voorbeeld daarvan is dit:
  • Hoofdstuk 3
    Pag. 43 - …if he was part of the Argentine junta, he would pay some local wharf rat to drop a dime if he saw or heard anything suspicious.

    Laat de persklaarmaker niet in de verleiding komen om van “wharf rat” alsnog “kaairat” te maken. In de Engelse betekenis is een wharf rat: A person who frequents wharves, maar het Nederlandse “kaairat” heeft slechts één betekenis en dat is: meisje dat bij nacht en ontij langs de schepen zwerft op zoek naar vertier en bij de zeeman in zeer laag aanzien staat en dat kan hier nooit de bedoeling zijn.
    “Baliekluiver” lijkt me een geschikte vertaling.
Ook in dit boek zaten een aantal fouten - zo bestond hij het om het te schrijven ...
  • When Argentina invaded the Maldives in 1982 – the islands the British called the Falklands –
De Maldives of Maldiven zoals wij ze noemen, is een eilandengroep ten zuiden van India. Hij bedoelt hier natuurlijk de Malvinas of Islas Malvinas zoals de Argentijnen de Falklandeilanden noemen. Onbegrijpelijk dat een corrector dat niet heeft gezien. Maar dat is natuurlijk eenvoudig te veranderen.

Wat merkwaardig was, dat was dat ik Cussler - of Jack Du Brul, want wie het schrijft is bij Cussler vaak niet duidelijk - tot aan hoofdstuk 26, pagina 359 in het e-book en pagina 314 in de Nederlandse uitgave, nergens op een nautische fout had kunnen betrappen. Maar toen was het ook goed raak en ik schreef in mijn aantekeningen ...

  • Het is heel merkwaardig: ik heb Cussler tot aan dit punt nog nergens op een nautische fout kunnen betrappen, wat een aangename verrassing was. Maar met zijn verhaal over het anker van het Argentijnse oorlogsschip gaat hij volledig de mist in. Hij heeft werkelijk geen flauw benul hoe een schip ten anker ligt en al helemaal niet hoe de ankerketting op het anker gesloten is. Dat valt me nogal van hem tegen.
    Ik ga het verbeteren. Dan is het nog steeds onzin, maar dan is het in elk geval verklaarde onzin. Zoals het er nu staat, kan ik het echt niet met goed fatsoen in het Nederlands omzetten.
    U kunt erop vertrouwen dat mijn vertaling beter is dan het origineel, ook al klopt het dan nog steeds niet, maar dat moet de lezer die van wanten weet dan maar voor lief nemen. Die zal de schouders ophalen en er het zijne van denken, maar vervolgens gewoon verder lezen. De overige lezers merken er helemaal niets van.

Dit stond er oorspronkelijk, dus oordeel zelf. Juan loopt over de zeebodem naar de plaats waar een kruiser ten anker ligt en dan staat er ...
  • Jack turned his attention tot the Admital Brown's anchor. It looked to be about eight feet long and would probably weigh in at four tons - more than enough to keep the ship stationary against the tides. A small pile of extra chain lay next to it in a rust-colored heap.
    "How are you doing out there?"
    "No problem so far. I'm looking at the anchor now."
    "And?"
    "I should be able to unshackle it from the chain. The lynchpin is held in place with bolts."
    Cabrillo bent over the anchor and pulled an adjustable wrench from his belt. He fitted it over the first bolt and used his thumb on the oversized adjusting wheel until it was snug. It fought him the entire way. Tiny bits of paint lifted from the bolt head when it first moved an eighth of a turn. Juan heaved on it until he thought he was going to pass out. The bolt gave another eighth turn. It took ten backbreaking minutes to remove that first bolt, and Juan was bathed in sweat.
    "Shut down the hot suit, Eddie. I'm dying out here."
    "It's off."
    The next bolt spun out so easily that, once he had it started, he could twist it with his fingers. The third and fourth weren't quite as easy, but nowhere near as bad as the first. He clipped the wrench back to his belt and grabbed a rubbel mallet. He used rubber to avoid making any noise.
    He swung at the the lynchpin, the water hindering his actions, but the blow was enough to knock it an inch out of alignment. Three more shots, and it was almost free of the anchor. It would stil hold the ship in position against the normal flow of water into and out of the bay, but any hard jolt would slip the pin entirely and the Admiral Brown would be left tot the vagaries of the sea.
Kijk, gaat u er maar even aan staan om dit te vertalen, heren nautici. Het anker van een kruiser. De ketting op een hoop naast het anker. Een ankersluiting waarvan de pen met vier bouten geborgd is en die hij er, nadat hij die bouten simpelweg met een verstelbare sleutel heeft losgedraaid , met een rubber hamer in vier klappen uit slaat. Dat is pas kranig werk. Dat zal een ieder die wel eens een anker van een paar ton heeft moeten ontsluiten toch met me eens zijn. :roll:

Ik maakte er uiteindelijk het volgende van. Nog steeds onzin, maar dit was de beste oplossing. De gewone lezer leest er immer glad overheen? Zelfs Deckboy zegt er niks van, dus dan heb ik het goed gedaan. :-D
  • Juan richtte zijn aandacht op het anker van de Admiral Brown. Het was ongeveer tweeënhalve meter lang en woog waarschijnlijk iets van vier ton – meer dan voldoende om het schip in de getijstromen op zijn plaats te houden. De eerste vijftien vaam ketting lag gestrekt op de zeebodem en liep daarna in een boog omhoog naar het schip.
    ‘Hoe gaat het daar?’
    ‘Tot zover geen probleem. Ik kijk naar het anker.’
    ‘En?’
    ‘Dat krijg ik wel los van de ketting. De bout van de ankersluiting is niet zoals gewoonlijk met een spie geborgd, maar met vier kleine bouten.’
    Cabrillo boog zich over het anker en trok een verstelbare sleutel uit zijn gordel. Hij zette hem op de eerste bout en draaide met zijn duim aan het groter dan gebruikelijke stelwieltje tot hij goed paste en trok aan de bout. Die gaf aanvankelijk geen millimeter mee, maar uiteindelijk sprong er wat verf los en draaide hij een achtste slag. Verder niet. Juan zette zich met zijn voeten schrap tegen het anker en trok uit alle macht tot hij bang was dat hij flauw zou vallen. De bout draaide weer een achtste slag. Het kostte Juan tien minuten om de eerste bout los te draaien en toen baadde hij inmiddels in het zweet.
    ‘Zet dat warmtepak af, Eddie. Ik sterf hier zowat.’
    ‘Staat af.’
    De volgende bout ging zo gemakkelijk dat hij hem na de eerste slag verder met zijn vingers los kon draaien. De derde en de vierde gingen niet zo makkelijk maar bij lange na niet zo moeilijk als de eerste. Hij hing de sleutel weer aan zijn gordel en greep een hardrubberen hamer. Hij gebruikte rubber om geen lawaai te maken.
    Hij gaf een klap tegen de bout van de sluiting, wat door de weerstand van het water bemoeilijkt werd, maar die eerste klap was voldoende om de bout in beweging te brengen. Na nog eens drie klappen was de ankersluiting bijna los. Hij zat nog voldoende vast om het schip tegen de getijstroom op zijn plaats te houden, maar als er met een ruk aan getrokken zou worden, zou de sluiting losschieten en zou de Admiral Brown aan de grillen van de zee zijn overgeleverd.
De Storm is op Boekwinkeltjes in ruime voorraad te koop, maar toch nog vrij prijzig. Er is een licht beschadigd exemplaar dat inclusief de portokosten 5 euro kost. Klik HIER

Gebruikersavatar
deckboy
Berichten: 32
Lid geworden op: 14 sep 2011 11:37
Locatie: Middelburg

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door deckboy »

Ja Theo, dat bedoel ik met sterk. Bij zulke stukjes zit ik wel te grinniken. Ik weet natuurlijk da de echte seals niet voor een kleintje vervaard zijn, maar dat gedoe met die rib langs de grenspost gaan is ook zo iets. Heeft U overigens op bv spotify de cd Atlantic Realm van Clannad wel eens beluisterd? Het nummer Signs of Life gaat over het stuk met de albatros. Ik heb mijn kinderen aangegeven wanneer ze dat mogen draaien.
Varen zij die varen lusten,
ik heb gevaren laat mij maar
rusten
hannamarin

Re: The Rime of the Ancient Mariner

Bericht door hannamarin »

thanks for this review! I wanna read this book asap! check http://bigpaperwriter.com/blog/the-rime ... iner-essay that tells more about this author and this piece of art!


Plaats reactie