Woudsend, tussen de meren.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Omdat de weersverwachting voor afgelopen weekeinde goed was lieten we de boel de boel en gaven de katten voldoende voer om het zonder ons te rooien, dus op naar Friesland.
Door de mist hadden we een late start en kwamen zaterdag niet verder dan Bolsward, waar net nadat wij aangelegd hadden het ringsteekfestijn afgelopen was. Dus veel paardenstront gezien maar geen paarden.
Bij Ponte Vechio (oude brug) gingen we onbeschoft oedangs eten met veel knoflook, dat is altijd het betere handwerk omdat je ze zelf moet pellen.
Na afloop een bakkie Italiaanse koffie met een plas Amaretto en toen konden we voldaan weer naar de Karakorum.
Zondagochtend begon de dag koud en mistig dus we gingen pas tegen 10 uur 30 de Workummertrekvaart op, er was niet veel te zien.
Een brugwachter maande ons tot spoed terwijl een kerel, die twee gieters probeerde te verzuipen, Marieke aanriep en zei dat we langzamer moesten varen omdat we toch vakantie hadden. Niet elke bejaarde op een bootje op een mistig Fries slootje heeft vakantie dacht ik nog, maar het heeft geen zin daarover een discussie te starten.
Het valt voor pensionado's soms niet mee. We kwamen als achterste in een klein konvooitje te varen en dan gaat de snelheid er vanzelf uit. Voor het eerst zag ik de brug naar Makkum draaien en dat geeft direct een flinke file op de weg naast de trekvaart en dat allemaal om een vletje naar Makkum te laten varen.
In Workum legden we de Karakorum aan een touwtje na de eerste brug en we gingen te voet Workum in, omdat ik vergeten was de bandjes van de fietsen op te pompen. Natuurlijk hadden we geen fietspomp bij ons, tenslotte is het geen tanker en bij ons ben je in een paar stappen van de bak op de poep.
In Workum zijn ze driftig bezig geweest met nieuwe steigers en zelfs een nieuwe passantenhaven achter de kerk, het zag er prima uit.
We kregen een bakkie koffie van een gepensioneerde machinist van Nigoco, die in de nieuwe haven zijn tjalk afgemeerd had.
Mooi verhalen en voor we het wisten waren we een uur verder.
Op het plein voor de kerk was het druk, de zon was inmiddels gaan schijnen en de temperatuur aangenaam.
Na de lunch vertrokken we naar Woudsend, onder de brug in Workum passen we net door en de spoorbrug staat meestal open, dus ook daar was weinig enerverends te beleven. Een Workummer ving vlak voor ons bootje nog even een meerval van ongeveer een meter, als je zo'n ding op de bodem van een bootje ziet liggen is het toch wel en groot monster.
Na het nemen van een foto en de lengte meten ging het ding weer over de muur.
De foto's zijn van een paar schepen die we onderweg zagen en de draaibrug bij Oosthem.
Door de mist hadden we een late start en kwamen zaterdag niet verder dan Bolsward, waar net nadat wij aangelegd hadden het ringsteekfestijn afgelopen was. Dus veel paardenstront gezien maar geen paarden.
Bij Ponte Vechio (oude brug) gingen we onbeschoft oedangs eten met veel knoflook, dat is altijd het betere handwerk omdat je ze zelf moet pellen.
Na afloop een bakkie Italiaanse koffie met een plas Amaretto en toen konden we voldaan weer naar de Karakorum.
Zondagochtend begon de dag koud en mistig dus we gingen pas tegen 10 uur 30 de Workummertrekvaart op, er was niet veel te zien.
Een brugwachter maande ons tot spoed terwijl een kerel, die twee gieters probeerde te verzuipen, Marieke aanriep en zei dat we langzamer moesten varen omdat we toch vakantie hadden. Niet elke bejaarde op een bootje op een mistig Fries slootje heeft vakantie dacht ik nog, maar het heeft geen zin daarover een discussie te starten.
Het valt voor pensionado's soms niet mee. We kwamen als achterste in een klein konvooitje te varen en dan gaat de snelheid er vanzelf uit. Voor het eerst zag ik de brug naar Makkum draaien en dat geeft direct een flinke file op de weg naast de trekvaart en dat allemaal om een vletje naar Makkum te laten varen.
In Workum legden we de Karakorum aan een touwtje na de eerste brug en we gingen te voet Workum in, omdat ik vergeten was de bandjes van de fietsen op te pompen. Natuurlijk hadden we geen fietspomp bij ons, tenslotte is het geen tanker en bij ons ben je in een paar stappen van de bak op de poep.
In Workum zijn ze driftig bezig geweest met nieuwe steigers en zelfs een nieuwe passantenhaven achter de kerk, het zag er prima uit.
We kregen een bakkie koffie van een gepensioneerde machinist van Nigoco, die in de nieuwe haven zijn tjalk afgemeerd had.
Mooi verhalen en voor we het wisten waren we een uur verder.
Op het plein voor de kerk was het druk, de zon was inmiddels gaan schijnen en de temperatuur aangenaam.
Na de lunch vertrokken we naar Woudsend, onder de brug in Workum passen we net door en de spoorbrug staat meestal open, dus ook daar was weinig enerverends te beleven. Een Workummer ving vlak voor ons bootje nog even een meerval van ongeveer een meter, als je zo'n ding op de bodem van een bootje ziet liggen is het toch wel en groot monster.
Na het nemen van een foto en de lengte meten ging het ding weer over de muur.
De foto's zijn van een paar schepen die we onderweg zagen en de draaibrug bij Oosthem.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Ha, leuk, wij hebben deze zomer tegen die nieuwe jachthaven gelegen.
Erg rustige buren met dat kerkhof...
En de brug naar Makkum hebben we voor ons laten draaien.
De route was Leeuwarden, Bolsward (via Baard), Workum, Makkum en daarna Sloten en Lemmer...
Van Bolsward naar Workum zeuren ze altijd langs de kant...
Erg rustige buren met dat kerkhof...
En de brug naar Makkum hebben we voor ons laten draaien.
De route was Leeuwarden, Bolsward (via Baard), Workum, Makkum en daarna Sloten en Lemmer...
Van Bolsward naar Workum zeuren ze altijd langs de kant...
Je wordt al geboren
Je wordt al begraven
Waarom zou je ook nog worden geleefd?
Je wordt al begraven
Waarom zou je ook nog worden geleefd?
Re: Woudsend, tussen de meren.
Vorig weekeinde was het, althans zondag, prachtig mooi herfstweer.
We gingen nog wat met bootjes klooien bij Woudsend, Balk en Sloten, zowaar kregen we de meiden nog aan het suppen op zo'n plank met een peddel.
Helaas vielen ze niet in het water en dus werd het niet erg spannend en kon opa zijn rib weer in de davits hangen.
Op het Hegermeer waren de skutsjes zaterdag aan het zeilen, er stond genoeg wind om wat mooie rakken te varen.
In Balk was alles al stijf op slot en hingen er diverse bordjes "gesloten" dus vertrokken we naar Sloten.
In Sloten was het tamelijk druk, we hadden onze zinnen erop gezet om nu eens aan de wal voor de molen af te meren, dus moest ik ergens een wachtplekje zoeken. Niet gehinderd door enige kennis ter plaatse draaide ik het valkenhaventje aan bakboord voor de brug in.
Een bordje vermeldde iets van maximum 8 meter en nog wat kreten maar dat liet ik maar even voor wat het was.
Een vrouw op de brug stootte haar vriend aan en die haalde vlug zijn camera voorgaats, waarschijnlijk in de verwachting dat ik het spul klem of vast zou varen.
Het gezag nam plaats op de poop en ik heb voor altijd prima zicht, helaas paste de vlet niet in zo'n gat gemaakt voor valken.
Aan het eind van het haventje is een lage brug en dus werd het een heel geklooi om voor die brug te draaien zonder paaltjes en of bootjes te raken.
We stroopten het er af zonder iets te raken en inmiddels was een zeilboot voor de molenwal aan het vertrekken, in dat gaatje konden wij keurig liggen.
Een half uur later waren zelfs alle schepen weg en hadden we de wal voor ons alleen.
Kleindochter ging na een instructierondje, met opa, op pad met de rib om een rondje door de gracht in Sloten te maken.
Terug in Woudsend was nergens iets te bikken te krijgen, alles vol of dicht.
We voelden ons asielzoekers in de vreemde, tot iemand op het slimme idee kwam dat er een nieuw restaurant geopend is " Omke Jan ".
Daar maakten ze geen probleem van nog zeven aanschuivende gasten, vriendelijke gezellige mensen en goed eten, prima.
We gingen nog wat met bootjes klooien bij Woudsend, Balk en Sloten, zowaar kregen we de meiden nog aan het suppen op zo'n plank met een peddel.
Helaas vielen ze niet in het water en dus werd het niet erg spannend en kon opa zijn rib weer in de davits hangen.
Op het Hegermeer waren de skutsjes zaterdag aan het zeilen, er stond genoeg wind om wat mooie rakken te varen.
In Balk was alles al stijf op slot en hingen er diverse bordjes "gesloten" dus vertrokken we naar Sloten.
In Sloten was het tamelijk druk, we hadden onze zinnen erop gezet om nu eens aan de wal voor de molen af te meren, dus moest ik ergens een wachtplekje zoeken. Niet gehinderd door enige kennis ter plaatse draaide ik het valkenhaventje aan bakboord voor de brug in.
Een bordje vermeldde iets van maximum 8 meter en nog wat kreten maar dat liet ik maar even voor wat het was.
Een vrouw op de brug stootte haar vriend aan en die haalde vlug zijn camera voorgaats, waarschijnlijk in de verwachting dat ik het spul klem of vast zou varen.
Het gezag nam plaats op de poop en ik heb voor altijd prima zicht, helaas paste de vlet niet in zo'n gat gemaakt voor valken.
Aan het eind van het haventje is een lage brug en dus werd het een heel geklooi om voor die brug te draaien zonder paaltjes en of bootjes te raken.
We stroopten het er af zonder iets te raken en inmiddels was een zeilboot voor de molenwal aan het vertrekken, in dat gaatje konden wij keurig liggen.
Een half uur later waren zelfs alle schepen weg en hadden we de wal voor ons alleen.
Kleindochter ging na een instructierondje, met opa, op pad met de rib om een rondje door de gracht in Sloten te maken.
Terug in Woudsend was nergens iets te bikken te krijgen, alles vol of dicht.
We voelden ons asielzoekers in de vreemde, tot iemand op het slimme idee kwam dat er een nieuw restaurant geopend is " Omke Jan ".
Daar maakten ze geen probleem van nog zeven aanschuivende gasten, vriendelijke gezellige mensen en goed eten, prima.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Nog even genieten dus.
René
René
Ik leit m'n tong hier altoid foin ofskrape
-
- Berichten: 1487
- Lid geworden op: 26 mar 2016 16:10
Re: Woudsend, tussen de meren.
Waren ze daar zowaar in de polder Gassiefree aan het maken
Re: Woudsend, tussen de meren.
Als dat de broeken van Bertha zijn, dan hoop ik haar niet tegen te komen op dat houten brugje (b)
Re: Woudsend, tussen de meren.
Vandaag deden we nog een rondje om de kerk voor dat de Karakorum het dok ingaat voor een onderhoudsbeurt(je).
De Welle uit richting P.M kanaal, P.M.kanaal en bij de Jeltesloot weer naar binnen richting Woudsend.
Geen mens te zien en prachtig mooi water en mooie luchten, dus voor ons een mooie herfstdag.
Het wordt wel akelig vroeg donker dus erg ver konden we niet van de thuishaven af.
Voordat we aan het tochtje konden beginnen moesten we onze spullen in de boxen winterklaar maken en de buitenboord motor van de rib af halen.
Daarom ging het gezag vandaag mee, omdat ik bij de vorige poging zoiets alleen te doen , te water raakte.
Ik mag van de medicijnman niet in koud water vallen, dus doen we tegenwoordig wat rustig aan en veiligheid voorop
In de Welle ligt, zoals elk jaar, de rood geverfde Rosa uit Groningen waarvan ik nog steeds niet weet waar dat schip vroeger voor gediend heeft.
Op het kanaal lopen wij Old Salt voorbij en op de Jeltesloot zien we een mooie zeilboot, verder is het rustig.
Vlak voor het Hegermeer lopen we een bijzonder transportje voorbij, iets wat lijkt op het casco van een woonboot met in het midden een duwend jachtje en aan elke zijde achter, een slagroomklopper.
De slagroomkloppers maken veel lawaai, maar lijken te hoog te zitten om effectief te zijn.
Lijkt mij nog wel een link transportje voor als het weer zou omslaan, voor je het weet loopt zo'n bak vol en borrel je met het hele spul af.
Enfin, hij zal wel weten wat hij doet.
De laatste foto is genomen terwijl wij over de brug bij de balgstuw reden .
Tot 1 april 2018 blijft de Karakorum binnen.
De Welle uit richting P.M kanaal, P.M.kanaal en bij de Jeltesloot weer naar binnen richting Woudsend.
Geen mens te zien en prachtig mooi water en mooie luchten, dus voor ons een mooie herfstdag.
Het wordt wel akelig vroeg donker dus erg ver konden we niet van de thuishaven af.
Voordat we aan het tochtje konden beginnen moesten we onze spullen in de boxen winterklaar maken en de buitenboord motor van de rib af halen.
Daarom ging het gezag vandaag mee, omdat ik bij de vorige poging zoiets alleen te doen , te water raakte.
Ik mag van de medicijnman niet in koud water vallen, dus doen we tegenwoordig wat rustig aan en veiligheid voorop
In de Welle ligt, zoals elk jaar, de rood geverfde Rosa uit Groningen waarvan ik nog steeds niet weet waar dat schip vroeger voor gediend heeft.
Op het kanaal lopen wij Old Salt voorbij en op de Jeltesloot zien we een mooie zeilboot, verder is het rustig.
Vlak voor het Hegermeer lopen we een bijzonder transportje voorbij, iets wat lijkt op het casco van een woonboot met in het midden een duwend jachtje en aan elke zijde achter, een slagroomklopper.
De slagroomkloppers maken veel lawaai, maar lijken te hoog te zitten om effectief te zijn.
Lijkt mij nog wel een link transportje voor als het weer zou omslaan, voor je het weet loopt zo'n bak vol en borrel je met het hele spul af.
Enfin, hij zal wel weten wat hij doet.
De laatste foto is genomen terwijl wij over de brug bij de balgstuw reden .
Tot 1 april 2018 blijft de Karakorum binnen.
Re: Woudsend, tussen de meren.
Mooie platen weer, Jan.
René
René
Ik leit m'n tong hier altoid foin ofskrape