Toen geluk nog heel gewoon was

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
Jos Komen (R.I.P)

Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Zomaar wat jeugdherinneringen, voor velen een reden om te gaan varen, voor mij dus niet, dat kwam pas later. :wink:
Begin jaren vijftig.
Potkacheltje in de huiskamer.
's ochtends vroeg werd de kachel aangestoken met stukkies hout en ouwe kranten bedrenkt met peterolie.
Daarna de kolen erop.
Iedere week kwam de kolenboer langs, zag eruit als een zevende machinist die net klaar was met roetblazen.
De peterolieboer rook heel lekker, misschien ben ik daarom op tankers gaan varen.
De aardappelboer kwam speciaal uit de kop van Noord Holland om bij ons zijn handel te slijten.
Met een vooroorlogse vrachtwagen, ik mocht altijd een stukkie met hem meerijden.
Die man was zo doof als een kwartel en mijn vader was hardhorend, dus het was altijd een belevenis op zich om die twee te horen onderhandelen over de prijs/kwaliteit van de aardappelen, het waren vaak droogkokers die hij in onze maag gesplitst had. :roll:
De kruidenier die iedere zaterdag langskwam was bij ons bekend als: Jan Pret.
Jan Pret was kunstfluiter, een hobby die tegenwoordig niemand meer beoefent.
Vrolijk fluitend kwam hij met zijn gruttersmandje de achtertuin binnen en noteerde glimlachend de bestellingen die mijn zeer zuinige moeder deed.
Mijn moeder had altijd wel iets te mekkeren over eerder geleverde waar en dat werd dan gecompenseerd met een mooie aanbieding voor een zacht prijssie voor grote arme gezinnen.
Ik was heel verrast toen ik bij een voetbalwedstrijd van Haarlem bij een blessure opeens Jan Pret het veld op zag draven, hij was namelijk ook EHBO-er. :wink:
De melkboer kwam iedere dag langs en de verse melk werd in pannetjes uit de bus getapt middels een literkan en wij kregen altijd een scheutje extra.
De warme bakker kwam ook langs huis evenals de kaasboer en de visboer.
Waarom een vishandelaar de naam visboer had weet ik ook niet, zal misschien te maken hebben met "de Boer opgaan".
Af en toe kwam de scharensliep langs en kreeg het bestek een beurt. :lol:
Zelf was ik in die tijd aan het priktollen, knikkeren, Eric de Noormannetje spelen, zweeptollen, sigarenbandjes sparen, vliegeren, karretjes maken van een ouwe kinderwagen, voetballen, honkballen, ouwe kranten ophalen voor een goed doel (een leren knikker), mijn zussies en de buurmeissies pesten als ze aan het touwtje springen waren, een soort kaartspelletje met afgeknipte sigarettenpakjes spelen (Chief Whip, Miss Blanche), dikkoppies vangen in de Jan Gijzenvaart, stekelbaarsies en kroost voor in het aquarium.
De buurman (Dikke Bauer) kwam op zondagmiddag bij ons naar het voetballen luisteren, op de radio distributie) hij had zelf geen radio. :)
Dikke Bauer was in de oorlog vreemd gegaan, hij liep toen in een groen pakkie rond, maar heeft ons blijkbaar af en toe een beetje gematst, want de hele familie van mijn moeder uit Zandvoort heeft toen in ons ouderlijk huis gebivakkeerd.
Dus nog meer monden die gevoed moesten worden, maar ik zal het verder niet meer over de oorlog hebben.
Want ik ben van na de oorlog en laten we het zo houden, om met de woorden van Wim van de Moolen te spreken. :wink:
Zie dat het tied is om te gaan pitt'n. :)
All the best
Jos

tina R.I.P.

Bericht door tina R.I.P. »

Prachtig Jos,
Precies zoals het was in die tijd,ik kan er alleen aan toevoegen,dat in het Schilderswijk in Den Haag een man met een platte bakfiets langs kwam met verse aardbeie,peren,pruimen enz.
Een slof aardbeien kon je voor F. 2.- kopen en dan proefte ook aardbeien,niet die zure dingen tegenwoordig.
In de zomer kwam elke dag Jamin ijskar langs voor dubbeldekker van 10 cent of een met chocolade voor 15 cent en dan was het feest in het huisje in het Schilderswijk.
Voor de rest sluit ik me helemaal bij Jos aan en was het een gelukkige tijd.
Theo Horsten (R.I.P.)

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Waarom een vishandelaar de naam visboer had weet ik ook niet
Nee, maar datzelfde geldt ook voor de eerdergenoemde kolenboer en de peterolieboer. :)
Wat kwam er allemaal wel niet aan de deur... De schoenmaker en de drogist kwamen ook langs en de slager, vooral niet te vergeten.

In Rotterdam kwam er wekelijks een speciale roggebroodbakker langs de deur. Ik hoor hem nog roepen als mijn moeder van bovenaan de trap de deur opendeed: "De roggebroodbakker!" Ik zie hem zelfs nog heel vaag voor me: een man zonder gezicht met een korte leren jas aan. Het was een Groninger, dus mijn moeder wilde, als Delfzielster, altijd graag een praatje met hem maken, maar daar had hij nooit tijd voor. Het is niet onmogelijk dat de man me het leven heeft gered. Ik moet naast mijn moeder hebben gestaan toen ze op zeker dag de deur opendeed voor de roggebroodbakker. Ik zal een jaar of drie, vier zijn geweest en hoe het kwam, weet ik uiteraard niet meer, maar ik viel zonder ook maar één tree te raken van die steile trap af, maar werd beneden keurig opgevangen door de leren armen van de roggebroodbakker. Ik had geen schrammetje.

Het begrafenisfonds kwam ook aan de deur om de verzekeringspremie op te halen. Memento mori. Mijn grootmoeder in Dordt sprak in dat verband van "de dooienbos", maar waar dat precies op sloeg, weet ik niet meer. Zal wel iets met de naam van de onderneming te maken hebben gehad, want ze zei ook dat iemand "van de dooienbos" begraven werd.

En de wasserij, die kwam ook halen en brengen. Ze hebben dat instituut nog lang in stand proberen te houden door de wervende kreet: "Doe de was de deur uit!", maar geleidelijk aan moet dat toch te duur zijn geworden. Ik meen dat mijn moeder later alleen de lakens en mijn vaders witte overhemden - want kleuren droeg je immers niet - met de wasserij meegaf. "De Wit wast witter dan wit!" stond er in Rotterdam op die auto's. Die slogan heeft Dash later overgenomen.

Verder kwam de scharensliep natuurlijk ook langs. Mijn vader was altijd woest als hij merkte dat mijn moeder weer eens iets aan de scharensliep had gegeven, want die verziekte meer aan de messen en scharen dan dat hij ze scherp maakte. Een schaar hoefde je ook helemaal niet te slijpen, zei hij, zolang je nu maar zorgde dat er geen speling in kwam en de messen sleep hij zelf veel beter. Maar ja, die scharensliep vertelde, staande bij het keukenraam - want daar handelde mijn moeder, later, in Eindhoven, al die zaken af - zijn hele levensverhaal en alle ziekten en kwalen en kommer en kwel alsmede bruiloften, geboorten en eerste communies van hemzelf en zijn familie aan mijn moeder en dat deed mijn vader niet. Die sleep de messen beter, dat was inderdaad waar.

De groenteman die in Eindhoven aan het keukenraam kwam, stond plaatselijk bekend als Jan Klomp. Hij sprak geen Brabants en ook geen Eindhovens, maar Tongelres en dat is weer heel iets anders. Jan Klomp kon lezen noch schrijven, maar nam toch geschreven bestellingen op en rekenen kon hij als de beste. Hij had een eigen schrift ontwikkeld, een soort hiërogliefen die alleen voor hem leesbaar waren en cijfers kon hij dus wel schrijven. Mijn moeder heeft zo'n briefje van Jan Klomp nog jarenlang als curiositeit bewaard.

En de voddenboer, die kwam ook langs. Toch ook een vak dat weinig met het boerenbedrijf te maken heeft. Mijn vader had een bereisd huisjasje dat hij niet kwijt wilde en dat volgens hem ook onvervangbaar was omdat dat soort jasjes nergens meer werden gemaakt. Toen mijn moeder het voor een kwartje aan de voddenboer had meegegeven, scheelde het weinig of het was op een bloederig drama uitgedraaid. Gelukkig zag mijn vader kans om de voddenboer op te sporen en die was bereid om het jasje uit de hoop vodden te zoeken en het voor drie kwartjes aan mijn vader terug te verkopen. Nadat het naar de stomerij was geweest - die trouwens eveneens aan de deur kwam! - is hij er nog jaren heel gelukkig mee geweest.
Slechter verging het zijn hoed. Dat was een echte Stetson die hij in New York had gekocht. Geen cowboyhoed, dst spreekt, maar een gewone, fraaie, grijze hoed, wat groter dan de gemiddelde Nederlandse hoed in die tijd. Mijn vader en zijn Stetson waren onafscheidelijk, ook toen niemand nog kon zien dat het een echte Stetson was, zelfs niet als je hem aan de binnenkant bekeek, want de naam was door zweet en Brylcreem totaal onleesbaar geworden. Mijn moeder noemde het zijn "vuilnismannenhoed" en hoezeer ik mijn vader ook liefhad en overal gelijk in gaf, ik moet toegeven dat ik hierin toch wel een tikkie naar mijn moeders standpunt neigde.
Nadat ze op zekere dag met gevaar voor eigen leven een grote driehoek uit de rand had geknipt, heeft hij hem uit pure narrigheid nog enige weken gedragen. Toen gaf hij het op. Ze zijn speciaal naar Rotterdam gegaan want daar bleken ze ook Stetsons te verkopen. Net zo mooi. Maar toch was dat voor hem iets anders dan zijn New Yorkse Stetson. Wat kunnen vrouwen toch ook wreed zijn. :)

Tot zover mijn herinnering aan de mensen die aan de deur kwamen. Nee, nog eentje:

In Rotterdam maakten we gebruik van de grote en zeer bekende bakkerij van Van der Meer & Schoep. Dat was een fabriek en ze hadden winkels en reden met tientallen bakkerskarren door Rotterdam. "Onze" bakker die aan de deur kwam, was natuurlijk altijd dezelfde en ook hem herinner ik me nog als een vaag figuur zonder gezicht. Zoals zoveel kinderen wilde ik thuis nauwelijks eten, maar als ik buiten aan het spelen was, op de Schiedamscheweg en die bakker riep me en zei: "Wil jij een krentenbol?" dan was er niks lekkerders op deze wereld dan die krentenbol, zonder boter en met vuile handen verorberd. Ik heb minstens vijftig jaar in de veronderstelling geleefd dat die bakker dat uit de goedheid zijns harten deed, tot mijn moeder me een keer uit de droom hielp en vertelde dat die bakker opdracht gaf om me, als hij me zag, een krentenbol te geven. Die was dan al betaald. :)
Gebruikersavatar
Nick
Berichten: 887
Lid geworden op: 02 jul 2005 23:26
Locatie: Uithoorn
Contacteer:

Bericht door Nick »

Ahoy Mensen
Ik ben geboren in Schiedam
In de Gorzen wel precies te zijn
Daar zag ik ook altijd op Vrijdags de schilleboer
met paard en wagen langs komen om al je schillen en zo op te halen
en soms in het weekend zag je dan ook de orgelman langs komen.
even naar e lorreboer als kind want je ging de buren langs voor een
heitje voor een karweitje oud papier op halen weg brengen en je had zo 15 cent voor een kilo.
Naar de Scheepwerf met je vader wanneer een schip te watergelaten werd of zoals bij ons op de Maasboulevart naar de Rdm scheepswerf kijken als daar er eent te water ging
in de grote zinken teil in bad
En tv had je alleen ned 1 en later ned 2 op
Zomer met de buren gezellig op de stoep buiten zitten stoep randen of badmintonnen.
Jos Komen (R.I.P)

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

De ijsboer. :wink:
Ik had een oom, ome Piet en die zocht op een goede middag een vierde man bij het klaverjassen.
Aan de voorbijfietsende ijsboer van de Sierkan vroeg hij of tie zin had om te klaverjassen, dat bleek het geval en de ijsboer kwam er gezellig bijzitten, af en toe het spel onderbrekend als er een klant bij zijn karretje stond. :)
All the best
Jos
Gebruikersavatar
Jos Linders
Berichten: 3419
Lid geworden op: 22 feb 2005 16:50
Locatie: Nijmegen

Bericht door Jos Linders »

Hallo Jos,

een pracht topic heb je hiermee geopend, mijn jeugd was niet anders dan in de voorgaande verhalen beschreven, heel herkenbaar. Al deze "boeren" kwamen ook in Nijmegen van rond 1950 langs de deur. De visboeren (twee broers) kwamen helemaal uit Spakenburg en aten tussen de middag hun boterhammen in het cafe van mijn Oma, mijn Pa kocht dan voor een vriende prijsje een pannetje vis. Ook kwam er een "Marskramer" aan de deur met zo'n houten bak voor z'n buik, die verkocht naaigaren, elastiek, knopen en nog meer van dat spul.
Even voor de sfeer een foto van mij uit die tijd.

Afbeelding

Groetjes, Jos2
Ulpia Noviomagus Batavorum

https://www.nijmegen.nl/diensten/webcam/
Gebruikersavatar
Cor Leliard
Berichten: 3418
Lid geworden op: 20 sep 2004 17:57
Locatie: Breda

Bericht door Cor Leliard »

Tja,het meeste is al geschreven,maar er zijn toch enkele dingen die ik nog niet gelezen heb.
Ten eerste ik ben geboren en getogen in de mooiste stad ter wereld(en ik heb er veel gezien)Breda.
We woonden vlak bij een kazerne,ja en die jongens lustten in de zomer ook wel een ijsje,dus wij werden er op uit gestuurd om ijsjes voor hun te gaan halen om de hoek bij een ijscoboer(alweer een boer).Tot mijn vader het in de gaten kreeg en zei"dat we geen ijs meer mochten halen voor de moffen,maar hetzelf moesten opeten"Zo gezegd zo gedaan,maar de volgende dag werden we wel stijf gevloekt,verdampte etc etc weet nog steeds niet wat er verdampt is.Trouwens zo slecht waren die gasten niet want ik heb vaak van hun Kuch gekregen.
Na de bevrijding waren het de Canadezen en Polen in die kazerne.
Toen zei een van die gasten,nadat ik wat snoep had gekregen,dat ik mijn moeder moest halen want dan kreeg ze zeep en sigaretten.Ik als een speer naar huis en zei tegen me moeder dat ze moest meekomen dan zou ze zeep en sigaretten krijgen.Maar ma zei bekijk het maar,weet wel dat ik toen flink kwaad was dat ze niet meeging.
Trouwens dat eerste witte melkbrood wat smaakte dat lekker heb het nooit meer zo lekker gegeten.
Toen kwam ook de melkboer aan de deur met zijn melkkar waaronder een hond liep om de kar mee te helpen trekken,dat was de z.g.n. trekhong.Dan werd de melk in een half of heel liter kannetje getapt en dan in de melkkan,zo'n apparaat met gaten in het deksel.
In de zomer werd er na de oorlog bij het jammeke(jam fabriek) aardbeien en frambozen geleverd.Voor een mandje aarbeien kreeg je van de ijscoboer die vlakbij stond,een heerlijk ijsje.
Ja,we hebben wat afgeritseld die jaren net na de oorlog.
Mijn oom was parachutist in de oorlog en werd boven Nederland gedropt om te spioneren.Heeft ook in een kamp gezten,maar na de oorlog kwam hij te werken bij de 3 hoefijzers,
Afin verhalen dat hij parachutist was geweest etc etc en een flinke pot bier op en toen sprong hij vanaf het dak van de 3 hoefijzers naar beneden,om te bewijzen dat hij een parachutist was geweest.
allebei zijn benen gebroken.Toen en brief aan Prins Bernard geschreven met als resultaat dat hij bij de luchtmacht kon komen en daar gebleven is tot zijn pensioen.
gr uit Breda Cor
Il parle Il a parle
arendnet

Bericht door arendnet »

Voor Tina
Schilderswijk Den Haag jaren 60.
Afbeelding
Afbeelding

Hondekarren,waar ik zo treurig van werd, paard en wagens,de schilleboer met zijn stokkerig paard voor de kar, De melkboer die eerst op de hoek ging plassen en dan de melk kwam tappen LOL,mijn moeder die die melk niet meer wilde kopen bij hem.
De vooruitgang bakker, de kolenboer met een jute zak op zijn hoofd om de trappen op te sjouwen met zakken antraciet of cokes in de kist boven op het balkon te legen. Stof????hoe kom je daar nou bij,gruis LOL.
De visboer met zijn kar,mijn moeder kocht verse spiering en die sprongen nog in de koekepan als ze aan het bakken was.De vuinismannen met hun ratels en het losse vuil naast de ijzeren bakken in de straat,het stonk.Boterham met reuzel enzout,pannekoeken van tarwe meel.Met kerst gans met zand in z'n lijf, het knarste tussen je tanden.
Traplopers over de balkonrand en klopen met een mattenklopper.Emmers water over de stoep en een koperpoetser die de brieven bus, bel en deurknop weer liet glanzen op vrijdag.
Koffie die warm bleef op een petroleumstelletje,de oorlog die net voorbij was en de armoede.

Afbeelding
De Melkboer.
Afbeelding
Gebruikersavatar
Jan Sprong
Berichten: 1547
Lid geworden op: 02 aug 2004 19:45
Locatie: Hoorn

toen was

Bericht door Jan Sprong »

Hallo Nick,

Ik kwam ook uit de Gorzen en ben nog steeds lid van de zeekadetten welke in de Voorhaven lagen met de oude Spica uit 1923 ,de Jan van Gelder uit 1936 en ook regelmatig de te waterlatingen bij de Werf Gusto meemaakten .
Wij stonden dan meestal erehaag bij de loopbrug waar alle hoge heren en doopster omhoog gingen naar de doopplaats.
Tegenwoordig liggen we in de Wilhelminahaven in de buurt waar vroeger de Tankercleaning gevestigt was.
Je had in de Beijerlandse straat ook nog Jeup zitten welke met een kar door de Gorzen ging met allerlei huishoudelijke waren.
En wat te denken van de ijsboer bij de Lekstraat welke met zijn speciale belletje ons lokte.

Groeten,

Jan
Gebruikersavatar
Nick
Berichten: 887
Lid geworden op: 02 jul 2005 23:26
Locatie: Uithoorn
Contacteer:

Bericht door Nick »

Ahoy Jan
Ik ben geboren in de Ridderkerkse straat
Jij bedoelde Een armige Rinus Ermi ijs Op de hoek van de Lekstraat
en het Hooft vlakbij de sluis
Ja Jeup herinner ik me nog wel
En de Jan van Galen lag altijd op het hooft op het terrein van de Gusto
Mijn broer heeft nog op dat korps gezeten
Mijn ouders heeft ooit in der tijd een model van een driemaster
geschonken aan het korps
Zou zo gou even niet weten hoe het hete
en is het er nog daar
op de kleuterschool in de Dwarstraat en je had op de hoek van de
Ijsselmondsestraat de slager Waalwijk van Doorn zitten
einde van de NieuweMaasstraat zat de Wetering de houthandel
maar Jan dan heb jij ook Dobbellaar de boekhandel wel gekend
en de petroleum man Brammetje de Vlies in de groenelaan
Zo zou ik door kunnen gaan.


Plaats reactie