Toen geluk nog heel gewoon was

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
Gebruikersavatar
jdbvos
Berichten: 10539
Lid geworden op: 22 apr 2006 16:17
Locatie: Groningen
Contacteer:

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door jdbvos »

:lol: :lol: :lol: :lol:
Schitterend !!
Oost, west...ook best

Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

----------------------------------------Afbeelding

Vijftien jaar geleden, in 2002, maakte Steven Spielberg een science-fictionfilm die in het jaar 2054 speelt. Had de door mij eerder genoemde Cadell Last het niet over 2050?

In Minority Report speelt Tom Cruise een politieman van de "Pre-Crime"-unit in Washington D.C. die de taak heeft toekomstige moordenaars te arresteren voordat ze deze moord plegen en zonder proces in een permanente slaaptoestand te brengen.

Twee jaar geleden in De Correspondent ...
De politie van de toekomst houdt iedere burger non-stop in de gaten

Gisteren in het Nederlandse nieuws: het criminaliteitsanticipatiesysteem (CAS).
Politiesysteem gaat misdaad voorspellen

De politie gaat grote hoeveelheden informatie gebruiken om actiever in te spelen op criminaliteit en het voorkomen daarvan. Zo kunnen agenten en middelen effectiever worden ingezet.
De politie in Amsterdam heeft daarvoor een computersysteem ontwikkeld dat wekelijks nieuwe analyses maakt op basis van lokale en actuele data, het criminaliteitsanticipatiesysteem (CAS).

Daarbij worden externe gegevens, bijvoorbeeld over wijken en inwoners, aangevuld met informatie en kennis van de politie zelf over misdrijven en lokale situaties. Zo wordt onder meer informatie van het CBS en internet politie-informatie gebruikt
.
Zo sluipt de brave new world ongemerkt, maar onstuitbaar naderbij. In de vijftien jaar sinds Minority Report zijn we al een mooi stukje dichterbij gekomen en aangezien vooral de ontwikkelingen op ICT-gebied een bijna exponentiële versnelling hebben, kun je nagaan hoe het over nog eens dertig jaar is. Zo zijn de geleerden het er ook al over eens dat zoiets als het begrip "democratie" hopeloos verouderd is. Waarom slecht opgeleide en onwetende mensen naar de stembus laten gaan als een beetje computersysteem veel beter kan voorspellen wat voor regering het land nodig heeft? Dat is immers stukken makkelijker? Hetzelfde geldt voor de rechtspraak. Waarom rechters en Officieren van Justitie en advocaten in toga's, als een beetje software je precies kan vertellen wat je met iemand die de wet heeft overtreden moet doen?

Lach er maar om. Steek er de gek maar mee. Die filosofische bootjesman van Harry heeft het misschien toch zo gek nog niet bekeken. Maar wie weet: misschien is de wereld van 2050 wel stukken beter dan die van 2017. Wie weet... Wij niet, dat is zeker.
-------------------------------
Geep
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 apr 2012 18:49

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Geep »

Heb medelijden, met de toekomst, voor de huidige jeugd!

vrgr. Geep
v+d
Berichten: 7164
Lid geworden op: 20 jun 2011 19:56

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door v+d »

Geep,

Dat zij mijn grootvader ook al!
Hier in onze onvolprezen Achterhoek heeft de jeugd nog de ruimte en veel vrijheden, het komt vast wel goed.
Het door Theo aangehaalde loon zonder werken- in de toekomst- is waar ik mij toch wel bezorgd over kan maken, of je je oren nu wel of niet kan bewegen :wink:
Ook zo'n maatschappij vraagt inleveren en verdelen en daar zijn we met zijn allen echt niet goed in.
We herdenken oorlogen en starten gewoon weer een andere, ook dat zal niet ophouden vrees ik.
Gewoon maar doorgaan met ons leven en ons verbazen over wat er allemaal snel en sneller verandert, ik probeer het bij te houden ook al raak ik soms buiten adem en van het pad af :-D
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

het komt vast wel goed.
Wat is goed komen?
Natuurlijk: de wereld draait gewoon door en de mens blijft gewoon doorleven - en doorléven.
Onder welke omstandigheden en onder wiens of welke leiding is een andere zaak. Maar wat die omstandigheden ook zullen zijn, de mensen zullen hun grote en kleine problemen houden en een beetje blij zijn of een klein beetje ongelukkig of heel gelukkig of soms doodongelukkig. Het gaat immers niet plotseling en wat meer is: we doen het immers zélf? De omstandigheden waaronder de mensen moeten leven zullen veranderen en daar zal de mens zich aan aanpassen. Zoals de mens zich heeft aangepast van het leven als jager-verzamelaar in de vrije natuur tot het leven in gemeenschappen met landbouw en veehouderij en verder naar het leven in miljoenensteden. Die mens past zich niet bewust aan en ook niet uit eigen vrije wil, dat gebeurt gewoon. Dat is evolutie.

En ik zeg nu wel dat de mens altijd een beetje blij zal zijn en soms doodongelukkig, maar is dat wel zo? Dat hoeft immers niet? Verdiep je even - en ook echt even, een uurtje of zelfs een half uur is voldoende - in zoiets als Ambient Intelligence, iets waaraan hard gewerkt wordt door universiteiten en grote bedrijven, ik meen zelfs dat Philips hierbij het voortouw nam. Ambient intelligence wil zeggen dat de techniek - lees computers die kleiner kunnen zijn dan nu een postzegel - op de achtergrond álles regelen. Een omgeving die aanvoelt welke mensen in de buurt zijn en wat die willen. Als het zover is, is de computer in staat om ook het gevoelsleven van de mens te regelen en mooi egaal te maken, zullen we dan maar zeggen.

Science fiction? Nee, daar wordt gewoon aan gewerkt. Griezelig? Ja, voor mij en waarschijnlijk voor velen van ons zal dat een griezelige gedachte zijn. Maar met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid zullen onze achterkleinkinderen straks niet beter meer weten en ermee opgroeien en er dus ook niets griezeligs in zien. De beste omschrijving van "omringende intelligentie" vond ik die van ene dr. Cecile K.M. Krutzen, een dame die daar heel hard en heel ver voor heeft doorgeleerd:
Omringende intelligentie, ‘ambient intelligence’ (AmI) is het nieuwe modewoord van Informatica. Binnen het thema AmI wordt door wetenschap en industrie een visie over het dagelijkse leven ontwikkeld, onderzocht en ontworpen; een visie waarbij het menselijk bestaan begeleid zal worden door elektronische apparaten, netwerktechnologie en softwareagenten die ingebed zijn in dagelijkse voorwerpen en structuren zoals mobiele telefoons, auto’s, meubels schilderijen, beelden, behang, deuren, kleren en zelfs voedsel. De dagelijkse dingen zullen intelligent worden. Het doel van AmI is een actieve en efficiënte technologie te produceren, die mentaal en fysieke onzichtbaar is en geïntegreerd zal worden in onze omgeving en dagelijkse routines. Rekencapaciteiten voor gegevensverwerking zullen op elke plaats en elk ogenblik worden verbonden. Een ons omringende intelligente infrastructuur zal zich bewust zijn van de specifieke kenmerken van de menselijke aanwezigheid en persoonlijkheid, en zal voortdurend inspelen op onze vermeende behoeften en zal ‘intelligent’ reageren op wensen die door ons lichaam gearticuleerd worden in woorden, geuren en bewegingen.’ Er zal een toekomst ontstaan van kunstmatige actoren die ‘fluisteren’ in de achtergrond van het menselijke bewustzijn en leven, en die voortdurend met elkaar en hun omgeving interacteren. Mensen worden de objecten van hun ononderbroken ‘gesprekken’. AmItechnologie zal de acties van mensen en de veranderingen in hun zichtbare en onzichtbare omgeving voortdurend controleren en pro-actief reageren op die veranderingen.
De kwantumcomputer is nog maar een kwestie van tijd. Op meerdere plaatsen in de wereld wordt er hard aan gewerkt en vooral de TU Delft is daarbij samen met TNO een belangrijke speler. Het Qutech Center is in 2013 opgezet met als doelstelling om in 2019 een werkend prototype van een kwantumcomputer te presenteren. Dat prototype zal groot zijn en ontstellend duur, maar dat zal daarna snel veranderen. De eerste binaire computer die ik van mijn leven zag, in 1958 in het Natuurkundig Laboratorium van Philips, had aanzienlijk minder rekenkracht dan de chip die nu in een wasmachine of in de slimme bediening van de verwarming en de verlichting in je huis zit, maar die besloeg een hele kamer, had een enorme hoeveelheid energie nodig en produceerde een warmte waar je een heel huis mee op een behaaglijke temperatuur kon houden. Daar had ik programmeur bij kunnen worden, maar daar heb ik toen toch maar van afgezien. Ik heb dat HIER al eens op de mij zo eigen beknopte manier beschreven.
Datzelfde gaat gebeuren met de kwantumcomputer. De rekenkracht en vooral de snelheid van een kwantumcomputer is voor een eenvoudige ziel zoals ik werkelijk niet voor te stellen. Wkipipedia zegt erover...
Men zal in staat zijn gigantische hoeveelheden data te analyseren en hier allerlei verbanden en patronen uit te destilleren. Aangezien dit een van de fundamentele voorwaarden is om tot nieuwe wetenschappelijke inzichten te komen zal dit een enorme revolutie voor de wetenschappen betekenen. Ook zou men dan zeer gedetailleerde simulaties kunnen laten draaien om theorieën te testen en te verfijnen. Waarschijnlijk zal dan eveneens de rest van de maatschappij de gevolgen merken in bijvoorbeeld de entertainmentindustrie (films, games, enz.).
Combineer dat met computers kleiner dan een simkaartje die je eventueel onderhuids kunt implanteren en al je zorgen zijn voorbij. De centrale computer in het gebouw waar vroeger het allang afgeschafte parlement vergaderde, weet altijd waar je bent en wat je wilt en hoe je je voelt en wat je van plan bent, dus dat wordt een mooi regelmatig leven. Niks geen geknoei meer met kaartjesautomaten. Je stapt gewoon in de trein of in de bus of loopt langs de kassa van de supermarkt en alles wordt verder voor je geregeld. Je boodschappen worden automatisch thuisbezorgd. Of niet. Misschien staat, als je thuiskomt, de ziekenwagen op je te wachten omdat de computer heeft gedetecteerd dat je niet helemaal lekker in je vel zit. Of de politie, omdat de computer snel in de gaten had dat je ook nog aan andere dingen dacht dan alleen maar aan neuken met dat eerdergenoemde kleine pikkie dat de mens nog heeft overgehouden en dat je fantaseerde over het opblazen van dat gebouw met die centrale computer, gewoon omdat je zin had om, zonder dat de sensors het in de gaten hadden, wel eens een avond stevig op stap wilde gaan en alles wilde doen wat God - pardon- wat de centrale computer verboden had.
It's a brave new world, mensen.
Onzin? Het zal zo'n vaart niet lopen? Reken erop dat het vaart loopt. Dat onbemande schip loopt volgens sommigen ook zo'n vaart niet.
-------------------------------
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14358
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Harry G. Hogeboom »

een dame die daar heel hard en heel ver voor heeft doorgeleerd:
Tjaaa........ik denk dan meestal " Dat zal dan wel" en denk met name en specifiek aan een paar vroegere kollega's die- om Theo wat vertaal werk te geven- Bar none veeel meer en verder hadden gestudeerd dan ik zelf.Of ze daardoor ook intelligenter waren, beter inzicht hadden "OF wat dan ook", DAT laat ik aan de onschuldige toeschouwer over.......eeeen ding is wel zeker, althans in mijn ogen....."ze" mochten mijn grasmachientje nooit meer lenen, want DAT kwam dan geheid kapot terug....tesamen met de een of andere vage opmerking van " hoe het allemaal was gekomen" :roll: Dat " hard en veel doorleren" kan soms meer een " curse dan een blessing" zijn. :roll:
Denkende aan de tijd in de vorige eeuw " Toen geluk nog heel gewoon was" zie ik in gedachten op mijn beste Vader zaliger's boekenplank in de voorkamer het Gele kaft van George Orwell's 1984. Ik heb DAT zelfde boek nu hier in mijn handen en denk aan de gesprekken die ik met mijn vader had -of liever gezegd luisterend naar zijn visie op de toekomst tesamen met het zo goed als zeker stellen van al of niet domme vragen :roll: -, het boek is van 1950 zie ik NU net dus het zal "somewhere in the late 1950ties" zijn geweest.......TOEN was- en ik herinner het me heel goed- TOEN was 1984 toch wel ZO'n ontiegelijk end EN ongrijpbaar VER weg in de toekomst dat ik dat toen absoluut NIET kon bevatten.Ik hoef hier vanzelf niet uit te leggen- althans dat hoop ik van ganzer harte :lol: -waar 1984 NU is in het schroefwater van ons aller levens.
Of Theodorus tesamen met die " hard en heel ver doorgestudeerde dame" nu ALLE gelijk van de vismarkt heeft OF niet, zal mij persoonlijk een zgn. rotzorg zijn. NIET omdat ik "het" niet meer mee ga maken, maar gewoon omdat m.i. AL die voorspellingen tot "weinig of niets" leiden. Ut geet gewoon zo as't geet...."als" de mensheid naar b.v.een man met visie zoals Nostradamus had geluisterd......wie weet wat voor ellende ons dan bespaard was gebleven, maaaaar " Gratis advies wordt NOOIT op prijs gesteld" overheerst ons denken in vrijwel ALLE gevallen.
Er lopen al " ruimtevaarders" rond die zo nodig naar Mars moeten, wetende dat ze dan NIET meer terug kunnen komen en in mijn ogen zijn dat ....JUIST " ruimtevaarders"( laten we hier maar NIET beginnen hoe je die ontiegelijke hoge kosten HIER veel beter zou kunnen besteden...b.v. aan AL die biljoenen arme donders die amper te vreten hebben!) en tik nu even aan de pet voor mijn vroegere baas en Hwtk. J.van P.( R.I.P.)...de man die mij als zevende massinist mededeelde bij het begin van mijn Memoriaal dat " Onze Lieve Heer HET Licht schiep"...maaaar dat WIJ....de massinisten " HET aanhielden".....EN in vooorkomende gevallen van laten we zeggen " minder perfecte Memoriaal zaken" daar de kreet " Ruimtevaart Meneer Hogeboom..je REINSTE Ruimtevaart" aan toevoegde. :lol: :roll:
Just stay on the sunny side of the Street!! :lol:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

-------------------------------
Die doorgeleerde dame haalde ik alleen maar aan omdat zij volgens mij de meest complete en begrijpelijke uitleg gaf van wat ambient intelligence gaat betekenen. Ze is is verder zomaar een van de velen die daarmee bezig zijn. Waar het om gaat, is dat het er zonder meer kómt. Terugkijken heeft geen zin en oude wijsheden gelden nog wel, maar veranderen hier niets aan. Misschien is het beter om de ogen te sluiten voor deze ontwikkelingen omdat wij er toch weinig of niets van zullen gaan merken, maar intussen speelt het zich vlak voor onze neuzen en binnen ons gezichtsveld af. Wie leest en luistert kan dat bijna niet ontgaan.

Waar men het over het algemeen over eens is, dat is dat de techniek het gaat overnemen van de mens. Niet omdat computers en robots agressief zouden zijn en de mens willens en weten op een zijspoor zouden willen zetten, maar simpelweg omdat wij dat laten gebeuren. Computersystemen en systemen met kunstmatige intelligentie leren vanzelf en gaan uit eigen beweging bepaalde taken overnemen. Wij laten dat toe omdat het verdraaid makkelijk is. Maar intussen verliezen we daardoor zelf bepaalde vaardigheden die we vroeger moesten aanleren en waarvan we sommige van nature bezaten. Wat een mens niet meer gebruikt, gaat op den duur verloren - en dan hebben we het niet over jaren, maar over stappen in de evolutie. Waarom zou je moeilijke en ingewikkelde onderdelen met de hand maken als een 3D-printer het feilloos en foutloos voor je kan doen? Het maakt daarbij niet uit of het om onderdelen voor een machine gaat of onderdelen voor het menselijk lichaam. De voorbeelden zijn legio. En als niemand meer hoeft te leren hoe je zoiets met de hand, met gewone gereedschappen doet, dan gaat die vaardigheid net zo verloren als de mogelijkheid om je oren op de wind te zetten en, zoals een kat, door je mond een beetje open te zetten kunnen proeven of er gevaar dreigt, of je neef die honderd kilometer verderop woont via telepathische weg te laten weten dat hij je halverwege die honderd kilometer moet treffen omdat je een belangrijk bericht voor hem hebt. De Inuit stonden bekend om deze, wat wij nu een "gave" zouden noemen, maar wat voor hun heel normaal was. Ze zullen dat inmiddels waarschijnlijk ook wel kwijt zijn.

Arbeid gaat nog sneller veranderen dan nu al het geval is. Al die doodgewone, zo eerzame en degelijke kantoorbaantjes, waar je vroeger met je mulo-diploma in terechtkwam waarna je in de praktijk verder alles bijleerde, waarin je chef kon worden en waarin je je pensioen en je gouden horloge met inscriptie kon halen en waarvan je een vrouw en een stel kinderen knap kon onderhouden, die verdwijnen als sneeuw voor de zon. En die mensen zijn helemaal nergens anders inzetbaar. Ik denk niet dat ik hoef te proberen in te vullen wat voor mensen er tegenwoordig nodig zijn en wat voor mensen we in de toekomst, als de geschetste ontwikkeling echt gaat doorzetten, nodig hebben. Dan wordt de tweedeling pas echt compleet. Dan ontkom je niet aan een gegarandeerd basisinkomen voor iedereen, ook - of juist - voor mensen waar de maatschappij werkelijk niets mee kan.

Maar we moeten ook de goede kanten van deze ontwikkeling zien en ons dan afvragen of die opwegen tegen wat wij nu als nadelen en gevaren zien. Maar tegenhouden kunnen we gevoeglijk vergeten. Want dat is waar: Ut geet gewoon zo as't geet.
-------------------------------
Geep
Berichten: 865
Lid geworden op: 07 apr 2012 18:49

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Geep »

Ik zou best wel weer in een klein stil hoekje met een puppie op mijn schoot willen zitten.
met een lollie of ijsje in mijn hand, mij opgejaagde ouderdom, even vergeten!
Trusten!
vrgr.Geep
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14358
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Want dat is waar: Ut geet gewoon zo as't geet.
Kiek.....ai't mah deur hebt Theodorus!! Ik vroaguh mien dus weh of, OF die hele " hard deurgeleerde mevrouw" DAT ok begrip?? :lol:
Wat betreft de Inuit heb ik ooit in de vorige eeuw nog eens aan een van hun " dichter bij de natuur" gaven mogen proeven,( ik meen dat ik er hier op Kombuis wel eerder referentie naar heb gemaakt, maar een 2e keer kan geen kwaad!) als volgt:
Mijn goeie ouwe maat Jan Eulie uut Blokziel was in de 1960tiger jaren bevriend geraakt met Father Robert LeMeur, een zendeling priester in Tuktoyaktuk hier in de Canadese NorthWest Territories, aan de Beaufort Sea kust toen Jan daar ook werkzaam was, maar dan niet als zendeling :lol: .Jan had me- in de hitte van de Perzische Golf- zo het e.e.a. verteld van zijn ijskoude en winterse ervaringen in die toen voor mij geheel vreemde wereld van sneeuw en ijs.Toen ik dus in de 1980tiger jaren met de befaamde regelmaat van de klok ook in Tuktoyaktuk verzeild raakte zocht ik Jan zijn ouwe vriend eens op om hem persoonlijk de bovenste beste wensen en groeten van Jan te gaan brengen. ( Jan - met pensioen- woonde toen in British Columbia en redelijk vlak bij Calgary dus we zagen en spraken elkaar af en toe!)
Tijdens dat bezoek aan Robert LeMeur in zijn missie kerkje waren er ook een heel stel Inuit aanwezig en het kwam te sprake dat we met onze nieuwe - ex uit de handen van die schrootboeren geredde VLCC- ijversterkte boorbak " over een paar weken" NET voordat het ijs zou komen, naar de offshore boorlokatie zouden gaan.De "DAN komt het ijs voorspelling" was het product van het speciale team van " hard en VER deurgeleerde en ook DUUR betaalde weer & ijs guru's" speciaal voor dit soort zaken in dienst van mijn toenmalige baas/company- enkelen gingen later verder met het verdienen van de befaamde boterham met kaas als Profs aan Universiteiten. TOEN was dat olieboertje DE grootste olieboer in Canada....later " ging er iets mis met de rekenmachine" :lol: maar dat is een ander verhaal!
Toen ik dat zo in dat gesprek naar voren bracht ik bedoel dus die " HET ijs komt over een paar weken" toen keken die beste brave Inuit alsof ik ZO van Mars kwam.......WANT ALLES wees er volgens HUN op dat " HET IJS" er NU " aan zat te komen" en er kwam een hele uitleg van een reeks " natuur signalen die ik nu niet meer weet" om deze opmerking te onderbouwen. Min of meer in de zin en op een toon zoals ...om nou maar een voorbeeld te noemen " een gepokt en gemazelde massinist aan een geheel onschuldige toeschouwer UIT zou kunnen leggen DAT er ECHT olie in de motor moet" VOOR je het ding start en dan met een ondertoon van " je MOET wel ontiegelijk van de pot gerukt zijn als je DAT niet begrijpt"
Ik stond daar toen dus " staande vergadering" voor een ontiegelijk dilemma.......mijn kollega's " THE Ice-team" OF " een stomtoevallig gesprek met enkele mensen die vanzelf nog steeds VEEEEL dichter bij de natuur stonden dan WIE dan ook"..( EN dan OOK nog mensen waar velen van mijn broeders van de Tribe van The Pale Faces TOCH wel op NEER keken, om het NU maar even sjaakies te houden!)
Ik had toen behoorlijk grote stukkies Sallands Roggebrood om in de melk te brokkelen en op de weg terug naar ons kamp besloot ik met mijn betreffende DIT soort zaken geheel NIET " hard en deurgestudeerde" grijze cellen om dan met mijn paar stuivers op DIE mensen te wedden " als er dan TOCH gewed moest worden" :lol: en dus NU naar de Inuit te luisteren en riep " staande de vergadering" die avond een vergadering bij elkaar, gooide de totale planning in het honderd werd en passant voor sokkenwasser en erger uitgemaakt, legde mijn edele delen op die Schotse barkruk in de Ambuggie en besloot om het rig een paar weken eerder naar buiten te sleuren. DAT bleek al vrij kort er na, toen HET ijs dus inderdaad kwam een "projekt reddende beslissing" te zijn...om een nog langer verhaal maar aan de korte kant te houden.
Ik denk sinds die tijd van mezelf " dat IK een gave heb" :lol: om op het juiste moment dus WEL naar " gratis advies te luisteren"
Die Jan Eulie uut Blokziel en die Robert LeMeur uut Bretagne in Tuktoyaktuk.....R.I.P.
Just keep walking on the sunny side of the street!
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Gebruikersavatar
rspeur
Berichten: 3111
Lid geworden op: 11 dec 2009 17:41
Locatie: Almere
Contacteer:

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door rspeur »

Ja, ik weet het, in de jaren '40 schreven gerenommeerde SF-schrijvers als Theodore Sturgeon, Henry Kuttner, Alfred Bester en noem er nog maar een paar al over de tijd waarin we niet tot nauwelijks meer konden beschikken over of vertrouwen op ons eigen ikje, maar er speelt iets veel beklemmenders. Elke generatie zegt al eeuwenlang dat de wereld van onze kinderen een verloren wereld is, maar die optie wordt wel per dag reëler.
Er zijn inmiddels zo veel idioten en/of criminelen die de weg naar de "rode knop" weten te vinden, dat we ons gelukkig mogen prijzen als we op een redelijk normale/gangbare manier de zeilen kunnen strijken. Om over kinderen en kleinkinderen maar te zwijgen.
Noem het doemdenken, maar Mad Max of The book of Eli zouden voor het eind van de eeuw zomaar documentaires in plaats van speelfilms kunnen zijn.
René
Ik leit m'n tong hier altoid foin ofskrape


Plaats reactie