Toen geluk nog heel gewoon was
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
Bang?..vroegaah?............bij ons in de straat??niet echt bang zijn
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
-
- Berichten: 3142
- Lid geworden op: 19 sep 2008 18:00
- Locatie: Langedijk
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
Hoefstal? Dat heet toch een travaille? (Kan anders geschreven worden).
Bob
Bob
't Leven is niet altoid roist met krente, 't is ok welders gortepap die skift is.
- Piet Bruijns
- Berichten: 472
- Lid geworden op: 14 apr 2013 23:48
- Locatie: Oudenbosch
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
Hoi Bob,
Hier in het Brabantse, althans in West-Brabant, spreekt men in het algemeen over "den hoefstal" .
Maar op andere plaatsen noemen ze het houten of stalen staketsel voor de smederij een "travalje".
Dus niet op z'n Frans geschreven. Maar in beide gevallen moest er evengoed hard gewerkt worden.
(Travailler).
Ik denk dat het woord door de soldaten van het Franse leger tijdens de bezeting hier ingevoerd is.
Groet
Piet Bruijns
Hier in het Brabantse, althans in West-Brabant, spreekt men in het algemeen over "den hoefstal" .
Maar op andere plaatsen noemen ze het houten of stalen staketsel voor de smederij een "travalje".
Dus niet op z'n Frans geschreven. Maar in beide gevallen moest er evengoed hard gewerkt worden.
(Travailler).
Ik denk dat het woord door de soldaten van het Franse leger tijdens de bezeting hier ingevoerd is.
Groet
Piet Bruijns
ESTE NIX PAX CHRISTE NIX
-
- Berichten: 3142
- Lid geworden op: 19 sep 2008 18:00
- Locatie: Langedijk
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
Piet bedankt voor de correctie. Ik wist dat het fout was. Seniorenmomentje zullen we maar zeggen.
Bob
Bob
't Leven is niet altoid roist met krente, 't is ok welders gortepap die skift is.
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
In Singapore staat (stond ???) aan de South Bridge Road een Hindoe tempel, een opeenstapeling van fel gekleurde beelden, enkele verschillende steeds smaller wordende verdiepingen hoog.
Links en rechts van deze tempel waren voorheen twee korte straatjes met de namen Pagode en Tempelstreet, achter de tempel loopt nog 'n klein smerige naamloos dwarsstraatje, weg van bewoonde wereld.
Dit straatje heb ik zelf maar de naam "het straatje van de dood" gegeven, als buitenlander wordt je hier vriendelijk maar met zachte dwang een andere kant op gestuurd, 'n verbod.
Juist hierdoor werd mijn nieuwsgierigheid sterker, het lukte me niet om verder te gaan.
Met hulp van een van mijn Chinese vrienden, met wat lichte tegenzin, heeft hij het toch mij laten zien en uitgelegd, hij voelde zich wat gegeneerd over wat hier afspeelde.
In dit "straatje van de dood" stonden aan een zijde verschillende huizen, eerder rijp voor sloop, dan om bewoond te zijn, 'n laatste halte van het leven.
Bij hele arme Chinezen is bijna of geen geld beschikbaar voor de verzorging van stervende familieleden, deze beklagenswaardige mensen werden naar die huizen in dat straatje gebracht, gewoon weggestopt.
Buiten op straat zaten de nabestaanden te wachten op het einde, liefst zo gauw mogelijk want elk uur was financieel nadelig, opschieten was wel wenselijk, Chinese aansprekers waren voldoende aanwezig, geldschieters en woekeraars ook!
Als het moment daartoe aanleiding gaf sloegen deze aasgieren toe.
En dan zag je het verschil tussen stakkers, en zij die het stukken beter hadden, laat ik het over de trieste uitvaart maar niet hebben, zo ellendig heb ik het zelfs in Amsterdam niet gezien, tijdens de winter 1944-45.
Ik ben er bij geweest hoe deze verarmde gestorven Chinese mensen op begraafplaatsen werden weggestopt.
Zij die het goed hadden hoefden niet naar dat "straatje", ik heb ook ’n rijke uitvaart gevolgd, die uitvaartstoet was een pracht en praal, de lijkwagen was hoog opgetuigd met goud versierde heel fijn gazen weefsel, kleurige pajong's, geknetter van vuurwerk, een zee van bloemen.
De kist, en de kits op de begraafplaats was zwaar overdreven.
Ik vermoed dat de Hr. Lee het een en ander wel veranderd heeft.
Vrgr Geep
Links en rechts van deze tempel waren voorheen twee korte straatjes met de namen Pagode en Tempelstreet, achter de tempel loopt nog 'n klein smerige naamloos dwarsstraatje, weg van bewoonde wereld.
Dit straatje heb ik zelf maar de naam "het straatje van de dood" gegeven, als buitenlander wordt je hier vriendelijk maar met zachte dwang een andere kant op gestuurd, 'n verbod.
Juist hierdoor werd mijn nieuwsgierigheid sterker, het lukte me niet om verder te gaan.
Met hulp van een van mijn Chinese vrienden, met wat lichte tegenzin, heeft hij het toch mij laten zien en uitgelegd, hij voelde zich wat gegeneerd over wat hier afspeelde.
In dit "straatje van de dood" stonden aan een zijde verschillende huizen, eerder rijp voor sloop, dan om bewoond te zijn, 'n laatste halte van het leven.
Bij hele arme Chinezen is bijna of geen geld beschikbaar voor de verzorging van stervende familieleden, deze beklagenswaardige mensen werden naar die huizen in dat straatje gebracht, gewoon weggestopt.
Buiten op straat zaten de nabestaanden te wachten op het einde, liefst zo gauw mogelijk want elk uur was financieel nadelig, opschieten was wel wenselijk, Chinese aansprekers waren voldoende aanwezig, geldschieters en woekeraars ook!
Als het moment daartoe aanleiding gaf sloegen deze aasgieren toe.
En dan zag je het verschil tussen stakkers, en zij die het stukken beter hadden, laat ik het over de trieste uitvaart maar niet hebben, zo ellendig heb ik het zelfs in Amsterdam niet gezien, tijdens de winter 1944-45.
Ik ben er bij geweest hoe deze verarmde gestorven Chinese mensen op begraafplaatsen werden weggestopt.
Zij die het goed hadden hoefden niet naar dat "straatje", ik heb ook ’n rijke uitvaart gevolgd, die uitvaartstoet was een pracht en praal, de lijkwagen was hoog opgetuigd met goud versierde heel fijn gazen weefsel, kleurige pajong's, geknetter van vuurwerk, een zee van bloemen.
De kist, en de kits op de begraafplaats was zwaar overdreven.
Ik vermoed dat de Hr. Lee het een en ander wel veranderd heeft.
Vrgr Geep
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
Je bedoeld naar alle waarschijnlijkheid de
"Sri Mariamman Temple". Binnen. Aan de straten zal wel niets meer herkenbaar zijn.
Inkijk Pagode Str. Inkijk Temple Str. Straatje achter Temple. Afbeeldingen zijn van 2013.
"Sri Mariamman Temple". Binnen. Aan de straten zal wel niets meer herkenbaar zijn.
Inkijk Pagode Str. Inkijk Temple Str. Straatje achter Temple. Afbeeldingen zijn van 2013.
Grtn @Allen
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
Yoenike chifate. Net of ik weer thuis ben. Nu nog even door naar Bucetplace.
Groetjes van ouwe Spen en Mangzai (schele).
Droevig, wel zijn de straatjes flink opgeknapt, het was een trieste omgeving, stinken, de wachtende, spelen het Mahyong gokspel luidkeels, Foe, foe, foe;met de gebruiklijke herrie! 4 tot 5 verlaten mensen, per sterfkamer.
Dan schaam je, je dat Sony er is, de eerste sateliet rond de aarde draait.
Toch banyak bedankt.
Vrgr. Geep
Groetjes van ouwe Spen en Mangzai (schele).
Droevig, wel zijn de straatjes flink opgeknapt, het was een trieste omgeving, stinken, de wachtende, spelen het Mahyong gokspel luidkeels, Foe, foe, foe;met de gebruiklijke herrie! 4 tot 5 verlaten mensen, per sterfkamer.
Dan schaam je, je dat Sony er is, de eerste sateliet rond de aarde draait.
Toch banyak bedankt.
Vrgr. Geep
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
Op pagina 72 is al eens wat geplaatst over slotjesbruggen in de verschillende steden, maar in Sneek is ook zo'n brug. Over het water van het Grootzand ligt het bruggetje "De Pijp"; als service voor de geliefden zijn er door de Gemeente speciale voorzieningen op aangebracht om de slotjes aan op te hangen.
Gelokt door propaganda voor "Bruisend Sneek" hebben we vanmiddag een bezoek gebracht aan het stadje en de plaatjes gemaakt.
Groeten, Paul G.
Gelokt door propaganda voor "Bruisend Sneek" hebben we vanmiddag een bezoek gebracht aan het stadje en de plaatjes gemaakt.
Groeten, Paul G.
- gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
September, de kindertjes gaan weer naar school om te bestuderen wat wij allemaal verkeerd gedaan hebben, maar waar zijn de potlooden, passers, gymschoenen enz. gebleven??????
Gerard.
Gerard.
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Toen geluk nog heel gewoon was
In een museum en op de vuilnisbelt!!maar waar zijn de potlooden, passers, gymschoenen enz. gebleven??????
Een aantal jaren geleden liep ik "zo maar voor de gijn" een tijdje met zo'n mooi klein rekenlineaaltje in een bruin leren etuitje " als een bloempie in m'n borstzakkie" rond.........net zo lang tot er een van de jonge " wippersnipper" collega's vroeg......WAT is tat voor een ding!
De rest kun je je wel voorstellen! Dat zelfde heppik trouwnes geflikt door een mooi wit geschilderde klinknagel op mijn bureau te zetten...........temidden van Naval Architects en Marine Engineers........WAT is TAT.....een paperweight!! en vervolgens al de excuses " dat "ze" het niet herkenden omdat het WIT was geschilderd!!
EN.....geloof het of niet........idem dito met een sterretje met een prachtige glimmend bronzen kleine 2 blads opklapbare schroef ( voor een zeilboot met een pak weg 20 PK karretje!)..........was tat Harry???
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"