We zijn vanmiddag even bij Monnickendam aan de Gouwzee gaan kijken. In de verte stoven de ijszeilers met een rotgang voorbij. Dichterbij gingen ze met kites en schaatsen aan de gang.
Die gele kite hing even later zelfs boven dat driewielertje.
- HPIM2241.JPG (73.54 KiB) 3949 keer bekeken
Marjanne weet me over te halen om even naar Marken te rijden en daar een stukje zeedijk te bewandelen. 'Kom op Albert, laten we nog een stukje verder lopen dan zie je de vuurtoren veel beter.'
'Ja schat, dat ding heet, zoals jij heel goed weet, "Het Paard van Marken maar we kunnen terug want ik heb hem al op de kiek, compleet met een stuk bevroren en een stuk vrije zee.'
- HPIM2245.JPG (85.36 KiB) 3949 keer bekeken
'Kom schat nog een kléín stukje verder dan is hij nog mooier.'
'Ja, je kan me wat, we hebben al een kilometer of drie gelopen, ik vindt het zat! Nog even dan laat je me dat hele klo.. uh rot eiland rond struinen.' 'Helemaal rond?' zegt ze met een duivelse glimlach, 'goh, daar had ik nog niet aan gedacht maar nu je het zelf voorstelt ... '
Hoe ze het voor elkaar krijgt snap ik nu nog niet maar na een minuut of twintig glibberen over het dijkje, neem ik van nóg dichterbij een foto van "Het Paard".
- HPIM2246.JPG (65.77 KiB) 3949 keer bekeken
We zijn "Het Paard" voorbij en volgens Marjanne al op de terugweg. Ik kan lullen als Brugman en uitleggen dat Marken een driehoekig eiland is en dat het in de aard van een driehoek ligt dat ze drié en niet twéézijdig is, daar heeft ze niets mee te maken, ik móét mee strompelen.
Er komt ons een echtpaar tegemoet over het smalle glibberige paadje op de kruin van de dijk. Ik ga aan de kant staan zodat ze kunnen passeren. De man kijkt naar mijn lekker warm, water en winddicht jack, waar "Provincie Noord-Holland" op staat.
'Goeie middag, bent u van de Provincie"?' Vraagt hij. Verdomme, ik ben moe, hongerig en moet nog een kolere stuk lopen, dan vraagt zo'n luilebol nog naar de bekende weg. Ik houd me in en inplaats van hem af te snauwen zeg ik beleefd:'O, u bedoelt vanwege deze jas? Nou nee hoor, deze hing bij de kapper en leek me een stuk warmer dan mijn eigen jas, goeie middag.'Ik loop door naar Marjanne die een stukje verder op me staat te wachten. Ze zegt:'Wat heb je tegen die mensen gezegd? Ze staan je zo vreemd na te kijken.'
'Oh, niets bijzonders, we hadden het over de kapper en zo.'
Ze kijkt me wantrouwend aan en bestookt me met haar beruchte "röntgen blik", dus draai ik me af om een foto van het Zuidersoppie richting Hoorn te maken.
- HPIM2247.JPG (85.36 KiB) 3949 keer bekeken
Wanneer ik me, een dik uur later, uitgeput in de auto hijs heb ik er, onder onmenselijke arctische omstandigheden, dik negen kilometer lopen op zitten!
Albert