Voor de matige drinker...

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
Theo Horsten (R.I.P.)

Voor de matige drinker...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Afbeelding

Een koelkast voor één blikje bier, gevoed door een USB-poort van uw computer. :roll:
Voor de prijs hoeft u het niet te laten: € 15,90 althans, hier in Griekenland.

Ruud (R.I.P.)

Re: Voor de matige drinker...

Bericht door Ruud (R.I.P.) »

Ahoy Theo,
Hier kost zo'n ding € 29,95,da's mij te gortig,dus loop ik wel even naar de koelkast.
Bijlagen
drink.gif
drink.gif (2.21 KiB) 2108 keer bekeken
Gebruikersavatar
Ton Pekel
Berichten: 1965
Lid geworden op: 23 jul 2004 08:20
Contacteer:

Re: Voor de matige drinker...

Bericht door Ton Pekel »

Hoi Theo,
De supermarkten hebben hier in NL een dusdanige airco dat je soms met je winterjas aan boodschappen
moet/mag gaan doen in de zomer, dus de biertjes en wijntjes(Roseetjes) zijn bij aankoop al ijsje-piep.
Ik ken zulke koelkastjes... we hebben er 3 voor onze gastenkamers, geruisloos koelen zegt de advertentie alleen het fannetje maakt een dus danig lawaai dat je, zoals Ruud dat meldt, je beter even naar de koelkast kan lopen.... :mrgreen:
Ton Pekel
Wrijving geeft glans en warmte....
........ teveel geeft slijtage!
Jos Komen (R.I.P)

Re: Voor de matige drinker...

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Deurtje open - slok - deurtje dicht... :roll:
Lijkt me vrij vermoeiend. :)
All the best
Jos
Gebruikersavatar
Compass
Berichten: 3062
Lid geworden op: 22 jul 2004 11:11
Locatie: Groningen

Re: Voor de matige drinker...

Bericht door Compass »

Mooie reden om een USB hub te kopen met 4 poorten. :) Voor de stevige drinker ! :roll:

Groeten,
Bert de Boer
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Voor de matige drinker...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

Kijk eens even, er staat duidelijk "Voor de matige drinker." Iemand zoals ik die alleen zo nu en dan op een feestje een glaasje Pleegzuster Bloedwijn drinkt. Ik zou zoiets kopen voor noodgevallen, voor een plotselinge hittegolf. Bovendien is een blikje Sinas of Sprite of - voor wie wat sterkers wil - een blikje tonic, net zo groot als een blikje bier.
Zouden er geen vrieskastjes zijn waar precies een fles jenever in past? :roll:
Mart Hoogedoorn
Berichten: 3818
Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
Locatie: Brasil

Re: Voor de matige drinker...

Bericht door Mart Hoogedoorn »

Ja wat moet ik dààr van zeggen? Hier heb ik van die piepschuime kapotjes, waar een blikkie bier lang koud in blijft.En ff de rug strekken na uurtje toverdoos en een nieuw blikkie inscheren is geen probleem voor mij :lol: Nu nog een kookplaatje naast je pc,of een microhondaatje :wink:
''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook
Jos Komen (R.I.P)

Re: Voor de matige drinker...

Bericht door Jos Komen (R.I.P) »

Hallo Mart,
waar een blikkie bier lang koud in blijft
Dan ben je toch ook een matige drinker. :lol:
Bij een beetje drinker krijgt het bier de kans niet om warm te worden. :roll:
All the best
Jos
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14382
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Voor de matige drinker...

Bericht door Harry G. Hogeboom »

WAT is " Matig" :lol:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Theo Horsten (R.I.P.)

Re: Voor de matige drinker...

Bericht door Theo Horsten (R.I.P.) »

de Heer H.H.H. te H schreef:WAT is "Matig" :lol:
Van Dale Groot Woordenboek van de Nederlandse Taal, 14de druk zegt:

MATIG: (van personen) - maat houdend mbt. eten en drinken of ander materieel genot
synoniem: sober
een matig gebruik maken van sterkedrank
hij is in alles zeer matig
een matig roker
matig eten


Geachte mede-afgevaardigden, neem me niet kwalijk, maar dat kleine kutkoelkassie was maar een aanzetje voor een wat ruimere discussie. Dit naar aanleiding en eigelijk op verzoek van iemand die me onlangs schreef - en ik heb zijn tekst enigszins geredigeerd:
"Ben ik mijn broeders hoeder?" Zowel op de brug als in de machinekamer heeft iedere zichzelf respecterende zeevarende met zelfs het kleinste beetje verantwoordelijkheidsgevoel zich dat vast wel eens afgevraagd.
In mijn tijd werd er een flinke borrel gedronken, maar het was een ongeschreven wet dat je niet met een stuk in je kont op wacht kwam. Als dat bij uitzondering het geval was, dan liep er iemand een wachie extra. Mensen die dat niet goed begrepen werd dat duidelijk uitgelegd en óók dat "een wachie doorstaan" een gunst van de collega's was en dat daar géén gewoonte van mocht worden gemaakt. Hardleerse lieden werd dat in de stuurmachinekamer even bijgebracht en dat allemaal zonder verdere bemoeienissen van Personeelszaken of anderszins. Het was een manier van werken die me altijd bijzonder aansprak, direct, zelfcorrigerend, geen administratief gelul en vooral efficient.
Tot zover mijn correspondent.
Zelf heb ik in al die jaren dat ik heb gevaren maar twee keer meegemaakt dat iemand zijn wacht niet kon lopen omdat hij bezopen was, maar dat komt misschien omdat ik op kleine schepen begonnen ben waar zoiets eenvoudig niet kon en niet mocht voorkomen. Als kapitein op een klein schip met één stuurman kon je je het simpelweg niet veroorloven om op zee te drinken. Zelfs een potje bier was een uitzondering, maar het op de GHV zo traditionele borreltje voor het eten was er écht niet bij. Dat kwam ik voor het eerst tegen toen ik vanaf het potje van 300 ton van mijn tante op de toen voor mij zeer grote Leto van goed 10.000 ton terechtkwam. Daar maakte ik voor het eerst kennis met het plankje dat de hofmeester in zijn deur kon zetten en waarop hij de toegestane twee borrels voor de bemanning tapte - niet meenemen, maar ter plekke achterover slaan. Als heren officieren kregen we zelf geen drank per fles, maar was er een fles in beheer bij - toen - de vierde machinist en die tapte daar voor de lunch in de "rooksalon" een borreltje uit. Ik weet niet hoeveel flessen in de week hij daarvoor kreeg, maar ze werden door de rederij betaald. Hoe het met bier was gesteld, weet ik werkelijk niet meer.

Bij de KPM moest je elk borreltje en elk biertje bij de bediende bestellen en daar tekende je dan een bon voor waardoor je drankgebruik en rondjesweggeefbeleid nauwkeurig vastgelegd werd zodat je daarop aangesproken kon worden. Op de Tasman had ik als derde stuurman een hut vlakbij die van de gezagvoerder "Rooie Arie" Dijkhuizen en aangezien de deuren en ramen altijd openstonden, kon ik horen als hij bij de bediende een limonade "blauwe bon" bestelde. Dat waren flesjes limonade van Indonesisch fabrikaat die vaak niet goed afgesloten waren en waar de prik uit was. "Limonade afgekeurd" werd het ook genoemd en daar hoefde hij niet voor te betalen. Toen hij me een keer bij zich riep en zei dat hij mijn drankrekening te hoog vond voor een derde stuurman, zei ik dat dat kwam omdat ik niks op een blauwe bon kon bestellen. Allemachtig, wat werd die Rooie Arie me toen toch rood, zeg! Hij werd nog net niet handtastelijk, maar hij had me wel graag een schop onder mijn kont gegeven toen hij "Eruit!!!" brulde en ik maakte dat ik wegkwam.

Weer terug op de kustvaart was drank op zee er eigenlijk niet bij. Zoals gezegd: dat was niet verantwoord. Als ik 's winters in de Oostzee erg lang op mijn poten en in de kou had gestaan, dan nam ik een enkele keer na middernacht, als ik van wacht af kwam, wel eens twee glaasjes Franse cognac voordat ik mijn nest inschoot, maar dat viel eigenlijk meer onder het hoofd "medicinaal gebruik van alcohol". Zelfs dan voelde ik me toch altijd een tikkie schuldig dat ik op zee drank gebruikte, maar het was wel een verademing en vooral een ontspanning om helemaal in mijn eentje, in het donker met een muziekje erbij een halfuurtje uitgezakt op de bank te zitten en die twee kleine ballonnetjes Martell of Courvoisier te savoureren - want drinken mag je dat natuurlijk niet noemen.

Ik voer een poosje als tweede stuurman op een schip met drie stuurlui, zes machinisten en een levensechte hofmeester en ook daar werd op zee zowel als voor de wal drank voor het eten getapt. Even gezellig keuvelen, zeg maar. De gezagvoerder was een beste kerel; sterker nog: een van de beste mensen waar ik ooit mee heb gevaren. Die nam de hele dag in, van 's morgens elf tot 's nachts twee uur want dat was het uur waarop hij vanuit de hut van de hoofdmachinist terugkeerde naar de midscheeps. Dan had ik de wacht en soms kwam hij dan nog even boven.
"Zeg kerel," zei hij een keer. "Als ik nou 's nachts boven kom, kun jij dan merken dat ik drank heb gehad?"
"Nou, reken maar, kapitein," zei ik.
"Wat denk jij, zeun? Zuip ik veel?"
"Ach, kapitein, wat zal ik zeggen..."
"Zullen we eens tellen, samen?"
"Ja, laten we dat eens doen."
"Als jij nou 's morgens zo rond elf uur langs de salon komt en ik roep: 'Twee, kom effe zitte!' hoeveel nemen we er dan?"
"Nou, ik maar eentje, want ik moet verder."
"Ja, dat is zo, maar dan heb ik er al twee gehad en dan neem ik er nadat jij weg bent nog eentje, dus dat zijn er..."
"Vier."
"Vier, precies. En hoeveel nemen we dan voor het eten?"
"Drie, vier?"
"Nou, schrijf er voor mij maar vijf op, dus dat zijn er...?"
"Negen."
"Precies, negen. En dan zo rond vijf uur als we even gezellig zitten? Nog eens vier?"
"Ja, daar zal niet veel aan mankeren."
"Nou, noteer er voor mij toch maar vijf, zeun. Dus dan zit ik op..."
"Veertien, kapitein"
"Rond maar af op vijftien. En als jij dan 's nachts om twaalf uur opkomt en de derde stuurman gaat van wacht, dan ga ik naar achteren, naar de meester, effe gezellig praten. Hoeveel nemen we er dan?"
"Ik zou het echt niet weten, kapitein."
"We zitten een uurtje of twee dus dan nemen we toch al gauw... zes neutjes?"
"Dat kan heel goed zijn, kapitein."
"Maak er maar zeven van, dus dat wordt dan..."
"Tweeëntwintig."
"Ja, dat zouden tweeëntwintig borrels zijn. Vind jij dat veel?"
"Dat is een stevig borreltje per dag, kapitein. Ongeveer een fles."
"Da's veel te veel. Ik moet gaan miniseren. Dat is op zee veel te veel..."
Want binnenslands zoop hij nog veel meer zonder dat hij ooit dronken was. Hij is alweer jaren geleden overleden - niet door de drank, maar door een tragisch ongeval. Ik hoop van harte dat hij nu ergens op een mooie plek rustig zit in te nemen. Tot in eeuwigheid. :)

Eenmaal van de reguliere vaart af en in de shipdelivery werd het weer anders. Daar moest je de klus opnieuw met zo weinig mogelijk mensen klaren en daar kon je helemaal je eigen regels stellen. Dat hing dan puur van de omstandigheden af hoe dat ging. Dat was sowieso de mooiste en meest leerzame tijd van mijn hele leven in en om de scheepvaart en dat gold onverminderd voor het gebruik van alcoholische versnaperingen. Those were really the days, my friends... :-D

Maar zonder verder dollen: de koopvaardij droogleggen zoals nu gebeurt, gaat mij te ver, maar dat het drankgebruik beperkt moet worden en lang geleden al had moeten worden, daar ben ik het van harte mee eens.


Plaats reactie