Langs het fietspad
Re: Langs het fietspad
Een twee kilometer van hier staat een groot landhuis een "kartano" genaamd die je ook herenboerderij zou kunnen noemen. De eigenaar van een kartano was in vroeger tijden de adel. En sinds het eind van de jaren 1800 mocht ook de gewone burger eigenaar zijn van zo'n landgoed met meestal oppervlaktes van enige duizenden hectares. Tot het landgoed behoorden de daghuurders en pachters. De "torpari" zegt men hier. Let wel het woord lijkt erg veel op het Nederlandse woord dorp. Eventjes een zijstapje naar de taal in de Finse zeevaart. De opbouw van een schip dus de accommodatie wordt in het Fins "Torppa" genoemd, dorp dus. Hetgeen het in wezen ook is. De opbouw soppen en de dagelijkse schoonmaakwerkzaamheden heten dan ook "torppaminen". Dus het dorp een goede beurt geven.
Het landgoed op de foto's is van 1594. De eerste eigenaar was een Deense edelman. Daarna kwam het in handen van Russische legerofficieren en uiteindelijk van een dominee die het kocht voor zijn vrouw voor haar "oude dag". Die familie, overigens zeer gezien hier in het dorpsleven, zit er nog steeds in nu al een 200 jaar.
Zo'n kartano verzorgde het gehele dorp voor werk en van melk en ook het schoolonderricht werd vaak door hen georganiseerd.
Drie fotos dit keer: 1. De koeienstal is van 1867 en gebouwd van heide, zand en klei. Dat het bouwjaar zo precies is weten we omdat er toen honger geleden werd. De oogst was vanwege de toen zeer strenge mislukt en velen stierven. De mensen vooral uit het Noorden gingen op hongertochten naar het zuiden en deze mensen hebben toen die koeienstal gebouwd.
Zo ook foto 2. Zelfde verhaal. No. 3 is dan het hoofdgebouw zelf.
Dit was Hamina dit keer waar de zon schijnt en het heel erg heet is, wel 17 graden.
Groeten
Martin
Het landgoed op de foto's is van 1594. De eerste eigenaar was een Deense edelman. Daarna kwam het in handen van Russische legerofficieren en uiteindelijk van een dominee die het kocht voor zijn vrouw voor haar "oude dag". Die familie, overigens zeer gezien hier in het dorpsleven, zit er nog steeds in nu al een 200 jaar.
Zo'n kartano verzorgde het gehele dorp voor werk en van melk en ook het schoolonderricht werd vaak door hen georganiseerd.
Drie fotos dit keer: 1. De koeienstal is van 1867 en gebouwd van heide, zand en klei. Dat het bouwjaar zo precies is weten we omdat er toen honger geleden werd. De oogst was vanwege de toen zeer strenge mislukt en velen stierven. De mensen vooral uit het Noorden gingen op hongertochten naar het zuiden en deze mensen hebben toen die koeienstal gebouwd.
Zo ook foto 2. Zelfde verhaal. No. 3 is dan het hoofdgebouw zelf.
Dit was Hamina dit keer waar de zon schijnt en het heel erg heet is, wel 17 graden.
Groeten
Martin
- Bijlagen
-
- het hoofdgebouw
- viln kartano.JPG (59.29 KiB) 2752 keer bekeken
-
Jan Sprong
- Berichten: 1549
- Lid geworden op: 02 aug 2004 19:45
- Locatie: Hoorn
Re: Langs het fietspad
Hallo Martin,
Mooie verhalen en foto's,ooit ook ééns in Volkom geweest,zand gelost en hout geladen en in de meren heerlijk gezwommen.(wel koud water in augustus).
Dat hout werd onder leiding van een vrouw in de ruimen geladen,was wel leuk om te zien ,de mannen sjouwen en de baas toekijken,was in nederland in 1962 nog niet zo dat er vrouwen aan boord werkten.
Groeten,
Jan
Mooie verhalen en foto's,ooit ook ééns in Volkom geweest,zand gelost en hout geladen en in de meren heerlijk gezwommen.(wel koud water in augustus).
Dat hout werd onder leiding van een vrouw in de ruimen geladen,was wel leuk om te zien ,de mannen sjouwen en de baas toekijken,was in nederland in 1962 nog niet zo dat er vrouwen aan boord werkten.
Groeten,
Jan
Re: Langs het fietspad
@ all,
Zal nog even doorgaan met hetzelfde onderwerp en wel met de bezigheden van de heer van het "kartano". Tussen haakjes: Als je goed naar dat woord kijkt dan zit het zweedse woord gård er in, in het Nederlands dus gaarde ofwel tuin in onze dagen.
Op de eerste foto een zgn. Vellikello ofwel een etensklok op het dak van een van de bijgebouwen, die geluid werd als het eten meestal een soort aardappelsoep met een korst roggenbrood op tafel stond. En alzo de mannen en vrouwen die op het land werkten mededeelde dat ze even konden schaften. Het heet ook dat het een sein was voor de landarbeiders om te bidden. Nou ja , bidden deden ze altijd al voor het eten en ook erna, maar ik denk dat het eten wel de grootste drijfveer is geweest om het geluid van die klok in de gaten te houden. De werktijden waren vroeger wel van zonsopkomst tot zonsondergang en die is wel heel erg lang in de zomer dan. 'sWinters daarentegen vielen de werktijden best mee, want dan werkten ze in de bossen , kapten bomen en vervoerden die met het paard over de hardbevroren grond naar de weg (als die er al was). Eten hadden ze zelf bij hun in de ransel, een roggenbrood met vlees en spek of vis er in gebakken.
De andere foto is van een schuur waar het veevoer werd opgeslagen.
Dat was het deze keer vanaf de nog stoffige boswegen.
groeten
Martin
Zal nog even doorgaan met hetzelfde onderwerp en wel met de bezigheden van de heer van het "kartano". Tussen haakjes: Als je goed naar dat woord kijkt dan zit het zweedse woord gård er in, in het Nederlands dus gaarde ofwel tuin in onze dagen.
Op de eerste foto een zgn. Vellikello ofwel een etensklok op het dak van een van de bijgebouwen, die geluid werd als het eten meestal een soort aardappelsoep met een korst roggenbrood op tafel stond. En alzo de mannen en vrouwen die op het land werkten mededeelde dat ze even konden schaften. Het heet ook dat het een sein was voor de landarbeiders om te bidden. Nou ja , bidden deden ze altijd al voor het eten en ook erna, maar ik denk dat het eten wel de grootste drijfveer is geweest om het geluid van die klok in de gaten te houden. De werktijden waren vroeger wel van zonsopkomst tot zonsondergang en die is wel heel erg lang in de zomer dan. 'sWinters daarentegen vielen de werktijden best mee, want dan werkten ze in de bossen , kapten bomen en vervoerden die met het paard over de hardbevroren grond naar de weg (als die er al was). Eten hadden ze zelf bij hun in de ransel, een roggenbrood met vlees en spek of vis er in gebakken.
De andere foto is van een schuur waar het veevoer werd opgeslagen.
Dat was het deze keer vanaf de nog stoffige boswegen.
groeten
Martin
Re: Langs het fietspad
@ all
Tijdens mijn ochtendrondje door de bossen rond Hamina eens bij het Grieks Ortodokse kerkhof afgestapt en een paar plaatjes geschoten. Zoals bekend werd de stad na de Zweeds Russische oorlog Russisch grondgebied. Dat was in 1743. Het jaar erop werd een Ortodoxe kerk gebouwd voor de talrijke Russische soldaten (Hamina werd een garnizoensstad) en kooplieden.
Zodoende is er nog steeds een Ortodoxe kerk want Hamina bleef tot 1917 onder Russisch bestuur.
De Russische cultuur is hier nog steeds merkbaar oa de nazaten van de kooplieden en de soldaten wonen er nog steeds. Dus Russische familienamen vind je ook nog, hoewel velen van hen de naam verfinst hebben. Ook heeft Hamina een Ortodoxe en zelfs een Joodse begraafplaats. Iets dat erg zeldzaam is in dit land.
De eerste foto is van de Grieks Ortodoxe begraafplaats en de andere van de Joodse begraafplaats. Dat kerkhof bleek van 1847 te zijn. Daar er op een bordje stond dat hier de soldaten van Tsaar Nikolai I hun laatste rustplaats gevonden hadden, die het Joodse geloof trouw waren gebleven. Er waren 12 graven.
De Grieks Ortodoxe begraafplaats is nog steeds in gebruik daar ook de Rooms Katholieke burgers hier begraven worden. In praktijk gaat de rest naar de Lutherse begraafplaats. En daarvan zijn er in de regio vijf stuks. En van wat er dan nog overblijft gaat een gedeelte weer terug naar zee. Ook daar zijn fotos van te vinden maar dan moet ik eerst even zoeken in mijn archief.
Tot zover dan weer.
Martin
Tijdens mijn ochtendrondje door de bossen rond Hamina eens bij het Grieks Ortodokse kerkhof afgestapt en een paar plaatjes geschoten. Zoals bekend werd de stad na de Zweeds Russische oorlog Russisch grondgebied. Dat was in 1743. Het jaar erop werd een Ortodoxe kerk gebouwd voor de talrijke Russische soldaten (Hamina werd een garnizoensstad) en kooplieden.
Zodoende is er nog steeds een Ortodoxe kerk want Hamina bleef tot 1917 onder Russisch bestuur.
De Russische cultuur is hier nog steeds merkbaar oa de nazaten van de kooplieden en de soldaten wonen er nog steeds. Dus Russische familienamen vind je ook nog, hoewel velen van hen de naam verfinst hebben. Ook heeft Hamina een Ortodoxe en zelfs een Joodse begraafplaats. Iets dat erg zeldzaam is in dit land.
De eerste foto is van de Grieks Ortodoxe begraafplaats en de andere van de Joodse begraafplaats. Dat kerkhof bleek van 1847 te zijn. Daar er op een bordje stond dat hier de soldaten van Tsaar Nikolai I hun laatste rustplaats gevonden hadden, die het Joodse geloof trouw waren gebleven. Er waren 12 graven.
De Grieks Ortodoxe begraafplaats is nog steeds in gebruik daar ook de Rooms Katholieke burgers hier begraven worden. In praktijk gaat de rest naar de Lutherse begraafplaats. En daarvan zijn er in de regio vijf stuks. En van wat er dan nog overblijft gaat een gedeelte weer terug naar zee. Ook daar zijn fotos van te vinden maar dan moet ik eerst even zoeken in mijn archief.
Tot zover dan weer.
Martin
-
Mart Hoogedoorn
- Berichten: 3818
- Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
- Locatie: Brasil
Re: Langs het fietspad
Hè Martin... hebbie al een plekkie uitgezocht?Ik had jàren geleden al een stekkie op een van de duurdere begraafplaatsen,maar kwam er achter dat ik dat met mijn maandelijkse contributies ontiegelijk duur ging betalen 
Bij verhuizing was ik het al zo en zo kwijt, dus nu ''van de gemeente'',betaal alleen een mndl bedragje voor de ophaaldienst en kissie...wèl zo voordelig 
Hoop er voorlopig geen gebruik van te hoeven maken, fiets ze,Mart
Bij verhuizing was ik het al zo en zo kwijt, dus nu ''van de gemeente'',betaal alleen een mndl bedragje voor de ophaaldienst en kissie...wèl zo voordelig Hoop er voorlopig geen gebruik van te hoeven maken, fiets ze,Mart
''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook
Re: Langs het fietspad
Mart,"Zigzaggen mag ook"
Je slogan wijst zeker al op de toestand na de dienst.
gr.
Martin
-
gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: Langs het fietspad
Hallo Martin, waar je met de fiets al niet langs komt. Ik krijg dus een welcome update aan mijn kennis van de Finse/europese geschiedenis. Krijgen we nog iets van de Russisch/Finse oorlog? jaren geleeden heb ik daar veel over gelezen, en de niet zo nette houding van de Engelse regeering tegenover de Finnen. De Engelsen waren toen banger voor Stalin dan Hitler. Ja van de politicians moet je het maar hebben.
mvg Gerard.
mvg Gerard.
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
-
Mart Hoogedoorn
- Berichten: 3818
- Lid geworden op: 11 mei 2005 06:59
- Locatie: Brasil
Re: Langs het fietspad
´Mischien Martin....maar wél geschoren
''Recht zo ie gaat''Mart.....Een beetje zigzaggen mag ook
-
Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14439
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Langs het fietspad
Inderdaad Mart......ik heb me net geschoren ( na veel aandringen van een dag of wat) 
Mooie verhaaltjes Martin
Lapponia.
Lapponia captures the pure natural taste of the Arctic Berries. Lapponia Liquors are delightul served and enjoyed just as they are and also give an exiting taste to mixed drinks.
Rare berries gently ripened by long light summer days and freshened by autumn mists are handpicked from the untamed Arctic wilderness to make Lapponia Liquors.
The aromatic character, wonderfully delicious flavours and enchanting scents of these berries are refined into their most exquisite form in Lapponia Liquors.
SINCE 1867.
Jaren geleden.......in tijden toen mijn haar nog redelijk zwart was ...werkte ik samen met een hele competente secretaresse van Finse afkomst. Bij tijd en wijle ging ze haar familie bezoeken en dan zat er meestal wel een flessie Laponia voor mij aan
Ter herinnering heb ik nog steeds- en NU al weer lang LEEG flessie- in mijn dranken kassie staan............memoriiieees.......
Die Finnen kunnen meer dan ijsbrekers en passagiersschepen bouwen
Mooie verhaaltjes Martin
Lapponia.
Lapponia captures the pure natural taste of the Arctic Berries. Lapponia Liquors are delightul served and enjoyed just as they are and also give an exiting taste to mixed drinks.
Rare berries gently ripened by long light summer days and freshened by autumn mists are handpicked from the untamed Arctic wilderness to make Lapponia Liquors.
The aromatic character, wonderfully delicious flavours and enchanting scents of these berries are refined into their most exquisite form in Lapponia Liquors.
SINCE 1867.
Jaren geleden.......in tijden toen mijn haar nog redelijk zwart was
...werkte ik samen met een hele competente secretaresse van Finse afkomst. Bij tijd en wijle ging ze haar familie bezoeken en dan zat er meestal wel een flessie Laponia voor mij aan Ter herinnering heb ik nog steeds- en NU al weer lang LEEG flessie- in mijn dranken kassie staan............memoriiieees.......
Die Finnen kunnen meer dan ijsbrekers en passagiersschepen bouwen
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
-
Theo Horsten (R.I.P.)
Re: Langs het fietspad
Prachtige foto's en interessante informatie, Martin. Ga vooral door.
Alweer een aantal jaren geleden vertaalde ik een geweldig goed boek The Cloud Sketcher van de Amerikaanse schrijver Richard Rayner dat ook in het Nederlands uitkwam als De wolkenschetser. De hoofdfiguur was een Fin, een jongen die architect wilde worden, enkel en alleen omdat hij gefascineerd was door de eerste lift die in 1901 in Finland - in Helsinki - werd aangebracht in het Diktoniusgebouw . Daarom wilde hij architect worden: om hoge gebouwen te kunnen bouwen met liften. Dat speelt in de tijd toen Finland deel uitmaakte van het Russische keizerrijk en de Finse burgeroorlog van 1918. Zodoende moest ik me toen voor die vertaling aardig in die tijd verdiepen en kwam zodoende heel wat aan de weet van het Finse platteland, van de Russische adel die daar de dienst uitmaakte en van Helsinki uit die dagen. Eenmaal architect gaat die jongen naar Amerika omdat hij daar écht hoge gebouwen wil gaan neerzetten want daar komen liften pas goed tot hun recht. Amerikanen kwamen tot het woord "skyscraper" en ook in het Nederlands houden we het op wolkenkrabber, maar het Finse woord, dat jij dan even mag ophoesten, schijnt wolkenschetser te betekenen, dus vandaar de titel van dat boek. Overigens stamt het woord uit de zeilvaart. Die ouwe pikbroeken noemden het hoogste zeil, het bramzeil - in het Engels "topgallant sail" - vanwege de grote hoogte ook wel de "skyscraper".
Als het boek ook in het Fins is vertaald, zou je het eens moeten lezen - of de Engelse versie, uiteraard. Of de Nederlandse. Aanbevolen. Wat de Finse uitgever eventueel heeft gedaan, weet ik niet, maar ik moest tien procent inkorten en daar heb ik de gevechten tijdens de burgeroorlog voor gekozen. Als er dan al iets uit moest, waar ik telkens weer een hekel aan heb, dan waren het die zeer lange en gedetailleerde beschrijvingen. Maar het is een aanrader.
Mooie foto van dat oude Grieks-orthodoxe kerkhof. Ik ben gek op oude begraafplaatsen en foto's daarvan. Maar vanwaar nu die Joodse grafzerk? Staat die ook op dat Grieks-orthodoxe kerkhof, of heeft dat gedeelte van Finland ook een Joodse historie?
Alweer een aantal jaren geleden vertaalde ik een geweldig goed boek The Cloud Sketcher van de Amerikaanse schrijver Richard Rayner dat ook in het Nederlands uitkwam als De wolkenschetser. De hoofdfiguur was een Fin, een jongen die architect wilde worden, enkel en alleen omdat hij gefascineerd was door de eerste lift die in 1901 in Finland - in Helsinki - werd aangebracht in het Diktoniusgebouw . Daarom wilde hij architect worden: om hoge gebouwen te kunnen bouwen met liften. Dat speelt in de tijd toen Finland deel uitmaakte van het Russische keizerrijk en de Finse burgeroorlog van 1918. Zodoende moest ik me toen voor die vertaling aardig in die tijd verdiepen en kwam zodoende heel wat aan de weet van het Finse platteland, van de Russische adel die daar de dienst uitmaakte en van Helsinki uit die dagen. Eenmaal architect gaat die jongen naar Amerika omdat hij daar écht hoge gebouwen wil gaan neerzetten want daar komen liften pas goed tot hun recht. Amerikanen kwamen tot het woord "skyscraper" en ook in het Nederlands houden we het op wolkenkrabber, maar het Finse woord, dat jij dan even mag ophoesten, schijnt wolkenschetser te betekenen, dus vandaar de titel van dat boek. Overigens stamt het woord uit de zeilvaart. Die ouwe pikbroeken noemden het hoogste zeil, het bramzeil - in het Engels "topgallant sail" - vanwege de grote hoogte ook wel de "skyscraper".
Als het boek ook in het Fins is vertaald, zou je het eens moeten lezen - of de Engelse versie, uiteraard. Of de Nederlandse. Aanbevolen. Wat de Finse uitgever eventueel heeft gedaan, weet ik niet, maar ik moest tien procent inkorten en daar heb ik de gevechten tijdens de burgeroorlog voor gekozen. Als er dan al iets uit moest, waar ik telkens weer een hekel aan heb, dan waren het die zeer lange en gedetailleerde beschrijvingen. Maar het is een aanrader.
Mooie foto van dat oude Grieks-orthodoxe kerkhof. Ik ben gek op oude begraafplaatsen en foto's daarvan. Maar vanwaar nu die Joodse grafzerk? Staat die ook op dat Grieks-orthodoxe kerkhof, of heeft dat gedeelte van Finland ook een Joodse historie?