Taal en zo...

[Bob R.I.P.]

Ongemerkt gebruik je ongerijmdheden. Maar leg het nu eens uit aan een buitenlander. Ik moest dit doen toen ik omgang kreeg en uiteindelijk trouwde met een duitse. Die kans zit er dik in als je in een badplaats woon. Leg eens uit: Ik ga met de trein mee. In het duits beide keren mit. Zij probeerde zoveel mogelijk in het nederlands te schrijven en gebruikte daarvoor uiteraard een woordenboek. Dan koos zij de verkeerde vertaling wat soms zeer komisch was. Mijn Italiaanse nichtje schrijft fonetisch nederlands. Haar epistels moet je hardop lezen.

mvg
Bob

[Jan Dikker]

Nee , Theo, ik ben er geen cent rijker van geworden.

Zat in mijn salaris van 960 guldentjes in de maand.

Maar ach, ik heb daarna nog tien jaar een leuke baan gehad, waarbij ik regelmatig van mijn eigen vertaling gebruik maakte.

En mijn baas? Ik kan me het niet meer herinneren. Er staat me iets bij dat er een paar duizend voor betaald is.

Ik heb trouwens zelfs de vertaling niet meer. Stond maar steeds in de kast nadat ik Vredestein verlaten had in '77. En ik deed er niets meer mee, want in mijn baantje daarna, "technisch stafmedewerker" op een laboratoriumschool, had ik er niets aan.

Maar de herinnering is nog steeds leuk.

Good goan!

Jan

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Ach, alles hoeft ook niet altijd betaald te worden, Jan. De wetenschap dat je een goed stuk werk hebt geleverd, is vaak nog het meeste waard.

[Harry G. Hogeboom]

nadat ik Vredestein verlaten had in '77.

Jan, je doet me NU plotseling denken aan de " Vredestein drijvende bagger leidingen" en aan de " Vredestein rubberen zuig en pers zakken" ............ik zal eens in de schoenendoos duiken

[Jan Dikker]

De wetenschap dat je een goed stuk werk hebt geleverd, is vaak nog het meeste waard.

En zo is het! Theo

Het betekende de weg naar een heleboel mensen waarvan ik heel, heel vel heb geleerd. En daar kan ik nu nog met plezier aan terugdenken.

Ja Harry,

Drijvende leidingen, en fenders in de havens met name in Noord Afrika, en pakkingen voor de Elbetunnel.

Maar ook die ringetjes in de Popel aanstekers, en weckringen, en dakbedekking en, en, en, en,

Autobanden!

Good Goan!

Jan

[Jos Komen (R.I.P)]

Je kan ook nergens aan zien waar de klemtoon op valt.

Het is me hier opgevallen dat Grunnigers de klemtoon vaak op het tweede gedeelte van een woord leggen.
Een voorbeeldje: keukenraam.
De westerling legt de klemtoon op keuken, hier wordt het op raam gelegd.
Zo hoor ik dagelijks meer voorbeelden, maar ik heb dat allemaal niet bijgehouden.

[ferryvaneeuwen]

Ja, maar ook met de klemtoon op dat woord wordt gerommeld, sommige laten die op 'toon' vallen.

Ferry

[Bob R.I.P.]

Van Dale heeft de woordvoorraad uitgebreid met meer dan 800 woorden. Er zitten prachtige woorden bij. Kijk eens naar de Wereld draait door van donderdag 15 mei.

mvg
Bob

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Allemaal leuk en aardig en ik heb dat gisteravond met belangstelling gevolgd, maar toch begrijp ik een paar dingen niet. De laatste editie van de "Dikke Van Dale", is de veertiende, herziene uitgave van 2005. Die heb ik hier staan, nog steeds in nieuwstaat, want ik raak die drie dikke boeken nooit aan. Ik gebruik uitsluitend de digitale versie. Die kon je in 2005 alleen kopen sámen met de papieren versie en dus deed ik dat, want als vertaler moe(s)t ik steeds de nieuwste uitgave hebben.

Nu zei die meneer gisteren bij DWDD dat ze woorden als "fietsbel" in de papieren uitgave hadden weggelaten omdat die eigenlijk voor zichzelf spraken en dat ze moesten kiezen omdat de boeken anders simpelweg te dik werden. Nou weet ik dus niet wáár ze die dan hebben weggelaten, maar in mijn 14de uitgave staan die woorden nog gewoon.
Anyway: nu ze vrijwel nog uitsluitend digitaal uitgeven, maakt het aantal lemma's niet meer uit en dus voegen ze naar hartenlust nieuwe woorden toe.

Ik vind het moeilijk om daar iets zinnigs over te zeggen. Vroeger duurde het heel lang voordat besloten werd om een woord ook werkelijk op te nemen. Sommige woorden bestaan maar heel even, soms minder dan een jaar, één zomer of winter, bijvoorbeeld. Daarna verdwijnen ze, worden helemaal vergeten. Misschien is het daarom juist goed om in de digitale woordenboeken ook die eendagsvliegen op te nemen zodat die niet vergeten worden.

Ik denk niet dat er nog een volgende papieren Dikke Van Dale komt en van mij hoeft dat ook niet. Ik heb tenslotte ook geen 23-delige Winkler Prins meer op de plank staan. De laatste DvD bestond uit drie delen en kostte 149 euro. Voor 75 euro heb je een jaar lang toegang tot de Van Dale Online en als je die professioneel nodig hebt, is dat niks te veel. Die is altijd up to date. Ik denk dat ik ergens in dozen nog zeker drie vorige, 2-delige Dikke Van Dales heb. Ik kan er niet toe komen om ze in de container te flikkeren, maar ze zijn natuurlijk helemaal niets meer waard.

[Bob R.I.P.]

Boeken weg gooien kan ik ook niet. Er staan een aantal boeken in de kast zonder kaft of ze vallen uit elkaar maar weg doen, nee. Bovendien zit er een sentiment aan. Met kapitin Scott naar de Zuidpool had ik al begin jaren 50. Een Prisma boekje. Je had niet genoeg geld om een behoorlijk ingebonden boek te kopen. Je voelt wel aan hoe het boek er nu uitziet. Daar en tegen, waarschijnlijk een cadeau geweest, de twee boeken van de Kon Tiki expeditie zijn nog goed. Maar die zijn dan ook ingebonden.
Waar ik geen moeite mee heb is om boeken ergens neer te zetten opdat een ander het weer kan lezen. Veel campings hebben een ruimte waar je je boeken kwijt kan en weer "nieuwe" boeken kan mee nemen. Boeken voor de vakantie, dus geen zwaar werk, koop ik dan op kofferbakmarkten of rommelmarkten voor een euro. Daar zit geen sentiment aan vast, behalve als het me iets doet en ik het bewaar. Thuis in de boekenkast en dan op een zeker moment vind je het weer terug als iemand uit Griekenland een link geeft.

mvg
Bob