Taal en zo...

[Martinus]

Met 'mijn' personeel heb ik totaal geen moeite en ik zie er ook niets van eigendom in. Het doet mij eerder aan verbondenheid denken.

Wat ik wel weer moeilijk vond is dat er mensen 'bediende' werden genoemd.

[Theo Horsten (R.I.P.)]

Wat ik wel weer moeilijk vond is dat er mensen 'bediende' werden genoemd.

Ach ja, dat is allemaal puur een kwestie van gevoel. In België, waar men over het algemeen toch zeer goed Nederlands spreekt, is het voor velen belangrijk om bediende te worden genoemd. Van arbeider naar bediende is daar een promotie. In Nederland wil niemand meer een chef hebben, laat staan een baas. Daar heb je nog uitsluitend een leidinggevende. Dat is weer iets anders dan een manager.

De tijden veranderen en daarmee de taal en de gevoelens die bepaalde woorden oproepen.
Als je maar gelukkig en tevreden bent, dat is het belangrijkste.

[rspeur]

Ach mensen, ik begon mijn vaartijd als bediende, ik ben blij dat ik niet toen al bediend werd. Bedienen deden we zelf wel, ook met stormlatten en natte lakens op tafel. Mijn oude beroep komt nog wel eens van pas als iemand geringschattend tegen me doet als ik vertel dat we een werkster (ook zo lekker dienend) hebben. Mijn vrouw gaat huishoudelijk werk wat lastig af met een been maar ze blijft lekker koken, ik heb gewoon geen zin in de stofzuiger. "Jij weet zeker niet hoe je een badkamer moet schoonmaken". Het is dan altijd leuk te vertellen dat je dat donders goed weet, omdat een bediende op de grote vaart niet alleen aan tafel bedient, maar ook die kooi van de kapitein moet opmaken en zijn wc schoonhouden.
En om even een promotie door te geven: ik ben nu wasBAAS.
René

[v+d]

Er zijn veel leidinggevenden die lijden onder het geven van leiding en voor bediende hebben we gelukkig een goed Nederlands woord, "steward " In den Haag zeggen ze stijve leiding is pijp en slappe leiding is buis, je zal maar de leidinggevende zijn van een stel Hagenezen, ik zie de bui al hangen
Bij de SMN heb ik nog op een paar bootjes met Hollandse civiele dienst gevaren, prima en beter als dat gedoe met de Chinezen waar altijd wel iets mee te bakkeleien was.

[Geep]

Hum......welke buis, zie je hangen.....?
Vrgr. ,,Vieze'' Geep.

[Harry G. Hogeboom]

wel weten wanneer het beiden moet zijn

......Ik twijfelde daar over Theodorus en ik wou er DE Direktie niet mee lastig vallen.........EN ....Ik hou van streepies....dus hoe moet dat tan?? ( ik zie trouwens dat ik ook weer over de schreef ga met m'n puntjes )

niemand meer een chef hebben, laat staan een baas. Daar heb je nog uitsluitend een leidinggevende.

HET is hier tegenswoordig "en voque" om...1e instantie VOORAL over " team" te spreken en dan heppie in 2e instantie ook weer " team leads"
Was het vroegaah niet Paul van Vliet die zo'n praaaachtige voordracht maakte over een boertien in de Achterhoek..die strontspray in de ouwe stal kliederde en dan 'sochtends wat " met de bussen rammelde en dan weer TE bed ging" en zei:
" DE mens'n wil'n jaaa bedonderd word'n"

[jdbvos]

Ik denk dat die Belgen die formulering taalkundig ook correcter zien dan de NLer...
De diener, of dienaar, bedient iemand...
degene die bediend wordt, is dan ook de bediende (persoon)

Benamingen, die mij zelfs nu nog steeds een ongemakkelijk gevoel geven....
En ik merk in de conversaties -ook hier- dat dat bij meer mensen leeft:

Soms bekruipt mij wel eens het gevoel dat de cilviele dienst zich ondergewaardeerd voelt, of voelde...
In hoeverre dat terecht zou kunnen zijn, kan ik niet beoordelen.
Maar ik persoonlijk heb hun werk altijd als een grootse service ervaren, en heb ik altijd gevonden dat mij een grote gunst werd verleend....

Iedereen aan boord had een taak, en al die taken zorgden dat een schip leefde en werkte.
Zelfs de allergrootste constructie bestaat uit vele onderdelen, met hier en daar wellicht een piepklein nietje om de zaak bijelkaar te houden.
Zonder dat nietje stort de zaak wellicht nog niet inelkaar, maar dat nietje houdt vaak wel de werkbaarheid hoog.
Als zo'n nietje bijvoorbeeld een plafond-paneel op z'n plaats moet houden, ga je dat nietje heel snel heel erg missen als die plaat nét genoeg eenzijdig naar beneden hangt

In m'n jonge jaren kon ik daar niet veel meer uiting aan geven behalve 'héél gewoon' proberen te doen, maar later, terug op de zgn KHV (ook wereldwijd varend) hadden we maar 1 civiele dienstpersoon: de kok.
En ik maakte er ook een gewoonte van mezelf bij aanmonstering ook even in de kombuis voor te stellen, en bij afmonstering altijd persoonlijk afscheid te nemen en te bedanken voor z'n goede zorg.

De civiele dienst is op een vrachtschip vaak niet de dienst die het meest in het oog springt voor de buitenwereld. Maar ze zijn de olie, die de machinerie soepel laat draaien
Een restaurant zonder ober's, is een snackbar... Niks mis mee, hoor ! Maar het is géén restaurant !

[Allen]

Op glad ijs met achtervoegsels

Het Nederlands kent veel achtervoegsels. Een achtervoegsel, ook wel suffix genoemd, is een toevoeging aan een bestaand woord, bijvoorbeeld -achtig in vergeetachtig. Sommige achtervoegsels zorgen voor vergissingen en betekenis- of spellingproblemen.
Neem het achtervoegsel -aar. In babbelaar, redenaar en tekenaar betekent dat woorddeel respectievelijk:
degene die babbelt, redeneert en tekent.
Maar we zien dan dat het in het woord rammelaar niet helemaal klopt:
niet de rammelaar is degene die rammelt, maar de baby die dit speelgoed driftig hanteert.

Echte misverstanden over een bepaald achtervoegsel ontstonden in de jaren 70 van de vorige eeuw, toen verschillende gijzelingen de aandacht van heel Nederland opeisten. Voor ieders begrip was een gijzelaar toen degene die gijzelde, dus net als bij het woord twijfelaar bedoeld wordt: hij die twijfelt. Als er in een krant stond dat er enkele gijzelaars waren vrijgelaten, regende het correcties aan de redactie: nee, niet de gijzelaars maar gegijzelden werden vrijgelaten. Het lijkt me nu voor alle duidelijkheid goed om maar weer te geven hoe de nieuwste uitgave van de 'Dikke' van Dale het woord gijzelaar interpreteert. In de vijftiende druk uit 2015 staat dat een gijzelaar iemand is die wordt gegijzeld, de vrouwelijke vorm is gijzelaarster. Omdat Van Dale onze woordenschat allereerst beschrijft en niet iets voorschrijft, is in het artikel ook nog opgenomen dat onder gijzelaar een terrorist verstaan kan worden. Maar dit is duidelijk een tweede optie. Ik denk dat we kunnen zeggen dat die nu niet meer gangbaar is. Meer duidelijkheid verschaffen dan ook taaladviezen via internet door het blad Onze Taal en door de Taalunie. Ik geef de hoofdgedachte daarvan weer. Een gijzelaar is iemand die gegijzeld wórdt. Dus dit is een heel andere interpretatie dan van woorden als bedelaar, brabbelaar en handelaar. Want daarin gaat het om de handeling die de persoon zelf verricht. Toch is 'gijzelaar' niet de enige vreemde eend in de bijt van woorden met achtervoegsels. Bij martelaar en dompelaar zien we dezelfde betekenisontwikkeling als bij gijzelaar, maar dan hebben we het ook wel gehad met de uitzonderingen op de regel. Wat zijn nu juiste benamingen voor degene die actief is bij een gijzeling van zijn medemensen? Gangbaar zijn de termen: gijzelnemer, gijzelhouder en kaper.

Woorden die we hopelijk niet vaak zullen tegenkomen in ons dagelijkse nieuws.

Taalvraag006.JPG (24.2 KiB) 2622 keer bekeken

[v+d]

Woordeloos , achterwaarts, ex-collega?

[jdbvos]

ik dacht aan woordloos...