Braziel
Hollands Glorie ???
Hollands Glorie ??? 
Dit schip wordt op 1 Februari a.s. geveild in Santos. Het was bij een vorige veiling per opbod verkocht, maar de koper heeft het bedrag niet betaald en nu wordt het schip opnieuw geveild. Bij de eerste veiling bracht het R$ 35.000 op. (+/- € 13.000,00)
Het schip zou uit 1900 stammen, maar dat lijkt mij niet juist..., maar net de gegevens op de website bekeken en nu blijkt dat het schip in Nederland is gebouwd.
Werf: A. F. SMULDERS - Slikkerveer- Holland, bouwjaar 1898,
bruto 241,8 ton , netto 96,890 ton., capaciteit 250 m3,
lengte 42,70 meter, breedte 7,00 meter holte 4 meter.
Het werd in Santos gebruikt om baggerslib te vervoeren.
Liefhebbers ???
Dit schip wordt op 1 Februari a.s. geveild in Santos. Het was bij een vorige veiling per opbod verkocht, maar de koper heeft het bedrag niet betaald en nu wordt het schip opnieuw geveild. Bij de eerste veiling bracht het R$ 35.000 op. (+/- € 13.000,00)
Het schip zou uit 1900 stammen, maar dat lijkt mij niet juist..., maar net de gegevens op de website bekeken en nu blijkt dat het schip in Nederland is gebouwd.
Werf: A. F. SMULDERS - Slikkerveer- Holland, bouwjaar 1898,
bruto 241,8 ton , netto 96,890 ton., capaciteit 250 m3,
lengte 42,70 meter, breedte 7,00 meter holte 4 meter.
Het werd in Santos gebruikt om baggerslib te vervoeren.
Liefhebbers ???
Re: Braziel
Wie meer foto's wil zien van de overblijfselen van dit in 1898 in Nederland gebouwde schip, kan hier een document downloaden, op pagina 13 en volgende staan een aantal foto's van het interieur.
Re: Braziel
foto A Tribuna
De SPAR DRACO, een Noorse bulkcarrier van ruim 32.000 ton is gisteravond (Dinsdag 5 Februari) bij het binnenlopen van de haven van Santos getroffen door een black-out, en is ten anker gegaan in de baai van Santos op enkele kabels afstand van het strand. Er wordt nog steeds gezocht naar de oorzaak van de black-out, en het schip heeft alleen nog maar energievoorziening via de nood-generator.
De verwachting is dat het schip vanmiddag de technische problemen zal hebben opgelost, en zal dan weer op de rede voor anker gaan, want het schip is zijn beurt om suiker te laden verloren, en mag nu weer achter in de file aanschuiven. Er liggen op dit moment iets van 25 schepen op de rede voor anker te wachten op hun beurt om geladen te worden.
Re: Braziel
Hier nog een 'flyer' van één van de nachtclubs in Santos in het bekende straatje van alles;
Re: Braziel
Elke keer als ik in de haven van Santos kom, rij ik voorbij de 'orange juice' terminal van CITROSUCO een Braziliaans bedrijf wat grote hoeveelheden sinaasappelsap exporteert, met name naar Europa (Gent), Verenigde Staten (Wilmington) en Japan, waar ze eigen terminals hebben. Ze hebben twee juice tankers varen. Ik ben eens gaan zoeken hoe dit bedrijf tot stand gekomen is, en hoe ze eigenlijk in een wereldmarkt gedomineerd door Amerikanen succesvol geworden zijn.
Deel I:
De successtory van het Braziliaans sinaasappelsap
Hoe één immigrant, Brazilië op de wereldkaart zette als één van de grootste leveranciers van sinaasappelsap.
De Duitser Carl Fischer emigreerde in 1928 van Duitsland naar Brazilië, en vestigde zich in in de deelstaat van São Paulo.
Het verhaal gaat dat Carl Fisher eind twintiger jaren in de barbierstoel zat om zich te laten scheren, en zodra hij via de radio vernam dat de sinaasappeloogst in Florida was mislukt vanwege vorstschade, hij gehaast opstond en vertrok zonder zich te laten scheren. Hij vertrok met de bus naar Matão in het binnenland van de deelstaat São Paulo, waar de meeste sinasappelplantages lagen. Hij had haast, kocht -op de pof- in de wijde omstreken alle sinaasappels op, liet ze naar de haven van Santos transporteren en verscheepte de sinaasappels naar de Verenigde Staten. Hij was in één klap rijk geworden met die transactie. In 1932 richtte hij een bedrijf op voor de export van citrusvruchten, hij had toen al enige sinaasappelplantages en opslag en een ‘packing-house’ in zijn bezit en elke keer dat er geld werd verdiend, werden nieuwe investeringen gedaan. Brazilië werd in die tijd geregeerd door de koffiebaronnen, die rijk waren geworden aan de internationale handel in koffie, en die eigenlijk niks zagen in de handel in citrusvruchten.
Carl Fischer liet niks aan het toeval over, en investeerde in alle segmenten, van kweek tot transport en zorgde er voor dat de kwaliteit over de hele linie toenam, zodat hij meer geld kon verdienen met de betere kwaliteit sinaasappels op de internationale markt. De mindere kwaliteit sinaasappels werden op de lokale markt afgezet, en ook werd er sinaasappelsap van gemaakt, wat later ook op de internationale markt werd aangeboden. In het begin werd sinaasappelsap met toevoeging van conserveermiddel in vaten vervoerd. Carl Fischer stond bekend als een pionier en een goed zakenman, die continue verbetering zocht voor de kweek, opslag en vervoer van het citrusfruit. Deze verbeteringen werden ook zichtbaar aan boord van de schepen, om het fruit en het citrussap met de best mogelijke kwaliteit bij de consumenten overzee te kunnen aanbieden.
Ook had Carl Fischer een passie voor het maritieme gebeuren, en heeft gedurende zijn leven diverse succesvolle investeringen gedaan in de scheepvaart. Zijn eerste schip wat hij kocht was een vrachtschip wat diverse soorten vruchten vervoerde tussen Argentinië en Brazilië. Later stond hij aan de wieg van de Braziliaanse rederij ALIANÇA, welke rederij hij gebruikte voor het o.a. verschepen van zijn citrusfruit. Bijna alle schepen werden gebouwd in Brazilië op de eigen scheepswerf met dezelfde naam in Rio de Janeiro. Op het hoogtepunt had de rederij meer dan 50 schepen in de vloot, waaronder een aantal reefers. Later is de rederij verkocht aan de Oetker familie, eigenaars van de Hamburg Süd lijn.
Na de moeilijke periode gedurende de tweede wereldoorlog, hernam Carl Fisher de handel en groeide het bedrijf continue. Na de oorlog nam de vraag naar sinaasappelsap verder toe en ging hij een samenwerkingsverband aan met het Amerikaanse Pasco Packing Company uit Florida en het Duitse Eckes één van de grootste Europese afnemers om samen in 1963 te investeren in een complex om sinaasappelsap op industriële wijze te bewerken. De ‘plant’ kwam te liggen in het plaatsje Matão midden in het gebied van sinasaappelplantages in de deelstaat van São Paulo.
---wordt vervolgd...
Deel I:
De successtory van het Braziliaans sinaasappelsap
Hoe één immigrant, Brazilië op de wereldkaart zette als één van de grootste leveranciers van sinaasappelsap.
De Duitser Carl Fischer emigreerde in 1928 van Duitsland naar Brazilië, en vestigde zich in in de deelstaat van São Paulo.
Het verhaal gaat dat Carl Fisher eind twintiger jaren in de barbierstoel zat om zich te laten scheren, en zodra hij via de radio vernam dat de sinaasappeloogst in Florida was mislukt vanwege vorstschade, hij gehaast opstond en vertrok zonder zich te laten scheren. Hij vertrok met de bus naar Matão in het binnenland van de deelstaat São Paulo, waar de meeste sinasappelplantages lagen. Hij had haast, kocht -op de pof- in de wijde omstreken alle sinaasappels op, liet ze naar de haven van Santos transporteren en verscheepte de sinaasappels naar de Verenigde Staten. Hij was in één klap rijk geworden met die transactie. In 1932 richtte hij een bedrijf op voor de export van citrusvruchten, hij had toen al enige sinaasappelplantages en opslag en een ‘packing-house’ in zijn bezit en elke keer dat er geld werd verdiend, werden nieuwe investeringen gedaan. Brazilië werd in die tijd geregeerd door de koffiebaronnen, die rijk waren geworden aan de internationale handel in koffie, en die eigenlijk niks zagen in de handel in citrusvruchten.
Carl Fischer liet niks aan het toeval over, en investeerde in alle segmenten, van kweek tot transport en zorgde er voor dat de kwaliteit over de hele linie toenam, zodat hij meer geld kon verdienen met de betere kwaliteit sinaasappels op de internationale markt. De mindere kwaliteit sinaasappels werden op de lokale markt afgezet, en ook werd er sinaasappelsap van gemaakt, wat later ook op de internationale markt werd aangeboden. In het begin werd sinaasappelsap met toevoeging van conserveermiddel in vaten vervoerd. Carl Fischer stond bekend als een pionier en een goed zakenman, die continue verbetering zocht voor de kweek, opslag en vervoer van het citrusfruit. Deze verbeteringen werden ook zichtbaar aan boord van de schepen, om het fruit en het citrussap met de best mogelijke kwaliteit bij de consumenten overzee te kunnen aanbieden.
Ook had Carl Fischer een passie voor het maritieme gebeuren, en heeft gedurende zijn leven diverse succesvolle investeringen gedaan in de scheepvaart. Zijn eerste schip wat hij kocht was een vrachtschip wat diverse soorten vruchten vervoerde tussen Argentinië en Brazilië. Later stond hij aan de wieg van de Braziliaanse rederij ALIANÇA, welke rederij hij gebruikte voor het o.a. verschepen van zijn citrusfruit. Bijna alle schepen werden gebouwd in Brazilië op de eigen scheepswerf met dezelfde naam in Rio de Janeiro. Op het hoogtepunt had de rederij meer dan 50 schepen in de vloot, waaronder een aantal reefers. Later is de rederij verkocht aan de Oetker familie, eigenaars van de Hamburg Süd lijn.
Na de moeilijke periode gedurende de tweede wereldoorlog, hernam Carl Fisher de handel en groeide het bedrijf continue. Na de oorlog nam de vraag naar sinaasappelsap verder toe en ging hij een samenwerkingsverband aan met het Amerikaanse Pasco Packing Company uit Florida en het Duitse Eckes één van de grootste Europese afnemers om samen in 1963 te investeren in een complex om sinaasappelsap op industriële wijze te bewerken. De ‘plant’ kwam te liggen in het plaatsje Matão midden in het gebied van sinasaappelplantages in de deelstaat van São Paulo.
---wordt vervolgd...
Re: Braziel
Deel II – modernisering
Nu er een moderne verwerkingsfabriek was geïnstalleerd voor de productie van geconcentreerd sinaasappelsap, en de export daarvan jaar na jaar toenam, bleek het systeem voor het vervoeren van geconcentreerd sap in vaten niet meer te voldoen. Het vervoer was te kostbaar en werd er naar alternatieven gezocht. Het vervoeren van de vaten in koelwagens, gekoelde opslag in de haven en het vervoer met koelschepen (reefers) of in koelruimen van general cargo schepen was door de vele stakingen en langzaam-aan-acties in de haven van Santos een doorn in het oog van Carl Fischer.
Grote transacties konden verloren worden op enkele centen verschil per vat, dus moest er een beter en goedkopere methode gevonden worden om het geconcentreerde sap te kunnen vervoeren. Er werd enige tijd geëxperimenteerd met reefer containers wat al een hele verbetering was, omdat een aantal overslag handelingen vermeden werd, maar nog was Carl Fischer en zoon niet tevreden over de efficiëntie en het garanderen van de kwaliteit gedurende het transport.
Het ging zo goed met de zaken, dat de mede-investeerders in de plant voor het produceren van geconcentreerd sap werden uitgekocht. Eind zeventiger jaren van de vorige eeuw werd het plan gesmeed om een tankfarm te installeren in de haven van Santos, en het geconcentreerde citrussap met een tanker te gaan vervoeren naar locaties waar grote hoeveelheden sap verscheept werden zoals Gent in België, en Manatee en Tampa in Florida. Niet alleen in de Braziliaanse haven van Santos werden tankfarms geïnstalleerd ook in de havens overzee werden eigen tankfarm terminals opgericht en werd opdracht gegeven om een speciaal schip te laten bouwen.
De Noorse reefer Pasadena werd aangekocht, en omgebouwd tot juice-tanker, en kreeg de naam “Ouro do Brasil”.
Op 17 November 1982 werd de nieuwe terminal in Santos in gebruik genomen. Het schip kon nu per keer 9.200 ton geconcentreerd citrussap laden, wat tijdens de oversteek op een temperatuur van -10 graden Celcius werd gehouden.
Behalve de tankfarm met 96 tanks, werden 36 speciale vrachtwagens aangeschaft voor het vervoer van het citrussap van de fabriek in Matão naar de haven van Santos.
Na 100 reizen tussen Braziel, Verenigde Staten, Europa en Japan werd een tweede schip aan de vloot toegevoegd, “o Sol do Brasil” (de Braziliaanse zon), een juice-tanker van 10.500 ton.
CITROSUCO is één van de grootste exporteurs van sinaasappelsap ter wereld, en heeft ook zijn activiteiten uitgebreid met het vervoer van appels en appelsap vanuit het zuiden van Brazilië, waar ze 3800 hectare appelboomgaarden hebben.
Nu is dit verhaal over Carl Fischer alleen maar een voorbeeld, zo zijn er nog een aantal ondernemers die op vrijwel gelijke wijze fortuin gemaakt hebben en op grote schaal citrussap exporteren zoals CUTRALE.
t.z.t. zal ik nog het e.e.a vermelden over het reilen en zeilen van de rederij Aliança die door Carl Fischer is opgericht.
Nu er een moderne verwerkingsfabriek was geïnstalleerd voor de productie van geconcentreerd sinaasappelsap, en de export daarvan jaar na jaar toenam, bleek het systeem voor het vervoeren van geconcentreerd sap in vaten niet meer te voldoen. Het vervoer was te kostbaar en werd er naar alternatieven gezocht. Het vervoeren van de vaten in koelwagens, gekoelde opslag in de haven en het vervoer met koelschepen (reefers) of in koelruimen van general cargo schepen was door de vele stakingen en langzaam-aan-acties in de haven van Santos een doorn in het oog van Carl Fischer.
Grote transacties konden verloren worden op enkele centen verschil per vat, dus moest er een beter en goedkopere methode gevonden worden om het geconcentreerde sap te kunnen vervoeren. Er werd enige tijd geëxperimenteerd met reefer containers wat al een hele verbetering was, omdat een aantal overslag handelingen vermeden werd, maar nog was Carl Fischer en zoon niet tevreden over de efficiëntie en het garanderen van de kwaliteit gedurende het transport.
Het ging zo goed met de zaken, dat de mede-investeerders in de plant voor het produceren van geconcentreerd sap werden uitgekocht. Eind zeventiger jaren van de vorige eeuw werd het plan gesmeed om een tankfarm te installeren in de haven van Santos, en het geconcentreerde citrussap met een tanker te gaan vervoeren naar locaties waar grote hoeveelheden sap verscheept werden zoals Gent in België, en Manatee en Tampa in Florida. Niet alleen in de Braziliaanse haven van Santos werden tankfarms geïnstalleerd ook in de havens overzee werden eigen tankfarm terminals opgericht en werd opdracht gegeven om een speciaal schip te laten bouwen.
De Noorse reefer Pasadena werd aangekocht, en omgebouwd tot juice-tanker, en kreeg de naam “Ouro do Brasil”.
Op 17 November 1982 werd de nieuwe terminal in Santos in gebruik genomen. Het schip kon nu per keer 9.200 ton geconcentreerd citrussap laden, wat tijdens de oversteek op een temperatuur van -10 graden Celcius werd gehouden.
Behalve de tankfarm met 96 tanks, werden 36 speciale vrachtwagens aangeschaft voor het vervoer van het citrussap van de fabriek in Matão naar de haven van Santos.
Na 100 reizen tussen Braziel, Verenigde Staten, Europa en Japan werd een tweede schip aan de vloot toegevoegd, “o Sol do Brasil” (de Braziliaanse zon), een juice-tanker van 10.500 ton.
CITROSUCO is één van de grootste exporteurs van sinaasappelsap ter wereld, en heeft ook zijn activiteiten uitgebreid met het vervoer van appels en appelsap vanuit het zuiden van Brazilië, waar ze 3800 hectare appelboomgaarden hebben.
Nu is dit verhaal over Carl Fischer alleen maar een voorbeeld, zo zijn er nog een aantal ondernemers die op vrijwel gelijke wijze fortuin gemaakt hebben en op grote schaal citrussap exporteren zoals CUTRALE.
t.z.t. zal ik nog het e.e.a vermelden over het reilen en zeilen van de rederij Aliança die door Carl Fischer is opgericht.
-
gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: Braziel
Pracht verhaal Dick, kijken uit naar de volgende. Er word mij nu ook eens wat duidelijk, wij, in de visserij ketting industrie gebruikten de vaten die gebruikt waren voor sinasappel en tomaten juice om ketting in te verpakken (2e gebruik, minder belasting op verpakking in UK) maar de vaten werden zeldzaam en duur tegen het einde van de vorige eeuw.
mvg Gerard
mvg Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
Re: Braziel
Gerard, die vaten gingen inderdaad maar één kant op, het was te duur om ze terug te sturen. Dus daar hadden jullie mazzel mee.
Dit is volgens mij het enige sinaasappelsapviaduct wat ik ken
Sommige ontwikkelingen kunnen snel gaan, als het bedrijf zelf achter innovatie staat. Maar het tegenovergestelde komt ook voor..., vorige week zag ik nog een general cargo vrachtboot geladen worden met zakken koffie in de sling....
Dit is volgens mij het enige sinaasappelsapviaduct wat ik ken
Sommige ontwikkelingen kunnen snel gaan, als het bedrijf zelf achter innovatie staat. Maar het tegenovergestelde komt ook voor..., vorige week zag ik nog een general cargo vrachtboot geladen worden met zakken koffie in de sling....
Re: Braziel
Nog even wat statistieken m.b.t. sinaasappelsap:
ORANGE
The world's favourite juice
Three out of every five glasses of orange juice consumed in the world are produced in Brazil.
In countries with harsh winter, consumers do not have fresh orange all year, as we have in Brazil. Thus, 97% of the orange juice produced in Brazil is exported.
The orange production chain generates over 200,000 direct jobs in over 300 cities in Brazil and revenue in exports between $ 1.5 billion and $ 2.5 billion annually.
The conquering of the global market for orange juice is the result of decades of work, investment and research. Nobody produces orange juice as Brazil.
FCOJ = Frozen Concentrate Orange Juice
ORANGE
The world's favourite juice
Three out of every five glasses of orange juice consumed in the world are produced in Brazil.
In countries with harsh winter, consumers do not have fresh orange all year, as we have in Brazil. Thus, 97% of the orange juice produced in Brazil is exported.
The orange production chain generates over 200,000 direct jobs in over 300 cities in Brazil and revenue in exports between $ 1.5 billion and $ 2.5 billion annually.
The conquering of the global market for orange juice is the result of decades of work, investment and research. Nobody produces orange juice as Brazil.
FCOJ = Frozen Concentrate Orange Juice
Re: Braziel
weer wat nieuws uit de haven van Santos...
foto a Tribuna
Embraport (Santos) ontvangt de eerste containerkranen
De eerste zending containerkranen welke bestemd zijn voor de in aanleg zijnde containerterminal Embraport is afgelopen vrijdag in de haven van Santos aangekomen. Embraport is de in aanleg zijnde nieuwe containerterminal, gelegen aan de linkeroever van de haven van Santos (ilha de Barnabé).
Het lossen van de containerkranen zal vandaag (Zaterdag 16 Februari) beginnen en zal 22 dagen in beslag nemen. Ongeveer 55 personen zullen aan de operatie deelnemen. Een ander vrachtship met dezelfde hoeveelheid containerkranen is al vertrokken uit Sjanghai in China en zal naar verwachting in een tijdsbestek van 55 dagen in Santos aankomen.
De eerste zending bestaat uit 3 containerkranen en 11 transtainers (mobiele kranen om de containers op de patio van de container terminal te verplaatsen)
Deze containerkranen zijn gefabriceerd door het Chinese bedrijf ZPMC, wat één van de grootste fabrikanten is voor dit soort producten met een globaal marktaandeel van 30%.
De lading is verscheept met het zwareladingschip Zhen Hua 10, en het schip heeft er 56 dagen over gedaan om in Santos aan te komen. Het schip was op 13 December uit Sjanghai vertrokken.
foto a Tribuna
Embraport (Santos) ontvangt de eerste containerkranen
De eerste zending containerkranen welke bestemd zijn voor de in aanleg zijnde containerterminal Embraport is afgelopen vrijdag in de haven van Santos aangekomen. Embraport is de in aanleg zijnde nieuwe containerterminal, gelegen aan de linkeroever van de haven van Santos (ilha de Barnabé).
Het lossen van de containerkranen zal vandaag (Zaterdag 16 Februari) beginnen en zal 22 dagen in beslag nemen. Ongeveer 55 personen zullen aan de operatie deelnemen. Een ander vrachtship met dezelfde hoeveelheid containerkranen is al vertrokken uit Sjanghai in China en zal naar verwachting in een tijdsbestek van 55 dagen in Santos aankomen.
De eerste zending bestaat uit 3 containerkranen en 11 transtainers (mobiele kranen om de containers op de patio van de container terminal te verplaatsen)
Deze containerkranen zijn gefabriceerd door het Chinese bedrijf ZPMC, wat één van de grootste fabrikanten is voor dit soort producten met een globaal marktaandeel van 30%.
De lading is verscheept met het zwareladingschip Zhen Hua 10, en het schip heeft er 56 dagen over gedaan om in Santos aan te komen. Het schip was op 13 December uit Sjanghai vertrokken.