Oorlogsherinneringen

Hier kan iedereen alles plaatsen over zaken die actueel en interessant zijn, maar niets met scheepvaart te maken hebben.
Aad v Staveren (RIP)

Re: Oorlogsherinneringen

Bericht door Aad v Staveren (RIP) »

Ikzelf heb Hamburg gebombardeerd zien worden eind 1944. Wat toen gebruikt werd waren fosfor bommen
Deze kleurden mooi groen en ondanks alle ellende die dit met zich mee bracht was het een mooi schouwspel
wat je als 6 jarige prachtig vond. Al die groene strepen die je naar beneden zag komen. Je had toen geen benul van wat zich er afspeelde. Later toen je hoorde wat er allemaal afgespeeld heeft, heeft dat je wel aan het denken gezet. Vooral de ellende die de burgers van Hamburg hebben ondervonden
Aad

Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14378
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Oorlogsherinneringen

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Tjaa Aad, ik heb het gelukkig niet zelf gezien, maar me er wel voldoende in verdiept om er "kippevel" van te krijgen.
Hierbij een gesensureerde enveloppe van een brief van mijn vader uit Berlijn naar mijn moeder. Niet alle brieven werden ge-opend, ik heb daar voldoende bewijs van, maar het werd wel in de peiling gehouden. Normaal briefverkeer was er zelfs nog in die dagen en soms was een brief in 2 dagen van Nederland in Berlijn!!
Deze werd op 3 Maart 1944 in Berlijn Marienfelde op de post gedaan. ( stempel links boven tussen de zegels van Adolf met de snor) en kwam op 17 Maart 1944 in Olst aan.( stempel recht en op de kop)
Op de dichtgeplakte rand staat duidelijk in Duits Geoffnet, tesamen met het Hakenkruis stempel en de streep van blauwe inkt.
Daaronder een scan van een kaartje welke aan duidelijkheid niks te wensen overlaat. Dat was voor de gelukkigen die na zo'n bombardement nog een briefje konden sturen!Alhoewel voor velen van de overlevenden was Geluk voor een lange tijd niet heel gewoon.
Bijlagen
Censuur-WW2.jpg
Censuur-WW2.jpg (74.49 KiB) 3540 keer bekeken
Censuur-WW2-Levensteken.jpg
Censuur-WW2-Levensteken.jpg (66.65 KiB) 3538 keer bekeken
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Jan Dikker

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Jan Dikker »

Bob schreef:

Electrisch licht was geen probleem bij ons.

Bij ons ook niet, hoewel …

Ik heb de hele oorlog in Almelo doorgebracht. Na de septemberdagen in 1944 werd het naar school gaan steeds moeilijker en het laatste deel van de oorlog vertoefde ik bijna helemaal pop de boerderij van mijn schoolvriend. Maar ik was ook thuis.
Op een dag werd er gebeld en de man aan de deur deelde mijn moeder mee, dat hij opdracht gekregen had de hoofdzekering te verwijderen en mee te nemen. Dat betekende dus kaarslicht. Nou had je dat toch wel nodig want soms viel het licht uit.

De man verdween weer en ik hoorde en zag de schrik van mijn vader en moeder. Ik weet niet of ik het toen allemaal wel helemaal begrepen heb, maar ik volgde de man in de straat en toen hij weer een huis binnenstapte ben ik zo vrij geweest zo’n ding weer uit de tas van zijn dienstfiets te pakken, onder mijn bloes te verbergen en weer thuis te bezorgen. Ik kreeg helemaal geen straf voor het jatten…

Ik weet niet of alleen in onze straat de zekeringen verwijderd hadden. Mogelijk dat dit door de Duitsers was uitgemaakt omdat er recht tegenover ons in een huis een “Funkstelle” was ingericht met een antenne in de tuin van de buren. En geen licht betekende ook minder kans op ontdekking.

Voor het een Funkstelle werd woonde in het huis de barones van Utenhove, een oude dame van achter in de zeventig. Zij had haar huis moeten verlaten en was bij ons ingetrokken. Ze woonde in mijn slaapkamer en keek de hele dagen uit op haar eigen huis. Oh, wat haatte zij die Moffen!

Ook haar kamer kon verduisterd worden. Dat werd gedaan door zwart papier dat op een gordijnenroede was opgerold naar beneden te ontrollen. Werkte prima.

Reeds dezelfde middag dat de zekeringen waren opgehaald, werd er weer aangebeld. En weer ging moeder naar de voordeur. ( Vaders hielden zich toen altijd een beetje gedekt, want je kon nooit weten). Daar stond ein Hauptmann op het stoepje. We kenden hem wel want zijn mannen hadden bij de verhuizing van de barones toch een helpende hand verleend. Hij overhandigde een zekering, want hij had besloten dat die alte Dame niet zonder licht kon! En zo was een probleem opgelost.

Maar een paar dagen later viel ’s avonds het licht weer eens uit. En “de alte Dame” besloot het verduisteringsgordijn alvast maar op te halen want ze ging toch naar bed. Maar ze vergat het lichtknopje, toen hadden we nog geen wipschakelaars, om te draaien en midden in de nacht hadden we ineens weer stroom. En dat werd ons zeer luid kenbaar gemaakt met “Licht aus!” en Donnerwetters vergezeld van gebonk op de ramen en deuren!

jan
jangoedhart (R.I.P)

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door jangoedhart (R.I.P) »

Hoi Jan Interessant verhaal.Heb een vraagje.Wel eens gehoord van een defekte V1 die rondjes ging draaien boven die stad met als gevolg de hele stad in paniek.
Dat gebeurde s,avonds om een uur of zeven.Was daar getuige van.Ben alleen de datum kwijt.Dacht aan eind Januarie 1945.Ben de laatste 6 maanden van de oorlog ook vluchteling geweest,samen met een zus.Weet daar niet veel meer van en is ook niet interessant. Groetjes andere Jan :(
Aad v Staveren (RIP)

Re: Oorlogsherinneringen

Bericht door Aad v Staveren (RIP) »

Harry gelukkig kreeg je moeder nog een teken van leven van je vader ,ook al had een of andere Duitser
gecontroleerd of je vader niet een of ander zou schrijven wat niet door de beugel kon.
Mijn verhaal over het bombardement op Hamburg viel tegelijk met het bombardement van Bremen
Ikzelf was op dat moment in de kelder van een school in Osteholz Scharnbeck en heb alles zien gebeuren
door het luik waar de kolen voor de verwarming werd gestort
Begin Mei 1945 zijn wij, mijn moeder en mijn 2 zusjes en ik op transport gezet naar Nederland en terecht gekomen in Winterswijk
Groeten Aad
Jan Dikker

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Jan Dikker »

Hallo Jan,

Dus je bent een beetje kwasi halftukkertje geweest.

En natuurlijk krijg je antwoord!

Ik heb voor wat betreft de algemene kennis nog even in een paar naslagwerken gekeken. Ik heb namelijk de, misschien wel ziekelijke, afwijking, mijn antwoord op zo’n vraag zo nauwkeurig mogelijk te formuleren. Maar, .. ik beleef daar ook nog een heleboel plezier aan.

In het tweede halfjaar van 1944 werden de V1 bommen steeds meer actief. In Twente waren vier gebieden waar die jongens gestart konden worden. Op zich een vrij eenvoudige constructie. Het was een op een betonconstructie gebouwde startbaan van staal van ongeveer vijftig meter lang. In de vierkant baan was een cilinder gemonteerd en de plunjer in deze cilinder werd met gasdruk omhoog gedrukt waarbij de op de startbaan gelegen bom voldoende snelheid kreeg en gelanceerd werd. Eigenlijk was een V1 een klein raketvliegtuigje van hechthout, zes meter lang en vijf meter breed met een brisantlading gelijk aan een bom van ongeveer duizend kilo. Ze haalden en snelheid van om en nabij zeshonderd kilometer per uur.
Het zwakke punt was de besturing. Dat gebeurde door een giroscoop op ongeveer dezelfde wijze als een torpedo.

Ze werden meestal rond de schemering afgeschoten. Dus zowel ’s morgen als ’s avonds. De startplaatsen waren dan moeilijker te zien, doordat in het schemerlicht de mondingsvlam moeilijker te onderscheiden was. Ik kan me zelf nog herinneren dat in die tijd elke avond een geallieerd verkenningsvliegtuig boven Almelo vloog. Al kon het dan niet de startbaan plaatsen, het voorkwam wel dat er V1’s gelanceerd werden.

Je kon goed horen wanneer zo’n ding afgeschoten werd en daarna was ie ook goed te volgen. Als het motorgeluid tenslotte verdwenen was, was iedereen weer (even) gerust. Soms gingen die dingen inderdaad cirkelen door een defect van de giroscoop. En dat was het zaak om buiten de draaicirkel te komen. Geheid viel het kreng ongeveer in het middelpunt. De burgerij had een V1-wacht ingesteld, mede omdat er ’s morgens ook gestart werd en de mensen nog lagen te slapen. Vrijwilligers liepen dan rond met potten en emmers met stokken en maakten een hoop kabaal als er iets mis ging. Dat heeft inderdaad ook geholpen, toen een bom bijna op de ambachtsschool in de wijk De Riet in Almelo viel. Er waren geen doden en ik dacht zelfs geen gewonden. Er is er wel een op een boerderij gevallen zuidelijk van de stad. Daar waren wel slachtoffers. Ik heb die plaats na de oorlog nog eens bezocht en het enigste dat er te zien was, was de fundering.

Ik weet nog dat ik op een avond op mijn fietsje met een paar blauwe geëmailleerde kruiken met beugelsluiting en vol melk in de tassen vanaf de boerderij van mijn vriend naar huis kwam. De boerderij lag tussen Vriezenveen en Almelo. De startbanen lagen zuidelijk van de stad. Met dat ik de Vriezenveensweg op fietste zag ik een lichtflits van de start van een V1. Dus toch maar even wachten. En inderdaad ging het ding cirkelen en is verder naar het Zuiden ook neergevallen. Toen ik dacht buiten de cirkel te zijn maar heel snel doorgefietst omdat ik zo bang was te laat thuis te komen…..

30 maart 1945 werd de laatste bom uit de Almelose regio gelanceerd en direct daarna zijn de startbanen opgeblazen.

Tot zover

Jan
Jan Dikker

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Jan Dikker »

Hallo Jan,

Ik wacht af

Jan
jangoedhart (R.I.P)

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door jangoedhart (R.I.P) »

Jan,je ben een kei.Als je mij de datum kan geven van die V1 op die boerderij kan ik verder met mijn geschiedenis.Het is nu bedtijd.Zal later op de dag wat meer vertellen.
Tot zover dan maar en bedankt.Groetjes Jan :-D
Gebruikersavatar
Harry G. Hogeboom
Berichten: 14378
Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
Locatie: Canada

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Harry G. Hogeboom »

Jan,je ben een kei.
Tjaaa, WAT wil je ook, Jan D. is vroegaah nog massinist geweest op een origineel kalibootje.......DIE mot je met een lampie zoek'n tegenwoordig! :lol: ...........net als ouwe originele Tengen pomplui! :mrgreen:
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
Jan Dikker

Re: Toen geluk nog heel gewoon was

Bericht door Jan Dikker »

Hallo Jan,

Laat Harry maar. Alleen maar goeds over die lui van die Reuzen. Maar misschien een beetje jaloers op de mooie en gezellige en technisch bijna volmaakte kalibootjes!

Ik ben even aan het zoeken geweest.

Op 19 februari 1945 is een V-1 gevallen op een boerderij aan de Patrijsweg. Daarbij waren vier doden te betreuren. Een dag later heeft er een door zelfontbranding een woning aan de Planthofsweg verwoest, waarbij er sprake was van een dode.

Op het Wethouder van Dronkelaarplein, dat is tegenover de oude Ambachtsschool staat een monument als aandenken voor de gebeurtenis op 19 maart 1945. In tegenstelling tot wat ik eerder vermeld heb is daarbij een dode gevallen. Het betrof tientallen woningen aan de Rietstraat en de Zwanebloemstraat.

Ik weet dat er iets is geweest als aan soort monument (-je) aan twee strijders van het verzet die zich bezig hielden met sabotage aan een startbaan en gepakt zijn. Daar heb ik (tot nu toe) niets van terug kunnen vinden.

Dit is de aanvulling die ik nog even opgezocht heb.

Ik ben benieuwd naar je verhaal, Jan

"As andenk'n en 'n betje oetleg"

Jan


Plaats reactie