Oorlogsherinneringen

[Jos Komen]

Heel mooi, Theo!
Nu maar hopen dat er ook meer aandacht wordt geschonken aan de Koopvaardij tijdens de tweede wereldoorlog.

[Breeze]

Heel mooi Theo en een prachtig gebaar van Gerdi, maar ... het hoofdpunt van jouw brief was de geringe aandacht voor de Koopvaardij in de ceremonie en daar gaat ze niet op in. Met Jos hoop ik dat dat ook "vanzelf" goed komt.

Adri

[Jacob Bothof]

Theo,
Misschien niet helemaal het gewenste antwoord op je alles verklarende brief, maar toch mooi dat ze heeft
geantwoord. Ik hoop van harte dat je gebruik kan maken van deze persoonlijke uitnodiging voor
4 mei 2018, ik hoop dit ik dat ook nog kan meemaken.
Toevallig heb ik 2 weken geleden je boek "De Prijs" gekocht, ik ben er druk doende mee.
Als ik het uitgelezen heb geef ik het boek cadeau aan de bieb in mijn dorp, in de hoop dat ze er iets
mee willen doen.
Jacob

[rspeur]

Mooi dat er een antwoord komt, maar ik vraag me af of dit een persoonlijke uitnodiging is.
Iedereen heeft namelijk volgens mij de mogelijkheid aan te sluiten bij het defilé, en bloemen te leggen.
René

[Theo Horsten]

----
Ik ben tevreden met dit antwoord. Ik verwacht echt niet dat ze de hele herdenking om gaan gooien. Het is mij voldoende dat mijn punt genoteerd is en vastgelegd. Ik wilde er gewoon een keer op wijzen.

Het Nationaal Comité stuurt u volgend jaar een uitnodiging voor de Nationale Herdenking 2018.

Het komt me toch voor dat dit een persoonlijke uitnodiging is. Er staat niet: "U bent van harte welkom om u aan te sluiten bij het defile."
Ik hoop eigenlijk dat er dan ergens tussen al die andere ouwe zakken een stoeltje voor me vrijgehouden wordt.
Gaan we bij Krasnapolsky logeren, hoeven we niet ver te lopen.
Ik zie het te zijner tijd wel. Laten we eerst maar eens proberen om het leven tot die tijd in stand te houden.

Leuk dat je De prijs hebt gekocht, Jacob. Hadden ze het dan niet in de bibliotheek? De meesten hebben het wel en zo niet, kunnen ze het altijd uit de Centrale Bibliotheek laten komen. Ik krijg elk jaar nog een paar centen van de uitleningen. Ik kan dat voor elk van mijn boeken en al mijn vertalingen per jaar nakijken op de overzichten van de stichting LIRA. Ik heb even een paar jaar teruggekeken: het wordt nog steeds zo'n honderd keer per jaar uitgeleend. Ter vergelijking: mijn vertaling van The Silent Sea van Clive Cussler werd in 2016 ruim 3500 keer uitgeleend, De storm, ook van Cussler, ruim 2500 keer.
Ik wens je er nog wat genoeglijke uren mee.

--------------

[rspeur]

Speur schreeuwt weer eens zonder de laatste zin te lezen.
Sorry Theo, nú heb ik dat dus wel gedaan...
René

[jdbvos]

Wat moeten we nou voor 'het decorum' bedenken....
Er even van uit gaand dat Theo niet meer een passend uniform in de kast heeft hangen...

DE outfit destijds op de KHV was óf een pet met anker&margriet-kwalster, óf een alpinopet...
de GHV kende (ook niet eens bij alle rederijen) het koopvaardij-uniform (oa strepen van 10mm ipv de marine-12mm)

4 Mei kan nog aardig koud zijn... Ik zou het houden op de gabardine (lange overjas) en witte sjaal, met epauletten en de pet-met-kwalster... Stel je voor dat je gevraagd wordt bij de kranslegging te zijn....

De militaire groet kent de zeeman niet: in m'n voorschriftenblaadje destijds van de MSvS te Harlingen dienden we groeten bij diverse gelegenheden, en volgens de directeur dhr Prins "..te groeten als een goed zeeman betaamt: met 2 rechtervingers aan de pet..."
Maar de tekst op de scan is anders dan ik mij herinner.....
We kregen ook andere regelementen: 1 x toen de zwarte winterkap werd afgeschaft, en nog een keer...misschien is dat de reden voor de verschillen...

Maar die 2 vingergroet heb ik altijd raar gevonden: je draagt een niet-van-militair-te-onderscheiden uniform, en dan moet je groeten als een padvinder ??? Moeten we er dan ook "dipdip" bij zeggen ???

[Allen]

@Theo, geweldig dat je zo'n brief hebt geschreven en dat een je reactie hebt ontvangen.

@Theo, onderstaande link ken jij uiteraard, maar er zullen er ook zijn die de link niet kennen.
Hieronder de link van Marhisdata betreffende het schip JOLA, 1950-09-29 herdoopt in JAN KREUMER

>>> JAN KREUMER - ex Jola

[Allen]

JAN KREUMER

Jan Kreumer.jpg (154.61 KiB) 1488 keer bekeken

[Theo Horsten]

-----------------------
Ja, dat is de mooiste foto van het Potje van mijn Tante.
De man daar aan stuurboord die naar het vliegtuig zwaait, is stuurman Kalkman. Een heel vreemde man. Jehova's Getuige. Tevens de beste staaldraad- en vooral ook herculessplitser die ik heb meegemaakt. Een lange splits die je echt niet meer terugvond in een hercules om er een kabelaring van te maken, is voorwaar geen kattenpis, maar dat deed hij zomaar even in een poep en zucht. Zie HIER wat er al komt kijken bij een veel eenvoudiger oogsplits in hercules en al die mooie hulpmiddelen hadden we natuurlijk niet. Als er tijdens het aan- of afmeren een draad brak, splitste hij daar zomaar even, ter plekke, over zijn knie, in recordtempo, een nieuw oog aan.
Mij zie je niet, maar ik ben er wel. Ik sta aan het wiel.

Maar voor een goed begrip wat dit met oorlogsherinneringen te maken heeft: het schip was vernoemd naar mijn oom Jan Kreumer, kapitein bij de Rotterdamsche Lloyd en samen met ruim negentig van zijn bemanningsleden afgeslacht door de Japanners nadat zijn schip, de Langkoeas, was getorpedeerd. Begin jaren vijftig streek elke Lloydboot die we tegenkwamen de vlag voor ons. Dat was voornamelijk het geval als we de Waterweg op- of afvoeren, in de tijd dat er nog om de haverklap een Lloydboot naar binnen of naar buiten voer. We moesten daar steeds op verdacht zijn, om de groet te beantwoorden.
-------------

[Breeze]

Wat moet dat elke keer weer een emotionele gebeurtenis geweest zijn. Bij de gedachte alleen al springen bij mij haast de tranen in de ogen. Maar ik merk dan ook dat je bij het stijgen der jaren je emoties makkelijker laat gaan.

Ik vraag me af of iets dergelijks gebeurde met de Shell-tanker Ondina na de oorlog. Het lijkt me wel passend, want de overeenkomsten met de Langkoeas zijn treffend. Een ontmoeting met de Japanse marine en een even meedogenloze afslachting van overlevenden in de sloepen. De Ondina smaakte dan nog het wrange genoegen dat ze een Japanse hulpkruiser naar de oceaanbodem hadden gezonden.

Hier: Varen in oorlogstijd beschreef ik mijn connectie met deze tanker.

Adri

[gerard tenerife]

Gerard.

[Bob]

Onderstaande link als geheugensteuntje voor de dodenherdenking in Engeland.
https://www.visitlondon.com/things-to-d ... xymGlW4.97

[warbout]

Een gedicht die wij tijdens de vakantie in juni 2009 ( 'Rememrance')
hebben gekregen van een Brits officier nadat hij dit heeft voorgedragen op het plein van St Marie Eglise.

I'am not there.

Do not stand at my grave and weep
I am no there, I do not sleep

I, am a thousand winds that blow,
I am the Diamond that glints on snow,

I am the sunlight on ripened grain
I am the Gentle Autumn Rain

When you awaken in the morning's hush,

I am the swift uplifting rush
Of quite birds in circled flight,

I am the soft star that shine at night,

Do not stand at my grave and cry
I am not there I did not die.

[jdbvos]

Ik hoor zojuist dat op tv een documentaire komt, binnenkort, dat gaat over het vergaan van de Van Imhoff.
Bij deze -mij onbekende scheepsramp- zijn vele Duitse burgers met het schip ten onder gegaan.
Nabestaanden zien het als een oorlogsmisdaad, en het schijnt in NL nogal 'in de luwte' te zijn gehouden...
Op internet vind je het bij de 1e klik, dus geheim was het blijkbaar niet....
Hier (2e klik) de link (en datums) van de documentaire...

[Allen]

VAN IMHOFF

Van Imhoff.JPG (175.2 KiB) 909 keer bekeken