Woudsend, tussen de meren.
Re: Woudsend, tussen de meren.
We hebben weer stroom dus kunnen we weer de hort op! Zondag en vandaag zijn we via omwegen Woudsend- Terherne- Woudsend gevaren, niets bijzonders je kunt het op je slofjes af. Het weer viel niet echt tegen op een enkel zwaar regenbuitje na. De omweg ging via de Welle, het PM kanaal, Langweerderwielen, Heerenzijl en achterom naar Terherne. Bij het afmeren aan een Marrekritesteiger zag ik een sloepje over het hoofd (het was ook een echt kleintje) , de schipper moest stevig in de ankers waardoor zijn bootje geheel uit de koers raakte . Ik schaam mij diep maar ik geloof dat ik hem "oude lul" hoorde en zag mompelen, dus stonden we weer gelijk. Het is angstig stil in Friesland, overal nog ligplaatsen vrij. Dat was niet het geval bij Portunus in Terherne, daar lag de steiger vol. Of althans, ik was te traag met een beslissing nemen het laatste vrije plekje te pakken en dan gaat een ander eerst.
Wij vonden nog een plaatsje bij jachtmakelaar v.d. Veen die ook een verkoophaven heeft en passanten toelaat.
Als we aan komen varen staat een oudere heer ons belangstellend gade te slaan, touwtjes paraat en stootwillen op de juiste hoogte, hier is voor een kritische toeschouwer niets te beleven.
Hij sjokt weg en gaat even verder quasi belangstellend bij een kotter staan kijken, zodra Marieke in onze kajuit verdwenen is komt hij op mij af:
"Mooi schip, ga je het verkopen" "Nee, ik heb pas tien jaar bij getekend, dus nee het gaat niet weg" "Waarom lig je dan hier" "Aan de overkant is geen plek meer, hier is het ook lekker rustig"
Hij kijkt mij wat vragend aan en steekt van wal met de geschiedenis van zijn schip, dat hij jaren geleden heeft laten bouwen bij Linsen in Maasbracht. Het was de eerste Sturdy en opvolger van de St. Jozefvlet, dus een bijzonder schip. Ik schiet in de lach omdat ik aan het verhaal van het St. Jozefvletje moet denken met de Zuid Afrikaanse boer die de IJssel tegen de stroom op wou varen. Ik vertel hem dat verhaal maar even niet.
Zijn scheepje verkocht hij vorig jaar aan een Duitser, het ligt hier, hij gaat er elke week even naar kijken. De Duitser verwaarloost het naar zijn idee, hij wordt er treurig van. Op mijn vraag of hij niet meer vaart zegt hij dat hij een sloep gekocht heeft, maar ja dat is het toch eigenlijk niet.
Hij is nu 84 en, zwaar hartpatiënt, zijn vrouw heeft alzheimer, het leven wordt er dus niet leuker op.
Hij eindigt het gesprek als volgt: "Jongeman, ik heb haar nu net weer geleerd om een touwtje om een paal te leggen of door een ring te halen. Ze snapt het en is gehoorzaam, maar het gaat langzaam......langzaam!!
Ik hou mijn mond dicht over mijn eigen mazzel, hij kan het er vast niet bij hebben en het gaat hem ook niet helpen.
Als hij weg gesjokt is gaan wij eens bij zijn oude Sturdy kijken, die ligt hier ook met de Duitse vlag op het hek.
Het valt wel mee, het bootje glimt als een hondenkeutel in de maneschijn.
Wij vonden nog een plaatsje bij jachtmakelaar v.d. Veen die ook een verkoophaven heeft en passanten toelaat.
Als we aan komen varen staat een oudere heer ons belangstellend gade te slaan, touwtjes paraat en stootwillen op de juiste hoogte, hier is voor een kritische toeschouwer niets te beleven.
Hij sjokt weg en gaat even verder quasi belangstellend bij een kotter staan kijken, zodra Marieke in onze kajuit verdwenen is komt hij op mij af:
"Mooi schip, ga je het verkopen" "Nee, ik heb pas tien jaar bij getekend, dus nee het gaat niet weg" "Waarom lig je dan hier" "Aan de overkant is geen plek meer, hier is het ook lekker rustig"
Hij kijkt mij wat vragend aan en steekt van wal met de geschiedenis van zijn schip, dat hij jaren geleden heeft laten bouwen bij Linsen in Maasbracht. Het was de eerste Sturdy en opvolger van de St. Jozefvlet, dus een bijzonder schip. Ik schiet in de lach omdat ik aan het verhaal van het St. Jozefvletje moet denken met de Zuid Afrikaanse boer die de IJssel tegen de stroom op wou varen. Ik vertel hem dat verhaal maar even niet.
Zijn scheepje verkocht hij vorig jaar aan een Duitser, het ligt hier, hij gaat er elke week even naar kijken. De Duitser verwaarloost het naar zijn idee, hij wordt er treurig van. Op mijn vraag of hij niet meer vaart zegt hij dat hij een sloep gekocht heeft, maar ja dat is het toch eigenlijk niet.
Hij is nu 84 en, zwaar hartpatiënt, zijn vrouw heeft alzheimer, het leven wordt er dus niet leuker op.
Hij eindigt het gesprek als volgt: "Jongeman, ik heb haar nu net weer geleerd om een touwtje om een paal te leggen of door een ring te halen. Ze snapt het en is gehoorzaam, maar het gaat langzaam......langzaam!!
Ik hou mijn mond dicht over mijn eigen mazzel, hij kan het er vast niet bij hebben en het gaat hem ook niet helpen.
Als hij weg gesjokt is gaan wij eens bij zijn oude Sturdy kijken, die ligt hier ook met de Duitse vlag op het hek.
Het valt wel mee, het bootje glimt als een hondenkeutel in de maneschijn.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Woudsend, tussen de meren.
Wat een teleurstelling Jan ........ik dacht dat de Kapiteinse daar wel even een plaatje van zou schietenglimt als een hondenkeutel in de maneschijn.
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: Woudsend, tussen de meren.
Nee, ik heb wel een plaatje van een project "koop een boot, werk je dood", op de kant in Terherne
Als we in de ochtend vertrekken hangen de dikke wolken laag boven het PM kanaal, even later breekt een buitje door dat zo hevig is dat het regenwater zelfs de kajuit inloopt. Wellicht moet ik eens iets meer aan het onderhoud gaan doen. Een groot zeilschip vaart het PM kanaal in richting Grou, het pontje zet de eerste passagiers over het kanaal. Op het Sneekermeer is maar weinig scheepvaart op een paar speedbootjes na is het praktisch leeg wat betreft schepen. De pontjes naar het eiland liggen nog werkloos te suffen, maar ja het is maandag en nog vroeg. Voor we de Haukesloot indraaien ontmoeten we de Catharina en verder is er niets om echt wakker van te worden. We besluiten door Sneek naar IJlst te varen, door de stadsgracht van Sneek varen is doorgaans een goede oefening in geduld en rustig varen, we zullen zien.
Als we in de ochtend vertrekken hangen de dikke wolken laag boven het PM kanaal, even later breekt een buitje door dat zo hevig is dat het regenwater zelfs de kajuit inloopt. Wellicht moet ik eens iets meer aan het onderhoud gaan doen. Een groot zeilschip vaart het PM kanaal in richting Grou, het pontje zet de eerste passagiers over het kanaal. Op het Sneekermeer is maar weinig scheepvaart op een paar speedbootjes na is het praktisch leeg wat betreft schepen. De pontjes naar het eiland liggen nog werkloos te suffen, maar ja het is maandag en nog vroeg. Voor we de Haukesloot indraaien ontmoeten we de Catharina en verder is er niets om echt wakker van te worden. We besluiten door Sneek naar IJlst te varen, door de stadsgracht van Sneek varen is doorgaans een goede oefening in geduld en rustig varen, we zullen zien.
Re: Woudsend, tussen de meren.
In de Houkesloot is het ook erg rustig, een paar zeilschepen en een Amsterdammertje met een wat bijzondere opbouw. We zijn hier al tijden niet meer geweest en met het druilerige weer ziet het er niet echt uitnodigend uit, er hangt op zijn minst en chagrijnige stemming. De eerste brug -wachter is echter vrolijk en roept op onze vraag waarom we niets hoeven te betalen dat Sneek kennelijk rijk genoeg is. Ook goed wat ons betreft.
In de stadsgracht worden de vaste ligplaatshouders altijd wat nerveus als je noodgedwongen vlak langs hun(woon)schepen vaart.
Als Marieke waarschuwt dat er nog maar een handbreedte ruimte is, maken we zoveel ruimte dat er aan stuurboord een fender voor en achter overboord kan.
Zelf hou ik daar niet zo van, als de fenders van twee elkaar passerende schepen in elkaar haken heb je gelijk een probleem dus aan bakboord houden we de fenders aan dek. Op de afgemeerde schepen beweegt niet veel. Twee enorm brede zeilschepen maken de doorvaart nog even moeilijk, buiten dat ze breed zijn hebben ze ook nog kingsize fenders buitenboord hangen, lastig maar het gaat.
Zelfs bij de waterpoort is het rustig en kunnen we zo door varen richting IJlst, dit laatste stukje kent nogal wat verlaten en slecht onderhouden industriepanden. Bij Jongeneel voor ligt een Chineek, weer eens iets anders. Voor de lunch leggen we aan bij houtzaagmolen de Rat, ook daar is alles stil. Mijn matroos krijgt tijdens het aanleggen een stortbui over zich heen en komt binnen met de mededeling dat twee touwtjes vast wel genoeg is, gezag heb ik ook al niet meer! Na de lunch gaan we door IJlst terug naar Woudsend.
We doen dit nog eens over bij mooi weer
In de stadsgracht worden de vaste ligplaatshouders altijd wat nerveus als je noodgedwongen vlak langs hun(woon)schepen vaart.
Als Marieke waarschuwt dat er nog maar een handbreedte ruimte is, maken we zoveel ruimte dat er aan stuurboord een fender voor en achter overboord kan.
Zelf hou ik daar niet zo van, als de fenders van twee elkaar passerende schepen in elkaar haken heb je gelijk een probleem dus aan bakboord houden we de fenders aan dek. Op de afgemeerde schepen beweegt niet veel. Twee enorm brede zeilschepen maken de doorvaart nog even moeilijk, buiten dat ze breed zijn hebben ze ook nog kingsize fenders buitenboord hangen, lastig maar het gaat.
Zelfs bij de waterpoort is het rustig en kunnen we zo door varen richting IJlst, dit laatste stukje kent nogal wat verlaten en slecht onderhouden industriepanden. Bij Jongeneel voor ligt een Chineek, weer eens iets anders. Voor de lunch leggen we aan bij houtzaagmolen de Rat, ook daar is alles stil. Mijn matroos krijgt tijdens het aanleggen een stortbui over zich heen en komt binnen met de mededeling dat twee touwtjes vast wel genoeg is, gezag heb ik ook al niet meer! Na de lunch gaan we door IJlst terug naar Woudsend.
We doen dit nog eens over bij mooi weer
Re: Woudsend, tussen de meren.
Maandag 8 augustus voeren we weer met een jurylid tussen de skûtsjes op het Heegermeer. Helaas was het niet zo'n fijne dag als doorgaans omdat de commissie besloten had dat er geen opstappers meer mee mochten op mijn bootje. Onze gasten en wij stonden dus redelijk voor ..., daar wordt je niet blij van. De schippers hadden er weinig zin in en via de marifoon werd getracht medestanders voor af lasten te vinden, de Woudsender commissie hield voet bij stuk en liet om ongeveer 14.30 uur starten, we hadden toen al een half uurtje op een woest meer de zeewaardigheid van de Karakorum kunnen testen. Enfin er werd toch nog mooi gevaren met hier en daar een schrammetje en af en toe leek het wel een balletuitvoering met bejaarde bootjes De schepen zijn echt snel en met je vletje moet je niet te dicht in de buurt komen.
Mooie plaatjes geeft het in ieder geval wel.
Mooie plaatjes geeft het in ieder geval wel.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Woudsend, tussen de meren.
Commissie met een grote broek an Jan??.......Mooie plaatjes van de direktie, bedankt.dat er geen opstappers meer mee mochten op mijn bootje.
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"
Re: Woudsend, tussen de meren.
Ach Harry, nieuwe bezems vegen schoon Het gaat tenslotte om de wedstrijd en een beetje goede stemming.
Voor de liefhebbers hier nog wat plaatjes, in het witte schip zie je nog net de deuk zitten van een flinke aanvaring.
Voor de liefhebbers hier nog wat plaatjes, in het witte schip zie je nog net de deuk zitten van een flinke aanvaring.
- gerard tenerife
- Berichten: 6491
- Lid geworden op: 22 mei 2009 21:01
- Locatie: valle san lorenzo,tenerife,spanje
Re: Woudsend, tussen de meren.
pracht aktie fotos Jan, bedankt
Gerard
Gerard
een pessimist is een optimist met veel ervaring.
- Harry G. Hogeboom
- Berichten: 14382
- Lid geworden op: 22 jul 2004 02:07
- Locatie: Canada
Re: Woudsend, tussen de meren.
Gerard et al,pracht aktie fotos Jan, bedankt
Volgens mij stuurt Jan en maakt de Voorzitter van de Raad van Bestuur al die mooie foto's Gerard, ik heb er de laatste jaren zo al meerdere in mijn Skutsje kollektie, die ik af en toe doorblader en dan denk ik aan Vroegaah, ver ver in de vorige eeuw, lekkende BM'rtjes op het Sneker Meer en Frieske Famkes met sproeten en Rood haar!
DUS Jan, mijn zeer gewaardeerde komplimenten aan de direktie
MVG HGH.
"Don't sweat the small stuff"
"Don't sweat the small stuff"