Zeer interessante info over het transport van vloeibaar gemaakt ijzererts in Brazilië. Het concept is dermate energie-efficiënt, milieuvriendelijk, enz., dat het ongetwijfeld nog vele jaren zal werken, ondanks de hierboven genoemde milieuramp.Harry je ontvangt geen privéberichten vandaar via dit topic waar het misschien ietsje off topic is.@ Martinus: Vroegaah in de vorige eeuw en in mijn baggertijd heppik daar wel eens het e.e.a. van gelezen, zou je me misschien naar een website met wat meer informatie kunnen verwijzen Martinus??
Volgen een paar adressen die geen diepgravende antwoorden op je vragen geven, maar via de welke je de antwoorden waarschijnlijk wel kunt verkrijgen.
http://www.mining-technology.com/projects/samarco/
http://relatoweb.com.br/samarco/www/en/ ... utivo.html
http://revistapesquisa.fapesp.br/en/201 ... ts-export/
http://www.miningweekly.com/print-versi ... 2016-05-20
http://www.mining.com/samarco-iron-ore- ... tart-year/
Samarco werkt samen met het enorme Braziliaanse bedrijf Vale (voorheen Companhia Vale do Rio Doce (CVRD) - Maatschappij Vallei van de Zoete Rivier).
In 2015 heeft er een enorme ramp plaatsgevonden bij Samarco toen de dam van een giftig sludgemeer van Samarco door brak. Er werd een dorp onder de modder verzwolgen en de rivier werd vergiftigd en vervuild tot in zee toe. Er lopen miljardenclaims en er zijn nog steeds vermisten.
Vale werd in 1942 opgericht en is tot 1997 een staatsbedrijf geweest. Volgens een bericht van Harry in dit topic is Vale de eigenaar van de lading van de Stellar Daisy.

Principeschema. Ik kan nergens vinden wat voor pomptypes ze gebruiken, maar dat zijn hoogstwaarschijnlijk verdringingspompen. De pijpdiameters van de 2 grootste transportsystemen zijn van 460 tot 560 mm.

De pellets die van de verpompte slurry worden gemaakt, bevatten 67% ijzer en tot slot wordt het in iets VLOC-achtigs geladen. De hoeveelheid water die achterblijft in de pellets kan bij het scheepstransport kennelijk van levensbelang zijn bij een te hoog percentage.
In mijn werkzame leven ben ik een aantal jaren zeer intensief betrokken geweest bij slurry-transport. Mijn werkgever maakte o.a. centrifugale baggerpompen en die zijn geschikt om, behalve baggerslurry, ook ander materialen te verpompen zoals kolen en ijzererts.
In die tijd (begin tachtiger jaren) leek het slurry-transport van met name van kolen, een gouden tijd tegemoet te gaan. De vele grote en kleine projecten die er in de VS waren, zijn allemaal in de mist verdwenen. En dat komt o.a. door financiële en milieuredenen. Maar de doorslaggevende factor was de tegenwerking en de effectieve anti-lobby van de spoorwegen. Die zagen een lucratieve inkomstenbron verdwijnen. Een beetje kolentrein heeft zo'n 100 wagons met 100 ton kolen per wagon.
Toch is er een goed werkende kolenslurry-pijplijn in gebruik geweest in het ZW van de VS, de Black Mesa Slurry Line met een pijpdiameter van 460 mm, een lengte van 440 km en hij heeft 35 jaar lang gewerkt. De concessie was ook voor 35 jaar en aan het eind bij de verlenging van zo'n concessie, is er altijd wel een milieurakker die opstaat en iets aanvecht. In dit geval het gebruik van het transportwater.
Daarom ben ik blij dat de ijzererts mijnbouwbedrijven de technologie toch blijven omarmen.
Adri